도구

도구

라틴어 문장 검색

Dux igitur, sic praemonitus ab advenis et Graecorum deceptiones edoctus, ad imperatorem minime introivit.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 18:7)
Quod dux [0416D] omnino renuit, praemonitus ab advenis civibus de versutia illius, sed viros egregios direxit illi nuntios, Cunonem comitem de Monte acuto, Baldewinum de Burg, et Godefridum de Ascha, qui excusarent eum, et in hunc modum loquerentur:
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 22:5)
Praemonitus periculum, cui copias caputque suum objectabat, milites provinciales, suos praecedere nolebat, ut sylvas insidiasque explorarent, sed consilium tam salutare sprevit;
(프란키스 글라스, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM.85)
Fuissetque anceps et cruentum et utinam mutua clade certamen cum tam fortibus, tam subito, tam cum consilio venientibus, nisi Brigaecini prodidissent, a quibus praemonitus Carisius cum exercitu advenit.
(루키우스 안나이우스 플로루스, Epitome Rerum Romanorum, 2권, BELLUM CANTABRICUM ET ASTURICUM 10:1)
Non tamen insidias venturaque vincere fata praemonitus potuere deum, strictique feruntur in templum gladii;
(푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 72:1)
transtulit aliquando patronus puellam, quae soror esse adversarii dicebatur (nam de hoc lis erat), adversa subsellia, tanquam gremio fratris relicturus, at is a nobis praemonitus discesserat.
(퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, Liber VI 57:1)
revocatoque propere Maharbale atque equitibus, cum instare certamen cerneret, nihil unquam satis dictum praemonitumque ad cohortandos milites ratus, vocatis ad contionem certa praemia pronuntiat in quorum spem pugnarent:
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 474:2)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION