살아있는 라틴어 : 문장 검색

refutatio autem accusationis, in qua est depulsio criminis, quoniam Graece στάσισ dicitur, appelletur Latine status;

prooemium, narratio, probatio, refutatio, peroratio.

tamen nec iis adsentior, qui detrahunt refutationem tanquam probationi subiectam, ut Aristoteles;

nam quidquid dicitur illas quinque quas fecimus partes, egressio est, indignatio, miseratio, invidia, convicium, excusatio, conciliatio, maledictorum refutatio.

contra species firmam probationem habet generis, infirmam refutationem.

refutatio dupliciter accipi potest.

nam et pars defensoris tota est posita in refutatione, et quae dicta sunt ex diverso debent utrinque dissolvi.

si respondemus, prius incipiendum est a refutatione.

adsumptio omnibus iis quae de refutatione diximus.

refutatio cum sit in negando, redarguendo, defendendo, elevando, ridicule negavit Manius Curius;

qua in causa praeponendae prooemiis quaestiones, qua praeparatione praemuniendae, quid iudicis animus accipere possit statim dictum, quo paulatim deducendus, singulis an universis opponenda refutatio, reservandi perorationi an per totam actionem diffundendi adfectus, de iure prius an de aequitate dicendum;

In omni porro causa iudiciali quinque esse partes, quarum exordio conciliari audientem, narratione doceri, probatione proposita confirmari, refutatione contra dicta dissolvi, peroratione aut memoriam refici aut animos moveri.

nam cum in propositione ac refutatione causa consistat, quae nostrae partis sunt esse possunt, quae etiam responsurum adversarium est (est enim aliquando ) pari cura refelluntur.