라틴어 문장 검색

Est quippe fides existimatio rerum non apparentium, hoc est sensibus corporis non subjacentium;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 1:3)
Est quippe fides existimatio rerum non apparentium, hoc est sensibus corporis non subjacentium;
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber tertius 4:17)
pictura tamen subjacenti materiae familiariter non cohaerens, velociter evanescendo moriens, nulla imaginum post se relinquebat vestigia.
(ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 5:3)
«Venerande Pater, satis comperimus, et nunc intelligimus ac videmus quam invalida manus Christianorum sit tecum hic inhabitantium, et quantis subjacentis [0391A] oppressionibus gentilium.
(ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER I 8:7)
Ioppitae vero tale quoddam flagitium perpetrarunt: cum rogavissent Iudaeos, cum quibus habitabant, ascendere scaphas, quas ipsi paraverant, cum uxoribus et filiis, quasi nullis inimicitiis in eos subiacentibus,
(불가타 성경, 마카베오기 하권, 12장3)
Sed eam viciam non convenit ante desecare, quam permaturuerit et aliqua semina subiacenti solo iecerit.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 17장 5:1)
Sunt tamen, qui prati subiacentem Favonio partem triturae destinant areamque demessa faba et iniecta expoliunt;
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 2권, 19장 2:1)
Dicet aliquis, " ut sit inferior tenera subiacens terra, quae non arceat, nec duritie sua repellat novas irrepentes radiculas.
(콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 4권, 1장 2:2)
Quod ubi contemptu sui pergere vident, tum vero ingentis magnitudinis saxa per montium prona devolvunt, quae incussa saepius subiacentibus petris maiore vi incidebant nec singulos modo, sed agmina proterebant.
(쿠르티우스 루푸스, 퀸투스, 알렉산드로스 대왕 전기, 5권, 3장 20:1)
Est ergo sciendum quod quedam sunt que, nostre potestati minime subiacentia, speculari tantummodo possumus, operari autem non:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 2:10)
quedam vero sunt que, nostre potestati subiacentia, non solum speculari sed etiam operari possumus:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 2:12)
Ergo humanum genus uni principi subiacens maxime Deo assimilatur, et per consequens maxime est secundum divinam intentionem:
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Primus 8:15)
Et quemadmodum, perfecto existente artifice atque optime organo se habente, si contingat peccatum in forma artis, materie tantum inputandum est, sic, cum Deus ultimum perfectionis actingit et instrumentum eius, quod celum est, nullum debite perfectionis patiatur defectum, ut ex hiis patet que de celo phylosophamur, restat quod quicquid in rebus inferioribus est peccatum, ex parte materie subiacentis peccatum sit et preter intentionem Dei naturantis et celi;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 2:8)
At nos iugo a fortuna inposito subiacentem tamquam miserum vilemque calcamus:
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XI. 9:1)
Isis iuncta religione celebratur, quae est vel terra vel natura rerum subiacens soli.
(Macrobii Saturnalia, Liber I, XX. 18:2)

SEARCH

MENU NAVIGATION