라틴어 문장 검색

Respondissem Canii uerbo, qui cum a Gaio Caesare Germanici filio conscius contra se factae coniurationis fuisse diceretur:
(보이티우스, De philosophiae consolatione, Liber Primus, VIII 3:19)
Verona docti syllabas amat vatis, Marone felix Mantua est, Censetur Aponi Livio suo tellus Stellaque nec Flacco minus, Apollodoro plaudit imbrifer Nilus, Nasone Paeligni sonant, Duosque Senecas unicumque Lucanum Facunda loquitur Corduba, Gaudent iocosae Canio suo Gades, Emerita Deciano meo:
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, LXI1)
Coepit, Maxime, Pana quae solebat, Nunc ostendere Canium Tarentos.
(마르티알리스, 에피그램집, 1권, LXIX1)
Dic, Musa, quid agat Canius meus Rufus:
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, XX1)
'Vis scire quid agat Canius tuus?
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, XX14)
illud, Cassiane, mirarer, Si fabulantem Canium reliquisset.
(마르티알리스, 에피그램집, 3권, LXIV3)
Si meus aurita gaudet lagalopece Flaccus, Si fruitur tristi Canius Aethiope;
(마르티알리스, 에피그램집, 7권, LXXXVII1)
C. Canius, eques Romanus, nec infacetus et satis litteratus, cum se Syracusas otiandi, ut ipse dicere solebat, non negotiandi causa contulisset, dictitabat se hortulos aliquos emere velle, quo invitare amicos et ubi se oblectare sine interpellatoribus posset.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 73:2)
Quod cum percrebruisset, Pythius ei quidam, qui argentariam faceret Syracusis, venales quidem se hortos non habere, sed licere uti Canio, si vellet, ut suis, et simul ad cenam hominem in hortos invitavit in posterum diem.
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 73:3)
Ad cenam tempori venit Canius;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 73:5)
Tum Canius:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 74:1)
Incensus Canius cupiditate contendit a Pythio, ut venderet;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 74:8)
Invitat Canius postridie familiares suos, venit ipse mature;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 74:14)
Stomachari Canius;
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 의무론, LIBER TERTIUS 75:1)
C. Canius, eques Romanus, cum Rufo adesset, exclamat, neutrum illis litteris declarari:
(마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, LIBER SECUNDUS 280:5)

SEARCH

MENU NAVIGATION