도구

도구

라틴어 문장 검색

Sed, ut fieri assolet, sinistro pede profectum me spes compendii frustrata est;
(아풀레이우스, 변신, 1권 5:9)
Druso propinquanti quasi per officium obviae fuere legiones, non laetae, ut adsolet, neque insignibus fulgentes, sed inluvie deformi et vultu, quamquam maestitiam imitarentur contumaciae propiores.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, LIBER I, 24장5)
Gallo exprobrabat quod scientiae caerimoniarumque vetus incerto auctore ante sententiam collegii, non, ut adsolet, lecto per magistros aestimatoque carmine, apud infrequentem senatum egisset.
(코르넬리우스 타키투스, 연대기, 6권, 12장3)
Antequam Titus adventaret sacramentum Othonis acceperat uterque exercitus, praecipitibus, ut adsolet, nuntiis et tarda mole civilis belli, quod longa concordia quietus Oriens tunc primum parabat.
(코르넬리우스 타키투스, 역사, LIBER II, 6장1)
auspicatus est et iuris dictionem praefectus urbi sacro Latinarum, celeberrimis patronis non tralaticias, ut assolet, et breuis, sed maximas plurimasque postulationes certatim ingerentibus, quamuis interdictum a Claudio esset.
(가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, Nero, 7장 2:4)
Quod si contra veritatem ostensam de inparitate virium instetur, ut assolet, per victoriam David de Golia obtentam instantia refellatur;
(단테 알리기에리, De monarchia, Liber Secundus 31:10)
Sed in commentariis ad ius pontificium pertinentibus legi bidennes primo dictas, d littera ex superfluo, ut saepe adsolet, interiecta.
(Macrobii Saturnalia, Liber VI, IX. 6:1)
Adhuc Archylis quae assolent quaeque oportet Signa esse ad salutem omnia huic esse video.
(푸블리우스 테렌티우스 아페르, 안드리아, act 3, scene 25)
agentibus divina humanaque quae adsolent cum acie dimicandum est consulibus Tarentini legati occursare responsum exspectantes;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber IX 192:1)
ob quem imbrem novemdiale, ut adsolet, sacrum fuit, ceteraque prodigia cum cura expiata.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIII 417:4)
secundum salutem, ut adsolet, scriptum erat recte eum atque ordine fecisse, quod in Leontinis nulli pepercisset.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXIV 401:2)
immolasse eo die quidam prodidere memoriae consulem Marcellum, et prima hostia caesa iocur sine capite inventum, in secunda omnia conparuisse quae adsolent, auctum etiam visum in capite;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXVII 402:1)
id cum P. Licinius pontifex non esse recte factum collegio primum, deinde ex auctoritate collegii patribus renuntiasset, de integro faciendum arbitratu pontificum censuerunt ludosque magnos, qui una voti essent, tanta pecunia quanta adsoleret faciendos;
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXIV 508:1)
Samum postquam ventum est, accepta ab Livio classe et sacrificio, ut adsolet, rite facto Aemilius consilium advocavit.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber XXXVII 159:1)
Quod eo adsolet:
(티투스 마키우스 플라우투스, Epidicus, act 1, scene 121)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION