도구

도구

라틴어 문장 검색

Qui fuit character imperatoris Adriani, qui poetas, et pictores, et opifices alios in iis scilicet operibus quibus ipse praecellere gestiaebat, capitali quadam invidia prosequebatur.
(FRANCIS BACON, SERMONES FIDELES SIVE INTERIORA RERUM, IX. DE INVIDIA 7:4)
at quae sunt solida primordia simplicitate, cum per inane meant vacuum nec res remoratur ulla foris atque ipsa suis e partibus unum, unum, in quem coepere, locum conixa feruntur, debent ni mirum praecellere mobilitate et multo citius ferri quam lumina solis multiplexque loci spatium transcurrere eodem tempore quo solis pervolgant fulgura caelum.
(루크레티우스, 사물의 본성에 관하여, Liber Secundus 4:7)
Nigidius autem solus est post Varronem, licet Varro praecellat in theologia, hic in communibus litteris:
(마우루스 세르비우스 호노라투스, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM DECIMVM COMMENTARIVS., commline 1755)
quis ferat haec iniecta Deo convicia, qui se divinis meminit praecellere nobilitatum muneribus?
(프루덴티우스, Hamartigenia, section 1172)
Et hinc conceditis, opinor, illum deum deificum iustitia praecellere, qui non temere nec indigne nec prodige tantum praemium dispensarit.
(테르툴리아누스, Apologeticum, 11장 10:2)
principum liberos, sicut fere fit, qui scientia videbatur praecellere erudiebat.
(티투스 리비우스, 로마 건국사, Liber V 306:2)
proinde ut quisque Fortuna utitur, ita praecellet atque exinde sapere eum omnes dicimus.
(티투스 마키우스 플라우투스, Pseudolus, act 2, scene 311)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION