- 격언집

Publilius Syrus, Sententiae, 6

푸블릴리우스 시루스, 격언집, 6

Quem fama semel oppressit, vix restituitur.?

Quod vi contingit, vix voluptatem parit.

Quam miserum est, id quod pauci habent amittere!

Qui in vero dubitat, male agit cum deliberat.

Qui timet amicum, amicus ut timeat docet.

Quoi quid vindicandum est, omnis optima est occasio.

Quam miserum auxilium est, ubi nocet quod sustinet!

Qui pote consilium fugere, rapere idem potest.

Qui ulcisci dubitat, improbos plures facit.

Qui obesse, cum potest, non vult, prodest tibi.

Quidquid bono concedas, des partem tibi.

Quod nescias cui serves stultum est parcere.

Quae vult videri bella nimis, nulli negat.

Qui debet, limen creditoris non amat.

Qui pote transferre amorem, pote deponere.

Qui culpae ignoscit uni, suadet pluribus.

Quidquid probis eripitur, improbis datur.

Qui sibi non vivit, aliis merito est mortuus.

Quidquid fit cum virtute, fit cum gloria.

Qui expectat ut rogetur, officium levat.

Qui timet amicum, vim non novit nominis.

Qui pote celare vitium, vitium non facit.

Qui omnes insidias timet, in nullas incidit.

Quam malus est, culpam qui suam alterius facit!

Qui docte servit, partem dominatus tenet.

Qui se ipse laudat, cito derisorem invenit.

Quam miserum est, bene quod feceris factum queri.

Quam felix vita transit sine negotiis!

Quidquid futurm est summum, ab imo nascitur.

Quam miserum est, ubi consilium casu vincitur!

Quidquid Fortuna exornat, cito contemnitur.

Quicquid plus quam necesse est possideas, premit.

Qui pote nocere, timetur cum etiam non adest.

Quem bono tenere non potueris, contineas malo.

Quod senior loquitur, omnes consilium putant.

Quam miserum est, ubi te captant, qui defenderint!

Quod quisque amat, laudando commendat sibi.

Quem diligas, etiam queri de ipso malum est.

Qui venit ut noceat, semper meditatus venit.

Quis miserum sciret, verba nisi haberet dolor?

Quam miserum est, cum se renovat consumptum malum!

Quanto series peccatur, tanto incipitur turpius.

Quam miser est, qui excusare sibi se non potest!

Quo caveas, cum animus aliud, verba aliud petunt?

Qui invitus servit, fit miser, servit tamen.

Quod est timendum decipit, si neglegas.

Quid tibi pecunia opust, si ea uti non potes?

Quod fugere credas, saepe solet occurrere

Quamvis acerbus, qui monet, nulli nocet.

Repelli se homines facilius quam decipi ferunt.

Respue crudelitatem et matrem crudelitatis iram.

Re vera memoria beneficiorum fragilis est, iniuriarum tenax.

Ridiculum est odio nocentis innocentiam perdere.

Res vera est, qui a multis timetur, multos timet.

Regibus peius est multo quam servientibus:

re vera, quia illi singulos, isti universos timent.

Res ipsa ut praestare possimus efficiet, si polliceri properamus honesta.

Rem maximam promittit tibi sapientia, ut te reducat tibi.

Recta ingenia debilitat verecundia, prava confirmat audacia.

Res optima est non sceleratos exstirpare, sed scelera.

Recte parem et inferiorem laudas, quia pertinet ad gloriam tuam.

Res magnae clementiae est, indulgendo corrigere peccata quam vindicando.

Ratione, non vi vincenda adulescentia est.

Rei nulli prodest mora nisi iracundiae.

Reus innocens fortunam, non testem timet.

Rarum esse oportet, quod diu carum velis.

Rapere est accipere quod non possis reddere.

Regnat, non regitur, qui nil nisi quod vult facit.

Rivalitatem non amat Victoria.

Ruborem amico excutere amicum est perdere.

Rex esse nolim, ut esse crudelis velim.

Res quanto est maior, tanto est invidiosior.

Roganti melius quam imperanti pareas.

Respicere nil consuevit iracundia.

Rapere est, non petere, quidquid invito auferas.

Remedium frustra est contra fulmen quaerere.

Rogare beneficium servitus quoddammodo est.

Sunt, quorum corpus innoxium est, et in mille facinorum furias mens otiosa discurrit.

Si in clientelam felicis hominis potentisque perveneris, aut veritas aut amicitia perdenda est.

Si vis beatus esse, cogita hoc primum: contemne contemni.

Si multis placuerit vita tua, tibi placere non poterit.

Solitudinem quaerat, qui vult cum innocentibus vivere.

Stultum est timere, quod vitari non potest.

Semper dissensio ab alio incipiat, a te reconciliatio.

Succurre paupertati amicorum, immo potius occurre.

Secreto admone amicos, palam lauda.

Si bene te institueris, pudeat fieri deteriorem.

Si quis irascitur, ab alio poenas petit, a se exigit.

Severissime enim nos adversum peccantes ingerimus, et ipsi eadem committimus.

Sicut formosa pictura est, cuius nulla pars errat, sic et formosus homo, in quo nulla peccatis foeda est.

Si invitus pares, servus es; si volens, minister.

Scias eum multis virtutibus abundare, qui alienas amat.

Si non invideris, maior eris: nam qui invidet, minor est.

Scis, quid est invidia? dolor animi est ex alienis commodis.

Scito enim et illud, quod nulli invidet vir bonitate praeditus.

Sunt multi qui plurima verbis, non re contemnunt;

sed ipsa, quae spernunt, clam furantur.

Semper plus iratus sese posse, quam possit, putat.

Spes est salutis, ubi hominem obiurgat pudor.

Suadere primum, dein corrigere benivoli est.?

SEARCH

MENU NAVIGATION