뜻

1. 화환, 화관

1. The inhabitants of heaven; the gods.

예문

• Illum quidem aequi caelites reducem dabunt, sed dum tenebit vota in incerto deus, pietate caros debita fratres colam et te merebor esse ne viduam putes ac tibi parentis ipse supplebo locum. (Seneca, Phaedra 9:4)

  (세네카, 파이드라 9:4)

• equidem nec ulla caelites placo prece nec, si velint saevire, quo noceant habent. (Seneca, Agamemnon 12:10)

  (세네카, 아가멤논 12:10)

• at, marite, (ita me iuvent caelites) nihilo minus pulcher es, neque te Venus neglegit. (C. Valerius Catullus, Carmina, Long Poems , Poem 61 1:72)

  (가이우스 발레리우스 카툴루스, 노래, , 1:72)

• "At mihi scelus istud depellant caelites," (Apuleius, Metamorphoses, book 3 20:1)

  (아풀레이우스, 변신, 3권 20:1)

• vis magna vocem mittit et maior tenet, vos testor omnis, caelites, hoc quod volo - [me nolle] Auimusne cupiens aliquid effari nequit? (Seneca, Phaedra 8:27)

  (세네카, 파이드라 8:27)