뜻

1. 밀접한 관계에서

1. in connection, conjointly, at the same time conditionally In friendship, intimately

예문

• aut si coniuncte legeris 'cedat ius proprium regi', nova erit elocutio accusativo iunctum 'cedat'. et 'cedat ius proprium , id est quod proprium regum est, aut 'cedat' Aeneae. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 358 272:3)

  (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 272:3)

• Sic et Neptunuspater coniuncte dictus est et Saturnuspater et et Marspater - hoc enim est Marspiter - itemque Iovis Diespiter appellatus, id est diei et lucis pater. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Quintus, XII 6:2)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 6:2)

• Ut ususcapio copulate recto vocabuli casu dicitur, ita pignoriscapio coniuncte eadem vocabuli forma dictum esse. (Aulus Gellius, Attic Nights, A. Gellii Noctium Atticarum Liber Sextus, X 1:1)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 1:1)

• Nam si ad ea omnia quae de Scipione illo vera dixi, addidero et Hannibalem in Africa superavit, quod est falsum, universa quoque illa quae coniuncte dicta sunt, propter hoc unum quod falsum accesserit, quia simul dicentur, vera non erunt. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Sextus Decimus, VIII 11:2)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 11:2)

• hoc quoque Attici bonitatis exemplum, quod cum eo, quem puerum in ludo cognorat, adeo coniuncte vixit, ut ad extremam aetatem amicitia eorum creverit. (Cornelius Tacitus, Vitae, Ex Libro de Latinis Historicis, chapter 10 3:1)

  (코르넬리우스 타키투스, , , 10장 3:1)