뜻

1. 상대, 적, 경쟁자, 반대편

1. an objector, remonstrant, opponent

예문

• Et qui saepe ad fortiter faciendum hortabatur et singulos, dissuasor pugnandi, contemptus videbatur et timidus, mortem fortasse metuens adventantem, ut in Tageticis libris legitur vel fulmine mox tangendos adeo hebetari, ut nec tonitruum nec maiores aliquos possint audire fragores. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVII, chapter 10 2:1)

  (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 10장 2:1)

• L. enim Piso tribunus plebis legem primus de pecuniis repetundis Censorino et Manilio consulibus tulit - ipse etiam Piso et causas egit et multarum legum aut auctor aut dissuasor fuit, isque et orationes reliquit, quae iam evanuerunt, et annalis sane exiliter scriptos - ; (M. Tullius Cicero, Brvtvs, chapter 27 4:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 27장 4:3)

• Ex immutatione, ut olim Rusca cum legem ferret annalem, dissuasor M. Servilius "dic mihi," inquit "M. Pinari, num, si contra te dixero, mihi male dicturus es, ut ceteris fecisti?" (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER SECUNDUS 261:2)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 261:2)

• itaque in medio Achaico cursu cum etesiarum diebus auster me in Italiam quasi dissuasor mei consili rettulisset, te vidi Veliae doluique vehementer. (M. Tullius Cicero, Letters to and from Brutus, LIBER PRIMVS, letter 15 5:4)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스와 주고 받은 편지들, , 5:4)

• P. Est igitur in deliberando finis utilitas, ad quem ita referuntur omnia in consilio dando sententiaque dicenda, ut illa prima sint suasori aut dissuasori videnda, quid aut possit fieri aut non possit et quid aut necesse sit aut non necesse. (M. Tullius Cicero, Partitiones Oratoriae, chapter 24 1:3)

  (마르쿠스 툴리우스 키케로, , 24장 1:3)