라틴어-한국어 사전 검색

imperātīvē

부사; 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: imperātīvē

  1. In an imperative manner, imperatively.

예문

  • quia indecens erat imperative ad regem loqui. (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM UNDECIMVM COMMENTARIVS., commline 354 268:3)

    (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 268:3)

  • Et certehoc verbum "iudicate" imperative modi est. (ALBERTANO OF BRESCIA, SERMONES, Sermo III 11:3)

    (, , 11:3)

  • et dictum est imperative, ἀπειλητικῶσ: (Maurus Servius Honoratus, Commentary on the Aeneid of Vergil, SERVII GRAMMATICI IN VERGILII AENEIDOS LIBRVM SEXTVM COMMENTARIVS., commline 749 568:6)

    (마우루스 세르비우스 호노라투스, , , 568:6)

유의어

  1. In an imperative manner

    • imperābiliter (In an imperative or authoritative manner, imperatively, authoritatively)

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION