라틴어-한국어 사전 검색

indoctē

부사; 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: indoctē

어원: indoctus(타고난, 무식한)

  1. unlearnedly, unskilfully

예문

  • eundem disertissimum, quod nullum meum factum uel dictum extet, de quo disserere publice non possim ita, ut iam de uorsibus dissertabo quos a me factos quasi pudendos protulerunt, cum quidem me animaduertisti cum risu illis suscensentem, quod eos absone et indocte pronuntiarent. (Apuleius, Apologia 5:6)

    (아풀레이우스, 변명 5:6)

  • nam cum 'harena' singulari in numero dicta multitudinem tamen et copiam significet minimarum, ex quibus constat, partium, indocte et inscite ' harenae' dici videntur, tamquam id vocabulum indigeat numeri amplitudine, cum ei singulariter dicto ingenita sit naturalis sui multitudo. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Nonus Decimus, VIII 13:2)

    (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 13:2)

  • Quae qui videat non indocte solum verum etiam impie faciat si deos esse neget. (M. Tullius Cicero, De Natura Deorum, LIBER SECUNDUS 44:7)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, 44:7)

  • Non tu in triviis, indocte, solebas stridenti miserum stipula disperdere carmen? (P. Vergilius Maro, Eclogues, ECLOGA III. MENALCAS, DAMOETAS, PALAEMON 3:18)

    (푸블리우스 베르길리우스 마로, 전원시, 3:18)

  • Multum insipienter et indocte fecistis in luna IIII flebotomando. (The Venerable Bede, Historiam ecclesiasticam gentis Anglorum, LIBER QUINTUS., CAP. III. 3:8)

    (베다 베네라빌리스, , , 3:8)

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION