라틴어-한국어 사전 검색

īnsīgnītē

부사; 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: īnsīgnītē

어원: insignitus

  1. remarkably, extraordinarily, notably

예문

  • Noster autem, qua est rerum omnium verecunda mediocritate, ne si Aelii quidem, Cincii et Santrae dicendum ita censuissent, obsecuturum se fuisse ait contra perpetuam Latinae linguae consuetudinem, neque se tam insignite locuturum, ut absona inauditaque diceret; (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Septimus, XV 6:1)

    (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 6:1)

  • simul est illud ante oculos, nec bonum virum proprie et copiose laudari sine virtutum nec improbum notari ac vituperari sine vitiorum cognitione satis insignite atque aspere posse. (M. Tullius Cicero, De Oratore, LIBER SECUNDUS 349:2)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 웅변가론, 349:2)

  • homines erant ab hoc omnes alienissimi, et eis debebatur, neque tamen quisquam inventus est tam insignite improbus qui violare P. Quincti existimationem absentis auderet; (M. Tullius Cicero, pro P. Quinctio Oratio, chapter 23 23:5)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 큉크티우스 변호문, 23장 23:5)

  • mihi quidem edepol insignite factast magna iniuria: (T. Maccius Plautus, Casina, act 5, scene 4 4:100)

    (티투스 마키우스 플라우투스, , , 4:100)

  • Obsecro te, quisquis es, operam mihi ut des, neu sinas in me insignite fieri tantam iniuriam. (T. Maccius Plautus, Menaechmi, act 5, scene 7 7:29)

    (티투스 마키우스 플라우투스, , , 7:29)

유의어

  1. remarkably

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION