라틴어-한국어 사전 검색

jugum

2변화 명사; 중성 이형 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: jugum, jugī

  1. iugum
  1. Alternative form of iugum.

격변화 정보

2변화
단수 복수
주격 jugum

iugum가

juga

iugum들이

속격 jugī

iugum의

jugōrum

iugum들의

여격 jugō

iugum에게

jugīs

iugum들에게

대격 jugum

iugum를

juga

iugum들을

탈격 jugō

iugum로

jugīs

iugum들로

호격 jugum

iugum야

juga

iugum들아

예문

  • et imperata exsequi, et jugum subire, et ad vocem magistri accelerare gradum, aut sistere, aut deflectere, aut aliqua munia sui operis quae jubentur, humano quodam famulatu obire consueverunt. (Sanctus Ambrosius, De Cain et Abel, Liber II, Caput I 4:4)

    (성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 1장 4:4)

  • Tollite jugum meum super vos, et discite a me quia sum mitis et humilis corde, et invenietis requiem animabus vestris (Matt. (Sanctus Ambrosius, De Cain et Abel, Liber II, Caput III 2:9)

    (성 암브로시우스, 카인과 아벨에 대하여, 2권, 3장 2:9)

  • adeo ut nisi fraenum et jugum hoc arte aliqua excutiatur, de nova aliqua hujusmodi corporum transformatione minime sperandum sit. (FRANCIS BACON, NOVUM ORGANUM, Liber Secundus 464:9)

    (, , 464:9)

  • Ibi tabulam sacramentalem testimonii, finem matrimonii, connubii pacificam unitatem, nuptiarum inseparabile jugum, nubentium indissolubile vinculum, lingua picturae fatebatur intextum. (ALANUS DE INSULIS, LIBER DE PLANCTU NATURAE 70:4)

    (, 70:4)

  • Hoc comperto et investigato, et visa Christianorum victoria et Turcorum caede cruentissima, captivus ille, quem praediximus, diffisus vitae, et Christianitatis jugum effugere cogitans, quadam die visa opportunitate clarissima et custodiae negligentia, facilis saltu pedis, vallum murorum urbis transvolat; (ALBERT OF AIX, HISTORIA HIEROSOLYMITANAE EXPEDITIONIS, LIBER II 56:6)

    (, , 56:6)

유의어 사전

Mons (from minari, eminere,) denotes the mountain with reference to its dimension of height; whereas jugum, with reference to its breadth and length, sometimes as the uppermost ridge, which, according as it is flat or pointed, is with yet greater precision called either dorsum or cacumen, in opp. to radices montis; sometimes as a range of mountains, particularly in an ascending direction, by which several mountains become joined, so as to form a chain, or pile of mountains, in opp. to the mountain itself. Liv. xxii. 18. Sub jugo montis prœlium fuit: comp. with xli. 18. Petilius adversus Balistæ et Leti jugum, quod eos montes perpetuo dorso conjungit, castra habuit. Or, Tac. G. 10, with 43, and Agr. 10. Or, Virg. Ecl. v. 76, with Ovid, Met. iv. 657. (v. 225.)

출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION