고전 발음: []교회 발음: []
기본형: lūdiō, lūdiōnis
vernaculis artificibus, quia ister Tusco verbo ludio vocabatur, nomen histrionibus inditum; (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber VII 16:2)
(티투스 리비우스, 로마 건국사, 16:2)
praeterea in auditorio hoc genus spectari debet non pauimenti marmoratio nec proscaenii contabulatio nec scaenae columnatio, sed nec culminum eminentia nec lacunarium refulgentia nec sedilium circumferentia, nec quod hic alias mimus halucinatur, comoedus sermocinatur, tragoedus uociferatur, funerepus periclitatur, praestigiator furatur, histrio gesticulatur ceterique omnes ludiones ostentant populo quod cuiusque artis est, sed istis omnibus supersessis nihil amplius spectari debet quam conuenientium ratio et dicentis oratio. (Apuleius, Florida 18:3)
(아풀레이우스, 플로리다 18:3)
sine carmine ullo, sine imitandorum carminum actu, ludiones ex Etruria acciti ad tibicinis modos saltantes haud indecoros motus more Tusco dabant. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber VII 14:1)
(티투스 리비우스, 로마 건국사, 14:1)
The generic term actor, and the specific terms comœdus and tragœdus, denote the player, as a respectable artist; but ludio, ludius, the comedian, the player, who makes acting his trade, with the accessory notion of commonness; lastly, histrio, sometimes the actor, sometimes the comedian, but mostly with the accessory notion of buffoonery and boasting. Cic. Sext. 54. Ipse ille maxime ludius, non solum spectator, sed actor et acroama. Rosc. Com. 10. Nemo ex pessimo histrione bonum comœdum fieri posse existimaret. Ep. ad Qu. Fr. i. a. E. Hortor ut tanquam poetæ boni et actores industrii solent, in extrema parte diligentissimus sis. Suet. Aug. 74. (v. 334.)
출처: Döderlein's Hand-book of Latin Synonymes by Ludwig von Doederlein
전체 데이터 내 출현빈도: 약 0.0000%
고전 발음: []교회 발음: []
장음표시 사용