라틴어-한국어 사전 검색

minitābundus

1/2변화 형용사; 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: minitābundus, minitābunda, minitābundum

어원: minitor(위협하다, 협박하다)

  1. threatening

예문

  • cernebatur contra minitabundus Arminius proeliumque denuntians; (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER II, chapter 10 10:6)

    (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 10장 10:6)

  • cum rex simul ira infensus periculoque conterritus circumdari ignes minitabundus iuberet nisi expromeret propere quas insidiarum sibi minas per ambages iaceret, en tibi, inquit, ut sentias quam vile corpus sit iis qui magnam gloriam vident, dextramque accenso ad sacrificium foculo inicit. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber II 133:1)

    (티투스 리비우스, 로마 건국사, 133:1)

  • etenim tum quoque minitabundus petebat, refragari sibi, qui liberam et fortem censuram timerent, criminando. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXXIX 500:1)

    (티투스 리비우스, 로마 건국사, 500:1)

유의어

  1. threatening

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION