라틴어-한국어 사전 검색

mūnificē

부사; 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: mūnificē

어원: mūnificus(너그러운, 트인)

  1. bountifully, munificently

예문

  • quae animi affectio suum cuique tribuens atque hanc, quam dico, societatem coniunctionis humanae munifice et aeque tuens iustitia dicitur, cui sunt adiunctae pietas, bonitas, liberalitas, benignitas, comitas, quaeque sunt generis eiusdem. (M. Tullius Cicero, de Finibus Bonorum et Malorum, LIBER QUINTUS 88:3)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 최선과 최악에 관하여, 88:3)

  • ut vinum aegrotis, quia prodest raro nocet saepissime, melius est non adhibere omnino quam spe dubiae salutis in apertam perniciem incurrere, sic haud scio an melius fuerit humano generi motum istum celerem cogitationis acumen sollertiam, quam rationem vocamus, quoniam pestifera sit multis admodum paucis salutaris, non dari omnino quam tam munifice et tam large dari. (M. Tullius Cicero, De Natura Deorum, LIBER TERTIUS 70:3)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 신의 본질에 관하여, 70:3)

  • Videor ergo munifice simul religioseque facturus, si aedem quam pulcherrimam exstruero, addidero porticus aedi, illam ad usum deae has ad hominum. (Pliny the Younger, Letters, book 9, letter 39 3:1)

    (소 플리니우스, 편지들, 9권, 3:1)

  • grata oratio regis patribus fuit, et facile apparebat munifice omnia et propenso animo facturos. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XXXVII 632:1)

    (티투스 리비우스, 로마 건국사, 632:1)

  • apud milites vero obeundo pericula ac labores pariter, praedam munifice largiendo, tanta caritate esse ut non pater Tarquinius potentior Romae quam filius Gabiis esset. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber I 549:1)

    (티투스 리비우스, 로마 건국사, 549:1)

유의어

  1. bountifully

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION