뜻

1. 판크라티움 경기자

1. a combatant in the pancratium, a pancratiast

예문

• Is Diagoras tris filios adulescentes habuit, unum pugilem, alterum pancratiasten, tertium luctatorem. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Tertius, XV 4:2)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 4:2)

• Ad ea cavenda atque declinanda perinde esse oportet animo prompto semper atque intento, ut sunt athletarum, qui ' pancratiastae' vocantur. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Tertius Decimus, XXVIII 4:3)

  (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 4:3)

• sicut ille (ne ab eodem exemplo recedamus) exercendi corpora peritus, non, si docendum pancratiasten susceperit, pugno ferire vel calce tantum aut nexus modo atque in iis certos aliquos docebit, sed omnia quae sunt eius certaminis. (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber II 141:2)

  (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 141:2)

• Quidam duos filios pancratiastas instituit; (Seneca, Excerpta Controversiae, book 5, Fratres pancratiastae. 3:2)

  (세네카, , , 3:2)