라틴어-한국어 사전 검색

persānctē

부사; 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: persānctē

어원: per(~를 통하여, ~동안) + sānctē(순결하게, 진지하게)

  1. very sacredly, most solemnly

예문

  • Phidippe, Bacchis deierat persancte. (P. Terentius Afer, Hecyra, act 5, scene 2 2:10)

    (푸블리우스 테렌티우스 아페르, 헤키라, , 2:10)

  • Senecam praeceptorem ad necem compulit, quamuis saepe commeatum petenti bonisque cedenti persancte iurasset suspectum se frustra periturumque potius quam nociturum ei. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Nero, chapter 35 5:2)

    (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 35장 5:2)

  • sed nullam habuisse persancte Domitia iurabat, haud negatura, si qua omnino fuisset, immo etiam gloriatura, quod illi promptissimum erat in omnibus probris. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Titus, chapter 10 2:3)

    (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 10장 2:3)

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION