라틴어-한국어 사전 검색

pūnītor

3변화 자음어간 변화 명사; 남성 자동번역 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: pūnītor, pūnītoris

어원: pūniō(처벌하다, 응징하다)

  1. 복수, 처벌
  1. an avenger

격변화 정보

3변화 자음어간 변화
단수 복수
주격 pūnītor

복수가

pūnītorēs

복수들이

속격 pūnītoris

복수의

pūnītorum

복수들의

여격 pūnītorī

복수에게

pūnītoribus

복수들에게

대격 pūnītorem

복수를

pūnītorēs

복수들을

탈격 pūnītore

복수로

pūnītoribus

복수들로

호격 pūnītor

복수야

pūnītorēs

복수들아

예문

  • Delicta neque obseruabat omnia neque pro modo exequebatur, sed desertorum ac seditiosorum et inquisitor et punitor acerrimus coniuebat in ceteris. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Divus Iulius, chapter 67 1:1)

    (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 67장 1:1)

  • nemo punitorum non in Gemonias abiectus uncoque tractus, uiginti uno die abiecti tractique, inter eos feminae et pueri. (C. Suetonius Tranquillus, De Vita Caesarum, Tiberius, chapter 61 4:4)

    (가이우스 수에토니우스 트란퀼루스, 황제전, , 61장 4:4)

  • 'at valuit odium, fecit iratus, fecit inimicus, fuit ultor iniuriae, punitor doloris sui. (M. Tullius Cicero, PRO T. ANNIO MILONE ORATIO, chapter 13 2:1)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 밀로 변호문, 13장 2:1)

  • Maiorem turbam punitorum reperies. (Phaedrus, Fabulae Aesopiae, Liber Quintus, Asinus et porcellus. 5:8)

    (파이드루스, 이솝 우화, , 5:8)

유의어

  1. 복수

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION