라틴어-한국어 사전 검색

spurcē

부사; 자동번역 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: spurcē

어원: spurcus(더러운, 지저분한)

  1. 부정하게, 야비하게, 비도덕적으로, 악랄하게
  1. impurely, foully, filthily utter a foul libel in the vilest language

예문

  • Nam quamvis praedictum animal in pabulatione spurce versetur, mundissimum tamen cubile desiderat. (Columella, Lucius Junius Moderatus, Res Rustica, book 7, chapter 9 14:2)

    (콜루멜라, 루키우스 유니우스 모데라투스, 농업론, 7권, 9장 14:2)

  • inquit Carneades spurce sed tamen prudentius quam Lucius noster et Patron qui, cum omnia ad se referant, numquam quicquam alterius causa fieri putent et, cum ea re bonum virum oportere esse dicant ne malum habeat non quo id natura rectum sit, non intellegant se de callido homine loqui non de bono viro. (M. Tullius Cicero, Letters to Atticus, LIBER SEPTIMVS AD ATTICVM, letter 2 8:4)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 아티쿠스에게 보낸 편지들, , 8:4)

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION