라틴어-한국어 사전 검색

crīminōsē

부사; 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: crīminōsē

어원: crīminōsus(비난의, 기소의)

  1. reproachfully, slanderously

예문

  • indemnesque deinde et innoxii earum incolae partium, querellarum sopitis materiis viverent, ni postea exquisitorum detestanda nomina titulorum, per offerentes suscipientesque criminose in maius exaggerata, his propugnare sibi nitentibus potestates, illis attenuatis omnium opibus, se fore sperantibus tutos, ad usque proscriptiones miserorumque suspendia pervenerunt. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, LIBER XIX, chapter 11 3:2)

    (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 11장 3:2)

  • cum enim aliquid habeat quod possit criminose ac suspiciose dicere, aperte ludificari et calumniari sciens non videatur. (M. Tullius Cicero, pro Sex. Roscio Amerino Oratio, chapter 20 1:5)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 로스키우스 변호문, 20장 1:5)

  • apud negotiatores, quorum magna multitudo Vticae erat, criminose simul et magnifice de bello loqui: (Sallust, The Jugurthine War, chapter 64 64:15)

    (살루스티우스, , 64장 64:15)

  • et ne quid ipse aut prius inquisisse aut nunc criminose argumentari videretur, te quaerere ex iis quos nominasset iubebat an ferrum habuissent, ut, tamquam in re dubia, cum id quaesisses, quod ipsi fatentur, pro convictis haberentur. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber XL 173:1)

    (티투스 리비우스, 로마 건국사, 173:1)

  • at Minucium Thermum praetura functum Tigellini simultatibus dedit, quia libertus Thermi quaedam de Tigellino criminose detulerat, quae cruciatibus tormentorum ipse, patronus eius nece immerita luere. (Cornelius Tacitus, Annales, LIBER XVI, chapter 20 20:3)

    (코르넬리우스 타키투스, 연대기, , 20장 20:3)

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION