라틴어-한국어 사전 검색

flāgitātor

3변화 자음어간 변화 명사; 남성 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: flāgitātor, flāgitātōris

어원: flāgitō(요구하다, 필요하다)

  1. an importunate asker, dun

예문

  • egere me praecipitem iniqui flagitatores, ut nosti, quorum avaritiae ne tua quidem excelsa illa fortuna, propugnans miseriis meis, potuit refragari. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XVIII, chapter 8 6:2)

    (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 8장 6:2)

  • Augebat etiam amaritudinem temporum, flagitatorum rapacitas inexpleta, plus odiorum ei quam pecuniae conferentium. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXI, chapter 16 17:1)

    (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 16장 17:1)

  • Eam pecuniam cum viro forte irata repetere instituit, adponit ei flagitatorem servum recepticium, hoc est proprium servum suum, quem cum pecunia reliqua receperat neque dederat doti, sed retinuerat; (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Septimus Decimus, VI 11:1)

    (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 11:1)

  • Nam hunc, qui negat, video flagitatorem non ilium quidem tibi molestum, sed adsiduum tamen et acrem fore. (M. Tullius Cicero, Brvtvs, chapter 5 1:3)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 5장 1:3)

  • ubi cum proeliis quidem superior Romanus esset, ad urbem ipsam Pedum castraque sociorum populorum, quae urbi adiuncta erant, integer labor restaret, bello infecto repente omisso consul, quia collegae decretum triumphum audivit, ipse quoque triumphi ante victoriam flagitator Romam rediit. (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Liber VIII 174:1)

    (티투스 리비우스, 로마 건국사, 174:1)

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION