라틴어-한국어 사전 검색

imperītē

부사; 자동번역 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: imperītē

어원: imperītus(경험 없는, 미숙한)

  1. 뻣뻣하게, 무지해서, 알지 못해서, 서투르게
  1. unskilfully, ignorantly, awkwardly

예문

  • VERRIUS FLACCUS, in quarto De Verborum Significatu, dies qui sunt postridie Kalendas, Nonas, Idus, quos vulgus imperite nefastos dicit, propter hanc causam dictos habitosque atros esse scribit. (Aulus Gellius, Attic Nights, Liber Quintus, XVII 2:1)

    (아울루스 겔리우스, 아테네의 밤, , 2:1)

  • Dicebat etiam L. Scipio non imperite Gnaeusque Pompeius Sex. (M. Tullius Cicero, Brvtvs, chapter 47 3:2)

    (마르쿠스 툴리우스 키케로, 브루투스, 47장 3:2)

  • Et quia vanities aliquotiens plebeia strepit, haec imperite mussando, si esset praesentiendi notitia quaedam, cur ille se casurum in bello, vel alius hoc se passurum ignoravit aut illud, sufficiet dici, quod et grammaticus locutus interdum est barbare, et absurde cecinit musicus, et ignoravit remedium medicus: (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXI, chapter 1 13:1)

    (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 1장 13:1)

  • Et miratur historia, Rhodanum arma et loricam retinente Sertorio, transnatatum, cum eo momento turbati quidam milites, veritique ne remanerent, post signum erectum, scutis, quae patula sunt et incurva, proni firmius adhaerentes, eaque licet imperite regendo, per voraginosum amnem velocitatem comitati sunt navium. (Ammianus Marcellinus, Rerum Gestarum libri qui supersunt, Liber XXIIII, chapter 6 7:1)

    (암미아누스 마르켈리누스, 사건 연대기, , 6장 7:1)

  • neque vero id imperite fecit: (Cornelius Tacitus, Vitae, Liber de Excellentibus Ducibus Exterarum Gentium, chapter 3 5:1)

    (코르넬리우스 타키투스, , , 3장 5:1)

유의어

  1. 뻣뻣하게

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION