라틴어-한국어 사전 검색

praemonitus

4변화 명사; 남성 고전 발음: [] 교회 발음: []

기본형: praemonitus, praemonitūs

어원: praemoneō(미리 주의하다, 경고하다)

  1. a forewarning, premonition

예문

  • Praemonitus periculum, cui copias caputque suum objectabat, milites provinciales, suos praecedere nolebat, ut sylvas insidiasque explorarent, sed consilium tam salutare sprevit; (Francis Glass, Washingtonii Vita, CAPUT PRIMUM. 3:85)

    (프란키스 글라스, , 3:85)

  • Fuissetque anceps et cruentum et utinam mutua clade certamen cum tam fortibus, tam subito, tam cum consilio venientibus, nisi Brigaecini prodidissent, a quibus praemonitus Carisius cum exercitu advenit. (Lucius Annaeus Florus, Epitome Rerum Romanorum, book 2, BELLUM CANTABRICUM ET ASTURICUM 10:1)

    (루키우스 안나이우스 플로루스, , 2권, 10:1)

  • Non tamen insidias venturaque vincere fata praemonitus potuere deum, strictique feruntur in templum gladii; (P. Ovidius Naso, Metamorphoses, Book 15 72:1)

    (푸블리우스 오비디우스 나소, 변신 이야기, Book 15권 72:1)

  • transtulit aliquando patronus puellam, quae soror esse adversarii dicebatur (nam de hoc lis erat), adversa subsellia, tanquam gremio fratris relicturus, at is a nobis praemonitus discesserat. (Quintilian, Institutio Oratoria, Liber VI 57:1)

    (퀸틸리아누스, 변론 가정 교육, 57:1)

  • revocatoque propere Maharbale atque equitibus, cum instare certamen cerneret, nihil unquam satis dictum praemonitumque ad cohortandos milites ratus, vocatis ad contionem certa praemia pronuntiat in quorum spem pugnarent: (Titus Livius (Livy), Ab Urbe Condita, Book XXI 474:2)

    (티투스 리비우스, 로마 건국사, Book XXI권 474:2)

시기별 사용빈도

SEARCH

MENU NAVIGATION