장음표시 사용
41쪽
explicator praetermittere sine discussione non potest. Didicimus enim, singulas quasque haereses intulisse Ecclesiae novas, & proprias quaestiones, contra quas diligentius defenderetur doctrina fidei , quam si nurula talis necessitas cogeret . . . . Multa quippe ad fidem Catholicam spectantia , dum Haereticorum callida inquietudine agitantur, ut adve sus eos defendi possint, dc considerantur diligentius, & intelliguntur clarius, & praedicantur instantius, ab adversario mota quaestio discendi existit occasio . . . . Sacramenta enim, quae in fidei doctrina latent , nemo discuteret simpliciore fide contentus , & ideo nemo inveniret , ut ipsa doctus experientia scripsit Augustinus . . . Quum igitur graviora fuere hostium certamina , tunc sunt profecto subtili tum sensuum spicula requista, tunc argumentorum obstacula , tunc perplexior indago verborum, quod est apud Gregorium. Nam qua nam suissent quaestiones illae : Utrum aliquid praeter Deum , aeternum, aut ab aeterno esse possit, nisi Hermogenes materiam Deo coaevam statuisset, nisi Arius Verbum Dei, ab Deo distinxisset Quis in quaestionem vocasset an virtus creandi , creaturae possit esse communis ,
nisi Platonici creationem rerum intelligentiae primae a Deo distinctae tribuissent Quis quaereret cur Processio Verbi sit generatio, non a tem processio Spiritus Sancti, nisi Arius, atque Eunomius eam nobis dissicultatem objecissent λ Utrum si Spiritus Sanctus non procederet a filio , ab eo distingueretur, unde nata quaestio est, nisi de Graecorum errore circa Spiritus Sancti proeessionem Θ Quaestiones de, authoritate,& Primatu Romani Pontificis non ne omnes ortae post Photianum Schisma λ De peccato originali disputatum erat ante Pelagium λ Quis
eas, quae de Verbi Incarnatione iant moliae, ει graves quaestiones invexit, nisi Photinus , Apollinaris, Eutyches . Nestorius Θ De gratiae quaestionibus multis , ac dissicillimis quis ansam praebuit , nisi Pel gius. Massilienses , Lutherus, Calvinus λSunt enim vero aliae quaestiones , quas non sola Haereticorum c villatio peperit, sed ipsa rerum gignit obscuritas , & vetitatum T velatarum sibi primore veluti fronte pugnantium perplexio: Exempli gratia i Quid possit naturae divinae unitas cum Personariun Trinitate
componi Quid mali permissio cum Dei providemia. sanctitate, in
stitia, omnipotentia λ Quomodo Dei libertas cum ipsius Mnmutabit tale aeterna λ Quomodo scientia praedestinatio, aut esseacia Gratiae , immo quaecumque Dei in nobis operatio cum humana libertate PUtrum Praedestinatio ' ante fiat, vel post praevisa merita λ In diversas abeunt Christiani Theologi sententias . Una quaeque suos sectatones habet, ac Patronos . Nemo suam potest sine alterius eversone deis dere . Fuerunt ergo, sum, eruntque semper labiiIiores , & Scholast,cae controversiae circa veritates vel revolatas, via per scientiam. aut
42쪽
v rerientiam aliunde 'cognitas ae emi stratas . Vina cornipetam . . Magneticam. Elastitam omnes nolunt, ejus tament phoce explicancte , quot sunt sententiae Θ Non ergo comentiosa illa, & subtilis i Vinistis, quae jam poene sola Se olas occupavit . aliquot ab hinc sRculis orta est , mi Petavi: fine ab exordio mundi , critque sem-Pςr in Physicis, in jΤheologicis . in Moralibus in Politicis , in eo
metricis, an omnibus denique in quibus, juxta humanae mentis con ἰditionem non . uno principio posito statim omnes , quae ex ς
derivari Possunt veritates eliciuntor i Quot Philosophorum Se , Nλbolae apud Graecos λ Quot i I isprudentium, se l. l Mi Scholae, apud Romanos' Quot divinae L s Ialewιetum Sectiso deci 'cholae apud Hebraeos λ Ergone Philosophia. Iurisprudentia , & Rabbinica Theologia laudabitur Scholastica . Christianorum Scholastica TheologiadHmnabitur, contemnetur . expuetur NMn quid mali habet , i Q. quid non necetarium, . non habet lavid the schylarum in eadem u- dc consentientium, ruinandem sillam diversis i modis. expliccntium, μει Pugnantium huinanis ingeniis naturalis divisio Θ : n A' 'Longe enim aliter se habeni ut est apud Augustinum , quaestionesi ust , quas esse praeter isdem arbitramur quam sunt illae, in quibus ritu fide ciqua Christiani, sumus l. xut Ignoratur. quid Nerum sit , ες. isententia definitiva suspendit ut . aut aliter, quam est , infirma, atque7b in ua suspicione .conjicitur . . . Quis enim non sentiat in his . ais
quς hujusinodi variis , se innumerabili hus quaestionibus . sive ad obs si ma Dei opera , sive ad Scripturarum . abditissimas isto se m mmibus .. quM certo aliquo genere. definire di incite: in , quis . inquam, non vicieat , in his . N. multa ignorari . sata Christiana fide . &. alicubi errari. sine haeraeiact d irratis criminu λ Misph m igitur mitti . si ita lubet de mundo, vel de mundis, quali ma sint, magnitudine, aut numero . de materia, deε Anima...d Monte , di ejqs operationibus . de naturis. Intinectualibus . . sive γ ribus , quas Angelos , sive deterioribus, quas Daemones. Vocamus , de bis quae d. extremo itari leto . do honorum- pro iis . de ni m.lorum, dei Christi passiorie non sint divinitus revelata . De his
non est 'periculosum , & tamen verum assequi . vel ad illud prope R edere non est injucundisin. Nam s regum, Pod ille inquit, 'ves inima nosse juvat. cui viis rebus: divinis vel minima . si ita loqui xMςst, Perscrutari inutile , variorique existim,nti cxxxi . atque μ' aliunde humanae sapientiae actiliatores , qui Ciceronis , aut V, g , non istotentiis sistum, ad intiarii jectis irae-dictiunculis excutiendi atque .ad trutinam . revocariclis , mne dicam numerandis libros emx
lGiunt. Vos igitur , Catho Iicin Messio, filii Iustini . seu quis φst δ
43쪽
s Ρ R E 'F. A T. I. o. thor, positionis fidei verbis loquor vos igitur Ecelasiae filii . qui
pias quaestiones movetis , & eorum , de quibus dubitatis , non tentandi gratia, sed discendi quoad licet , interrogationes exponitis, ita mihi vestros animos instruite . Est quidem divinae doctrinae multiplex Arma, sed in compendium redam bifariam tribuitur in eorum scilicet , quae credere, dc agere jubemur Cognitionem . dc robservationem . Igitur pietatis amatores i mandatorum quidem' observationem , iae disciplinam nulla in re ignorare studebunt. 3c prae iis divinam adora. ilonem . Quod autem ad divinarum rerum notitiam . & cognitionem spemni . hanc quidem, quanturi poterunt, assequi coneritur .. Quod si prae ingenii imbecillitate ad eam non pertingant , venerentur quasi comprehensione majorem, ut non evacuetur, fides nostra. Qua veteris Theologi sententiae commonemur . ne ultra captum' ingenii nostri, viresque nitami, r. in perplexis, abstractis , re recondi iis quaestionibus , quae vix alicui Christianorum venire ' in mentem possunt . maxime autem novis 'ssc inusitati a. . atui curiosis p tius , quam ad fidem explicandam opportunis , vel non ex ipsa mysteriorum difficultate exortis . sta ex hominum placito ob studii impartium inductis. Non ut eas eum. λhrietate aggredi, atque incum ιque disputare Theologo nefas sit. sed ut certo ti illis decidere , ac hiemere velut ex adyto pronunciare , dc diversa sentientes damnare vii, ideatur. Quin etiam, quod bene admonet Petavius , si sapiat, ac tem- fporis compendium sacere velit, in communibus etiam, dc Scholarum, de tritis controversiis , non erit in inquirendo' nimius . ut propositae quae 3 monas. Oras Omnes, sinu'uli, ae recessus perscrutari velit . p Ηabetienim infinita illa curiositas quum ingratain . M fastidio tplenam ram , tum lcmporis .. jacturam ,. modi utilius in . rebus aliis hae M pen isa dignioribus occupari i potuit: tum male audit apud homines eo no- nune plerunque borum maxime postremoriam arium saeculorum Theoialogia. in eorum sermones, te reprehensiones non piersus neglia gendas incidit c Quae quidem eo commemoro non tam ut regulas di praeceptae Theologis eradam, quam ut quis ipse murus sim. 8 quemadmodum me contra querimonias illast in . hoc opere mumiserim, Lectoribus ostendam . . Nutam quippe commovimus quaestionem in milh emte aliquantulum immorati sumus . quam non ante nos antiqui PR. . & Ecclesiastici. DD. tractaverim, quos Duces , nobis. aut reoque proposuimus , ut noti nos Delicatuloruin istorumi.cri
Quorum' aemulari exoptem negligentiami Potius quam istorum obscuram diligentiam.
44쪽
Haec laudatus Petavius ad rem nostram accommodatissima.
opitulatur denique piis auribus Theologia per expositionem eorum donoxum , quibus i hominum animi non ad communem Virtutem sed ad Hemi eam Sc sublimem disponuntur , nee solum ad fidei. i MPr ceptorum cognitionem, sed etiam ad quandam suturae beatitudinis P libationem, M. inchoationem assumuntur, per quam animus diV .nR non intelligit solum, sed etiam patitur. quod de Hierotheo Ri bδt Dionysius . Et haec vocatur', Asterita . seu Nystica Theolog ςulua quidem practica cognitio non est nisi sanctarues, te persectarum nimarum, neque humatiadi subditur arti . aut disciplinae a speculatio autumi ad Theologum spectat, ut humani. vel maligni spiritus, aut divini operationes. minusque intimos, lae subtilissimos discernat . Si cut. rgo est quaedam sibillior Arubmbriea. de quaedam sublimior Geometria , ita quaedam profundior est,i atque altior Ethica, seu δω ii. , quM A etica dieis ur. 8c quaedam altior Theologia. quae dicitur
Mysticar Ad hane pertinent Tractatus de Donis i Spiritus Sancti , do Beatitudinibus. O stuc ut Spiritus Sancti Mede illis Gratus . quas
gratia dataa appe usit, . . t f. il olu Alia est tandem Theologiae speetes. quae non tam piis auribus Opi-it ἰδtur , t quam contra impios galeata procedit in aciem . unde NUM=μμη seu Bellatrix dicitur sis Hulus partes sunt Dei existentiam ςontra Atheos unitatem eontini Polytheos. providentiam contra Em .cu M.f. culturi revelatum contrea. Paganos, a entum' Christi contra Iudaeos, veritatem Religionis Christianae contra Mahometanos, te quos Vis falsarum revelationum assertores, Catholica dogmata singula con . tra Haemticos omnes . , ae ctenique Romanae Ecclesiae aut ritatem com -tra Schismaticos tueri. non .eorum duntaxat armmenta solverulo , quod etiam Scholastica praestat Theologia et sed rationibus, quantum gumenti natura patitur ivssicacissimis , quum ex naturae lumine aut in Dei. existentia . ac divinae naturae dotibus demonstrandis, tumo historia, testibus , anomaementis,i praedictionibus Propheticis, mi culorum operatione petitis , idoneisque ad captivandum Omnem
intellectum in obsequium fidei per arma , non carnalia, Sed spim tualia, Deo piis eorum coriatibus opem serente . Atquo hae quidem non tam diuersae Theologiae species , quam unius vς ςjusdem, diversan partes. aei iunctiones sunt d quas si quis dirhgς0xπ introspiciat , inveniri piosecto primam , M impei secussim m mrδxionem eam. esse . per quam rudibus. ae simplicibus ea quM omnibus eAPlicite credincla acies. proponuntur, nimirum catechisi, AER ςique inter gratias gratia datas respondet Donum linguMmnis
45쪽
qnando ad fidei propygationem in exordio Ecclesiae necessarium fuit, aut donum linguae, quod nunc Sacris ministris conceditur, ut brevia ter, dilucide, atque ad rudium captum accommoda oratione, atque stylo quae fidei sunt, proponant.. iacundum lacum obtinet Polam ea , seu Dogmatica , quae fidei doctrinam non simpliciter proponendam rudi hus assumit, sed etiam cultis . 9 sapientibus hujus mundi persuadendam eorum argumenta diluendo 84 fidei veritatem , ac Dei testimonia nimis credibilia, iacta esse. multis rationibus confirmando, .8c huic muneri inter Gratia& gratis datas respondet Fidus, per quam Vir Dei non solum in sidet firmus est sed in eam quam habet fidei firmitatem, aliorum animis ingenerare potest, paratus reddere rationem . omni poscensi ejus quae in nobis est fidei , & spei . Tertium
Madum obtinet smerilom Scholastica, quae doctrina fidei praesuppo--sita , eam opportunis queStionibus , 8c dubitationibus subtilibus, aut -- frenatis , aut ex adversariorum maligna interpretatione . vel hominum praejudicata authoritate derivatis 'credentinus proficientibus ex Nicat & huic inter Gratias respondet Sermo: scientiae L per quam lex humanis diseiplinis . Thilosophiae , Dialia Rae , atque aIimum scientiarum adminiculo Divina confirmantur, atque inlacidanruriata Subi trat quarto loco Theologia Expositiva , quae in Verbo: Dei seripto , . 84. non scripto intima quaeque dis iens , doctrinam eruit= non soluit . ad rerum cognitionem, a sed ellatri ad vitae directionem spectantem ,-bc huic respondet inter charismata: interpretatio sermonum . Quintum locum Occupat Noralis Τheologia, quae vitia a virtutibus distinguit .
Propriosi cujus o. nites designans ψ.atque. Omnes, hominis internos ,& externos antra ad normam fido: radoctrinae: in spiratiaei regulam commisit V imii inter Aratias.cor sponden Minici Salueritis si per ' quem
hesium1 ς &iampinanea iji cm' divinisa, atque taeternas irationes di Fonsetur. . Ultimum clenique, ac sublimiorem locum habet Theol gia Mystica, in qua per heroicas ; 8c humana majores virtutes , a que alcanam Spiritus Sancti, operationem, mens disponitur ad quan- clam futurae. heautatis'praerastatvinem virtutum ipsarum . seu Rus dulcissimos percipit, cui respondet inter Gratias Discretio Spirituum , quae praetice quitam , uti diximus , in sanctis animabus, & ad D
vinorum altissimam contemplationem elevatis invenitur ; speculative autem in sacris Doctoribus adsit necesse et i, quibus est cora animarum , & diremo commissa. ni tamen: quamvis ini A scetica o multum sibi ex Sacrae Scripturae , 8c Nyssicorum Scriptorum Iectione pro. secisse videantur , Sanctarum tamen mςditatiomam, & contemplati
nis studium , sibi primum, potissimum esse adhibendum existimend. Iustus enim cor suum. aradet ad vigilandum diluculo, in Iconsp φ L hau
46쪽
ctu Altissimi depreeabitur . Etsi Dominus magnus voluerit , Spiritu intelligentiae replebit illum & ipse tanquam imbres mittet eloquia
sapientiae suae. & in oratione confitebitur Domino.
Has igitur omnes sacrae Disciplinae divisiones sub Theologicarum Institutionum titulo complexuri , in primo libro Deum esse contra . Atheos , unum esse contra Polytheos providum esse contra Epicu- mos, loquutum esse contra revelatae Religionis os res demonstramus. -Tres sequentes libri respondent quaerentibus, quibus facta sit, Muta' inam divina revelatio inveniatur , sive de Verbo Dei tum Scripto , ει non Scripto. Quinto ad res in vetErid estamento revelatas desce . diruP, Mundi nimirum, M Angelorum Tractatum. Sextus liber hominem a Deo Spirituali , atque immortali mente , 8c libero arbitrio: Pr3editum, ac naturalibus virtutibus , quum ad mentem , tum ad Vo 'luntarem Spectantibus perfectum exhibet. Septimus eundem ad finem' upernaturalem elevatum , & coelitus insusis virtutibus ornatum Pro P nit . Quoniam vero omnium virtutum . M operationum supernatu ralium radix est Gratia , hujus necessitas , natura , esseacia Praemii 'titur. Ut 'autem homo in ea persectione , iac rectitudine, in qua con
ditus fuerat, permaneret duplex ipsi adjutorium debebatur, aliud quo sciret quid agere deberet, nimirum lex, aliud quo Praecepta se VH ς Posset , nimirum Gratia. & de hac quidem , quum in Septim libro actum fuerit, octavus erit de Lege . naturali Primum , tum Divina , atque Humana . Utroque tamen Legis nimirum , te Gratri adjutorio contempto, homo lapsus est. In Nono igitur libro de P cato, εο ejus divisionibus sermo erit. donec ad illud deveniatur, ut hominem neque per semet , neque per aliquam puram creaturam ε' condignam mo satisfactionem reddere potuisse monstremus . Unde Mediatore , 'ει Redens more opus fuit , sive Messia ante promisso ,
quem jam advenisse contra Iudaeos & IESUM Nagarenum hunc Disse, Deum verum, M verum Hominem Decimus liber Oriendet. Tum de ea, quam Christus fundavit Ecclesia, 8c de ejus Capite undecimus erit Liber 'ae de membris Eeclesiae in genere . Duodecimus de membris Ecclesiae singulis disputabit. Clerinis , Monachis, Laici Decimus terplus de Mysteriis aget in novo Testamento . Sio Chri stianae Ecclesiae revolatis. Decimus quartus de Novae Legis Sacrificio. Decimus quintus de primis tribu, Sacramentis erit ; de quatuor po Hromis decimus sextus. Decimus septimus , de Ecclesiae pΠecepti Duodevigesimus tandem, at cie ultimus de suturo Piorum , M lmpio
Dicendi genere usi sumos , quale sacrum argumentum decet, Πςς compto nimis, Rique Ornato , nee squallido tamen, ac sordido γ ΠΟΠpsurientes auribus , quod Velai Asostolus: nee aures offendentς R
47쪽
men . Proianas porro disciplinas sacrae doctrinae famulari , si quis ignorat, fungus; si quis non faciat. profanus omnino habendus ipse
est. Is igitur nobis scopus fuit, ut quum Pro temporum , ac munium obeundorum diversitate , diversae fuerint a nobis excesue disciplinae . ea omnia . per quae Iuventutis noStrae tempus traduxer mus, maturescente jam aetate, atque ad severiora studia incI in ante , . in unum veluti corpus conserremus , atque colligeremu& doctrinae .
magis ad propriam , quam ad aliorum instructionem. Nec enim , quod de se ajehat Augustinus, in eorum numero haberi volumus , qui quum prosecerint, scribunt; sed qui scribendo prosciunt Partium studium in his, quae posterioribus saeculis natae Sunt, controversiis , tanquam pestem opinandi libertati, leveritatis investigationi inimicissimam detestamur . Unum D. Thomam , non Iamen in eju& verba juranten sequimur, cujus aetate nulla erat adhuc Τheologicarum Sc - . larum divisio, quem tota Xpti Ecclesia, veluti veterum Patrum linguam , atque Organum veneratur, ac suspicit, perinde quasi Thomae. Aquinatis nomen, non viri alicujus, sed ipsius merae , puraeque Themlogiae nomen esse videatur, ut si quis post ipsum secundus numerandus sit
Proximus huic, Iongo sed proximus intervallo haberi debeat. Hujus autem Viri praeter doctrinam, imitari etiam studuimus virtutes duas, nimirum innatam ipsi in Patres, & antiquos Authores, ingenitamque, ut Cajetanus loquitur,. reverentiam, M singularem in Scriptoribus allegandis, aut etiam impugnandis modestiam . Morem tamen quoquomodo gerentes saeculo , quod factorum quadam veluti
nistorica Theologia, magis quam abstracta illa, 8c simplici veritatis contemplatione delectatur, & cui , quod Bona Cardi Iix scripsit , nihil placet, nisi critico sale respersum , Theologicis Institutionibus
uia adnexuimus Protegomena , quorum primum brevis erit Synopsis Romanorum Pontificum. & Conciliorum sub unoquoque coactorum historica . Secundum, Brevis Notitia Haeresum, & IIaeresiarcharum . Tertium , Tractatus de Scriptoribus Ecclesiasticis. Atque haec de i stituto nostri operis. dc laboris cujuscumque praelibasse sit satis. Cae.
tera Sapientiorum, M praecipue Romanae & Catholicae Ecclasiae j
dicio approbanda, aut respuenda relinquimus ..
48쪽
Pontificum Romanorum, est contaiorum Historica Synopsis. Q. TESUS Christus Dei filius , Simonem, Ioannis filium . Andreae, o fratrem Bethsaidae in Galilea natum, novo nomine insignivit suique in terris vicarium, & Ecclesiae ab se instituendae caput futurum promisit dicens e Tu es Petrus. 8e super hanc Petram aedificabo Ecclesiam meam, & Tibi dabo claves Regni coelorum 8ce. Quod autem Promiserat, post suam Resurrectionem praestitit dicens r Simon Ioannis diligis me plus his P Pasce oves meas . . . Et aliquando conversus confirma fratres tuos . Petrum igitur primum Christi in terris Vicarium suisse , dc Romanam Mesesiam instituisse , authoritarem que suam ire sui Episcopatus successores derivasse , quod postea multis probabitur hλ ιδ. nunc supponimus is Et quoniam Bo-'manorum Pontificum. δε Conciliorum authoritate gestis ac definitionibus saepe Catholici Theologi ad veritatis, & fidei dogmata .comprohanda . de Adversarii nostri ad eadem impugnanda , . .aut Ecclesiasti cam potestatem convellendam 'otuntur , brevem Romanorum i Pontis cum, Sc Conciliorum sub uno quoque celebratorum, nostrorum .iem- Porum Theologis necessaria notitiam existimavimus . Me. I.-
a. Petrus ergo. po t Christi mortem primus Apostolorum, quum Iudaeis 'Act. a. , tum Gentibus Aa Io. Evangelium Ipraedicat. Dei de ab Herode Agrippa in earcerem conjectus ah Angelo libe tur . Inde Pontum. Galatiam, Cappadociam , Bythiniam circumit, dispersos fratres in fide confirmans. Profectus deinde Romam, ad eosdem dispersos fratres mimam scripsit Epistolam Hine Hieromismas per Syriam reversus Antiochenam Ecclesiam reκit post Agrippae m. tom quae contigit anno sui regni tertio ineunte. Post annos aliquot vitae super Circumcisione, & Iudaicis ritibus eo xx xxoversiiu, Concilium morurosolymitanum, emitur. , anno Christi uti eo xxxMinrus Q iduus 3
49쪽
in quo Petri sententiam Iacobus Hierosolymorum Episcopus, alii qua Apostoli, & Seniores statim sunt sequuti. Romam deinde iterum petiit , ubi Simonem Magum . cujus jam dudum in Samaria avaritiam effrinnatam compresserat , publica disputatione semel , atque iterum protrivit tandemque praeStigiis, magicisque artibus populum sedu- Centem . 6c per aera Volantem , uti ex alsis Patribus refert Maximus, Dominum deprecatus egit paecipitem , & Roma exulare cU-git . Sub idem tempus Marco discipulo . atque interpreti scribendi Evangelii curam commisit, ut Romanorum votis obsecundaret, quod scribit Hieronymus . Re consecta Marcus disce dens . di Alexandrinam sundavit Ecclesiam ann. 3. Olympiad. aos. ut est apud EuSe-ωhium . & in ea totius orbis celeberrimam sacrae eruditionis Academiam instituit, ex qua viri doctissimi prodierunt , de quibus in sequentis rhus mentio siet . Nerone denique in Christianos saeviente, quum Li- num, Clementem , Cletumque Episcopos consecrasset.& Clementi Romanam Ecclesiam regendam commisisset , Roma exire decrevit Eo in itinere Christum JESUM crucem . gestantem Ohvium habuisse' fertur, qui a Petro , quo tenderet, rogatus, Romam , inquit. iterum Crucifigendus . ia visione recreatus Apostolus Romam rediit secundamque Scripsit Epistolam in qua de proxima sui depositione tabernaculi ab Domino certior factus, fratres postremis verbis adhortatur . Tandem jussu Neronis in crucem actus, inverso tamen ut ip
se postulasse dicitur, capite, glorioso fine quievit 3. Kalend. Quintil. anno Neronis ultimo inchoante. Christi 69. juxta Barcinii Chro
nologiam . Paulum eodem die. eodemque anno occisum communis est opinio, cui praeter alios favent Epiphanius, & Hieronymus. Ve- .rius tamen videtur id eodem die recurrente post elapsum annum eo
tigisse . Ita certε Lactantius scriptor diligentissimus , di Prudentius in libro de Coronis, ubi
Unus utrumque dies, pleno tamen innovatus anno Vidit superna morte laureatum .
His adhuc antiquior Aratus secundi saeculi Poeta cecinit ;
Non eadem tamen una dies, annique voluto. Tempore, sacravit repetitam passio Iucem .
. Hanc vero opinionem Romana Synodus sub Gelasio erroneam di xit , atque ab Haereticis promulgatam. Petro Pontifice Martyres octae uerunt Hierosolymis Stephanus , , Iacobus frater Ioannis dictus Major, Iacobus, frater Domini dictus, S Minor, ejusdem urbis primus Episcopeths, di in Cyγ o Insula Barnabas, . . cujus di circumse
50쪽
tur Epistola, quae germana , & sincera a multis habetur cum M tali Alexandro, inter Canonicas autem non est. -
3. Quamvis successorem sibi Clementem Petrus destinasset , . eum. que secundum Ecclesiae Romanae Episcopum Tertullianus dixerit , communis tamen, veriorque opinio cum Damaso, Hieronymo, alii que antiquis Scriptoribus tenet Petro successisse Linum Volateris in Etruria Herculano patre natum, sive id Clementis modestia factum sit, sive eo consilio, ne summa Ecclesiae dignitas, aut privato asse-ctu . aut ambitiosis in posterum artibus , vel . quodam successionis jure obtinenda videretur. Scripsit Linus'Acta Petri adversus Sim num Nagum, quae non exstant. Sancivit nequa stemii a , nisi velato capite Ecclesiam introiret. Ex quo patet fuisse jam tum loca aliqua, quo Christiani convenire consueverant , quae Ecclesiae dicebantur . Templa enim tunc aedificari coeptum non erat , imo Templi nomen id temporis profanum habebatur. Menandrum, ejusque discipulos ab Christianorum communione semovit . Eo Pontifice Paulus via Ostiem si absciso capite ad coelos ahiit, Hierosolymae ab Tito expugnatae , Philo, Iosephusqu4 Hehraeorum disertissimi scripserunt. Linus den que jussu Saturnini, cujus filiam a Daemone liberasse dicitur, Occ sus est 9. Kal. Octob. quum Ecclesiam administrasset ann. II., me ses a. , dies a . anno Cbristi octogesimo. . . : i
- 4. Lino subrogatus est Cletus Romanus, Emiliani filius a Petro ut dictum est Episcopus consecratus . Is ex praecepto Petri , 'aucto jam Romae Christianorum numero , viginti quinque Presbiteros inst tuisse dicitur, quibus, inequam Parochis Romanam urbem administrandam commisit. Peregrinationem ad Sepulchra Apostolorum Pontificia authoritate consimasse, & impedientes , aut dissuadentes ex communicatione coercuisse. Martinus . Polonus & . Ludovicus -R S.Carolo scribunt exigui nominis . nee multae fidei aut res , hic ta men ab omnibus Scriptoribus id amrmati ametit . Primus in Apost
licis litteris iis verbis usus dicitur ' Salute iri M APQStesin m Mn dictionem; quae tamen Papebrochius, di, in dubium νω