Apotheosis vel Consecratio Homeri. Sive Lapis antiquissimus in quo poetarum principis Homeri consecratio sculpta est, commentario illustratus a Gisberto Cuperio. Accedunt explicatio gemmae Augustae numismata antiqua explicata inscriptiones & marmora

발행: 1683년

분량: 379페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

51쪽

hanc figuram ejiciunt, non eos'ant aliud longe esse, baia oeul Olympi, aliud haud oculas. O veram Olympi quorum no rem in ipso montea illud in loco non procul inde remoto factam fuisse indicat. Quibus ad examen revocatis, locus mihi ita distinguendus de quo tamen optime judicabit Clarissimus Graevius, cui plurimum ille poeta debet videtur:

Ipsa peperit nowmflias omordes. hic sensiui finem impono quia postquam memorassetio ta ex Mnemosyne, quae Eleutheris imperabat, eratque oblivio scribo enim haemum ii, accusandi casu rejectos ut ad Mnemosynem reseratur, malorum, natas Musas adjicit per quot noctes Iupiter illam habuerit, exactisque mensibus peperisse novem tilias concordes. Hinc canit carmen illis cura ei essed quo in loco paululum summo iugo Olympi, ubi a des ipsis pulchrae,' juxta eos habitant Gratiae dc με divel pluo. Sic revera Hesiodus crit planus in multum inserviet Marmoris antiqui mimi illustrationici in quo etiam Musae paululum a summo Olympi, quem: eas petiisse mox refcri Ascraeus senex, vertice sedes suas habent haeque cithara, illae voce Homeri veluti secundi patris laudes celebrant, vel aliis carminibus animum ejus demulcent. Illa autem quapproximum Iovi occupat locum, gravi cst habitu, nescio

quid augustius venerabiliusque vultus ejus promittat Mnemosynem Musarum matrem vel Euphemen earum , teste Pausania, nutricem Vel potius Caizowrcsse arbitror quae αυτερε - Hesiodo, Regina Horatio vocatur quae regum comes, quae Homero, ut Maximus Tyrius scribit, carmina dictavit,

quae sese nutrivisse eum apud poetam anonymum canit, cuique Heroici carminis inventio adscribitur in veteri epi

grammate Graeco; Casilope Hero monstravit carminis artem.

Quae vel clescendentis vel saltantis habitu supra antrum pendet, forte E, A ro est, docta saltare,' cithara, quam petit, quaque decoratur nescio an tripudianti similis innum-

52쪽

mo gentis Pomponiae apud Ursinini, canem inas tibiasinia

si tamen faces sunt' ad Homerum protendens, Ei TAE R UE , est, quae apud Horatium tibiai bibes, dc apud Ausonium Dulcilo 1 s. i.

in calamos ... αι-- et Citharam pulsans CLIo cithariastica artis inventrix, ex sententia poetae G ci vel POLYHY Μυ P , cui Noratius Lesboum barbitum sive lyram triabuit vel Mi GP aDE NAE, quae apud anonymum λητοι αμελ ονα βαμ ει duis concentu barbita, re cui apud Romanum Lyricum Iupiter liquidam vocem eum eithara deduci 2 ruam utramque artem nostram exercere, videtur docere

iductum, manus lyra admota. Digitum in globum intendens, ex sententia Nobilissimi Heinsit , A UI A est quae talis apud Fulvium Ursinum exprimitur, caeli atque

inrorum motus scrutatur. Sed, quanquam haec utcunque ita possint aflirmari, tamen nihil certi statuo cum quia sibi parum constant veteres in inventis Musarum, uti patet ex Horatisin Ausonio, qui earum artes brevi elegantique car- 1r ivimine complet itur, describendis tum quia dissicile admodum cst conjecturari, quae reliquae sint, utpote nullo insignia se invicem distinctae Et quanquam Ephorus, tres, Mnaseas quatuor, Mistylus septem, Crates octo Musas apud Arno ib. 3 bium scribant uisita, auctor tamen novenarium Hesiodinu merum amplexus est; sed simul reliquit divinandum, quae sint duae virgines, quae in ipso aditu antri canentes conspiciuntur. GRATIA audivimus ex eodem vate una cum Musis in Olympo habitare illaeque sorte sacro coetui intem sunt. Nec obstat eas vulgo re, statui Sc quidem nudas quia

non omnium veterum haec fuit constans opinio nonnullique pauciores fecerunt, vestibus cas ornarunt. Homeriamin Ail.

ex opinione Heraclidis Pontici unam tantum cile cccinit: Lacedaemonii d Athenienses , quos sicqui potuit sculptor, duas colebant Pausanias:

si, Φαενναν Nam Lare monii Gratias dotaxat duas eo mi es ad

fluvium iasiam , qua Spartacitur Amyclas , cste codem

qui Lacedaemomm Taygetae tam dedicasse tradunt e rue litan i. Phaennan nominasse mox addit, Athcnienses antiquis temporibus duas pariter Aux oin Hegemonem Veneratos, tertiamque , cui nomen a tu , non Gratiana sed Horam csse.

53쪽

Apud murium in templo quodamis deo ama Atticilienses ante vestibulum apud Pergamenos in Misi Thalamo dc Apollinis templo eas vestibus ornatas fili si te bioti ines sunt Piogenes Laertius,' Pausanias in Laectici otii

omnia esse e lita . sibi non constare ingenue fatetur , quam tandent ob caulam posteriores GratiaS, labitu mutato,

Deus manis se pedes Dean mirrmore nisi tamen alia auctoris mens sit ea n statuarum partes, quae vulgo estibus velabantur, inauratas vultum Vero, manuS, pedeS, quae nec in aliis tectae crant, ex candido marmore tuisse. Licet autem

haec vera esse possint, aspicabartam nolinunquam, in ius me conjectura necdum poenitet, binas has virgines, re stre IL ADEM' ODYSs EAM; majoreque rasinam gustiore statura esse, quam alias, quae lateribus Homeri in infimo seminent adsident; quia inter deos relatae, M 1arum contorti sunt inlertae. Quae ad dextram stat gravior sevsriorque, ILIA est, que a sinistram laetiore vultu,

on YssEA; vel quia illa vetustior, hinc sic , vel quia Ilias Tragoedi Ohsica Comoediae, ut ostea docebitur,

i Μ: similis cst. Nequis autem putet haec me frustra affirmare, δίσια. nullo idoneo firmare posthau a ore en quae iniuiplulus Himeri filias cum Musis vocans cecinit olim:

Est pro mecio ' isti postmesi in mim times lmeit his sere aetas undecim senari. Postquam igitur opera sua, vel Iliademin Odymeam, compo, sui Homerus, auctus est Musarum numeruS, Cc novem, sed undecim fitere quot in marmore nostro ccrnulitur; inajor quibulque lux astulgebit proculdubio, si res in medio

ore antri atque ad pedes virmium positas diligunti patibio Galliam Nemini dubium cst quin interea sint sius in PHARETRA quibus num significentur amores Moriun Marrumque omnium , ut censibari us, vir doctib

54쪽

sis contiguas domos esse cecinit olim Ascraeus senex illo etiam in antro habitare, alii, quibus commodum, examinent. Mihi videntur designare bella, quae in Iliadcptaecipue Homerus cecinit . altera autem res, colliculum refcrens, cuique ligulae vel amenta pharetrae sunt i Ossita, quia revora PILE Us est, peregrinationem Ulysiis, ut ita ostenderet sollers artifex binas has Virgines referre Iliadem Udvsseam eas in Musarum sacrum caelum receptas atque adeo non novem sed undecim Musas esse Pileus margine caret, qualem lysti tribuit D. HicronymuS; ortumgenus esset si E ad menti rotundum 'istum, quale pinum in Ue, I icimus, quasi, ἀia sphina fit visa, o pars una ponatur capite. Non aliis Custorem Pollucem qui tamcn umbellatos pileos videntur gerere in Maxentii nummo capita texisse constat ex aere Lacedaemoniorum apud Tristanci quae tegmina propterea cle T. i. ganter Apulejus ovatas easpias, Iactantius 'ti fum teretem, explicante Salmassio, appellant qualem mihi in stiper, ne omnes ei: irecenseam , notavi in nummo Atilii Cimbri apud Trista num in Galbae: Trajani apud Choulium cin Phocaensium apud Patinum. Sunt tamen viri eruditi, qui tym pileum.

umbellatam, quali nos ab aeris inclementia, pluvia, ventisque defendimur , tribuunt ut Hieronymus Aleander, xpi impugnatus propterea ab Alberto Rubenio, ut hic rursus ab 'Octavio Ferrario qua in sententiarum diversitate quid se Re est. quendum sit, vix habeo dicere, pro utraque sentcntia stantibus viris eruditissimis. Crediderim tamen Ulyssis pii cum sphaeram mediam retulisse , qualis describitur Hieronymo

stare proculdubio statuarum, in marmorc nostro oculis subjicitur. Et si crum, ut notat rerum Graecarum peritississimus Ioannes cursius, Ithacum duccin eo habitu fingi so-

In Misci

tere, quia propter Penelopen quam Lacaenam faciutat Pausa Lae. nias, Lucianus , Plutarchusin Eustathius Lacedaemoniis inscrtus, ac Laconica civitate donatus itidem cste nscbatur, Di vix dubium superest, quin Laconico pileo, ut Lucianus loquitur, referente usus sit. Illud tandem Valde odi. .

notandum Homerum, λου nunquam,cminisse non nao

55쪽

cientem quod satis magnum est indicium, eum instar alimrum nudo capite incessisse, uti eleganter ex veteribus se Aa o . vat Eustathius 3 quo et 1 teste Apollodorus --γωφωρ ' V primus Ui pilaum dedit quanquam miluus servius d. F. to . lud Nicomacho Aristodemi filio tribuant. Haec mea de vi inibus binis, arcu, pharetrain pileo sententiaci quam si alicuius stomachus respuit, sciat is in re obscura plane divinationem non esse illicitam 3 maximamque a me gratiam initurum, qui meliora certiora docebit sed: cum haecidibo, praestantissinius iuuisn- secim intranscursium inor consuleret, arcum & pharetram in vestibulo antri, uti & lyram pro Apollinis insignibus cepisse sane Apollo,

- - - , quia Musis canentibus praeit, Pausaniae appellatur; scilicet, ut canit Ausoni , .

ῆ, ου ψν Lurae quoque inventionem multi Apollini, alii vero Amphioni, alii Lino , alii Mercurio tribuunt 3 vis hanturque in Helicone Apollo Mercurius ex aere χομοι

rab. s. - ελψας, teste Pausanies qui tamen alibi iuram int*rio, citharam Apollini tribuit, atque haec instrumenta dustinguit id quod etiam facit Aristides, narrans Minervam tb hiarum lyraein citharae usum invenisses istas quidem dodisse Musae illam Mercurio; hanc vero Apollini ARCUM autem Apollinis esse innumeri auctores' nummi, praecipueque Horatii carmen saeculare, a Callimachi D. ninus testantur. Sic Homero aliisque poetissaequenterse,

56쪽

ovidi, tenensi atqm ante eos Vi 'pud Macrobium:

nil posem sagarum tus Arqui mi, sena rue m ἰωρὶ natus . o. e. s. Dibius Apollo: Valerio Flacco Arcipotens o Aiuino sene-L s. i. lopae procis, cum arcum tenderesnon pollent, suasit, ut Apollini Κλυ , ron sacrum facerent. Se ut ad antrum siV od, . Musarum, ut arbitror, domicilium revertar, ab omni antiquitate gentiles peluncis religionem quandam' cner, tionem adscripserunt,in vetustisti mi ante extructa templa,

t lax Dionyse vel Baccho adjicit Eubulum originem moris ad Zoroastrem referres, eum naturalem speluncam ac inimtibus scatentem rerum omnium auctori, parenti consecrasse Mithrae exemplumque alios imitatos es m a natura vel in manufactis antris sacra peregisse. Quino Grammatici Graeci ναον descend notant ab L, Id est sipplico, iam τους

sacras esses luneruarbitrantis; uti apud M. Etymologici auctorem videre licet. Atque ita Strabo laudat antrum λειcη Θοαδων 'Nυμφων, in monte Lebethrio; in quo tam Musarum quam Nympharum, teste Pausania, signa conspiciebantur Ῥγtab ,. rodotus antrum Κωρύκιον in monte Parnasso Pausanias spe L

cum in Phrygia ingentem, Matri Magnae dicatum, apud Magnetas Lethaei numinis accolas alium Apollini sacrum, inque illo Deae, in ioc vero Dei signam et μαλ c ', Suidas tribus locis antrum Terintluum in Samothracia, in quo Corybantum Hecates mγsteria peragebantur. Quibus adde, constanti apud gentiles iama in speluncis deos educatos estes Saturnum in Oceano cxtruxisse antrum ad liberos ibi alendos Cereremque in specu Proscrpinam educasC st, quat a multa apud Theoloi os reperiri Porphyri , auctor Lib. de est Antro autem superimposita est LYRA , tanquam xi i. si ne domus, vel antri in quo Muta quibuScarmina xerudi ioncm accepta serebant, unde Hercules Mul ageta, sive HERCULE MUSARUM am vel tenet vel circa Ie habet

in marmoribus apud Boisurdum&Gruterum, nummisque

57쪽

3.ε. o. Illa septem chordarum, eualem PQ ,-.r,rima Mercurio inventam appellat τω - Diodorus SQ ollinem libro temo memin

anonymi, qui cum Cςnim

mibus in acumen si hoavi mendo cubare,

'mus pater iit Apollinem revin Argivorum, mi strum este ut a

58쪽

33. Ei vi eum is eo genere valde probaretur, permansisse hunc morem certaminis , Terpandrum autem videri nomon abstavisse, addis in re uti,aesiiiiiii Sed ut pergam trium elim dariam cithara κοιm vel Amας vocadinur, quia inventa in Asia urbe Lydiae vel ab Asio Lydo, ut Suidas vel quia

Lesbii pro Asiam habitantes ..... RAin καlοικῆν ας ea utebantur, his . uti Plutarchus memoriae mandat Amάm celebrat etiam Stra Lib. debo, Ovidius Lesbiam Lyram Orioni tribuit: quod summo i . . pere notandum Meles Asiae fluvius in nummis talem tenet.

ow--,-- in his iue in gnorem meamn acuta LI Assu quoquetre, quod etiam tradunt Pausanias, Diod rus Siculus aestimatis, 'pare, se Nete Chrysothemis igitur adjecit quartam Terpander quintam, Timotheus vero sextamin septimam chordam sed praeter Suidam etiam Plini memoriae mandat Terpandum lyram septem chordistia i Dc 1

marmore apud Hieron Aleandriam . . t mmam Timatius. Plutarchus vero scribit Lyram septem chordarum usque ad Telandrum in usu fuisse, cum divisisse illam in plures lonos, id est, ex septem duodecim chordas fecisth, uti patet ex versiis bus, qui ajiciuntur Pher ratis Comici. Pausanias contra in 3

eruium epilororum de quo consule Scaligerum ad Manilium , Leopardum in Miscellaneis Scholium ad Procli Chrestomathiam, nec non Salmasium in libro de lingua Hellenistica quo ille urbe Lacedaemoniorum pellitur; Festus Avienus Orpheonidiui novemeliota rum lyram cujus versus, ut sensum recipuint, ita distinguen usunt:

H aesta, Dis docta in modulamina movis, Musarum adspeciem Musa situs ille repertor

Carmina Pleiadum numeres uixerat. --

Id est Orpheus Calliope Musa etenitus novem sitis lyram instruxit, cum ante Mercurius ejus inventor tantum septem

59쪽

sentis Pomponia apud Ursinum Fulvium habitabant. Esta s. n. illa septem chordarum qualem Apolluutribuit Proclus ad Hesiodum i Orpheo Virgilius

Nee non Threicius longa cum vestesceiaos imitur numerus tem discrimina vocum. Diodorus Siculus Lyram a Mercurio inventana appellateεγχορδον ,eaque primum 1Οnuisse Apollinem libro tertio memorat,quanqua III alibi contrarium a catiTalis cernitur in ninori initi apud Plinon, describitur in fragminatoauboris a nymi, qui cum Censorino editus est, modulatusnes anima eris cum romantia suavitatis, arcu sororis Ap i ,3 Σ Daaunt, minim isse ratinus Citharam, tum notAEsse, 'da prinis .n. filii quae in itio ex lino herunt, teste H IlIlero in acumen me P xx s. raremur, gravibus responderent remisia Inde sectuserro primos modos)δε qui , si a dictum est hane excepisse intensionem Lmom , quem qui ,

vibus in acumen avertitur deinde T otbem addidit duos paramesis hypei boseon uitae tamen verba mihi in gravi mendo cubare, cita rescribenda videntur esse, ct nympl. Psamathes, e Chryse DK εδ themidi reliquisse ab eo adjunctum. Nam licet Linus Apollinis dcris . Urania Musae filius dicatur Hyginos a servio tamen, Palm

Scholiata Statii, aliisque mater ejus 'ranat se vocatur: se scribitur, teste Carrione, ita veteri codice; 5 qiuanili d. x quam muliebre nomen sit, ut Chrysothem Agamemnonis apud' '' I Iomer Cliu labem Danai filia apud Hyginum testan-

μή tu res o . . . oim quisitio, tu statuarius Ares, in tesse pausania, tum maxime, quia snstitutis hicis Pythiis prinalis .mnissim . Vici ci 11 G iis civiensis, cu

ius pater Carmanar Scholiastes Statii Crorep- vocat, facitque restem Argivorum , nisi orte duplex historia sit Apollinem purgavit, uti ibidem legere licet. Et hunc nostrum esse ut credam facit insignis Procii inChrestomathia locus is enim tradit

60쪽

nisse; cum is eo genere valde probaretur, permansisse hunc morem certaminis Terpandrum autem videri nomon absolvita, addito Heroico carmine. Sed ut pergam trium chordarum cithara mάm vel Amvi vocabatur, quia inventa

in Asia urbe Lydiae vel ab Asio Lydo, ut Suidas vel quia .

Lesbii prope Asiam habitantes Ain καlοικῆν ς ea utebantur his. iuti Plutarchus memoriae mandat Amis V celebrat etiam Stra iam rubo, Ovidius Lesbiam Lyram Orioni tribuit: quod summo h ζpere notandum Meles Asia fluvius in nummis talem tenet. i. i rin. Ratio autem hujus moris redditur in laudato Fragmento:

Orgamum quondam habuit tres intensiones, ravem, me iam acutam.

Inda Musae quoquetres squod etiam tradunt Pausanias, Diod rus Siculus) simatae, H pareo se Nete Chrysothemis igitur adjecit quartam Terpander quintam, Timotheus vero sextamin septimam chordam sed praeter Suidam etiam Plinius memoriae mandat Terpandum lyram septem chordis in in 7 c s. struxisse Citharam, est Amphion, ut alii Orpheus , ut alii Lims; septem chordis additis Terpander octavam Simoniis statis cithara in marmore apud Hieron Alcandrum atauit nonam Timotheus.

Plutarchus vero scribit Lyram septem chordarum usque ad , ITerpandrum in usu fuisse, cum divisisse illam in plures sonos, id est, ex septem duodecim chordas fecisse, uti patet ex versii-bus, qui ajiciuntur Pherccratis Comici. Pausanias contra LibTimotheum septem chordis quatuor addidisse quod firmat Qdictum ephororum de quo consule Scaligerum ad Manilium , Leopardum in Miscellaneis Scholium ad Procli Chrestomathiam, nec non Salmasium in libro de lingua Hellenistica quo ille urbe Lacedaemoniorum pellitur; μονον--τεῖα. Festus Avienus Orpheo tribuit novem chordarum lyram cujus versus, ut sensum recipiant, ita distinguendi sunt:

Hi arida, em docta in miaulamina movit, Musarum adspeciem Musastin illi repertor

Carmina Pleiadum numero deduxerat. --

Id cst Orpheus Calliope Musa genitiis novem sitis lyram tib axit, cum ante Mercurius ejus inventor tantum leptem cecinerit: sic Scholiastes Germanici scribit eumfecisse chor novem eae ninetero Varum I Hyginus Mercurium cui primum I ram

SEARCH

MENU NAVIGATION