장음표시 사용
501쪽
Bostarem Hamilcaremque Captiuos Curtheg duces suaeque custodiae commitas crudeliter tractarent. Hinc Otius suspicari postis, Romanos anticosque Marciae veram atrocis, quam Atilius obierit, mortis rationem ab ea occultasse, ne dolori prortus subcumberet. Praeterea mirum videri potest, captiuos Oenos et ipsos duces, Regulo assim vivente , mulieris et tutu num custodiae traditogfuisse. Minus quis haerebit in loco Gellii UI, 4. Tuditanus somno diu prohibitum
Regulum atque ita vita priuatum refert idque ubi Romae cognitum est, nobilissimos POonorum captiuos liberis Reguli a Senatu deditos intortita. Superest, ut tertium argu- montum, a Polybi sitsntio desumtum, paucis refellam.
Primum ex L libris, quos scripsit, non nisi quinque integri restant, eumque alio, qui periit, libro et loco de hac re egisse, ex eius Fragm. IX. ηα gr mi γυναικα ἐς λογους ἐθήρα ι se Regulus et ex tota historias Polybianae natura ac indole probabiliter colligere mihi videor. Nam Regulus iam A. U. 99 captuS, sed demum post cladem, Poenis A. V. so a Metello COLinlatam, anno eodem, vel seq.C. Atilio o L. Manlio UOT, Romam missus est, quod intelligitur tum ex Liv. pit. XVIII coli cum init. pit.
Cl. Schweigh ad Appian T. III. p. i89 sq. Polybius autem
chronicam composuit historiam, et hanc Poenorinti P gationem non modo hanc ob causam rebus a Regulo usque ad captiuitatem gestis non adnectere, sed postea quoque iusto loco et tempore eo facilius omittere potuit, quum prorsus inutilis fuerit, nec ad fortunam Poenorum mitigandam vel ad res mutandas quidquam habuerit momenti Deinde sola fere proelia, in b. Punicori edita, solasque propemodum res, ab ipsis ducibus, et ne quidem ab Omni-bUS V. c. a L. Corn. Scipione in Sardinia et ab aliis gestas, nunquam vero eorum fata, vel prospera vel aduersa, memorare solet; unde historiam quoque annorum ab U. C.
99 GO quam paucissimis absoluit, et insignes honores, C. Duilio a S. P. Q. R. habitos, Bostaris Hamilcarisque tam captiuitatem quam supplicia, et quot non alia silentio praetermittit. Ad haec, quast dixi, confirmanda multum valent verba Polyb. I, 36. λέγετο δε , τερο υπερ ID απαλ αγῆς τῆς Δανθίππη λογοδε ον πειρασο αεθα διασαφεῖν, οἰκειοτερον λαβοντες του παρόντος
502쪽
C. GILII ITALICI τος καιρον. s. in . adis. 68o sqq. et VII, 3 8. Praeterea non iacile quisquam, hi praeiudicata pinione imbutus sibi persuadebit, solo Polybi silentio solaques Diodori
auctoritate, quae nec adeo magna est nec vulgari quoque sententiae aduersatur, fidem tot scriptorum, qui ne inprobabilia quidem, nedum absurda commemorant, Tudetani inprimis et Tuberonis, quorum alter cum M. Aquilio
fuit, alter, cuius historia a Dionysio, Liui aliisque passim laudatur, belli ciuilis initio ex Cto Africam prouinciam sortitus est, Unde rem, de quo quaeritur, ex Poenorum non minus, quam Romanorum actis publicis cognoscere potuit penitus labefas ari, neminemque vel eorum, vel Romanorum tunc temporis viventium in veram
rei rationem inquisiuisse, sed
omnes rumori plebis nugisque anilibus temere crediuisse. Quam parum firma sunt argumenta, a silenti scriptorum petita Et nonne eadem ratio ad fidem Diodori conuellendam pertinet Nam Bostaris Hamilcarisque et reliquorum, quae Diodorus narrat, nec Polybius, nec quisquam alius mentionem faciti Denique ponamus, totam de Reguli supplicio narrationem est fabulam, quam vel vXOreius, vel, quod Cl. ROos suspicatur, ipsi Romani sint
Commenti. Num vero idem finxerunt etiam Atilium Romam veniisse et Carthaginemrodiisse id quod Tubero,
Cicero et tot alii, ne Olybio quidem Xcepto, Vt ex Fragm. supra adlegato adparet, testantur, quodque non mirum videbitur ei, qui meminerit, qualis quantuSque vir fuerit Regulus, et quam
corin denter Poeni, eo Romanis reddito, capi uorum Ommutationem mitioreSque Pacis conditiones sperare potuerint. Num et hoc in commenti numerandum est, cui tamen non magis Romani
tum viventes fidem habere dubitauerint 2 cui nemo On- tradicere ausus sit quum non clam ille et occulte in urbem venerit; sed frequenti curiae interfuerit Silices concoquere potest, qui ad haec credenda pronum se esse profitetur. Quodsi vero Regulus
reuera Romam profectus est, et non modo non censuit captiuos redimendos verum etiam dissuasit, adeoque summam unicamque hostium spem sesellit crudelitas quam Poeni in ipsum redeuntem, et vindicta quam postea Romani in captiuos hostium ducos
exercuies dicuntur, quam maxime probabilis est. Ceterum qui propterea forte iter et legationsem Atilii in dubium vocare sustinet quod stulti sit hominis, ea suadere, quibus
503쪽
bus sibi ipse estpm machinetur et ad exquisita potius supplicia redire, quam iurisiurandi Lligionem fallere, eum remitto ad Cic. OT IlΙ, ,6 sqq. et tempora respicere iubeo, quibus respublica Romana sanctissima fuit et bonis exemplis ditissima.
am, Tartessiaco tios solverat aequore Titan In noctem diffusus equos iungebat Eois Litoribus, primique novo haethonte retecti Seres lanigeris repetebant vellera lucis. Et foeda ante oculos strages, propiusque patebat
2. urgebat Ox et ut cum priscis edd. Sed iungebat obponitur a solverar. 3. refecti coni. N. Heins. Ut vero nox terras renebris, quasi a n ritu velis, peplo. pallii tegere, sic sol retegere dicitur, quod Dra k ill uitiat loci Sil. U. 36. XIl 6l3. XV. 284. Stat. h. lI, 627. III, 4I6. V, 396. in pr. Virg. A. IV, 2O. V. 63. Ouid. Het VIII l. et Lucan. IV, 29. consGron ad Liv. l. T. q. relegebant emend. Burm ut legere cllera, sla, vanita cet. Sed minima mutatione Iamgiri . . luci legi posse et de vocere te, hoc sensu contulendum esse Gron. Diatr. Stat. c. 34, monet Drala. Ego potius εctebant scribendum esse olim putaui, et nunc idem editum video a Leseb. qui in antiquis petebant inueniri testatur et hinc male meis petebant emendatum existimar, ne versus claudicaret. f. not. Nec tamen prorsus damnanda et techio vulgata s. En iterum repotuit Les. Non male,
1 Tartesiaco a. Occidentali Oceano. CL ,Ἀ38. et
ad III, 399. soluerat, ut XII,
68 I. - . q. Sol prima luce salutabat Seres extremi Orientis populum, in parte Schensi s. Cliens, prouinciae Sinensis, cuius urbs eranunc Icant hi dicitur, de quo v. Ill Brunsci: d. Handbuch d. alten Erubeschr. T. II. P. 267 seq. qui repet bant vellera, sericum, ut op eterent soliis, de quo scri ei parandi modo . Dau sq. ad h. l. et XIV, 66 . Cerda et eyncta Virg. e. H, I 2I. Int P.
Probi v. I 8 seq. et ad Val. Fl. VI, 699. Salmas ad Solin. c. 63. et ad Tertuli Pall. p. 198 sq. 33 sq. Hard ad Plin. VI, 7. XI, 3. ΙΙ, II. CLV. L. Ianigeri I. . ὀένδρα ἐριοφόρα ap. Theophr. . . IV. 9. Cf. Herodot. ill ro 6. Plin.
504쪽
ήCo c. GILII ITALI cI Insani Mavortis opus simul arma virique Ac mixtus sonipes, dextraeque in Vulnere caesi Haerentes hastis passim clipeique iubaeque, Atque artus trunci capitum, fractusque iacebat Ossibus in duris ensis nec cernere deerat IOFrustra semine cum quaerentia lumina coelum. Tum spumans sanie lacus, et uuantia summo
Aeternum tumuli orbata cada Vera ponto.
Nec tamen adversis fuerat fracta Itala virtus. Bruttius ingenti miserandae caedis acervo, Is Non
male sed contra libros At vel Stat malebat . Heins. 7. d. in pu
mere caesa H. 1. quae, etsi abscissae, etiam in hastas tenebant emend. Luttu Non male iudice etiam Drah. f. ',6TO XIII 693. in hinere caeco coni. N Me in s. f. uot ad V, 2. dextras Iu in unoe in ipsa morte eam confidenter edidit Leseb. Extraeque in . ea si hostis h. e. manus fiscissae etiamnum telum tenentes in corpus ollite inpressum coni. Chl. Ernesti. Uulgata forte sectio , si verba dyxtr in Miu re, vi reliqua. quae praecedunt et sequuntur substantiu ad .rcebat retuleris, ferri potest vel si distinctione post valnere sublata, verba sic iunxeris, caest . Fasti sin vulnεν d. vi paulo durius id dictum sit pro caelorum dextrae hastarum loris s. amentis inhaerentes inplicatae. . iukaeque , h. e. galeae, Oxon vel potius, teste Leseb tres scripti cum R. l. et . quod et Dau sq. placuit. Uulgo tu aeque. f. ad U I 66. q. fuerat rota Col unde me. rat tota ingeniose corrig. N. Helias quod recepit Iesei, quum virtus fracta quidem fuerit nec tamen tota ruerit. f. ad V, 739. nerat t iacta multo elegantius foret, iudicio lil. Ernesti, quum fracta, h. e. ad DCta fuerit virtus Romana, sed veluti se erexerit, non corruerit. 16. Brutratis. Col. Vulgo frutias, ut Βρουτιυ a m ρίτοι in scriptis qui usdam Graecorum libris, prob. Cluuer. Ita l. ant. IV, S. p. 283. AE IV, 368.
XI, Io Sed Eρούττιοι et Beoo is p. Steph. BIZ qui ab hoc Calabriae populo
autem ad hanc stragem trans η h. e. ἐξ i ἰδεῖν, ut p. tulissae videtur quae ridem Tibull. IV, I, Ioo. s. ad i. Liv. XXII, si de Cannensi 88. et Ι. 63. II. Cons. refert. Cf. ad . 7. Inj ri Virg. Aen. U. 69r et ad II,
M. O. atro bellum eiusque Iaa. - IS. V. ad , IS A. IU,
cernere deerat, al. erat I sq. B; Atticis e Volsco se copiari lacultas, dicebat, ruin gente et aquilifer Flaminii
505쪽
Non aequum ostentans Cnfossi corpore Martem, Extulerat vi triis caput, truncusque trahebat Per stragem nervi interlabentibUS , artus, Tenuis opum, non patre nitens linguave sed asper Ense nec e Volsca qui Squam Vir gente redemita rao plus aevi, nec magnanima puer addere se te Pubescentepulo Brettios, Tyrrheniae gentem distinguit. Si et p. ruter. p. 96. I99. Reinet inscr. Cl. I, II. et in opti in is codd. iiiii aliorumque. Βρετ-- et 'eττι Polyh. X, T. et pleri, que Graecis ictoa Dr. v. id or Sciab. VI p. 76 al. 266. et Diodor. VI. I S, qui originem huius nominis exponunt. Γρυττιοι p. Appian Hannib. c. q. ubi v. omnino Cl. Sol, eigh. T. IlI. p. 79 sq. I. magna anima ex emend. Da usq. recepit Celi coli. v. 4 et Hor. d. I, 12 37. addere scripti et Parm. Vulgo iii ιi. te, quod proprie significat a se dare. ἀποδίδοQαι, amouere excludere, adeo tu contriet addere. v. Heyne ad Tibull. II, I, 8 et ad Virg. Ge. li I, 95. r. Gronov. de 'ec. vet. IV, 8 p. 3O8 ubi abdere sese eas is interpretatur, exesie castris. Contra Dau sq. tutius in castris agere et delitescere. Nec ma nantinis puer addere sese P. . . celsarat, vel unitarat, Vel tardaro, vel vitarat coni. N. Hein L .euior forte medicina, et uagri nimis puer abdere I se, opta-νat. Oratio tamen lenior fere pri fruere videtur, si pol me in rei pringatur, vel etiam ver ha, nec e Vos a - puer, parenthesi uictu sqntur. Tum viaΠι an ima. f. magnae an irma s. maena nivius repommdum et τὸ addere e scriptis recipiendum. Sed prae ista ingeniosa Ill. Ernesi emenda tio: num magno animo vel magni animi puer addere et ut ratio eorum, quaenii in bello, duc ritus Boios gesto fuisse fingitur. Non lim, non propitium sibi
et Heyne ad Virg. A. I, I . redemit, virtute sibi parauit.
mortalitas amne Ill Ernesti opinatur, adolescentulum designari, tam strenue se gerentem, ac si provectus aetate milε esset adeoque quod aetati desit, redimente mi, Q. compensantem factis
et virtute. 2I. 22 Dura esto contorta interprctandi ra- tio, a Drali pro P ita puer
pubescente gena ut ob vincitatun h. e. qui situli. X, 469. et duro lsr PD Hyae D. Prop. ΙΙ, 7, 1 . ubi v. Ero utili.
iam optarat, militiae noni ndare, ad quod propter flatena cogi non poterat. Ces-ner in Thes. v. uti re et L feb ad h. l. ex antea dictis το pla repetunt ec uor
506쪽
Pubescente gena castris optarat, et acri Flaminio spectatus erat, quum Celtica victor Obrueret bello Divis melioribus arma. Ilule honor ac sacrae custodia Marte sub omni aue Alitis hinc caulam nutrivit gloria leti. Namque necis certu S, captae prohibere nequiret Quum poeno aquilae, postquam subsidere fata
Viderat et Dagna pugnam inclinare ruina, Occulere interdum et terrae mandare parabat Io Sed subitis victus telis, labentia membra Prostrauit super, atque iniecta morte tegebat. Uerum
quae r qecedunt, reddatur. 22 ste i non acer, scripti. 32. Daiecta Col. Vialotum illa rvi Barth. explicat omnes in caedem suam illiciens tam forti facinore, et Celi adpetens mortem, quae noudum a terat proxime e minoi te coni. Burm et iniecta mole scit corporis, N. Helias Utrumque arri de re
pubescente gena magnanima plus optarat cet. Videntur itaque et hi το magnanima κατ' ἔν ad puerum retulino sed phss h. l. pro magis adcipi, grammatici minus
lioribus benignioribus, magis propitiis, ut ap. Val. Ιl. l. 6 S. 1l, 3 9. VI, 76. et
crae, aquilae, quae miminis instar ad aram in eius honorim in principiis poliram, coli, iurari et dorari soleba . . Daum ad V. 37. Lips. M l. Rom. IV, 3 sq. V, 4. et ad Tae. Ann. . 39. II, T. Inipp. ad Stat Th. X, 17 sq.
Marἱ f. . perpetua. gloria et honos, quem virtute sibi Parauerat, Atriuit, ut alias for id alai , h. e. seruauit, e manibus hostium eripuit et hoc pro inpulit eum, V PCligiosissime curaret ac custodiret, summa cura tuercturrm L ti, aquilam, quae
mortis ipsi causa fuit, quoniam in prima acie signa in hostem feruntur, isque illa
potisumum capere nititur. Prohiseeri aquilae, ut κωλυειν et ειογειν τινα τινος quod iam monitum video a N. Heins.
recedere, vel eorum auorem decrescere minui interdum, inter a Drah. f. ad ΙV, 9 s. paraba: nam morte puniebatur, qui signa
507쪽
Verum ubi lux nocte e Stygia miseroque sopore Reddita, vicini de strage cadaveris hasta Erigitur, soloque vigens conamine late asStagnantem caede et facilem discedere terram Ense fodit, clausamque aquilae in selicis adorans
Emgiem, palmis languentibus aequat arena S. Supremus fessi tenues tum cellat in auras Halitus, et magnam misit sub Tartara mentem o Iuxta cernere erat meritae sibi poscere carmen Virtutis sacram rabiem. Laevinus ab alto Priverno, vitis Latiae praesignis honore, Exani-dere potest infecta vel inficta morte tentabat Leseb. illaeta nonne in te ste Dau sq. q. Dixens, non ingeris, DL 37. casamoue h. e. nil proficientem, quam me quidquam euerabatur. suspic. N. Helias possi, et sanumque h. e. aureain. l. meritae Col et X. Vulgatum via, ito sebi defendit Leiab. ut merito scit. Laevino poeta dixerit haec eius verba sunt)mutatione regiminis ad nobilius genus. f. not. ad , q9s. 2. Lae- ωι ius non Leuiuos Col. 3. praesignis scripti Med. et Martin He bip. non repugia Dau sq. Uulgo perstgnis, solenni aberratione, ex ταχυ-
amiserat. 32. morte, Cadavere. Vel se n. Ortuo. Cfice.aP. Non. a. i. 328. Plin. XIV, 19. Prop. II, 13, a Cie. Mil. 32. r. Coll. C. I 3. Cf. V. L.
3s Erigitur, se ipsum pri-git. Stagnantem c. ut XII, 43. Proprie aqua stagnat. Cf. Gron. Diatr. Stat C. 28. facilem, quia caede stagnabat discedere v. Heinc ad Ouid Fast. III, 37 I. cla' fam,
inclusam terrae, vel VOS. iudice, sacello, αετα, ις αἱ σου c. ἐν δουτα , teste Dione XL. p. 28. Prior ratio implicior est et satis apta con Cetextui. Neutra tamen Drah. satisfecit. cf. . L. aequat, aequas, plana iacit, ne tumulus sit indicio rei defossae 4o. φθίαο ψσπιν οἱ ὁ προ- Il. α, . misit . . vi ap. Virg. A. IV, 2 3. Virtutis sacram rabiem v ad VII, 9. Laevinus CL , sq. 43. Prive uni, Volscorum opp. in Latio, Od. fertis in colle situm, unde h. l. alturis dicitur, quod Dausq. male exponit antiquum, Coll. Uirg. Aen. XI S o. ab alto P. f. ad I, 3 i. in . L. Vitis vel baculus e vite erat insigno centurionis Romani, under Latii
508쪽
Exanimum Nasamona Tyren super ipse iacebat
Exanimis non alta viro, non ensis in artis sAbstulerat Fors arma tamen certamine nudo Invenit Marti telum dolor Ore cruento Pugnatum, ferrique icem dens praebuit irae. Iam lacerae nares foedataque lumina morsu, Iari truncum rapti caput auribus, ipsaque diris AoFrons depasta modis, et sanguine abundat hiatus: Nec satias, donec mandentia linqueret ora Spiritus, et pleno rictu mor atra teneret. Talia dum praebet tristis miracula virtus, Diversi, interea fugientes saucia turba Iactamur casu. silvisque per avia caecis Ablati furtim multo cum vulnere solos Per noctem metantur agros sonu omnis et aura Exterrent, pennaque levi commota volucris. Non
γράφω compendio scripturae orta, cui iis exempla dat Drah s. Exa- , mus tacite reposuites e se MOX vulgg. ardyis. v. ad V, 477. SI m-nnitat maluerit . Heins coli. Virg. A X, 24. 2. satias Oxon. f. ad
Stat Th. VIII, 76o. Vbi v. Barth. Cf. ad . s. Sed quod Liuius de Poeno tradit, Silius in Romanum trati Stulit foedamque se nam nimis ad viuum resecauit. s . Ablati cf. ad U. 633. IS. 9. Imitat. Virg. A. ii. 728. ubi v. Cerda n etiam . fuga peragrare , t alias L. IC . Sen. Hippol. os . t u P. adrili 339. Graiana, Vt P.
509쪽
Non sopor, aut menti requies agit asper acerba io Nunc Mago adtonitos, nunc arduus Hannibal hasta. Serranu S, clarum nomen, illa, Regule, prole S, Qui longum semoc fama gliscente per de Uum, Infidis servasse fidem memorabere Poeni S, Flore nitens primo, patriis heu . Punica bella fue Auspiciis ingressus erat, miseramque parentem Et dulces tristi repetebat sorte penates Saucius Haud illi comitum super ullus, et atris Vulneribus qui serret Opem per devia fractae Innitens hastae furtoque ereptus opazae ToNoctis, iter tacitum Jerusina ferebat in arv3,
Ac fessus parvi qhiae cumque ibi fata darentur Limina
in editἰς 'χ. Gentis Atiliae cognorneu in Numis et in armin sarrarius et Saranus scri M a deuictis Πνravis, Tyriis, i. e. Poenis, v. ad I, 72 vel potius a Sarrario, antiquo Vilibriae priso via de Saxνanates dim 'lin iis, moirent Drali ad a. l. et qui de familia Atilia doc illime git mul-trisque vulgares vrrore s refutauit, ei ori. Animadv. hist. c. I. p. 24 et 33. Vulgatam scripturam Ser Nus tuentur Helias ad Uirg. . Ut 8ys et alii, qui propter iit cir iam ex Cic. Osc. Airier. c. 8. Plin. Ullt 3 et Vat. Nax. IV q. 3 notulimam , errario hoc nome ii a feνendo inditum putant. Sed inde potius Severius, se Seranus certe dicendus videt tir. 72. Ac, non Hae Col et R. 2. Mox ibi, non hic vel heic, et v. 73. cum non tum, in
62. Serranus, la. e. M. Atilius Rogulus, cuius patri idon
triis au piciis, aeque in soli. citer, ac pater, Celi. So. super se erat, o superstes erat, ut P. Virg. . it. 89. atris usu ribus, ut ap. Virg. A. IX, oo propter sangui nona atrum. s. Urali et ad V, 16; Innitens 'sar, ἔγχει ἐρειξο αενος Hom. l. ξ, 38. et Σ. 49. Conserunt Virg. Aen. XII, 386. 398 ereptuS, se
eripiens, fugiens. Furtum noctis vi p. Curi. IV. 8, 9.
Furgri, ut κλέπrειν est, clam altero quid sacere. . Peri-Zon ad Oli an V. H. III. C. vir. CL ad VII. 87. Perusia, hod. Pirisyla, urbs Et uriae, iuxta Tibserim, ab altero latere Trasymeni lacus, mnunc ago di Peragia dicitur. IsagcΠDig. .f. d. quem- cuinque usum sors forat. Nescius, hostis inde, an ami-
510쪽
Limina pulsabat tecti; quum membra cubili Evolvens non tarda Marus vetus ille parentis Miles, et haud surda tractarat proelia fama 7s
Procedit, renovata focis et paupere esta Lumina praetendens, utque ora ad novit, et aegrum
Vulneribus duris ac lamentabile visui in
Labsantes fulium truncata cuspide gressus, Funesti rumore mali iam saucius aures: 8o Quod scelus, o nimius vitae nimiumque ferendis Adversis genitus cerno te, maxime, Vidi, Ductorum, quum captiuo Carthaginis arcem Terrere Vultu, crimen culpamque Tonantis,
in scriptis. 4. iam tarda ob senectutem corrig. Barth. Adv. I, I quod recepit Celi quia curri uoluρω iungitur. 6. veste Marsus et quidam alii vulgari errore. v. quos Drah laudat o GD ad uic Falae l. 23 et Bronkli ad Prop. II, 22. 27. 78. Vulneribus Gndis h. e. recentibus, malebat . Helias Non male; sed non necesse est. i. nimius vitae, qui imis diu viXi, Colon non refrag. Dausq. Uulgatam murium Nirae, genitus male defetidit Barth. Adv. I, i 3 sit, qui vixit diu,
cus proditurus sir Celi. S. SurduS, ut κήτος, passive dicitur, qui non auditur et tacet hinc de quo nihil auditur, ignotus obscurus, ignobilis, v. c. herbae surdo et ignobilos p. Plin. XXII. 2. Cons. Inipp. ad III, 2ψ8. Broukli ad Prop. I, 7, 18 et Barth ad Stal. h. IV, S9.
Similiter titus et caeCH PaS-ssim occurrunt. v. ad III, 79. et V, 2. Venouata, ad consa.
Vesta, ἐςία ignis vel OCUS. Faupere, exigua, quali pauperum esse solet. 79. ConfVirg. A XII, 386. et L p. v. 7O. - o. Similiter grauior ne nuntius arsi*s Vulnere dixit Virg. A. VIII. 8a ubi v.
Burm. 82-7. Praeclara ad Regulum patrem apostrophe, qua Murus, dolore et indignatione incensus D OS, a lorum auctores, grauiter ad-cusat Drah ad . 8 . duplex inpietatis gcntilium specimen norat, qui, ubi quid infausti piis et Contra inprobis fausta
quae uis euenire viderint, Deorum id crimine et inuidia contingere putauerint, et eos osse, vel res humanas Curare,
negauerint. Haec loquendi et cogitandi ratio, quam inpiae gentilium priycorum alio ui