장음표시 사용
701쪽
Aeetae prolem Anguitiam mala gramina primam Monstra ville ferunt, tactuque Omare Uenena, Et lunam excussisse polo, stridoribus atra ne scio Frenantem, ac silvis montes nuda Is Vocatis. Sed populis nomen posuit metuentior hospes,
ebeb iris praeter exemplum corripitur. 408 Aneitiam e Col recepere Dra k. Leseb et Ernesti. Agnitiam R. l. et Med. Ego reduxi vulgatam Iect ut ab ant θω carini ne ciendis ringuitia, non ab iis an ι iis Angitia sit dicta. Cf. Heins et Heyne ad Virg. A. II, 769 et, quo Dra k. Mudar, salinas.
filia, Aeetae regis Colchici. Solinus . . C. Coelii auctoritate tradit, Aeetae tres uias, Psigmam, Mi deam et Circen fui e Circen Circa os vfecit se monte - - Angittam Nicina Fucius oscripatii me ih
In p. ad Petron. c. 63. N Neua, serpento venenatas, Ut
h. O. XCutere, et hoc gravius pro vulgari dediscere, καταγ8.ν, OIO, caelo. De
hac magicae artis viis Vulp. et Broukli ad Tibull. I, 2, 3.
si Silius quidem a Marsya, Satyro vel tibicine Phrygio, alii vero Geli. XVI, 11 Solin. c. a. l. 8. et Plin. VII, 2.)a Marso Circes et lusiis ilio. v. Heyne dic. VIII ad Virg. Aen. VII, SO. P. I I. Maribs Sabinorum potius posteros et colonos esse suspicatur Ill Gatterer. Et init.
702쪽
Quum fugeret phrygias trans aequora Marsya Crenas, Mygdoniam Phoebi superatus pectine loton.
Salmas Exerc. plin. p. 6C. et Deir ad Sen. Med. v. IOM. 28. Marsua Col unde Marsa restituit . Heins Marpa R. I. Patara. Med. Celi. Martia edd. recenti etiam .efeb. Photias, Crenas ex emend. ingeniosa Salmas ad Solin. p. m. 86. al. 834. 30 recepi cum I eiab et inesti. Silium ita scripsisse, pro certo quidem adficinare nolim sed lectiones coad str et eὸd minus sat faciunt, et stupore librarr. natae videntur. Vulgo horis Crenos et frenos scripti R. I. 3. Med. h. e. imperium. v. ad I 44 prob. N. Helias ut conueniat verbis Ouid. Me t. XV fv-xeνat na Et Samon et domitio cer. Ide in olim coni. Phνγgios threnos, non inprob. Drali quum in Phrygia, praeter Aulocrenen fontem, etiam Asilathrenis A λοξρ ς vallis fuerit. si antiquis codd. Plin. V, 29. quεs Salmac
V, 73. O3. Uum Omnes mythologi memorent. Rrsyan Cantu citharae superatum detracta cute ab Apolline interemtum esse, V. Munker ad Hygin. f. 6 S. Burm ad Ouid. Met UI GO. et Heyne ad Apollo d. I, q. a. pater. Silium alios auctQ res
secutum esto, quorum auctoritate tradat, Marsyan post Apollinis victoriam in Italiam abiisse Drah. Sed sorte
tae ingenio profectum est. Phrygias Crenas: nam teste Plinio V, 9. s. 29. Apamia ubi palus quaedam, quae Calamos gignit tibia sonum reddentes, unde fabulam de Marsya ortam putabat Strab. XU. p. 378. sta est in radice nrontis SignIae, circumfusa
Marsya, Obrima, Orga suminibus in Maeandrum caderm tibus. Marsyas ibi redditur,
emergit ortus, ac paulo mox conditus, ubi certauit Marsyas tibiarum cantu et in Apolline, alacrenis: Aυλῆ κρήναις ita otatArco vi aliis decem M. P. ab a-inia, Phrygiam petentibus. Cf. Plin. l. c. ecl. 3I et XVI,
s. 89. Marcian. VI p. 22 I. Et Solin. c. o. quibus tamen locis haec regio Aialocr. . edicitur, ut adeo pluralis h. l. poetice pro singui positus videri possit quod tamen, sententia Drak. et Leseb. non opus est si creMAS, F vac, intellexeris de multis fontibus fluuiorum, qui Maeandromiscentur, ad quas Maeandricrenas Marsyas Olim ante victoriam Apollinis tanta cum
laude canere consueuit, quasque deinde fugit ne quotidiano illius loci adspectu dedecoris sui memoriam renovaret. MVgdoniam, vel Lydiama
703쪽
Marruvium, veteris celebratum nomine Marri, Urbibus est illis caput, interiorque per Ud OS Alba sedet campos, pomisque rependit aristas. Cetera in obscuro famae, et sine nomine, vulgi
Salmas consuluerit fides habenda. Quod etsi dubium est, repugnat certe Harduin. coniectura tamen quodainmodo firmari potest ex Ouid. Net. VI, 392 sq. An legenduin Phr=gius Marsa renens vel Phry amoene s. oenam, quia Aniocrene, a eiivis, vulgo in lingui dicituri Sed
diam, vel, uti l Phrygiam: nam Mygdones, Lydi et Phryges, populi vicini, passim inter se confunduntur, et Mygdones, teste Strab. VII.
P. 29 S. et XII. P. TS vetus1uere Thraciae gens, quae,
Europa derelicta, Phrygiae partein Occupauit. Mygdonia lotos h. e. tibia, quae ex toto vel buxo singebatur, de quo v. Theophrast. IV, 3. et ψ.
Nam tibia vel modus certe Phrygius numeratur in inventis Phrygum, vel ipsius V r*ae, Phrygis, cui tribuitur a Diodor. III, 9. Pausan Phoc. C. O. p. 668. et
gia v. Heyne ad Tibull. II. I, 86. Helias ad Ouid. Met XII, Is S. o Iani ad Hor. Od. ΙΙΙ, I9. 8. hi Berecyntia dicitur, ut IV, Is,3 o Lyda tibia pectine, cithara, qua Apollo canebat, ut Marsyas tibia sos Marruvirm siue Marrubium, αρουῖον Strab.
Orient lacus Fucini, ubi nunc Morrea vel S. Benedicti pagus unde Marauit Plin. III, 1 et flendidissima ciuitas dicitur in Reines Inscr. Iases VI, II . Cf. Hevne ad Uirg. A. VII, 7so et Exc. VIII p. 4 I. Alba, quae nomen seruauit, in septentr. latere Fucini lacus sita, Alba Fucentiis Fu
lei. I, I .hunde Albenses Plin. III. I a. 'Aλβησειe Appian. b. Hannib. c. 39. ut Albani ab Alba Longa, et Albenses Pompeiani ab Alba Pompeia in Liguria, vocabantur sedet
cf. ad UI 647. OmiSque r. a. abundantia pomorum Compensat resarcit inopiam seu menti. Hi nomine, ut ναύ-
Virg. Aen. IX, 343. Vbi v. HeΥne suo. Peligni , ab
704쪽
Sed numero castella valent es Coniungitur acer Pelignus, gelidoque rapit Sulmone cohortes. si Nec cedit studio Sidicinus sanguine miles, Quem genuere Cales Non parvus conditor urbi Ut fama est, Calais Boreae quem rapta per auraS Orithyia vago Geticis nutrivit in antris.
Se v. not. II. cedit studii emend. N. Heinc quum studio et sanguine parum concinne concurrant Siracinus Col unde Sidicinus recte iam correxit . Helias ut intelligatur Teannm Sidicinum, quod opp. Calibus e iam coniunxerint Silius XII, 2q Uirg. Aen. II, 27. et Liv. XUI, 9. Vulgg. Licinus, quod e glossa forte inrepsit quoniam urbes illae sunt vici- me. 3I 2 parvus scripti et editi ante Nicandrum, qui primus paruae dedit. Urbes Campaniae Strab. U. p. 248. πολίχνια , oppidula, dici exinceptis Capua et Teano, monet N Helias. Sed idem Strabo . . I 6 Cale πίλον αξιολογον Vocat. Cf. not. urbi, non urbis, scripti R. 3 et Parm.
P. 4 . Communi portu Aternens cum estinis et Marrucinis utebantur et Sagrus s. a Frentanis cos dirimebat Sul-Nio, Sulmona in Abruzzo citra de quo Ouid Trist. JU, IO, 3. Sulmo mihi patria e , gelidis uberrimus undis, Multa qui nou hs distat ab Urbe
e Cales, Campaniae oppida, inter quae Silius quoque XLI,
S 26. ea retulit. Erperamia. l. memorantur ' Vt Contra
Corsirium, altera Vrb et Caput Pelignorum . in . V. 2 o. 6t Isisae, Samnii OPP. V. 3 S. in Campaniae descriptione. Sidiciniis miles f. ad , SSI. Quem genuere C. h. e. Teanum Calibus originem debet; quod nescio an alius tradat. An sensus est, non cedit mile ei, que g. Cales gC Ips, Od. Calvi, antiqua Ausonum . et deinde Campanorum Vrbs . Colonia, Liv. VIII 16. Vellei. I, I . , municipium, Cic. Agrar. II, 3 I. cuius vinum laudat Hor. d. I, O, 9. I, 9. Cale in m-gul num et Thriacia dicitur XII, et s. Ob Graecam Originem, quam poeta more suo comminiscitur. Nam Calais, Zetae frater Boreas Thracii v. ad I. 87. 1ilius ex Orithyia, a patre rapta. V. HOy
705쪽
5is Haud ullo levior bellis estina iuventus
Agmina densavit, venatu dura ferarum: Quae, i scelle, tuas arces, innamque virentem, Pascuaque haud tarde redeuntia tondet Avelae.
Marrucina simul Frentanis aemula pubes
sed teste Leseb. non nisi duo scripti et R. I. s Is vllo, non illo scripti et . a. leuior belli maluerit . Heius CL ad IV, 42. Idem coni. v. si venatu induta . . pellibus et exuuiis ferarum, coli. v. 623. 5TO STIet Suid. εροῖνοι ἔθνος ἐυ ταλία θηριωδες το τροπον. Id magnopere ad ridet Drali qui locis Geli. IX, A. Pliii. VII, 2. X, s. et Ammian Marcell. XXIII. probat venatum etiam dici quidquid venatione capiatur si 8. AveIIue in omnibus libris circumfertur, qu ge tamen non Campaniae modo urbs et soli sterilis est, sed etiam . 43 memoratur. Hinc vetae eineud. N. Helias quod in textum recepi, pro b Drah. Aviae, quod idem est, edidit eis b. auctor Cluuer. Ita l. ant. p. 76O. Coniicerem Aterni, quod teste Strab. νειον, nauale, Marrucinis pejignis et Vestinis commune tuit nisi a literarum dud i id nimis recederet. An olim in Vestinis quoque Avella vel Atella urbs fuit, quae nunc Atello dicituri SI9. Marrutioque
smul ne ad Apollo d. III, Is a Vulp. ad Prop. I, o,2 seq. II, 6,s I. et Burm Catal Argonaut. v. CalaiS. SIS-8. Vestini, a Sabinis oriundi, inter Picentes ot Marrucinos, a fontibus omani, Matrini et Aterni, hod. escara in ripis horum fluminum, in
ruzzo citra set ultra scit. Pescaram s. et in Teranro. Provinc Neapol. usque ad mare habitabant. Haud ρ-vior . haud minus hellicosa, ut lexis bello, inbellis, XIII,
2I . dura moribus ac ingenio vel obdurata. Cf. ad Ι,3 8 et VI. ci8. Fiscelius, ut Tetricus su p. v. 17. et . Verus citerior Apennini pars, in finibus Sabinorum, non
proeul ab agro Vestiuorum, nunc quoque Monte F cisio, in conlinio Abrutii ulterioris:
in quo monte Narcit Oritur. Plin. III, 12. Varr. R. R. II, 2, I S. S. II, 3. rce CL ad
et XX M. P. ab Alba. et quidem, indice Cluuerio, ab Alba Fusentis sup . . SOT.)in Tabula itin. Avia, Ars ιαPtol. III. 1. Aviens ciuitas prope Aquilam in Velita usin xl artvrol. Rom. a d. XIII. l. o f. . . II. Marrucini, quos ab Illyriis originoni duxisse, sed cum
706쪽
Corfini populos, magnumque ea te trahebat ao omnibus in pugna tertur sparus, omnibu alto Adsuetae volucrem coelo demittere fundae. Pectora pellis obit caesi venatibus ursi. Iam vero, quos diVes opum, quos dives avorum toto dabat ad bellum Campania tractu, fas Ductorum
simul Col. seto. Teate Col. R. I. Med. Reate Sabinorum opp. OX.
Vulgo beate. 62 I. in pugna ossertu Ox in pugna ossertu Colon et Put testem Helias qui tamen nil mutandum censet nisi quod in pugnam maluerit. f. adis 3I6. et VII, 67. in venam osse tu dedit .eseb. qui haec notauit: Ita recte scripti omnes et . et ut Scipio obtulit vel addidit pila suis cohortibus v. s 8. alta Col. 22. demittere , non dimittere, Put probb. N. Heinc et Dra k. Cf. ad II, 96. 623. veniritibus malebat N. Helias quia venatu Ied interiectis sex versibus praecessit; et v. 624ogrormn Sed v. not. sas Ε, non Et colo 526. aduentu, non δε
sabinis in unius populi corpus coaluisse suspicatur Ill. Gatterer; Ginteit in . yynchron. Universassis. T. II
p. S 4. ad mare Hadriat et Aternum B in confiniis estinorum, Frentanorum et Pelignorum colebant. VeH-tani, α νγιτικόν ἔθνος Strab. V. P. I 66. Oram maris superi, ab Aterno fere ad Frentonoms a quo nomen adceperunt,
Obtinebant Corsirium, Od. forte Popolo vel S. PEIGO, η
Strab. . . I 67. l. 69. Cf. Caes. B. C I, 6. Lucan. II, 78. Plin. V Ia et sup ad
V, SI I Teate, Cittata es Chieti saeti, caput Abruti citerioris, vel provinciae Chleti)
νῶν μεσογειος Ptolem III, 1. ad ternum f. in regione montana. s. XVII, Sq. - 2 sq. Imitat. Virg. Aen.
Proprie ipsi sunt alueti, adeoque periti huius rei Sas. cf. Uirg. A. III, 34 3. et suP. ad II, IS 6. Sa -s6 I. Agitur de Cam
707쪽
Ductorum adventu vicinis sedibus Osci Servabant Sinuelsa tepens, fluctuque sonorum Vulturnum, quasque evertere silentia, Amyclae, Fundique, et regnata amo Caieta, domusque Antiphatae compressa freto, stagnisque palustre Liternum, et quondam fatorum conscia Cyme. 3O
τentum, scripti. 3I. Liternum, non interarum, Colon. v. ad VI, 634. in scripti et R. 2. Κύμου Steph. Byz. et Strab. Cf. IX, ST. I, 29O XII l. 4OO.ψ94. 498. Helias et ter ad Virg. A. Vt, 2 et 8. Inipp. ad Val. Fl. I, s me R. I. Med. Ceil Crinae Ox Vulgo tamae. Eῶμα Ptolem.
dives Amat ad eorum diuitias terraeque fertilitatem spectat. 26-33O. Recensentur urbes corum et Auruncorum s. Ausonum, qui extremam olim Latii partem, ad mare inferum, Obtinebant, et priscis iam temporibus oppida et cis
Lirim, qui Latium a Campania dirimit, unde vicinis Campaniae sedibus et transfluuium istum in ipsa Campania, condiderant; quae propterea modo Latio nouos adiecto, quo nomin pStrabo oram maritimam ab Ostia ad Sinuessam comprehendit, modo Campaniae adiudicantur, v. c. Sinuessa Latio a Plin. III, S. et Campaniae ab odem XXXI, 2. Cf. omnino fieyne
ad Virg. A X, 6 . et EXC. VIII ad Aen. VII. p. 13 sq. Sinues in finibus Latii ad , lecti et Campaniae, trans Li
dam a Graecis, et Sinuessa deinde st colonis Rom. adpellata Liv. X, a I. Plin III, S. s. . cuius rudera prope castellum occa di Mondi agone supersunt. Tepciis dicitur non a tepida tantum aeris temperatione in Campania, sed inpr. quoque a thermis salubribus, aquis Sinue sanis, de quibus v. Strab.
Plin. XXXI, et Tac Ann XII, 66. et ei. ist. I, 7 a Martiat. XI, 8, II et 72, 1. Liv. XXII, 13. Vinum Sinuessanum laudant Martiat. Xm. iii Horat. Epist. I, s s. et alii Vultiirnum, urbs et castellum, hod.
Castello di Voltorno9 ad ostium
maximi Campaniae fluuii, qui olim Vulturnus dicebatur, nunc Volto o. f. XII, S ZI, Liv. XXV, eto. XXXIV. S. et Heyn EXc. VIII ad Virg. A.
VII, 29. Amyclae, qua fit Vinterebitentia, cf. omninoΗeyn. not. et Xc. II ad Virg. X, s 64. Fundi, hod. onidi inter Formia et Tarracinam, ad mare, unde Funda,li Anicipes Liv. 38, 36. F. lacllS
708쪽
6o2 C. GILII ITALI cIIllic Nuceria et Gaurus navalibus acta Prole Dicarchea, multo cum milite Graia
532 Uulgo Gauries navalibus apta, Prole Diearehema, vel Diearchaea, prob. Μκrso, cui Ganrns est oppidum, cuius tamen nemo geographorum mentionem facit. Dica1 cheia Put. R. I. Parna. Med. Gonrus qualethus acta, Prole Di archea mulio et ex Colon recepere Drah et Emesti, sutadente N. Hein s. qui sanen scribendum putat, Ilii e Nuceνiar etiam iis acta P. Dicarchea, multo cum illite Graia Issi P. quia Gaurus a Nuceria satis remotus quasi poeta ordine geograph. procedat. Pro acta Leiab. reposuit aptus ex emendat. Cellar Geogr. T. I p. 6 I. edit. a. 73I. et Lloy in LeX. v. Nuceria, qui posterior refingit, Illic Nuceria, et G. . aptus P. Dicarchea vi ullo c. 1 Graio Istic P. ut Nuceria vel incolae auri eiusdem sint originis ac Puteoli. Sed e lib. punctum post aptus ponit, et verba seqq. ita explicat illic fuit Graia Parthenope ex eadem prole h. e. eiusdem originis, v. a. I, 22 I ac Dicarchaea, multo cum milite; nain etsi a Samiis deducantur Puteoli, tamen hoc oppidum, quia, Strab. teste, nauale fuerit Cumanorurn, ab his conditum videri posse. Ueram loci lectionem nondum constitutam putat Ernesti, qui inprimis dubitat an Silius auri mentionem ideo fecerit, ut populos ex eo monte ad cito significaret: sed vocem acta saluam esse, eidem persuasit Strabo . p. 376.
que iudicio lectio c. Colon aptissimum praebet enlum, modo distinctio ea, qua feci, ratione mutetur et interpretes, ut in vitio detegendo saga ces, ita in medicina adferenda parum felices fuere, dum veteres Gaurum nobis oppidum obtrudunt, recentiores vero non ut eoiana, sed Gauri navalia intelligutit, quia hic mons in imis vitifer, et, si non aliis locis, certe in summitate, pinifer fuerit, adeoque ligna naualibu apta suppealtauerit.
Sed Plin. III, s. F. vivism ib. XIV, 6. res hala Lamo, freto CL ad VII. 276. O Ouid. II ei. XIV, 33 sq. do incit A. Ormiae, compresa, pressa, f=Ῥω, mari vicino, quod eum remit . . contingit, perstringit, adluita, ut Hor. d. II, IO, 3 al. Vel premit, vexat vel arva premit pelago, tap. Uirg. A. I, 2 6. sagi Sp. sternum f. ad VI, 6s .
stibus Strab. V. p. 68 al. 2ψ3. al. 372. Plin. IIJ, S. . . Vellei. Pal. I, 4. O Li V. VII l. 22. Vnde a quae Cumanae iv. XLI, 16. et inpr. ZO Ea Cumana.
Cumana nomen adcepit et urbs h. l. dicitur a Ioniam OH se in . s. . L. et ad III. 399. et v. Heyne ad Virg. A. VI, 2. ibique Exc. l. et III. Nuce-ma Alsa terna Liv. X. Ι. Di Odor. XIX, s. nunc prope urnum it in Piccnti Horun 1inibus, de qua v. Liv.
709쪽
Illic parthenope, ac Poeno non pervia Nola, Allifae,
Sed hoc ipsum ne satis quidem constat, et Gaurus Iuuen. IX, T inanis arbori
IX 38. XXVII, 3. Ab ea diversae Nuceria amellaria,c cero Vmbriae opp. et Nuceria Luzara in Gallia Cispad ad Padum GauruS mons. hod Monte Barbar
inter Puteolos et Auernum Lucrinumque lacum, vinetis consitus. f. XII, 16o Lucan. ΙΙ, 667. 8. Plin. XIV, 3. 6. Stat. Silv. III, , I T. S. 99. IV, 3, 6 . navalibus acta P. D. h. e. postquam Puteolani urbem 1uam cum portu reliquerant, ut ad bellum prosciscerentur, cf. v. 48 o. illic etiam adsuit Neapolis h. e. eos sequebantur Neapolitani cum multo milite Graio Dicarchea contr. pro Dicaearchea, ut XII, Io T. et ap. Stat Silv. II, 2.3. et 96.
Δικαιαρχία Vel Δικαιαρχεια Graecum et antiquius nomen
urbis, quae postea Puteoli hod. Puzzaoli L Azzuolo
vel a litore aquarum vel aput eorum minorum multitudine adpellata dicitur. v. Plin. III, s. i. Festus v. minorfm, Epit Stephani, Varro L. L. IV, 7 et Oc clas . Strab. V. P. 69. l. 24S. l. 376. Dicarchi moenia dixit Stat. l. c. Plura de hac urbe v. P. Liv. XXIV. r. 3. XXXIV, S. Tac. XIV. 27. Verba unΓcubiis coli spectant ad egregium, quo urbs etiam nunc utitur, portum, ad inum Baia
Strab. l. c. Cf. et Sueton Aug. 98. et Stat. l. l. Antichita di ozzi οἱ edidere offrodi Capaccio MaZZello et Optimo omnium Paul Ant. Paoli, Napoli 1768. Parthenopi vetus
33sq. Plin. III. s. s. . Solin.
c. a. Martian de conditor urb. L. VI p. 2o6. et Steph. ByZ.Aευκοσία, δείγεια, Jαρθε-vom. Sirenum nomina P. TZetet Chil. VI. 19. Graia, quoniam non modo a Cumanis Vellei. I, . iv. VIII, 22. Martiat. U. 79, A. Marcian. Horacleota in Peripi p. II. vel a Chalcidensibus, Cumarum conditoribus, Plin. II f. s. s. . aedificata traditur;
sed etiam Graecorum ritu religiose seruauit, eorumque eXemplo gymnasia, agones, theatra habuit, unde et G af-ca Urbs vocatur ac Ania XV, 3 3. f. ias. XII. 27. 3I. Livis
710쪽
Allifae et Clanio contemta semper Acerrae: Sarrastis etiam populos totasque videres
Sarni mitis opes illic, quos sulfure pingues
quae nomen, non pristinum splendorem, retinuit, a Chalcidensibus, es. XII, 16 I. Iustin. ex rogo XX, I. vel Tyriis. Solin. c. S. vel Tuscis Vellei. I, 7. condita, et bello
Samnitico a Romanis Capta. Liv. IX, 28. O Hs non pervia, non Xpugnabilis: nam
ibi primum Hannibalis impetus a Marcello repulsus. CL
opp. Samnii, inter Venafrum et Sabati confluentem, supra laevam ripam Uulturni, qui Campaniam a Samnio dirimit. f. ad . II. et . L. Vinum Allifanum laudatur XII, set 6. et ΗOrat Sat. II, 8,
39. Gavis c. f. Acerrae, mitat. Virg. e. II. 22 S. Vbi . Inipp. conismicte, insestatae, quoniam crebrae Clani exundationes non sacile aggeribus cohiberi pollant ClanillS,
nunc DAgno, Campaniae s. qui itiam Iiternus dicitur, et inter Capuam Cumasque in mare fluit. Cf. ad VI, 6 4. Diuersus ab eo Clanis, Etruriae l. v. ψῆ . quod nomen etiam iri tribuitur. Agerrae, Od. Acerra, 'Aχερ Strab. Cf. XII, 4 2 Liv. VIII, i . XXIII, 17. XXVII, 3. Appian. b. un. c. 63. ubi v. Schweigh. et . iv. I, 2. 4; quibus locis 'Aχερρας invenies. Colonos ab Augusto eo missos tradit Frontin. de colon. r. Acerra Insubrium, in G:allia Transpad. ad Sorii et Adduae confluentes, v. Plin. III, 4. et inpr. Polyb. II, 34. Dausq. ad h. l. o Hummel Hancib. d. alten
Eryb chr. p. 4r I. cum hoc Campaniae opp. confuderunt.
S36. 7. Cf. Virg. A. VII, 738. ubi v. Heyn EX c. UIlI P. I O. Sarra stes adcolae Sarvi R. nunc Sarno s. casati qui
Pompeios praeterfluit Strab. V. Pag. III al. 2 7. Plin. III, s. mitis cons. ad IU, ς.πω Copia e populis, hunc fluuium