장음표시 사용
11쪽
te ergo dicere, quod concilium habet ab alio. qui superior est quam
N Papa, autoritatem, ex quo Papa mandatis ipsius obedire tenetur. Nec . . enumeratio trium casuum, quae subsequitur, contradicit, quin simpliciter concilio subsit. Tum, quia non per modum limitationis, sed Τ magis expressionis sive declarationis ponitur, tum, quia cum amrma ditive ponitur, quod in his ConCeditur, de aliis non negatur, tum, quia
haec tunc specialiter expressa fuerunt, ex eo, quod super his principa V iter in eodem Concilio agebatur, ut patet intuenti librum de gestis di ipsius Concilii, tum, quia termini tam generales sunt, quod quasii Omnia sub se comprehendunt Quid enim est in Ecclesia, quod ad fidem vel ad mores non pertineat i Singulariter vero hoc videtur con di stare propter verbum: In Capite. Quicunque enim tenetur alteri obedire in omnibus, quae ad sui reformationem pertinent, simpliciter dicetur illi subjectus esse mee retrahit verbum Generalem reforma di tiovem. Quia, quae pertinent ad Papam, non singularem sed genera lem sapere videntur reformationem , cum ipse non singularis, sed censeatur persona communis. Sexto autem manifestissime patet ex. II decreto subsequenti, ubi dicitur: uvd quicunque, etiamsi papalis,
gmtatis existat, non obedieri mandatis concilii generalis, super prae missis,seu ad ea pertinentibus, quod debite puniatur, etiam ad alia juris a sub dia recurrendo. Quicunque enim alii obedire tenetur, iisio obediat, per eum debite puniatur, manifeste censetur inferior EX Vesebo autem, quod hic ponitur,stu ad ea pertinentibus, manifeste vide-II tur haberi intellectus supra positus, videlicet quod per illa tria in primo decreto expressa omnia comprehendantur. Quid namque e
cogitari potest , super quo concilium intendat respectu Papae, quod a non comprehendatur sub clausula superius expressa in his, quae per . linent ad sidem vel ad reformationem. Et ultra hoc su ungitur hie, quod in praemissis, seu ad ea pertinentibus. Si enim omnia vide I iur comprehendi sub clausula, in his, quae tertinent ad fidem vel ad se, ormationem, quanto sortius, quando su ungitur, quod etiam in per tinentibus ad pertinentia adfidem C resormationem. Sunt ergo tres
I gradus. Primus, quod Papa subiicitur concilio in his, quae sunt fidei, D sthismatis S reformationis Secundus, quod subjicitur ne dum in his, quae sunt fidei, schismatis reformationis, sed etiam in pertinentibus ad fidem resormationem 4 Multa enim ad haec pertinere dicuntur, quae non sunt fidei resormatio. Tertius gradus, quod subjicitur in pertinentibus ad pertinentia ad fidem &reformationem. Qui te Nilus gradus videtur tantae latitudinis extensionis, quod vix aliquid ,, excogitari potest, quod sub eo comprehendi non possit. Et quod ita generaliter praedictum decretum debeat sive possit intelligi, inde pro- bo: Quia nullatenus creditur, quod dictum Concilium Constantien- , se propter expressionem specificam horum trium , videlicet fidei,
schismatis, dogeneralis resormationis,restringat summam potestatem, per Christum concessam Ecclesiae. Quin imo nec potuit. Cum infe- , rior non limitet jurisdictionem concessiam a superiori. Vel ergo concilium sive Ecclesia de se habet aliquam potestatem, quae Papa solum
12쪽
non dependeat, aut non: Sinon, quomodo magis potest deponere Papam, Vel anathematigare omnem haeresim, sicut in Primo Niceno comcilio legitur. Si autem aliquam jurisdictionem live potestatem habet, tum de illa debet constare in sacra Scriptura. Et in hac non Θperitur expressior autoritas, quam quae tape dicta est Matth. XII Quaecunque ligaveritis S c. Hic autem est concessa potestas in omni generalitate plenitudine, absque limitatione, Ergo sic debet intelligi. Et sic intelligendo, non dicitur additio ad praefatum decretum . . Cum non dicatur esse additum, si, ouod exprimitur, est de priori inteles , lectu. Sic etiam non dicitur addidisse, quando declaravit, quod Spi iritus Sanctus procedit a filio. Et etianisi hoc non fuerit expressum in sumbolo Apostolorum vel Niceno. Et allegatur causa. Quia haec'
di necessario argumentatio elicitur ex sacra scriptura. Sic in propolito videtur dicendum. Item nec Concilium Constantiens dicitur addidisse, quando specificavit praedictos tres casus, is pertinentia ad eos, dia cum tunc contenta capitula in ure communi non videantur excipere, ut communiter asseritur, nisi in casu fidei. Quamdiu enim mundus durabit, cum a Christo sit concessa potestas Ecclesiae , doceres Iamnes gentes, secundum dissicultates insurgentes sicut potest novas tuta, ita facere novas declarationes. Quae de novo fiunt, oportet intelligere secundum jura communia,& sanctorum ac sacrae Scripturae
di autoritates.Unde ad capitula decretorum,quae dicunt,quod nemo iudicabit primam sedem dcc cum aliis multis similibus,videtur dicendum,
prout supra dictum est, quod ibi Nemo distribuit pro sngulis membris
I Ecclesiae sigillatim consideratis, non autem pro concilio aut ipsa E .clesia, quae est corpus, quae non videtur contineri sub praedicto nomi- ne distributivo singulorum, nemo. Nec obstat, quod dicitur, ab omni Ieselero. Ibi enim dicitur: Nec ab Augusto, nee Regibus, nec a Papa. Et constat, quod his non competit potestas iudicandi nec minimum ci ricum. Sic nomine cleri non intelligitur concilium universale, sedo talis clerus, de quo non est dubium, sicut nec de Augusto aut Papa Niem ex praemissis duobus decretis contra dictam praesidentiam amguitur sic: Ex tenorein sententia horum decretorum manifestet tet, quod concilium habet jurisdictionem ordinariam quoad ea, quae . . ibi sunt expressa ex conditione generalitatis, d aliis ibidem conten-
tis. Papa etiam dicitur ad eadem habere jurisdictionem. Et utram dicitur esse a Christo immediate. Praesidentes vero Papae si habent di, jurisdictionem, hinc est, quia habent eam delegatam Papa, qui est multo in serior Christo, a quo jurisdictionem ordinariam habet con cilium. Ergo nullatenus, qua delegata est ab inferiori potest praeser-ri jurisdictioni concilii, quae est concessa a superiori. Confirmatur hoc irrefragabiliter, quia cum Papa sit subjectus concilio in dictis c sibus, nullo modo praesidentes sui, qui habent a Papa iurisdictionem di delegatam, quoad illa, in quibus Papa concilio subest, possunt ipsi co 'cilio praeferri. Constat autem ex dictis bullis de praesidentia, quod iconcessa illis a Papa potestas est, quantum ad illa, super quibus in diar is, decreto cavetur, quod Papa subest concilio. Item, quantum ad
13쪽
D hanc tertiam partem , ultimo arguitur ex condemnatione articulo-
- rum Johannis Wicleis, facta per dictum concilium. Prout apparet peritillam felicis recordationis Martim Papa uuinti, datam Consan-riae,sacro approbante Concilio, VIII Cal. Martii, Pontificatus sui anno primo,scilicet Anno Domimi CCCC XVIII, quae incipit Inter cunctaspasioralis curae sollicitudines. Ubi inter ceteros articulos condemna- D tos dicitur sic: Non es de necessitate salutis credere, Romanam Eccle, am esse supremam inter alias Ecclesias. Error, per Romanam Ecclem, am intestigatur universalis Ecclesa, aut concilium generale , aut pro quanto negaret primatum summi Pontificis super alias Ecclesias part culares. Ex qui patet, quod de necessitate salutis eli, credere, uni V versalem Ecclesiam Sc generale concilium principatum sive praeemse nentiam obtinere in Ecclesiastica dignitate. . Quem Vir Clarissimus
in alio non minoris molis opere SCto, Basilear in Concilio similiter edito,
De Jusificatione Sacri Lolliensi Conciliis
sententiae ipsius, contra Gabrielem olim Ggenium latae, Ora Uscatione ipsus Gabrielis , sibi adhaerentium, , d sacro Concilio sequalitercunq; abstrahentium.
: Martii, Pontifcatus manno primo, quod generale
Concilium approbavit doapprobat in favorem fidei id salutem animarum, hoc est ab universis Christi fidelibus approbandum Stenen- V dum, quod condemnavit condemnat esse fidei ionis moribus N contrarium, hoc ab eisdem est pro condemnato credendum, tenena dum,4 asserendum, &c., Posthaec: Si ex hoc, quodConcilium deponit summum Pontificem unum aut plures , adhuc viventes O contradicentes, eligitque alium
,, per quem Ecclesia De utiliter gubernetur, diceretur Abii a fecisse ryam sacrum Constantiens Concilium chisma fecisse diceretur Ἀθquod invitos deposuit duos , videlicet, obannem XXIII. O Tene-V ictum XIII se gerentes pro summis Pontificibus, elegitque alium in
Papam, videlicet Martinum, eo tempore, quo adhuc etiam vivebant praea dicti duo, ct alius tertius, fluo tempore nominatus Papa Gregorius XII.
, Dein Sacrum Consantiense Concilium pos depositionem Papae B- hannis XXII usque ad electionem Martini Papae V quae secutasui possannum cum dimidio, manum apposuit in quam multis pertinentibus ad' simmum Pontificem. Iterum: Iuoniam in sacro Constantiensi Concilio facta es haec δε- terminatio, quod cuilibet generali Concilio quilibet fidelis,etiam ι δε-
14쪽
mus Pontifex, obedire teneatur, illa modo de hoe est probabile dubium,aIterito, quod non semet imo pluries lusmodi quaesto fuit Iam diaper Ecclesam desinit , O tota Christianitas conquievι In pace, acceptavitque ipsam declarationem ita veritatem catholicae sdet. Vsto, etiamsi postea insurrexit contra dictam declarationem fidei magna multitudo Christianae religionis, etiam de Praelatis S Principibus, maxime, quando hujusmodi e contrario resistentes ellent illi, quorum honor vel status ex dicta declaratione perurgeretur: Lice- Irret considerare, quae ab antiquo gesta leguntur. Legitur namque,
quod post declarationem fidei, quod filius Dei esset consubstantialis
'Patri, factam per Ecclesiam in Niceno Concilio contra Arium' se quaces suos, sustinentes oppositum, fortassis major multitudo Episcoporum in Oriente, occidente tenuerunt pro aliquo tempore cum Arrianis. Et Liberius summus Pontifex tenuit hoc idem, quo tem . γγ pore per Arrianos etiam celebrata sunt multa concilia, ut dicta e .ritas iam declarata evanesceret. Sed Athanasius in Oriente, Eusebi .us autem in Occidente cum illis , qui permanserunt in praesens per γ Ecclesiam determinatis, sustinuerunt praedictam declarationem, nec passi fuerunt, ut ipsa determinatio denuo revocaretur in dubium .
Esto igitur nunc, quod ipse olim Eugenius, cujus flatum cujuslibet
γ' alterius Politisicis praemissa declaratio tangit, 'uia determinateXpreS- se, quod tenetur obedire concilio generali, relistat huic veritath, cumbani, id existens in Constantiens concilio, quam etiam per suam as in haesionem, expresse consenserit. Quod autem majus est, quia, sicut fuit dictum , ecclesia in hae veritate jam multo te Ore conquievit: Non propterea a quibuscunque fidelibus debet in dubium revocari. γ' Eadem ratio est de sibi adhaerentibus, qui omnes, vel eorum major, pars per se aut suos iurarunt huic sacro Concilio. Non igitur excusare videtur, si contraria in radice praedicatur auctoritas , maXime, quando evidens est determinatio Ecclesiae, ut dicatur, esse causiam resi, stentiae, ut effugiat reformationem. Non enim ob hoc, quod reus dbcit contra notoriam jurisdictionem ArchiEpiscopi, Episcopi aut Re- gis temporalis, asserens eum non judicem, ut effugiat super crimini ius suis sententiam eo ipso dicitur esse probabile dubium , ut liceat .
subditis, qui confitentur ipsos ut tales, non tener ad Obediendum. Id
autem unum in fine hujus tertia causae iustificativae dici potest, quod
di licet in aliis nationibus aliquis praetendere posset, de huiusmodi s perioritate concilii ad Papam appellare, probabile dubium nullatenus tamen vel apparenter hoc dici posset in incluta natione Germ II nica. Haec enim declaratio facta fuit in Constantiens G1icilio vationis Germanicae, ubi Imperator multique Principes. Praelathae Doctores, ct alii ejusdem nationis inte=fuerunt perIonaliter. Et quod sinos lare, nec dum in una sessione sed cin duabus, publicata est successi ive Ibidem etiam primae tradita est executioni. Equidem ex mandato V Concilii divinae memoriae Sigismundus multo tempore tenuit In I cere Ioannem Papam XXIII. Postea de mandato Concilii tradidit,
liberatus est per concilium ab obligatione, quam secerat super dicta .
15쪽
, detentione Mandatum autem auctoritative factum super detentio- ne personae Papae,andenotet superioritatem, quisque viciet. Praeterea in eodem Concilio vigore dicti decreti facta est per svnodaleiudicium depositio duorum summorum Pontificum , videlicet dicti Joannis Benedicti XIII. Ut autem dicit apostolus I. Cor. IV quijudicat me, D ' minus est. Sic dicitur de multis aliis gestis in concilio Constantierisi per tra ouae sole clarius hujusmodi superioritas demonstratur tam in editione, decretorum, quam electione Papae Maliis.
Deinde: urisdictis Concilii plenius o specifice declarata est iu 'magna Θnodo Constantiensi, quod quilibet Melis, etiams Papalis digni .
. tatis ex ais in his, quae pertinent adsidem,extirpationem schismatis cor' reformationem generalem Ecclesiae in casite , in membris, non obedierit mandatis , salutis,ordinationibus , praeceptis Oislibet generalis, Concilii, quod debite puniatur etiam ad alia juris sub dia recurrendo. Habet namque generale Concilium, ut patet ex praedicta declaratione, A non ab homine,sed immediate dChrso. Verum tamen est, quodper a , . liquos doctores modernos exponitur hujusmodi declaratio, dicendo, Pa- pam evera obedire Concilio in tribus praedictis, non quidem generaliter,' sed quando illa tria, vel singulum ex ipsis in sua persona concurreret, D putas male sentiret de fide, aut sibi a faceret, vel taliter esset crimi-υ nosus, quod esset per Concilium merito reformandui: Haec subterfugiens ri expositio etiam juvat propositum. Nam omnia haec tria declaratum essconcurrere in personam disti Gabrielis.
Pro autoritate Concilii Basileensis contra Eugenium Papam qui Concilium Basileensi disi bruere
. ac Ferrariam transierre conatus.
QAcrum Basileense Concilium primasui origiue, quemadmodum p te per literas fel rec Martini Papa V. inter alias principales cau- fas insitutum fuit pro reductione Orientalis Ecclesiae ct quorumlibet aberrantium popularem ac etiam pro Rejormatione Ecclesiae universalis in capite ortu membris suae quidem reformatio sieri debuerat in Con- , cilio Magno Consantiensi, ed ob multa tune occurrentia haec dilata fuit ad primum tunc futuru)n Concilium. Sed pro dolor in Concilio Senensiquod fuit tune primum post illud Consantiens , factionibus quo-i χrundam ipsa reformatioJuit elisa, o Dei judicio huic sacro Basileensi Concilio reservata. Postea: Hodie cessent disputationes glossaeo opinionesMagiseroru=λθ. aper declarationem 1actam veritatis in ita magna Θnodo Consantiensi ubifuit declaratum, quodin his, quae pertinent ad idem, ct ad extirpationem schismatis, ad reformationem Ecclesiae universalis in capite Ois membris, concilium est pigra Papam. Et sic iudicium Concilii tamquam
16쪽
quam judicium superioris majoris imicissaltem in sis tribus 9 per
ιinentibus ad ilia tria, es praejerendum judicio Papae. - , Iterum Concilium magmis Cousantiense declaravit praeminentiam ct majoritatem cincilii generalis supra Papam inici ilium Ba- 'sileense ante ipsius quondam Eugenii adhaesonem solenniter jactam,illam ', Constantiens Concilii approbavit declarationem indenuo recensiit,d c.
Nam olim ante determinationem seu declarationem, per illam magnam θvodum Constamie11sem factam, multi circa hunc articuluro, tractatus&libelli a diversiis editi mere, varia sentientes circa potesta . tem ecclesiae. Hinc etiam glos furis Canonici plurimum variarunt in hac materia, trepidantes, ut patet ex nota dist. Insis, is dis. Sicut. o. diit. Si Papa. m. dis Legimus. IS9. dist. Ecce. 9. q. 3. Nemo 24. q. . t Iuodcunque. Et in c. Arrepta, desin Clementiva, Ne Romani, De elect. Et in Clementiva, in nostrum, De Ilaret desini Significast, De elect xine. Licet, eodem titulo, in c. Proposuit, De concess.praebend. dc in c. Ex,, tuarum, dc in c. Ad honorem, De Auctor. usu Pallii, S. in Gittanto, De translat. Praelator. Et ibi per DoctoresJuris Canonici, di in multis, aliis locis it
Sed chim hodie concilium illud generale famosum Constantien- se ipsam discilitatem declaravit, interpretationes variae Magiserorum
di cessare deberit.Nam dicta Doctorum non sunt necessaria, id ei non necessitant ad tenendum hoc vel illud, licet sint probabilia, ut notatur in Q depositit. Praelator Sin L. i. deIL Sed ecclesiae auctoritas bor ne necessitat. Imo haereticus est censendus, qui tenet sententiam ab t, auctoritate ecclesiae deviantem. Ut in e Haeresis i. Haereticus c. Biter haeresin, 24. q. . Ad hoc textus, juncta glossa, inclementiva I. Lussuris. Et facit c. Abolendum, De haeretic. -
Declaratio autem Constantiensis Concilii hanc quaestionem omn
io loquem per haec verba formaliter, videlicet: Haec Dnctabnodus Constantiens generale concilium faciens universalem e .
oclesiam repraesentans, declarat, quod ipsa crisa potesatem habet im j mediateia Chrso, cui quilibet cujuslibet satus O conditionis exsat, 2 vel dignitatis, etiamst Papalis, obedire tenetur in bis, quae pertinent ad ,,fidem reformationem ecclesiis in capis O in membris , IIem declarat, quod quicimque cujuscunque satus , conditionis exsat, vel dignia talis, etiamsinpalis, qui mandatissatutis rivationibus seu praee re,, ptis hujus sacrae β di, aut cujuscunque alterius concilii generalis legitimὸ eongregati, luper praemisses,seu ad ea pertinelitibus factisve seu γ' dis, obedire contumaciter contemserit nisi resipueri , condiguae poeni ,, tentiae subjiciariir,d debitὸ puniatur etiam ad alia juris su stragias
pus fuerit recurrendo. Haec sunt verba formalia declarationis,factae γ' per illam magnam θnodum. Quae quidem declaratio, cum apertisse: bama sit, quoad casum nostrum, de quo quaeritur, cuilibet hodie de e .clesia, semoto quocunque scrupulo iussicere debet. Nam, ut dixit
Hieronymus in dissutationibus contra Luciferianum, poteram hoc u-t salico ecclesiae sole omnium tuarum argumentationum rivuloiexsi
17쪽
nus in multis locis dixit: uod non crederet evangelio, nisi chm α- clesiae auctoritas eum moverti. Ita potest hodie dici cuilibet volenti in dubium vertere potestatem ecclesiae supra Papam. Cum autem sacrum concilium processerit contra quondam Eugenium, non potest refricari in dubium, de ejus potestate. Quanquam e nonnulli adversariorum, non valentes aliter subterfugere auctoritatem ecclesiae, dicant, quod Constantiens concilii cillam declarati Niem secit post fugam Johannis XXIII a concilio Constantiensi,&a 'tequam obedientiae aliorum, qui se gerebant pro summis Pontifici bus, Gregorii scilicet dc Benedicti, unirentur illi concilio Constantie si Quasi velint dicere, quod illud micidium Consantiens tempore
, declarationis editae non erat universale, sed repraesentabat duntaxat
obedientiam Iohannis. Profecto sae objectiones dignitatem illius con- 'stitutionis seu declarationis non enervant. Quia, praesupposito, Guod et, ita sit, quod post fiagam Iohannis, ante unionem illarum obeate tiarum fuerit facta ipsa declarati , attamen tota ecclesia univer1ali N postmodum ibi unita tacit multifari illam constitutionem approbavit. Primo approbando depositionem Johannis, qui fuit depositus ob multa delicta notoria, scandalizantia ecclesiam. Non autem potuisset deponi per concilium, nisi concilium ipsum habuisset in eundem pote- ta 1tatem. Quia inferior non habet Iurisdictionem in superiorem, nec e e par in parem, utini. Biferior, i Devique, Is dist doci Innotuit, De lectione Et in L. A quo L Tempestivum, Τ. ad Trebellianum Scium edis . Et si diceremus contrarium,sequemur, quod Papa Martinss non Iberi legitime electus. Quia non vacabat ecclesia, ex defectu pol latatis.
Et idem diceremus, quod ad ipsum quondam Eugenium. Quiat:
ex illa origine sortitus est apostolatum. . . . Item diceremus, illud concilium errasse in potestate universalis a ecclesiae. Et detrahendo privilegio praelationis Romanae ecclesiae, mnes illi patres Zceos sequentes incidissent in haeresin, ut ine. 1.22.im Et sic damnaremus totam obedientiam Johannis, quae magna erat. γ' Quia et obediebat tota Germania, Italia. muliae alia nationes. Item si incidissent in haeresin, quomodo aliae obedientiae, Gregorii scilicet Benedicti, univissent sein incorporassent se illi concilio, D contra c. Cum quibus, 24. q. 3. se Item illa constitutio erat ibi plus quam notoria, & nunquam post imitatem factam fuit contra illam reclamatum. Imb fuit per totam ecclesiam recepta cum tacito consensu. Quia id, cui non resistitur, b, approbatur, ut in c. error, 83.dis.
Item, hoc probo essicaciori ratione. Concilium Basileense fuit γγ legitime inchoatum per ecclesiam universalemo indubitatam. Et ni hilominus illud idem decretum Constantiense recen1uit, approbavit confirmavit. Et quod plus est, ipsemet quondam Eugenius in adhae- γγ sione sua expresse videtur illud approbasse, Cum dixerit is professiis fuerit in illa adhaesione, concilium Basileense fuisse legitime institutum, dc legitime continuatum. Et jam approbatio doconsumatio illius
18쪽
constitutionis Constantiensis praecesserat illam adhaetionem. Ergo εν multipliciter illa constitutio tui approbata per ecclesiam universalem. , Quinimo , etsi ipse quondam Eugenius noluisset consentire, ait me in his, quae concernimi fidem O rejormatisitem ecclesae, dc in pertinentibus aci illa udicium concilii praesertur sententiae Papae, ut no-Vtatur in dicto e. Anasagius, 19. dist. Et probatur in .sicut, is dis. ωibi Pe r Archidiacorium. 33 Nec fuga Johannis habuit impedire effectum illius declarationis. , Quia, ut declaratum fuit in illo concilio per illius fugam non desiit ,,
este concilium. Nec auctoritas concilii fuit aliqualiter impedita Facit enim Papa se alienum, recedendo ab universali ecclesia, ut in c. lienus, 23. q. l. Et ecclesia, in qua est iurisdictionis fundamentum, potest omnem potestatem exercere, sicut potest mortuo Papa Sicut 'enim notanter dicit ArchiDiaconus in cap. Porro. 76. dis potest Ec clesia, mortuo Papa, formam Lacramentorum,praeter formam panis&,, vini baptismi, mutare . Quia illa serma fuit instituta a Christo. Et sic ecclesia potest etiam arduissima exercere, mortuo Papa Qua facta fuere etiam tempore apostolorum. Quod bene notatur. Si enim Jurisdictio ecclesiastica non esset in ecClesia, tanquam in fundamento, 'non posset hoc ecclesia attentare, mortuo Papa Papa autem jugiens 'a concilio habetur pro mortuo, seu alieno, Archidiaconus in c. cum diis , cti, de elact. 9l6. q. I. in . ecce,&dicto c. alienus. ,3
Et ut illa declaratio concilii Constantiensis, approbatiosubsequens concilii Basileensis, non videantur edita sine iunciamento, corrobora ,ho fistimabo illam, sere jure divino, scilicet dictis nonnullorum sanctorum, corroborabo apostolico Pontificio ex gestis conciliorum S sic 'consuetudine eccletiae universalis: Item ratione juris naturalis Obu ris enitis. . . Postremo: Dignus erat Eugenius Papa Gabriel de cinditisnari, depositione , cum sepenumero in multis negavit Concilium Constantiense, ex quo ipse primatus sui originem traxitanunc asserendo, quod in principio non fiιit Concilium generale, nunc negando validitatem aliqua rum consiιutionum ejusdem, nunc negando ejus potesatem, multatia asserendo, ut claris me colisti potes ex suis literis, praesertim novissime ad aliquos Dominos temporales , Universitates Studiorum missis. Debuit ergo Concilium tanta Otam gravissima tolerare 'Non enimp tientia,sed psi era potius negligentia nuncupanda foret, ut inquia illa Magnus Leo 24. q. 3. Illud.
IOH ANNEs, Patriarcha Antiochenus,
De Autoritate Concilii generalis
19쪽
D intellexisse, quod in casu, in quo aliquis ex successeribus Petri male regendo scandalizaret Ecclesiam sponsam fluam inimn deberet uti potestate clavium contra talem sed sive remedio ruinam fidei catholicae bonae politiae ipsius Ecclesiae haberet tolerare Iuod esset absurdum. Et sis arguendo ob evitatione absurditatis, bimili es concludendum, Ecclestam in tali caseu contra Papam potestatem habere. Et pro lsa parte jacit decretum generalis Concilii Consantiensis, tenoris qui sequitur: In nomine sanctae Sc individua trinitatis, Patris Filii ripiritus S. Haec sancta Synodus Constantiensis generale Concilium faciens pro extirpatione schismatis ac unionisin reformationis Ecclesiae Dei in capite 4n membris fienda, ad laudem dcc. Et primo declarat,quod ipsa in Spiritu S. legitime congregata, generale concilium faciens, Ecclesiam catholicam repraesentans, potestatem a Christo immediate habet, cui quilibet, cujuscunque status vel dignitatis, etiamsi Papalis existat, obedire tenetur in his, quae pertinent ad fidem, ad extirpationem dicti schismatis, dc reformationem dicta Ecelesiae in capite dein membris. Item declarat, quod quicunque, cujuscunque conditiones, status, dignitatis, etiamsi Papalis existat, qui mandatis, statutis ordinationibus seu praeceptis hujus sacra Synodi cujuscunque alterius Concilii generalis legitime congregati super praemissis, seu ad ea pertinentibus, factis vel fiendis, obedire contumaciter praesumserit, nisi resipuerit, condignae poenitentiae subiiciatur, & debite puniatur, etiam ad alia juris subsidia, si opus fuerit, recurrendo. c.
Archi- Episcopi Magdeburgensis ad Basileense
Concilium LegatuS, . . la haud exiguo opere MS
Ecclesia Catholica, militans, sancti immaculata, sit, ex omnibus fidelibus nec non malis congregata,singulis mortalibus personis,' etiam Papali, praelata i
o Ud necesse es pro stadiicere multos, cum semel si determina
tum autoritate universalis Ecclesa in sacro Concilio Constantien- Rante cujus tempora apud Magistros hujusseculi erat dubium ιν hinc inde dissutatum. Sed Domino Deo misericorditer ordinante, omniabus minus recte sapientibus impositum est flentium per decretum Concilii nominati Lod iterum in hoe sacra Concilio soliensi es innovarum, laudatum Oconfirmatum,adjanguinem ab omnibus chris sidet bus defendendum. Deinde Concilium generale non posse revocarisve autoritare volantate Concilii,per solum Papam, decretum es universalis Ecclestae, in Concilio Constantiensi per Martinum Papam confirmatum. Se fc liceret dici confirmatum, cum magis proprie sic dicitur opprobatum,
20쪽
Mittimus centena similia, quae faciant pro illustrandis cinctantiensis Concilii fatis, prout ex illa Synodo subnatae plures,& Basileensis praecipue, subortaeque in his quaestiones permultae, de illius autoritate,de ejus decretis horumque , sensu, quas grandibus voluminibus proxime statim a Constantiensi Synodo viri eruditi sunt prosecuti Mittimus S Johannem de Turn crmata, Cardinalem, qui illa aetate De Papis Concilii autoritate libro Constantiensis Concilii dignitatem decreta vellicavit. Linquimus tonium de Resedis de Aretio, Almainum, &alios veteres, qui de iisdem quaestionibus, Constantiens Concilium attingentibus , prolixe jam olim disputarunti Pari jure mittimus recentiores, qui inter Gallos maxime& Italos, nec sine biles, has ob res diu multumque toto pene hoc seculo inter
Nos tandem praesente decimo septimo jubi- Iceo isti finem Constantiensi imponimus Concilio, quod tribus abhinc seculis, sub exordium seculi decimi quinti, a toto Christiano orbe
lennissime fuit celebratum, cui par nullum antea inter Christianos extiterat, nec simile forte unquam extiturum. Juvabit non hanc nostram duntaxat artatem, sed iraecipue posteros, post longos annorum circulos, in hoc splendidissimum vere augustum Concilium oculos mentemque convertere, 'uar Majorum fue