장음표시 사용
41쪽
quantum rerum agendarum pondus, d magnitudo requirere videbatur di Nos Post alias prorogationes per nos factas, tandem cineiliam Ipsum ad mensem De cembris nunc prictentem, solenniter prorogavimus, ae elabrandum stativimus. I cum autem infra certum tempus reliquimus declarandum, ut interim superco maturius consuleremus.. Post haec vero, insta dictum tempus nondum elapsum, peritis charissi. mi in Christo filii nostri Sigismundi electi in Regem Romanorum, Hungaria μgu illustris, instotissime requisiti, ut non properaremm in declaratione' inmodi espro cinelli faciendo, sed tam in declaratione De praedicti, quam etiam in temperadicti Concilii celebrandi supersedere vellemus, donec ipse nuncios suos super hoc instructos ad nostram praesentiam destinaret Nos votis ejusdem Regu, quae ex zelo devotionis iuritatis fidei emanare conspiciebamus, annuenter, adventum praefatorum Nunciorum, de venerabilium Fratrum nostrorum Sanctae R manae Ecclesiae Crrdinalium Iraelatorum , qui Romae in generali Consistorio ad hoc vocati suerunt, voluntate, conssilio lassiens duximus expectandum. Deinde cum post Romanae Urbis miserabilem casum , ad nos tunc apud Flarentiam existentes eiusdem Regis nuncii accessissent, de ex parte ejusdem Regis multa nobis circa materiam suggessissent, eorum auditis relatibus,pro pleniori expeditione, dilectos filios nostros, Antauium tituli sanctaeCeciliae Presbyterum, S sane eum tituli Sanctorum Cosmae mamiani, Diaconum, Sanctae Romanae Ecclesiae cardinata, cum plena potestate super hujusmodi electione loci ocu putatione temporis , ac simul cum eis dilectum filium nostrum,nobilem virum Manuelim Chrysolora , Militem Constantinopolitanum, ad praesentiam ejusdem Regis transmisimus. Qui ad eum venientes tandem da i sim Regis consitio oc assensu, emitatem Constantiensem Provinciae Moguntinensis, probe hujusmodi Canellii co. Iebrandi, concorditer eligerunt, ac te in ad initiandum hujusmodi Concilium M.tuerunt , diem primum me s Novembris proxime venturi. Deinde vero nos, qui pro quibusdam arduis magnis negotiis, eum Rete, juxta nostrum d ipsius desiderium personaliter consolanici, certificati ab eo de habilitate, ea paritate, insecuritas Civitatis Constantia antedictae, quam securit
te ipse Rex se praestiturum in ipso Concilio personaliter affuturun polliacetur Volentes desa intimis cupientes, ut praefata celebratio Concilii salubruter impleaturin optatum consequatur effectum, hujusmodi electionem loci ater pori ut praesertur factam , autoritate Apostolica tenore praesentium de eorundem fratrum nostrorum consilio, assensu ratificamus , ae ei Apostolici roboris adjicimus firmitatem . praefatumque Concilium in viatate praedicta Constantiensi,die prima mensis membris proxime venturi initiandum, autore Domino exinde celebrandum, eadem autoritate' consensu, harum'. serie statuimus, pronunciamus iecernimus Venerabiles fratres nostros,Patriarchas, Archi Episcopos, Episcopos,d dilectos filios, Electos,Abbates, emin citeros Ecclesiarum &monasteriorum Praelatos requirentes , hortantes, Moventes, ae in virtute praestiti iuramenti Tancta obedientiat, eisdem mandam tes, quatenus personaliter, nec non charissimos in Christo Reges: nobiles viros,
Duces, Principes, Marchiones, ct alios, qui hujusmodi Concilio interesse deis . bent, Vel qui prodes e possunt quoquomodo per viscera charitatis Domini no- fri Christi invitantes, exhortantes, quatenus pro pace Ecclesiae, Sci-mnium Christianorum, etiam ρ rsonaliter, vel si personaliter non possint, per
Osenni oratorta, congruo tempore Concilio dicto debeant interesse. Ut sicco, regata fidelium multitudine copiosa, ea qua in eodem Concilio AEgenda incumbunt, DL autores adjutore salubriter ordinentur. Nulli ergo omnino hominum liceat hanc paginam nostrae ratificationis , i approbationis, confirmationis, pronunciationis& decreti infringere, vel ei a
su temerario contraire.Siquis autem hoc attentare praesumserit,indignationem omnipotent suerse noverit incursurum. Datum Laoda. R. Idruvicci misi. Pon ita
42쪽
SIS CONCILLI EX DECRETORUM EJUS
Ι iratus ---- a Caesare sigismundo ad Concilium, mi anili.
Neque de Concilii congregati autoritate ullum subnatum in principio du.bium. Donec Johanna Papa animadverta Concilii de se sententia, qui Papata cedere cogeretur , iuga. variisque artibus Concilium di, olvere annitus , auto. xstatem absente instingere, cirritam ac inanem declarare conatiis, quando Cardinalibus d Curialibus suis Concilio interesse interdixi ad sepellexit. Quas insidias Casar pro sua prudentia sine mora elusit , ouando altero statim a fugasapali die Concilio animum addidit, non loco cedere luasit, quin is sitiatari proposito post:verare rogavitis Dodd iactum, testibus Amos, .n-m Quapropter primis statim a iuga Papae publicis Sessionibus Coaedi dignitia de nia, ejusque ἐπυν-- contra omnes doliannis ripae sociorummi si ultuso insidia roboratiurique tempestate Concilii Patres Miliorum autorita tem atquejuran
Congregationibus nationum uio,H- , im lasen d*re, miri iuripti
Cujus argumenti filii Ramoma otiis , die xxuti Martii A. iis, constantiae solenniter habita, antequam Leg ri Concili in isti um Paret Iohannem migrarent Qua concilia auroritatem strenue propugnavit. quidem apertein sine fuco, ut, cum exleg et hoc rescisceret Papa, hic V henienter indignaretur, Concilii dignitatem atque potestatem suae autoriis i
onge presen Dedimus luculentiam h in --- . . Iam. u. Pinu . Similiter PARISIENSIS ACADEMIE LEGATI eommuni nomine M sibus admodum PROPOSITIONIBUS , CONCILII AUTORITATEM illo
rempore toti a Mitaverunt,quando Johanni Papae ius Concilium ditalven prorsias negarunti eum ad Concilium vocari ac citari posse asseruerunt, Papae Concilium dissoluturo minime obediendumedixerunt, Concilium denique pinis sine Papa jus proponendi, minuidi, deliberandi ac concladendi habere, di ae bonis Ecclesiasticis disponere posse, aperte pronunciarunt. Qis
. nilum viderentur derogare Papali dignitati, qualem lententiam illa aetas vix aute vix quidem ferre sustinebat, Concilii calMilum omni ex parte impetrare non
potueriint suffruerit peritato, quid assis illo temam eonspectu, eorum Concilio ,his de rebus aperto oreseonunci rint.
si licebit sim Nom. II. morte M. Cap. III. f. π1 seqq. Dei eps in Concilio mota e quaestio in vas sebasis ema νε, card j----χ-- - μή - , si qualia δε- -- αν-- λ ---ri Montroversia ultro citroque acriter ventilata varios peperit tinti, Quibus vion sollim conritu atras concilium Piapae Cardinalibus in illis casibus anteponerent, de Papam ae Cardinales sub Concilio collocarenta sed Cardinaui par
43쪽
Illis itaque Diqutatioηisus Concilii & Papae autoritas variis argumentis pertentata de vel impugnata vel defensa. Videri laudati libelli poterunt supra Tom. II. Parte XIII. cap. II. f. alff.
seqq. Ubi cum CARDINALIUM CONCLUSIONEM, praesente Caesare M. gismundo concilio oblatae, tum CONCILl RESPONSi comparent.
JOHANNES PATRIARCHA ANTIOCHENUS , Papae fugitivo patrocinari quodammodo visus, Quaestionem eandem , UTRUM PAPA CATHOLICUS CONCILIO GENERALI SUBJICIATUR .peculiari cripto Constantiae ventilare annisus, qui in gratiam Papa Johannis in fuga occupati Concili
Papam praeserret. Stitimus supra Tom. II. Parte XIII. Cap. III. . apo.. Reprehensus autem Patriarcha eo nomine a Cardinali Petro da illaeo, non
se illa asterendi sed disputandi animo pro potuisse aflirmavit. Indeque Cardin iis Cameracensis laudatum Patriarchae libellum publice in Concilio resutare non dubitavit, uti constabit ex sequenti ejus opere. Inter haec , proxime a fuga Papae, prima nimirum abinde Sessione, solemnibus deeretis, absente&vel invito Pontifice, Cencilium consirmatum, roboratum
atque statuminatum. Proindque autor illius, citra Pontificis praesentiam quin citra illius sententiam,transervata atque declarata. Ulterius mox progressa Synodus, nationum voluntate atque nutu consti tu erat Sessione secunda a fuga Papae,quae in Concilio erat quarta, Constantiensis& aliorum quorumcunque Conciliorum generalium jura, potestatem atque a
toritatem luculentius definire. Qu' fine ius Concilii Constantiensis u
cunque alterius in Pontifices aeque atque universiam Ecclesiae corpus emenclam, dum S resormandum, quinin reluctantem Pontificem coercenclum, determinaverat. Inque eo jam erat, ut in solenni consessu decreta hanc in rem con
posita praelegi curaret. Verum in ipsis theatro, inque ipso actu, quando Camdinatis Zabaressa ex officio decreta praelegit, ex improviso, nemine praevidente, ex Cardinalium consilio, filum decretorum rupit, eaque ex decretis verba cruens ac volens praetermisit, quae jus Concilii in Pontificem corrigendum enunci rent. Quod pluribus sui demonstratum sivν. Tomo IV. ad Sessionem IVP V. Idque Zabarellianum Decreta Concilii castrandi negotium tantopere Concilio displicuit, ut mox a Sessione confluerent Nationes , de facinore Cardinalis querulae. Neque publicis scriptis damnare atque exerear destiterunt Patres hoc Zabaressa ficium, ad nutum Cardinalium perpetratum. Cujus luculentum est exemplum, quod dedimus Tomo II. Parte XII. f. D. ctse 1. Exprobrare quoque Cardinalibus hoc factum non intermisit Concilium in peculiaribus congregationibus,hac Cre proxime a Sessione IV. institutis. Quae omnia abunde constant ex Actorum Decretorum Corpore, Tomo m. nimoque siumpto , cum irritam illam Sessissenem ista ex parte intelligeret Synodus, nova Sessione Vita, decreta superiorar petere, restituere atque supplere decrevit. Et ne Zabarella, vel Cardinalium alter, quibus praelegere datum alias erat, denuo eadem vel alia Verba transi
liret, tenoremque decretorum in ipsi praelectione corrumperet, hoc legendi publicandique officium extra Cardinalium Collegium alii commissum. Quo
cito integra tandem omnia recitata atque promulgata. Quae Hstoria me enta curatius eae Sciu antiquis Codiadi observata, diras
inter Gallos Italos hoc prae lettim seculo novissime quidem motas lite id Sessionis IV decretis, facili component negotio. Neque adeo illa su- prest causa, quare litem illam nostram faciamus, quae finem babet, si Aciorum eries distincte spectetur. Nihil proinde nobis rei cum illustribus viri',
Maimbio sis, Schespratena, Natali duae ro, aliisque , qui de Session IV pr mulgatis Decretis acerbe disputarunt. Neque iuvat vollamina eorum hae de quaestione contexta hic recensere.
tum est, nationes in Decretorum illorum lectionem atquc Promulgati
44쪽
Fata Sesonis M. O . in Const. Concilio ri
nem consensisse, a quarum consensu atque voluntate decretorum sententia vis atque robur proficiscebantur.
Certu etiam,Cardinales brevi ante consessuisthaeconcilii decreta vidissse umsisse , ted de constituist e,aisectu in Papam Johannem ductos, dissentire, ut liceret. li Neq; ullum dubium,MSCtorum antiquissimorum fide, Cardinalem Zabaret-lam praelegendo decreta isthaec palam in publico consessu mutilasses, quando
nonnulla potioraque verba omisit. Extra controversiam quoque i positum, Concilium aegerrime hunc Ialtum Zabarιllianum tulisi e , decrevisseque pioxime in publica nova Sessiione Zabarenuanam illam laeuuam iterum supplere S invitam illam cissuram resarcire. Quod iactum.
Atque ita Galli ars Bal certa ratione facile conspirabunt , ut utrisque possit indulgeri quod asserunt , sine veritatis injuria.
M verba ex decretis Sessionis quartae omissa esse, bene negant, scit ante confessum publicum,&ex sententia Nationum Tamdiu enim integra erant.
in desinapta Sessione, scit ex voluntate Synodi vel Nationum , esse mutilata jure pern anti Cum id fieret invita Synodo , idque vehementer improbante.
Neque enim conficiis nationibus id factum, sed reti agantibus ac improbantibus. Itali quoque recte affirmant, Sessione quam verba quaedam ex decretis esse omissa, de facto , Zabarella dissimulante ac omittente. Galli proinde non fallent, inquientes, Sessionis IV decreta fulsistetra, scit. ex sententia,mente, voluntate,scopo, fine Nationum, totiusvd Synodi, quae imtegra omnia praelegi optabant di expectabant, neque in mutilationem ullo mo.
Itali vere quoque dixerint Sessionis IV decreta non esse insura, si finum spe. ctetur, cum fuerint praeter spem atque Concilii opinionem mutilata. Desinere scopo Nationum, quod integra praelegi per Zabarellam debuerint,
Itali non disputabunt, quin dabunt iacile. De Iact. Zabarellae, Galli ex fide dignis SCtis, a nobis Tomo IV. allegatis, veritatem sponte agnoscent, neque retragabuntur; Cum illud nihil deroget d Cretis eorumque dignitati, sed vim potius decretis illatam arguat, quam Syn d publicis mox criptis repetitisque ac resarcitis iisdem decretis abunde ulta.
Quod si brte Galli in Codicibus suis MSCtis Actorum Concilii, vel aliquiabus vel plerisque repererint in serie Decretorum Sessionis IV scripta verba int gra, quae tamen non praelem Detur, dummodo lint autentio, cum inlpicere non contigerit. Fieri namque potuit ut Notarii Galli, qui in Concilio Acta decreta consignabant, pro intentione Nationum integra omnia in hujus Sesa nis decretis exprimerent, prout praelegi debuisshnt, ac prout integra in manuhus fuerant Zabarellae r Prout etiam in congregationibus Nationum pridie vi. cerant atque egerant intcgra. Cum prae ceteris Galli indignissime terrent,de creta in haec per Tabarellam castrari, uti ex T- IV. liquet. In Gallo νum itaque MSCtu verba comparebunt, ut literunt scripta ac praelegi debuerant, pleneque erant manibus Zabarellae oblata. In Italorum,Sciis verba extabunt, ut sunt Walicta. Quibuscum conspirant
Codicta Germanorum GCH. Quorum permulti in nostras venerunt manus.
In quibus non quid fieri debuerat, vel S scriptum fuerat sed quid factitis quid re ipsa ralelium pro rerum gestarum indole ac fide consignatum. Supervacanea igitur isthaec etsi acerba I sanguine plena Disputatio Gali rum atque Italorum, qui de pauculis Sessionis IV verbis longa volumina comtexuerer Dummodo utrorumque mens plene planeque explicetur, ut penes miramque partem cliversa ratione stet veritas Scides. Neque ver autoritatem decretorum, Sessione IV. mutilatorum,minuit,
euod haud integra sint praelecta. Siquidem invito Areluctante indignanteque s. vo concilio Dissilia 'ν Orale
45쪽
μ- Eata Sessionis M. e R. in constantiens concilis.
Concilio illa contigit mutilatio, quam Concilium improbavit ac damnavit Pr indeque nova proxima Sessiones ne mora universa restituit ae redintegravit. Superflua proindelis de Sessionis IV. decretis. Cum illa Sessio ex fatis inuouis, factoque Zabarellae, per se veluti evanuerit, ac, quasi expirasset, per novam sequentem Quintam integriorem ac pleniorem regenita ac resuscitata fuerit tIeabunde sussiciat, Decreta Concilii , si non Quarta. Quinta certe Sessione extara plena, incorrupta, immaculata atque perfecta. Quinta namque Sessio in locum Quarta ob fata isthaec inexpectata successit. Tantoque nitidior quartae sessionis facies effulsit in quinta, quanto serventius in eisdem decretis emaculandis,expciis liendis, perpurgandis, ornandis atque perficiendis omnis Concilii opera in Se sone quinta confluxit. It integra quinta reserat ideam quartae, qualis existere
debuillet, ni labefactata fuisset. Pulchrior adeoque quinta utique compensabie
Missa ergo lite de Sessione IV.quin umbra potius Sessionis IV quae luce Sesissionis Viae est dispuncta, res omnis redit in Quintam Sessionem. De huius ergo Quintae Sessionis Decretis, nova postremo suborta controve sartarum hae flani Quinta integra una atque persedia decreta, unam atque a
timeratam habeant autoritatem '
Noltrum hic non est&hanc discutere quaestionem, qui non nisi historiam perteximus. Sane in ipso Concilio his decretis eorumque fide nixi deinceps Concilii Patres, in rebus quibuscunque arduis atque difficilibus. Virtute illius Sessionis Johannes Papa examen meruit in Concilio publicum, quoad totum vutae ambitum. Illius Sessionis pondere pressus ejusdem vinculis constrictus, in carcerem concessit. Similique fato, eodemque jure Benedictus XII. Papa in Concilio excommunicat in exautoratus. Nec non Gregorius m. IapaCarinclinatis factus Ad hujus Sessionis argumenta publice magno verborum apparatu proVoc vit, tanquam irrefragabilia, summaque autoritate munita, Gerson, haud longe a principio Concilii, in Oratione propemptica, quando Caesar e Concilio in Hispaniam pro Papa Benedicto debellando emigrabat. V. sup Tom. II. Parte XVII.f. 7s tamdem machinam eademque tela ex Sessionis tae pharetra petita vibravit in Variis Conciliaribus scriptis,4 sub finem Concilii, in Bavariam dilapsus in vo retico suo. Longius hic a n cineilii expatiari animus non est. Alioquin hoc Vol me non caperet, quae de Autoritate Constantiensis Concilii, vel speciatimi cretorum Sessionis Quintae, quin Sessionis XL. prae aliis, quod incipit, Dein arens cinciliorum celebratio,tempore Senensis Baliliensis Concilii magno molimine proposuerunt Ecclesiae antistites, Cardinales, Episcopi, Doctores, aliique viri eruditi.Si cui tamen volupe fuerit in haec velut per transeanam inspicer consulae Appendicem hujus Tomi. Subortae postmodum in ipso Constantiensis Concilii sermento novae subinde quaestiones, quae Concilii autoritatem attingerentidiris autem ac longism
tibus atque concertationibus non carerent. -
In quibus erat Da jure notum Q isdii isti'em,illudne Concilii Nationibus, an illis lolis, anCardinalium Collegiojunctis,an Cardinalibus dunt a competeret. De qua controversia quamdiu &quantis utrinq; adhibitis machinis sit disputatum in Concilio,civus Actorum luculentissime docebit Tom.IV fine praesertim Anni XVI. usque ad novi Pontilicis Martinis electionem, per Concilii Nation Cardinalibus sociatas instructam, sub finem Anni XVII. De his igitur similibusque Concilii dignitatem concernentibus scrupulis, Constantia, in ipso Concilii theatro palam stitit Opus celebre, d. . Octobr. A. t i6. M templo S.Stephani publice praelectum atque publicatum, PETRus D ALLiACO, CAMIRA ex res Isma Rui Naxis Inventa codcmi cui typoῖraphia, typis mox
46쪽
nox excusiam hoc Alliacenum monumentum,ast sine loco,sne contule dieiquin sine fronte aut titulo, quemadmodum prima illa aetate typographis non e ac insolens in fine nihilominus hic autoris indiculus attextus r stitit quidam Wact.rtus Petri de Ailiato,de potestate Papa ct autoritate Cardinalium,fri u per eum in Concilio Constaηtiensi os depositionem se nnu Papa vicesimi rantic Nos ex praeclarisin antiquis dabimus Sciis, hoc in Vindob characteretetractatus de Ecelesiastiea potestate, editus per Dominum Cardinatam G-ιracensem in se croconcilio Constanιunsi Auno se I l6.
Cardinalis Cameracensis tractatus
DE ECCLESIASTICA POTESTATE. Constantiensis Concilii autoritate&Fatis. In Constantiensi Concilio scriptus,
- . Pretentio Cau dinalis. δε μαι hristi nomine invoeato eui data stolus Et res, e me-tradu-t,
H d. est ipso teste omnis potestas in causam subjunxit Sunt enim multi in Maiae . coelo Sin terra,flti rha ultimo: De edientis, vaniloquio sedActoria Propo- Melesiastica potestate ab oderivMatracta sui ad honorem sis sacri concilii aliquas tum hunc brevem aggredior, exordi veritates catholica stabilire, etiam e um faciens a verbo Apostoli, ad D. I. rores plurimos confutare Ubi docens qualem oporteat est
Fumis, inter caetera aclmonet, ut potens bis exhortari in doctrina sana, reos, qui contradicunt , arguere. Quibus verbis ex.
Et ut hoc salubriter fieri valeat , Christum lupplex exoro, ut sua stabilitus gratia potens sim, juxta verbum Apostoli exh/rtari in doctriηa sana , cr
ees, qui contradicunt , argu re.
In quo quidem verbo consideram dum nobis est, quod notanter dicit Λ. Irimit , dus esse vera Catholie DoLtoris
est exhortari indocti in lana. Securi. Hum,falsam doctrinam reprobare , quod postolus D dotiris fana Quia non est, eos, qui contradicunt arguore susscit, Doctorem Theologum exhoria 'LIaee mn secundum Aristotclem M. tari in qualibet , seu quantumlibet, sui alia opera Primum,non merit ri de a da Urina, ruisi desipia sit doctris Disa, quibus novit . Secundum,meηtiento id est, ad sanitatem animae spiritualent - manifesti re posse sive ad virtutem S salutem aedificativa. Hac igitur consideratione permotus Salis , si doctrina Scriptura sacra ri Petrus, SMI a Romana Ecclesia Cam qua super omnem aliam doctrinam aiisaia, Cameracos Vulgariter nuncu singulariter consistit vitae spiritualis vi ' matus minimus secra Theologia Profuser, tus, & salutaris sanitas animae. Pro. ' conlideransiti. non sine cordis amaritu plere dicitur ipsa ιιιr vita, Melesiastia, dine recogitans , nonnullos,in grai r c XXIV. Et de Doctoribus eius scri. . sis. C..elli ci antis M injuriam, sub bitur, Multitudo autem sapientum μηθα - imos,quandoque in sermonibus,quan orbu terrarum. Sap. I. eoque in aliis actibus, errores semina ubi diligenter notandum est , quod
rei Adversus quo cum diruisti 'o sicut si in corporis consistit in uua.
47쪽
Petrus de Assiaco De iure conritu Papae.
dam proportione media inter extremas
qualitates contrarias, ta virim moralis,
quae magna pars est sanitatis animae, secundum Philosophum, II Ethicor. consistit in medio, scilicet, inter duo extrema vitia contraria. Et quodammodo proportionaliter doctrina Scripturae sacrae , in qua complementum est totius sanitatis spiritualis, consistit quasi media inter errores plurimos,&saepe inter errores contrarios.Nam plurimum contingit,quod volentes vitare errorem aliquem periculosius inerr rorem contrarium dilabuntur , inter quos duos errores destrina Ioa in medio consistit. Sic enim is bis de tauri naturis una persona Christi ostenditur, quodH. de medium tenet inter duos errores contrarios, Nestorii scit des vehis. Consimili modo circa Ecclesiasticam potestatem medium docet veritas Catho. lica inter duos errores. Nam error IIcaldensiti IV ulti itim fuit, quod succetaribus Α-ηm se postolorum, sive Papa Praelatu Ecclesia. lenti quiset dominium in te ratib-
ricorum 41 Ecclesiam Dei & successores Ap solorum, veros Praelatos Ecclesiae durassse dicunt tantum usque ad Syl. vestrum in quo donatione iacta Ecclesiae per ConstantinumImperatorem, dicunt incepissi Romanam Ecclesiam
quae modo est, quae secundum ipsos non est De Ecclesia sed iam defuisis dicunt, nisi in quantum in ipsis est con- tinuata, vel per ipsos reparata Ad quod inducunt autoritates Evangelii, quae suadent consilium Evangelicae pau- pertatis. ' Ex quibus quasi de constis
volentes facere praceptum, dicunt, Ec- clesia Prantas, Apostolorum succes res, . . . debere in tem realibus disitiis habeo dominium. Et hunc antinuum errorem
moviter resulcitare nisi runt duo per nitio si haeretici,Joh isti Helos in An- glia, ejus discipulus Johannes use in Bohemia , novissime in hoc sicro
. concilio condemnati. Alius vero error fuit Herodianorum. Herodes enim audiens Christum e-
gem natum , credidit, ipsum Regem esse terrenum Ex quo derivari videtur error quorundam, qui in tantum
ad oppositum praedicti erroris M. densium declinant, ut asserere praesi mant, Papam,in quantum est loco Chrusti in terris, ab ipso immediate baisera
primariam autoritatem, dominium Ἀμνὼdimonem in temporalibu bonis, non si
tum Ecclesiae donatis , vel alias justo acquisitis, sed etiam Prine ibis secularia bis sabjectis. Licet dicant, quod Papa
in his non habet executionem imme diatam, nisi in quibusdam casibus, notatis Extraυ. Quisui semu ultimi, cap.
Inter hos autem duos errores Ontrarios veritas Catholica medium t net. Videlicet, quod Papa ct Prauiis Ecclesia non repra πιι habere dominium ita temporalibus&aurisdictionem Contra primum errorem. Nec tamen eisde-hetur per se ratione status sui, in qua
tum sunt vicarii Christi,4 Apostol
rum succeta res Contra secundum e rorem. Sed eis convenire potesti here talias ei ex devotione costatafueristra vel aliunde justo titulo acquisiverint. Sic consimiliter in hae saero concilio e rores contrarii circa Eccbsiasticam per patris dia nonnullis periculose seminati sunt. Inter caeteros errores quidam Papa δε-
mana Ecclesia autoritatem taliter μιμυ-
runt , ut potestatem generalis concilii enervarent i Alii vero e contra, sicut plenius inserius apparebit. Ideo inter hos aliosque errores Conistrarios medium veritatis catholicae t
nere cupiens, hoc opus aggredi Christo
auxiliante decrevi. Hus autem tr;
ctatus res reunt pamtes. Prima de prumaeva origine Ecclesiasticae potestatis. Secunda, de iure ministrorum Eces sae, quod habent in Ecclesiasticis bonis Tertia, de papalis potestatis plenitudine, an subsit judicio concilii ea
ratis. Prima pars continebit quature cavit D. Primum duodecim praemittit conis clusiones fundamentales Secundum ad
eas inducit juris humani allegationes. Tritum circa statum hierarchicum E clesiae fundat duodecim propositiones.ssuario de autoritate Romamerist si
48쪽
Curil dulis amerate; illi de ori ire Potestatis Ecclesia Neae al
sae deducit decem correlarias conclu concilii generalis auriuor habebit sones pitula. Secunda pars, quae est de iure mini. Primum, de hac quaestione utrum 'strorun Ecclesiae, quod habent in Ec plenitudo potestatis Ecclesiastica resi i Uesiasticis horiis , dis es, tinebit eas tuta dea in solo Romano Pontifice. S/ Primam circa hoc ponit decem Scotto e uin, utrum Papa subiiciatur conci ' ropolitiones, in jure naturali, divino io generali , non hilante praedicta: humano sinuatas potestatis plenitudine. 'Tertium circa Secundum ex praemissis inseri decem hoc recitabit opinionem contrariam Mopositiones correlarias veritati Catholicae Quirium nee ertia pars, quae est de papalisio veram decilionem&r probationem
hinatis plenitudine, de an subsit judicio pinionis praemis m
De primaeva origine Ecclesiasticae Potestatis.
CAP. I. . Conclusiones XII. De origine electione Papae, Card nalium: Episcoporum. Ilia secundum Philosophum sci. Quarta est potesta judiciaria correcti
re est rem per causam cogno nu in ior exteriori, per quam timo ster ideo, quae , ideoque re con peczata corriguntur, praecla qualis di quanta sit pote, De tablica, pue, quae lunt in scandalum Ecclesiae. Dcilius apprehenditur, si ejus rima ct Et haec data est eis ibi Πριecati ris in originali causa praenoscitur. Eapropter Iaire, i si nou audisris siti in hujus tractatus principio de origine i Aut ethnicinis pub Danm. Et sequitiar: Ecccusiastica potestata, aliquas conclusioues, dicunt laveritis c. Matth. XIIX. plurium dubiorum exclusiu', breviter Quinta est potesta distosiuionis ministra recolligere dignum duxi m, quoad cleterminationem jurudia Prima est, quod Ecclesiastis potestas ctianu Ecclesiastica, ut evitetur confusio' leguntur in Evangelio a Christo suis 'dissensionis materia, in populo Iciris A .stolis o discipulis pro ipsis& eorum ter ministros, si ipsi aequaliter de indu succestaribus, minist Ecclesiasticia, suis stincte de omni populo curam ab
se collatae rent. Et haec potestas collata est Pe-Prima potesta consierationi , quae in tres succetaribus ejus, cui speciali xerdum dicitur character vel ot staιον ter dictum est Pasce ovamevie c. f.
Ainu. Quam contulit Dominus, quan nita ans eo dixit Hoc facite in meam comme morat lonem Lue XXII. Secunda est potest amisistratisnu
Sexta p, sin est aeripiendi jeeu masi ab his, quibus spiritualia ministrahant. Et haec potestas declarata est . fueranuntorum G praecipue sacramenti ubi dicitur Eunta praedicare c. ubi sub-1aenitentia, quae es potesta elavium, vel ditur: gηm est perariis eos suo, ιιι spiritualis jurisdictitonis in foro consci merced Iua,nsatth. X dc Lue X. etitiae. Et haec potestas promis a fuit Petro, quando dixit Dominus Tibi do. ba claves c. Matth. XIV. Promissa etim fuit omnibus, ni Accipite Spiritum
Santrum, quorum remiseeritis peccata reis mittuntur eis M.fh. XX.
Tertia est pulsa seu autoritas Apostolatus sive radicationis , quam tradi Aliam ergo potestatem praeter illaa sex non acceperunt discipuli a Christo,
nisi miraculafaciendi ad confirmationent fidei. In qua non necessario lucce
dunt eis Episcopi ct alii presbyteri.Quia jam non indiget fides miraculis com
Secunda eanelusia est , quod pyadia cis . odit eis Dominus dicens et 'adi. sex pate tarma principio Ommimas tu O de Matth. X. tiat, ct quasi para ''mnibis Ap .lu, prata Iom. VI. pars II.
49쪽
Deus. Dier quintam, quae Petro specialiter ces tuit Pontificem summum, dicens P νδεῶct,.. lata est. Nam potestas jurisdictionis ea σιω--- simul & eisdem verbis e
nis Ecele. Icet quasi aqualiter collata fuerit omni dit ei poteBatem ingredi sedem, ubicumflastieatis,tus Apostolis, in determinatione que vellet, ut ibi esset particularister A fio. ubi quem in quemlibet poterat viali Epis opus. Unde, sicut Ecclesiasturael. εινῶι et ea uti, sicut Paulus ubique sine de tradunt historiae, ct sanctorum Patrum sare orti terminatione populum hierarchi labat decreta testantur , Petris quatuor annisiTamen quod ex hoc confusio sequi po tentiit Mhedram Ecclesiae, nullam sibi pa terat, ut dictum est, ideo Dominus hoc ricularem Ecelisiam ebgendo, sed tauquam praevidens contulit Petro pro se&sius Praelatus .caput omnium fidelium iaccessoribus autoritatem dijonendi mini sedebat, ubicunque volebat. Unde
pros ecum, de determinandi jurisdi in Hierusalem, ubi legitur Jacobus ctionem, dicens Pasce συα meas, id est, statim post passionem Dominia Petrosis Pastoris Praelatus generalis , ad c Apostolis misse Episcopus ordinatus, quem pertineat dispositio, dc regimen Petrus, licet ibi omnibus preluerit,et generale ovium&ovilis. Et sic quam men illam Ecclesiam, tanquam sibi sp vis omnes Apostoli eandem habuissent talem non elegit, sed postea hi sinu a Christo potestar in aequalem cla.. tuo elapsis fere annis, Auriochia sedi evium c jurisdictionis , non tamen annis leptem dc illam sibi Ecclesiam jurisdictionem sive materiam tu e appropriavit. Deinde vero appan maestam , secundum aliquos , habuit nisi sibi Christo ct irim νιιιuiste , sederati Petrus,4 cui committere voluit. Et am Romam transtulit, desibi iactus est ita secundum hunc intellectum in Pe Romani Discum. Et ita ex tunc ita troiait ista plenitudo potestatis, quam Petroin suis huccessbribus duo Episc tamen postea divisim aliis dedit,vocans patus concurrerunt, videlicet univer
eos in partem illicitudinis D Auc. talis Ecclesiae, de particularis Ecclesi
mi l. aliis dedit vicariis, eos in par Romanae.
n. p,, . tem sollicitudinis Vocans. Ex quibus sequitur quinta Onclusio ,
,.iis. is ' t ρρις ις-Eccusiasticam Petrus d sui succes res summi Ponti ει ι runt, tanquam ab eo, qui solus est cessuerunt,&erunt Episcopi Roma prarum proprie de maxime caput Ecclesiae.Ta ni,Ro. Ecclesia fuit&erit caput Omnium ii .men nihilominus Petrvi, de quilibete Ecclesiarum particularium , ac totius ius vicarius Pontifex summus, potui universalis Ecclesiae, hac videlicet radicta caput Ecclisa, inquantam princi ab tione, quod ejus particularis Episcopus intermin stres, a quo aniluam aprin est caput universalis Ecclesiae, eo modocipali hierarcha de architecto aliquo loquendi quo una metropolitana ccrumod dependet totus ministrorum Ec. a dicitur ea ut omnium Ecclisiarum suselasiasticus ordo. Unde licet caeteris fragorarum. Quia Episcopus ejus est Apostolis generaliter dinum si , Q,ri caput, seu Archi Episcopus earundem.
cuni ligaveritis, &c tamen quia hoc Et in hanc sententiam concordant L .ei singulariter dictum est, ideo specia clesiallica historiae ac Sanctorum inter dicitur claves accepisse, propter trum decreta. Uride ad hunc sensum, frincipalitatem, quam a Christo prae gare Romanam Ecclesiam ςsse caputo
Larteris immediate susceperit. mnium Ecclesitarum est haereticum, Mi varia conci est, quod Petrustat cui negare summum Pontificem euatiso summus, quam caput Ecclesiae.
uin i Ch in diate recepit. O cardisalutis tempore Petri S alim roc usu iadum es, rum Apostolorum non fiterint in x i
50쪽
tardis, lucumeraeensis de Origine PotesMis Ecclesiasticae. 8
ia, in titulum honoris ex devotiones contensi, directione S rememoratio-
fidelium, haec nomina , sicut oc nomina me, ministerium suum gerere , atque ' Patriarcharum, Primatum , Archiseseo. peragere, at patet u prρθυῖρης quam
' V 2 h. si pallibus approbatum i Tamen Ex pretem illis fundatur septima nelm,
Ecclesiasticae potestates dictis nomini fio, Quod lacro collegio vel senatui so-bus papatus cardina latus nunc clesi flosirum succeda in ordine hierarchie D. V gnat ex tunc in Apostolis prefuerunt, crum coilegium Cardinalium v icet videlicet in Petro valis dignitas ct is quantum ad illum statum, quo Aposto rateris Apostolis eardinatat autoritM. li coallistebant Petro , antequam post Procrius declaratione sciendum est, eorum divitionem fierent particulari 's p 'quod, sicut patet ex decursu historiae in Ecclesiarum Episcopi. Statui autem Actuum Apostolorum,d aliis Ecclesia Apoly Grum, in quantum fuerunt Episcopi, sicis historiis, ac sanctorum Patrum de succedit ordo DVcoporum. Et ita intelli- cretis, ante divisionem Apostolorum, guntur dicta lanctorum, ex quibus urer quam ad diversas mundi partes dis mitur illa glossa Lue X. super verba: Rersi sunt, Apostoli Petro , tanquam Designavit, alios septuagi-ta duo dcc. Papale isticium gerenti, assistebant ubi dicitur , quod sicut in Apostolis foris
tanquam carui natatus ministerium ex maEpii oporum,sic in septuaginta duo. ercentes, sicut nunc Pua assi itin Cardi bus discipulis torma est ministrorum Nnalas, tanquam sis principale assessore ct eundi ordinis, d omnis potestas sacer- consili si atque cooperatores in regi dotalis ad hos duos ordines reducitur.
mine universalis Ecclesiae. Postquam si Vero objiciatur, quod Cardisala
vero Apostoli a Petro separati in opus Diclconi non succedant Apostolis, cum praedicationis diversa mundi loca per Omnes iuerint presbyteri Responde-Iustrantes speciales sibi dioecesies sortiti tur,quod licet non succedant in ordine sun ex tunc epilcopale osticium exeri PresbytCratus, tamen succedant in o cuerunt. Unde ex hoe potest inferri, in diaconatus. Et nihilominus lucc quod dicti Apostoli rim fuerint Cardina dunt eis, quantum ad ordinem hieraria ι quam Episcopi, seu, quod prius exer. hicum Vardanalatus, ad intellectumcuerint Carclinatatus ministerium , superius declaratum. Unde quantum quam Episcopale officium ad hoc, Cardinale Diaconi non sol una di, De quorum cardinatatu spiritualiter jure praedicto, cd etiam ex laudabili intelligi potest illud Propheticum Do oc approbata consuetudineiam prae scru. min sunt eardines terra, posuit ver eos pia praecedunt psscopos , licet ordo Epi-
orbem. Ex quo sequitur , quo prius copalisin sacerdotalis dignior sit ordia, silerint eardine Orbis quam urbis. Nam ne diaconatus. Sicut verbi gratia archi-
sicut Petrus prius fuit Papa orbis id est diaconus, licet non sit presbyter , ta- universalis Ecclesiae, antequam Episco men praeest pluribus presbyteris , suo mus Ecclesiae Romanae ut dictum est, archidiaconatuit ordine hierarchico se Apostoli prius fuerunt Cardinas lubjectis. Praedicta autem eonsuetudo orbis, quam aliqui fierent cardinci processit, ut verosimiliter creditur, emais urbis. In signum vero hujus di raditisne Apostolorum Ἱuorum succes/stinctionis in investitura papatus dici rum, sicut patet ex approbatis Ecclesiatur ripae Iuvesti te de apatu Romano, sticis historiis. Nam in historia Damam rasis urbi s orbi. In utraque vero ii de pluribus inmmis Pontificibus dici- , , t tam urbis quam orbis praesidentia o tur, quod secerint ordinationes, vide assistunt Papa Cardinales , tanquam licet tot presbyteros, tot diaconos, totes speciales ipsius coadjutores, vicenio. Per diversa loca Episcopos. Ubi patet, nilne tam Romana quam universialis quod presbyteii iaconi Romani. Ecclesiae. Et ideo Papa ante suam con praeieruntur Episcopis. Secundo patet sectationem profiteri debet , sanctae quod ad Pontifices Romanos pertinet. Romanae EcclesiaeCardinalium consilio Episcopos ordinare.