장음표시 사용
31쪽
XXvIHI inter alia in Pompeii castris scrinia invenisset epistolarum ad Pompeium a principibus directarum, ex quibus elici posset, quid contra se quisque sentisset, quod ad rationem nondum siniti belli prodesso potuisse non est dubium, nec epistolas legi ne aperiri scrinia passus bona s de, sicut erant, obsignata et inlacia coinbussit. Ib. XXVI, 22: At non ut amicitiarum, sic et simultatum tenata, a nullo unquam tam ostensus, quin facile et oblivisceretur et parceret. Ita quo et orationes et versuum mor-lus saluo ruin, quin et librorum adversus se ab invidis editorum lacerationes patientissimo ac civili tulit animo.
Rem. L. II. d. 30. p. 135: Iulio Caesari tribuitur superibiae, quod lios lem, quem intercipere cogitabat, fugientem moe- Ilus aspexerit. Sen. L. VII. ep. l. p. 825: Legisti, ut Iulius Caesar bella sibi domi v. damnum vocet sugamque laos inni turbatus aspiciat. Item L. I. d. 63. p. 57: Vi in aquis intulisse in Iulio Caesare, tanto illo quidein viro, notatum et . superbiae datum vides. ib. L. II. d. 81. p. 169: Sunt tamen et ali ac non minores causae praecipitandae tyrannidis; insolentia scilicet, qua o Iulio Caelari apud historicos obiicitur; illa
praeserti ira, quod senatui so honori licentistime adeunti non assurrexit, quae hodio ne v. uec θ causa quidem ulla esset. Illit. XXVI. 26: Sed expediamus illam inexpiabilem, ut dicunt, invidiae caulam: senatui se adeunti et honorificentissimis decretis Itonestanti non assurrexit, sive Nohibitus, ut aiunt, a Cornelio Balbo, cum vellet assurgere, si vo sponte sua neque de as. surgendo cogitans. En grave crimen; cuin nostra aetate filii rusticorum regibus atque principibus non assurgant. Rem. L. I. d. 48. p. 48: semporque aures v. ad res tuas Caesarea vox illa circumtonet: Disco seriro, disco mori. Ib. d.
104. p. 8T: Quicquid Vultis, valde vultis; quod do Marco
Bruto dixisse Iulius Caesar sertur. Ib. d. 106. p. 89: Sunt, quibus nil tutius bello st; quod Iulium Caelarem praedicantem do is tuisquo militibus audisti. Ib. d. 107. p. 90: ut da Iulio Caesara Iectum sit, quod pontificatum maximum petiit,
non sine profusissima largitione, in qua reputans magnitudinem aeris alieni, cum mane ad comilia descenderet, praedixisse matri osculanti sertur domum se, Dis pontificem, non reversurum. Nec sesellite pontifex est reversus. Ib. L. II. d. 83. p. 1 1: Neministi, ut Aegyptium illum senom Caelar alloquitur nec ingratum deis aetatis asserit argumento. Ιb. d. 113. p. 197: quod autem mortis genus deest optimum vel optandum esset. inter doctos ac praeclaros viros aliquando quaesitum est, ubi Iulius Caesar intersuit - - quam qua ellionem illa Ito absolvit, ut repentinum atque inopinum interitum commodissimum dissi.
32쪽
niret. Ib. d. 123. p. 213: il Io oliin suminus hominum noc minor ingenio, quam fortuna, uno ne integro quidem anto suum obitum dio, quali iam verum experientiao vicinitato v. Dicini talem praesagietis, dum de hoc agerct. repentinam atque improvisam mortem commodissimam iudicavit. Ib. d. 118. p. 207: notum quo est illud Iulii Caelaris, qui, dum victor Uticam properaret, ubi ille Cato se peremerat, audita eius morte Cato mea a gloriae, inquit, invidit, et ego suae invideo. Mem. L. III. c. S. p. 466: satis se iuxta Caesaream sententiam vel naturae vixisse vel gloria c. I b. p. 458 : quod et Iulius Caesar distini. vit his verbis: Favente tibi me victus cs, Ibaberi, a Syro. Contempl. D. II. p. 350: Quid enim ut supremo to commoveri saciam exemplo J Iulius Caesar, cuius illud verum, licet arrogans, dictum est: Humanum paucis genus vivit 3 numquid, postquam eo genus redegerat humanum, ut sibi uni viveret, ipso interim aliis vivebat Interrogabis fortasse, quibus. Iis nimirum, a quibus occisus est, D. v. DU Bruto vel Cimbro ceterisque persidae coniurationis auctoribus, quorum cupiditates exisploro non valuit tanti munificentia largitoris. Mem. L. III. c. S.
p. 437: Quod si sapienter sit et dicitur me Afrisano sermo iuriri , quantus extimandus est Vir, qui sine ullo domitore exter Do, citra v. circa omnem adversitatis experientiam perpetuis victoriis insolentem animum frenavit atque compescuit, qui in eam, quam diximus, considerationem Per se ipsum venit, ut sortunae blandientis insidias ante, quam pateretur, agnosceret et, quo plus ab ea recepisset, eo minus moribus sidendum suis parciusque retentandos casus intelligeret 2 Quod de Iulio Caesare Iectum est, qui, licet bellandi semper cupidissiluus suisset, u ue adeo, ut non ex destinato tantum, sed ex occasione et saepe horridis tempestatibus, quibus nedum castra moturus,
sed nec iter ingressurus quisquam V. quisquo Videretur, Pugnam Capessere consuesset, in extremo autem aetatis ad certaiamen ob hoc unum paululum morosior ac deliberantior esse coepit nec voluptate, sed aut necessitate aut evidenti et magna utilitata suscipere. Ex eodem crebro auditum memoratur ve bum omnibus, sed in magno praesertim constitutis imperio me morandum, diffficilius principem communitatis a primo in s v. Ovι secundum ordinem, quam a secundo in novissimum de trudi. Quod dictum eo pertinet, ut in omni nisu principiis ob sistamus . non ignari, maioris ibi rei, quam quae cernitur, foris lunam verti. Id a sapientissinis Viris consultum et ab ipso non secus factum, quam die tum, novimus. Idem iuveniIi aetato ante ullum maius imperium Pompeiae uxori, L. Sullae dictatoris ne .pti, repudium miserat propter suspicionem adulterii cum P. Diqitigod by Corale
33쪽
XXXI Clodio admissi, qui ad eam inter publicas ceremonias habilia seminae surrepsisse serebatur, cuius rei supra meminimus. Eratia in violenta suspicio, ut senatus ob id quaestionem de pollutis
laciis adversus adulterum decerneret, in qua vocatus ad iudicium Caesar matre ac sorore lina haesitatione loliantibus certi nihil so I cire uit. Interrogatus, cur ergo Comuge in repudia
set, respondit his verbis: Quoniam meos tam suspicione, quam crimine iudico v. iudicioὰ carere oportere. Sen. L. XIlII. ep. 4. p. 936: Certo periculorum atque dedecorum ciumviri mo)innumerabilia sunt exempla. Atridas interroga Argivumque auia gurem et de nostris ducibus Africanum minorem Magnumquo Pompeium et collegam eius Crassum et Agrippam, de principibus Iulium Caesarem et Τiberium et Severum.) - Ηisi. XXVI. 32: Marco Bruto do quo Caesarem ipsum dicere solitum resert Cicero epistolarum ad Atticum libro X. Magni refert, quid hic velit; sed quicquid volet, valdo volet. ib. lI, 7: dum in
campum Candidatus mane descenderet, matri se deoseManli Domum , inquit, nisi pontifex, non revertar. Ile versus est autem pontifex, duobus Praeclarissimis competitoribus superatis, ac-
lata licet ac dignitate praeliantibus. Ib. XXVI, 30: pridie,
quam moreretur, orta inter coenam mentione do optimo genera moriendi ipse mortem subitam inexpectatamque praetulerat. Ib.
XXIIII, 47: Conflat autem, quod audito hoc casu Cato, inquit, invidit gloriae meae, et ego suae invideo. Bem. L. II. d. 82. p. 171: an illud Laberii notissunum non audisti: Necessa est multos timeat, que ui multi timenti Noe illa dixit in Iulium Caesarem. Repub. p. 374: quibus ego pro respoliso notissimum illud obiiciam Laberii equitis Romani, docti viri ac prudentis, in Iulium Caesarem: Necesse est liment. ignor. P. 1040: Nunquam sine Couipastione quadam Laberii lii storiam legi, qui, cum ilitam omnem honesta militia exegisset, sexagenarius ad extremum Iulii Caesaris blanditiis ac procibus, quae de ore principum armatae V. armare Prodeunt, productus in scenam de Romano equite iactus est mimus; quam iniuriain ipse quidem non tacitus tulit, imo multis interque alia his questus est verbis: Ego bis tricenis annis actis sine nota
Eques Romanus lare egressias meo Domum revertar mimus: nimirum hoc die Uno plus vixi, mihi quam vivendum suit. Rep. p. 372: in quo quidem maxime Ciceroncm nolo usque adeo. ut, quem inter omnes scriptores gentium miror ac diligo, in hoc uno pono oderim: ita ille aliquos, sed in primis Iulium Caesarem laudum fasce dicam an praeconio onerat an honorat eundemque post probris ac maledictis insequitur. Lege illius opistolas ad Quintum fratrem: omnia ibi do Caesare honorisce di- Distiir orale
34쪽
ciantur atque amice. Eiusdem ad Allicum epistolas percurre: prima ibi ambigua, ultima quaeque odiosa videbis et infamia. Logo ipsius orationes, quas vel ad ipsum Caelarem vel eo praesente ad senatum habuit: tantae ibi Caesareae laudes sunt, ut nec mortali debitae neo a mortali prosectae ingenio videantur. Sed progredere, lege libros ossiciorum orationesque Philippicas rinvenies nec .assectibus odia nec laudibus inferiora convicia, u quo sit indignior v. utque Fc indignor haec tanta varietas, et viventi laus et defuncto vituperatio omnis attribuitur. Pati pos in aequanimius , si vivum vituperasset extinctumque laudasset. Solet enim mors invidiam atque Odium Vel extinguere vel lenire. Habet lamen, sortem suam quo soletur. Caesar unum ex omnibus magnum comitem etc. - Ηill. XX I, 9: Ciceronem,
qui spaco dixerim tanti viri) saepe et inultum in illius amicitia variavit. Ib. S 23: De quo Cicero, et ii post eius interitum obloquatur, quod invitus lego, tamen ante lic dixerat: Vidi
Bem. L. I. d. 31. p. 29: Nam divi Iulii monstrosus sonipes an ab ipso an ab alio ante aedem Veneris marmorea sit coi socratiis es sigio, dubitari potest. Ib. P. 30: ut, quod de ventis in natura, quodque de Iulio Cae Iure in historia est quaesi tum, expediensne fuerit aut stare ventos aut Caesarem nasci. Ot. L. II. p. 814: adeo mulata omnia. et nihil eorum, quae valde placuerant, tale est aut Omnino supereat. Quaererem de maioribus, de Iulio Caesare, de Tiberio . Quaerite vos de illis, ubi habitant: ollendetitur vobis exigua sepulchra.
Talem ac tam crebram Caesaris et Terum ab eo gollarum vel cum eius lactis coniunctarum mentionem facientem hunc
prao steteris illustribus viris et sibi et civibus suis cognoscend duxisse, nec minus quicqiuam ab eius studiis alienum sui fle, quam Caesaris laissoriam, liquet. Quae autem sparsim prodita vidimus, quam et rebus et Verbis si nulla sint his, quae nostrabilioria habet, monstrare nihil attinet. Idem in aliis consensus. Do Catonis morio quae Ilill. XXIIII, 46 dicta sunt, ea totidem verbis nem. L. II. d. 118. p. 207 sq. leguntur: Iure igitur alter quidam scriptor egregius et si de clarus et eloquio Mi lii, inquit, Cato videtur causam quaesisse clariscaret. Cui quid non invenio. C. enim Caesar etiam in ipso belli Cicerono ac Catone servatis. Similia autem habes Fam. L. III. ep. 10. p. 613: Omitto Regulum, Catonem et reliquos, quos nobilis mors illustrat; quamvis in Catone diversum a uostris sentire cogar; de Cicerone loquor Ct Seneca. Nolo anta civile bellum obierit, ne constantiae suae testes fide dignisIimi detrahantur, labor ac discrimen. Miror iutrepidum, miror col-
35쪽
XXXIIIIuctantem anguibus, miror aronis Libycis oberrantem; laudo animi robur, contumaciam, laudo libertatem: accersitam mortem desperationemque non laudo. Et var. ep. 26. p. 100T: Niratur illa vir doctus, sed docendus adhuc, quid est, quod in epistola quadam nuper Senecam ac Tullium, quodque Christiano ingenio maius est, ipsum quoque Hieronymum notare norasni Veritus. Ultimum nego ; de reliquis rationem cum illo communicandam accipe. Nemo sere est, cuius aliqua non reprehendantur. Non tam subtile, quam laboriosum fuerit rem exemplis asserero. Verte philosophorum libros ac sanctorum qu rundam, quorum celebrior fama est: mulla passim apud illos vel ab ipsis vel ab aliis retractata seu certo rc tractanda comperias. Nolavi ego aliquot Senecae sententias, sed, ut arbitror, non iniuste. Notavi aliquas; crede mihi, Plures Poterum, et
tamen Senecam ipsum miror ac veneror. Notavi Ciceronis meiu Micam; verum id non sic accipi velim, ut quasi alienae samaa dolatoris litulo gloriabundus insultem, sed ut ex unius hominis dia abus invicem contrariis sententiis praeseram V. Perfera
Veriorem, idque non arroganter, ut qui me non modo non i ferro maioribus, sed nec paribus conferre nec minoribus prae- serra consueverim, nec iniuriose quidem, ut cui, sateor, Cicerone ipso scriptorum nullus acceptior sit. Illam itaque sente tiarum repugnantiam quamvis ab ineunte aetate perpenderem, tamen verecundius asserebam, donec civitatem dei Augustino duce ingrestus animadverti opinionem meam illius auctoritata
firmari. Leges illum Augustini locum; est autem magni operisIiber primus, haud procul a sino; videbis illic Catonis mortem
voluntariam improbari, quam Seneca ante omnia viri illius egregia facta collaudat, Cicero autem excusat. Et licet aliquanto modelitus non negem excusare culpam, quam laudare, tamen, si Augustini rationes dicto conseras, intelliges nec metu imm non iis mali nec praesentis odio nec spe vitae melioris arresseniadum mortem nec iniussu eius, a quo corpus istud accepimus, emigrandum nec Catonis in morte no dicam laudem, sed excusationem ullam esse, et quamvis pluriformiter utrinquo suppresso Ciceronis nomine γα Augustinus dispulet, de ειν. d.
L. I. cap. 23. Sed Midentur nonnulla excidisse. coniicies tamen Ciceronicam Catonis excusationem .eiusdem Ciceronis sententia meliora damnari. is In eodem historia o capite XXIIII, 17 Marius cum ambitione dicitur rusticanae originis suisse: rusticianum auridem virum appellat Petrarcha Bem. L. II. d. 5. P. l 10 et iterum Fam. L. VII. ep. 15. p. 685. Quam Cic ronis exemplo deprimit et prasi Roma contemnit Graeciam Hist.
XXVI, 19, eam non pluris facit ille Soliti L. II. s. q. c. 5.
36쪽
p. 283: vir ille unicus Scipio A icanus maior noquo Grae-
eorum sabulis ac superstitionibus, sed Romanis iudiciis celebratus. Et Sen. L. Ill. ep. 1. p. 77l: gens loquacissima et suarum miratrix rerum. Et Ep. L. I. T. tu. p. 81: Graecia verborum genitrix laudumque magi lira Attollat ventosa duces. Sed in primis animi et iudicii et sensus similitudo eernitur in Ioel communibus ad fortunam et humani generis fragilitatem et ad
mores pertinentibus, quibus creberrimus noster est. Iam conser
II ist. XVI, 20: O tremula semper et fragilis humaria potentia. XVII, tr Nulla est autem in terris inconcussa felicitas. Nescio quomodo in procursu rerum ad vota fluentium prosperis adversalo inserunt. XX. 4: O mortalium semper laboriosa conditio semperquo disposita vel contemptui vel invidia o subiacere. XXI, 42: Sed sic est: ros hominum non stant, et quo maior est altitudo, eo gravior ruina. Ib. 44: O fortuna bominum et rerum exitus prosperarum. XXIIII, 57: Sic res hominum volvuntur. XXVI, 4: Sed quid agant quovo se vortant homines P ubique periculum, nihil tutum. xv, 31: Sod generosuin animum res nulla deicit. XVI, 54' Sed virtuti nil usquani dii scite, nil praeruptum. XVIlI, 3: Sed dissicilia cuncta perrumpere virtus amat. XX, 3: Nulla unquam magna gloria suo magna fuit invidia. XXV. 7 : Sic intordum unius boni viri multos inter malos valuit oratio, et inter holles etiam sauin honorem virtus invenit. XX, 57: Pacem optabant et quietem, quae tunc Plene cognoscitur, dum perditur. XXII. 12: MuIta enim desiderantur absentia, quae Praesentia contemnuntur. XXIlII, 23: secit qua praesentia. quod solita ostr auctoritatem et famam regis immi nuit. XXV, 16: Et est sane diui cito, non tantum absentibus,
sed praelontibus, dissilire, quid quisquam secum cogitet. XIIII. 9: st, quod erobrum in consiliis, pars deterior Vincit meliorem. XXI, 42: quodque in consiliis crebrum est. illa solitentia superavit, qua deterior nulla erat. Conser, inquam, haec cum his: Iun. p. 564: O fortunae fides. O rerum suis humanarum. Fam. L. II l. ep. 10. p. 614: Omnia enim rotat ad libitum fortuna. Sen. L. VIII. ep. 3. p. 837: Ego autem peccator et utcunque v. utriamqtio iacularibus olim studiis occupatus millies nomen hoc moratiricio literulis meis in sexuisse videor, nempe quo et vulgi ora et doctorum Ebros hominum plenos noveram. Quinetiam adeo me nominis huius non poenituit, ut novissime de utriusque fortunae remediis libellum scripserim. Ib. ep. 4.
P. 838: Scis, quam fragili flamino pendent res humanae. Ib. L. XI. ep. 16. p. 89S: O spes hominum vanae. O res hominum caducae. Ib. L. XII. ep. 2. p. 907: O inflabilem fortunae rotam. Ignor. p. 1056: O sors hominum instabilis. l o Diuitiam by Cooste
37쪽
viris illustribus cod. mst. Uralist. sol. 17. p. 2: Sed fortuna res humanas longe a consiliis hominum Versat. Sen. L. VIIII. ep. 2. Ρ. 858: ut res hominum tremulae ac fragiles sunt. Fam. L. VII. ep. 7. p. 67T: Semper eX esto periculolior casus est. Ιb. L. VIII. ep. 1. p. 688: Quo altior es, eo graviori subiaces ruinas. Sen. L. X. ep. 2. p. 870: ut sunt Volubiles res humanae. Ep. L. I. T. III. p. 82: Sic res humanae Volvuntur. Pl rima, quid sim, Iam documenta habeo. Fam. L. R ep. 10. p. 649: Quid, oro te, usquam tutum homini est 2 Sen. L. III. ep. 1. p. 766: O curae hominum inutiles, metus supervacui, spes inanes. Ib. L. Vi I. ep. l. p. 825: Generosi animi pabulum ae deliciae sunt fabores. Praes. in ep. sam. Ter. p. 567:Nihil est, quod non frangat durus et iugis labor. Sen. VII. ep. l. p. 825: Nunquam quiescet, quem virtutis calcar attigerit. Ignor. p. 1058: ut Livius ait, quo gloria maior, eo propior invidia. Vir. ill . mst. s. T. p. 2: Sed nulla claritas vacat invidia. Sen. L. XI. ep. 16. p. 893: quibus ostenditur non modo in ignotis, sed in hostibus amabilem esse virtutem. Ib. L. III ep. 8. p. 780: Sic in rebus humanis semper odiosius, quod est; quando et Praeteritum quoque, dum aderat, odiosum fuit futurumque, cum Venerit, odiosum erit. Rem. L. I. d. 92. p. 77: Nolis num Claudiani dictum: Minuit praesentia famam. Sen. L. XI. ep. 1. p. 882: ne illa scilicet, quae, ut concivis
quidam meus ait, famam minuit, praesentia animum tuum a concepta do mo opinione retraheret. vir. ili. mst. f. 40. p. 1:
et, quod de paucissimis lectum auditumve est, quem absentem fama mirabilem secerat, mirabiliorem praesentia iaciebat. Sen. L. XI. ep. 12. p. 839: Fateor me in mei ipsius, quanto magis in alterius conscientia salii posse, cum in pectoribus hominum tot profundae lamque inaccessibiles sint cavernae. Ib. L. XIII.
ep. 2. P. 917: quotidianum in consiliis v. conciliis malum
melior pars maiore et numero veritas victa est. InVectiv. L. IIII.
p. 1l13: ubi, quod saepe accidit, melior pars numero victa est. Ast. L. VI. p. 54: interque tumultum, Ut solet, in multis melior sententia victa est. Vir. ill . mst. s. 18. P. 1 et ita, quod in collegiis crebrum est, deterior sententia meliores vicit. Prosecto ex eodem haec atque illa sonte fluxisse agnosces. Idem porro consilium, eandem hiltoriae scribendae rationem ex horum comparatione locorum colliges: IIist. XX, 12: Haec tam multa da Labieno, quia res apud historicos videtur occultior, et curiositas legentium nihil etiam minimum respuit, quod cognitu dignum sit. Ib. 22: quorum Partem, quod non Omnibus Nola erant, et notitiae studio et novitate rerum dolectandi gratia huic parti historiae inserendam censui. Ib. 25: Sed ego haec
38쪽
Pauca et ad rem, de qua agitur, spectantia et o locis saeretioribus eruta libenter apposui. XIIII, 8: iniseris Itomiitibus ego, qui exitum rei scio, non aliter scribendo Compastus sum, quam si sutura nunc etiam res ipsa et notus mihi miserabilis finis esset . Ea me compassio diutius, quam volebam, in Ilac narratione delinuit, quam tibi, o lector, sic ex illatus expedio. XVlII, 40: Longum est singula prosequi et, quamquam notitiae rerum aliquid sortasse, non minus lamen interdum taedii habiturum. Vir. illi. inst. s. 22. P. 2: Haec tam multa extraordinem dixerim, quia et in vita hominum haec et his similia bello ac paca crebro nimis occursantia et ad exemplum utilia visa sunt. Ad haec, cum do rebus geliis ab hoc viro si bio Maximo) pauca sese offerrent, permiti mihi, ut de ipsius moribus, de studio virtutis, de contemptu famae, do consilio atque constantia plura dicerem. Nunc ad historiae seriem revertor. Sol. L. I. s. 4. e. 3. p. 235: Haec Quintilianus; quae libentius inserui, quia secretior locus erat. Nam Senecae do hoc ipso vulgatior epistola est. Ot. L. I. p. 304r Et haec quidem vaticinia, quia non adeo vulgata videbantur, curiosus inserui. Ib. L. I l. p. 32l: Mihi quidem, seleor, nunquam in animum venisset V. Memisse, ut θ - - tam muIta ad contextum da Lactantio et Cicerone transcribere, nisi quia eorum libros, unde illa sumebam, et alibi quidem raros, apud vos Vero nullos est a memineram. Sol. L. II. s. 3. c. T. p. 260: Sed diu, lateor, me tuae virtutis admiratio in hoc sermone detinuit, et iam satis multa de seminis deque transmarinis rebus. Mem. L. III.
c. 3. p. 446: ex innumeris pauca memoriae prodita renovare tentabimus, lectores Orantes, dent veniam, si in rebus magnificis paulo cunctatior stilus est. Vir. ill . mst. s. 28. P. 1: Haee omnia expressim exequi longum erui. Tam inulla sunt enim etiam varia, ut mirum non sit, si satigaverint et lectores adhuc hodie satigent; quem laborem et mihi pariter et lectori demere brevi rerum ambitu consilium suit. Dubitari denique et verum quaeri et critici partes agi consimili modo videmus Ilist. XI, 3: Haec ita communis quidem habet historia. Habeo tamen non ignobiles auctores, qui Caesarem Per se ipsum portus e
Plorasse confrment. cui loco addas XV, 16. XVIII, 53. XX, 59. XXII, 13. XXV, 16. XXVI, 23, et ex altero genere VII, 1: Aduatuci quoque, sic enim scriptum invenio, sue, ut reor, Aduaci etc. XVII, 34: Cavarium quendam, alibi Cavarinum invenio etc. xvI, 6l : cui Laber, alicubi Claver, nomen invenio. XVIII, 25: Camulogeno quodam cognomine Aurilio, alibi Alercum invenio. XXII, 5: in qua erant librorum milia alibi quadraginta, alibi quadringenta reperio; et est plane similis Diqiligod by Corale
39쪽
s. 12. P. 1: 1Ioc. quod uico, omnes asserunt biliorici; apud Ciceronem vero non hoc deorum imperio, sed ducum consilio gelium legitur. Ib. s. 15. p. 2: Eius quidem Veneni - - tantam vim suisse tradunt, ut serrum quoquo contumeret neque alitera Macedonia, ubi oritur, advehi potuisse . nisi equi sive, ut alii dicunt, iumenti ungula. Certe Plinius Secundus, scriptor egregius, non equi, sed mulae ungulam suisse idque magna Aristotelis infamia excogitatum refert libro naturalis historiae trigesimo. Quod potius, ne praeteream, scribo, quam quia credam tantum philosophum contra regem ac discipulum suum talia cogitasse. n. f. 20. p. l: Haec est Titi Livii sententia de mullis electa; alii nempe aliter; apud quosdam visnti quinque millium numerum invenio. Ib. s. 13. P. 2: ad Pinarum seu Piramum Ciliciae amnem. Atque haec quidem de rebus. Venio ad verba et genus orationis, quod isti nomine appellare soleinus. Quod quum proprium sibi ac peculiare Petrarcha habeat, prosectum i Ilud ab naturali quadam per doctrinam haud vulgarem et Per spiritum poclicum et nonnihil per sui amorem incitata facundia mix tumque ex Ciceroniana et Liviana atque Augultiniana et barbara seculi istius consuetudine, nullo negotio agnoscitur. Id in historia Iulii si plano idem atque in reliquis, qui editi sunt, Petrarchae libris Latinis oblinere dicerem, fortasse cupidius iudicasse arguerer. Sed tamen quicquid disseretiliae est, id omne argumenti diversi talo ε flectum, ceterunt sermonem ipsum iisdem quasi elementis compositu ui esta quum ex comparationo libri de viris illustribus reliquis, simili et argumento et oratione scripti, si quando m publicum editus fuerit, tum ex syntagmate dictionum Pel raresticarum, quod hoc loco inserendum ita tui, apparebit. Lexico autem ipsi locutiones quasdam iisdem sere verbis, quibus in nostra togulatur Iustoria, in aliis Petrarchae libris exstantes, tum aliquot locos eadem utrobiqua constructionis et
grammatici usus proprietate insignes praeposui. Ilist. III, 1 et Ignor. p. 1053: emergam, ut potero. Hist. IlII. 12: Opus mirum, vix credibile, nili a Caesare factum
esset et a claris auctoribus scriptum mandatumque memoriae,
qui rebus ipsis interfuere. Viri ili. mst. s. 2 l. P. 2: quod fabulosum videri posset, nili a claris proditum esset auctoribus. Mist. XXI, 1: opinion o quadam ne solo, ne ipsi quidem sciunt, unde orta. Sen. L. V. ep. 4. p. 800: ct inquilitionem hanc nescio, ubinam terrarum, neque ipsum latro arbitror. fieri
iubet. Hist. XXIIu, 23: 1ecitque praesentia, quid solita est, auctoritatem - - imminuit. Sen. L. V. ep. 6. p. 803: secit Diqiti eo by Corale
40쪽
ecco nimietas, quod solita est, satietatem peperit atquo fastidium. Hiit. XXV, 2 et Var. Ep. 6. p. 978: magnum hoc; quod sequitur, maius. Ilist. XXVI, 4: Nogare non possum, quin in re publica iuvenis paulo impetuosior et principatus semper appetentior fuerit, quam sui est; ne, si hoc negarem, ipso meis scriptis arguar. Sen. L. I. ep. 4. p. 744: Me librorum avidum, ut tu ais, ego non inscior; ne, si negem, scriptis ipse meis arguar. Ilist. ib. verissimumque illud Lyricum: Quid quisque vitet etc. Rem. L. I. d. 24. p. 24: si penitus tibi insedit illud Lyricum: Nunc est bibendum etc. Hist. XXVI, 23:do quo Cicero, ei si post eius interitum obloquatur, quod invitus lego, tamen ante etc. Vir. ill . mst. s. 3 l. p. 2: nisi, quod invitus dico, fuga ab Etruscis meis orta ceteros torruisset. Proprietatis exempla grammaticae secundum partes orationis, quas dicimus, haec sunt: Ηist. XVIIII, 28: nec bello,
quam assabilitate, nec metu, quam conciliatu hominum maior.
XIIII, S: emi u equitum. XVI, 30: hortatus vester. XIlI, 11: iussus superioris. XXV. 19: tuis insigatibus. XXII, 17:
male monitus eius audierat. cf. XXVI, 28. XXII, H: hostium
fugiesu. XVI, 10: in ipso superventu hostium. 2) XX, 8:
miras exercuit liberalitates. XV, 33: ad praedas sunt reversi. s. ib. 36. XVIIII, 4. XXIII, 8. XI, 7: consequuntur equitatum turbae. Ib. 94 principes Britannorum turbas ad agri- Culturum reverti iusserunt. Ib. 10: scopulum litori proximum
plenum turbia hostium contuitus. XIIII, 38: blanda prece. 3ὶ XXI, 34: illae etiam piae voci consentaneus actus suit. 4)XXIIII, 29: multa Caesaris vigilantia iugisque sollicitudo in docendo non quasi imperator, sed quasi marister ludi arm rum. XIIII, 26: inius ergo sollicitus. XXV, 16: qui tot popu-Ios terga imi vertero coegisset. VIII, 19: equitatus eorum. Romano sunditur equitatu. Ih. 9: qui eohortibus occurreret. i. e. cum cohortibus) XXI, 39: Larissam pervenit, qua iam Pompeius fugiendo transierat. Eundem nominum, numeri, declinationis, casuum usum vel abusum in reliquis Petrarchae libris invenies his locis: Vir. ill . mst. s. 40. p. 2: his hortatibu3.
Sen. L. X. ep. 2. P. 871: nisi me Clementis - - iussus urgeret. Ib. L. V. ep. 7. p. 805: ut amicorum omnium monitus ac verba respueret. cf. Ib. L. VIII. ep. 6. p. 840. ignor.
p. 1039: hunc obiectum dissolventes. vir. ili. epitome P. 50l: Preces et fur estis regios allo animo despexit. Fam. L. VIII. ep. I. p. 690: furaesu malevolorum. Vir. ill . mst. s. 39. P. 2: quoruni legionum) superventia omnis amissa defensio, omnis in fuga spes reposita est. 2ὶ Var. ep. 20. P. 908: publicas Privatasque muniscentias enumero. A D. L. VIII. p. 64: Dissiligod by Corale