장음표시 사용
111쪽
nitatis diuine cuius men otia maxima eausa est spmnialis deleariotiis et relicia: -vsi scriprum est A emoe fili dei a dilectatus sum . saec solii m diebus crexi is seu veb' inuisibilibus si eciam creaturis tPalib' te eleenu et ivisibile diu oteplatus sit, nam meditatus sit in omnib' o vib' tuisi fastis manuit tua ς medit M. esita in operib' axtificem exeamvis eveamve.m veb' frictis re ea* nitrabile oditorem ereatum tua trichi Hera est in speculii Vr m ea te ognoscovem diu meu uua ue ait apriis anuisibilia dei P eaqne rista
siit intellecta ospiriurux sempiterna * virtus si
112쪽
hinnia mea sicut renua fine aqua tibi Mo soluaci te expandi manus corwriB mei sed omnes viveS aninn-εt merito F aia mea ad te revelicta fibi est fimi terra fine aq Idaeo rutat se ab te exparere et no sibi ipsi si tibi adherε-Ruiano ipsa seipsam sed tu solus eam pares vore gnarie ivriSave Sicut ait te reum fine aqua nexilis est fie anima fine gracic me pluma fructum serve non paren. Tu er go velo Areu exaucti mo bile tam bado pluuia quia filivit in re anima mea- o aquam baxe longius ne bitanas in deficie spivinis inc' aieta* sheellis Neeitrema apted hae o auertas
qui simis evo retarentibiis m lacum loco in apludum peceato *-Seri pati'ε Audita iaciti manc natam ma iacio in mia; tua audita Castans et malisnata i seripturis me me cx te itedi' serire quod exterius meis audire-εt i cmaricet cito non rarde quia m te speraui - εr idio speraui maubiui*πcen tormit' oibus inuo eantib' eii in multare et ut cito in serias misericovdia tuan
113쪽
Mota the mehi via in q ambulo ut sit lumena motb' nicis vexbutuu ad nocte ambularium in via mandator tuoru F ad re a quo vase a paree luinu totadit omne honii a qui illumnas omne rumine venientem hunc muriu ad rei, Agnon mira te leuaui animam meam -ετ ideo Eripe inere imi inris meis dite ab te como- 1Ponate iusirotempneto et postponendi tum ma si ad te ofiiciquerato a pastuloni ea imo eripe me te hiimio smeis B; a , aholo et mistris sitis qm temptant
ut abute i tenebris-εe ut ab eis eripias me di mine facε volutate tuam in si no tomsi me, faria vaturalem meam no tuam a sic retinesi me reus meus dii ego te res amargo diace me in deus me' es atrum euueeve fi alium halaxem edeam veni sed in tu solus es deus ino' o doce me fiema nev me' F VHq; facies spirarus tuus hon' declun me in terra vectam .εcae in stipva in mearia elevtioyam cotemPlassine tua et tuorum opexum delectat' stim ne magnitudo orcmplamnis
extollevet me. re supbia fieret tincta mea leris murui tristia b iam post existi m inuextor ad gavdia II mi enim Pi alie sipexo . spus .me' malus no Pducet me in reddam puresam mismalivpena Ruia spus tuustarius redue3 mem terratevrum se; Mentu gaudiorum de qua
114쪽
aphermeelia meu --πfept omen tuum dix ne vivificas me i equitate nia. Dii in his ictn mea .lao ei vim me oecidi P preeatum meum stu me visuseabis apter nome tuli qd est thesiis .
Fr mle tatuvsaluator vexet ominis tui impleas tu eris in Me0 a me viuifieato saluabis.εt fieeriucis retribulamel ui' steusianesmanica et nimia rua non m merito meo biseresi i immo meos quos eria limicoss tuos dixiviis in m me filionio re diam meu quatum m se est Psequutuu - εegloeia noniim tuo- εe non in salutem mea attribuo dixB -non nobis bile non nob sed nominimo da glovia. dae m* gloria saturi mee adure
e Fres omnes Q lxibulant anima mea se; bynlotu et omnes obstinatos a merito Pres me tribulates quonia eSo seruus-stim HKb te in tribulamereriiruens sicut seruus hvnusis a fitolio vasallus Getivvit ab drim-εem ozgo huius psalnii et alior; psalmor pinalium leta codusio et spiritualio leficie exultaco qua saturavis pinc cottinam finalitev operatuv.vii q pee piriam amisietante dicit - cosblames me letifieauexul anrima mea. oanneni go omnelus quos pniales psal renesia ma nominat et a penim ' tibi psalientos esse predicat eam digne ae reuote nori s
115쪽
me in terra vecta.da mehidriel ue septenariupinalium Psalmoeum esse demedium contra septenaria inmitam pecorii in q; esse auli ilui ad septenariu vivtutu punicipalia ad septenaria dono xu spualium.ari septenaxia bearitudinuislio septenaxiu reniq; Prticonum in oroe baltea curarenta xv. da michi biic psalmo* meditamne ramore Ferie loro culpe spem rarie amore spivitualis munditiae, defitexuim eelestis patvio biflibencta virtutis Axio, exuiramem spirituar teririe. te hae enim septenavio metalium affectuu pnripali liter ase m hoe septenaxio deuotv 23. Pinimor hiis septem affectib' quasi sepro state pirio suadibus ad vitam patrie eelestis ascendimu quo me finalitevdebuti.a filictaeuaseei ἔ- treum habilia Phennitex uesnaε tu misericorditex pras afi digneris qui vivis et vegnas in secula seculo
119쪽
GERSON, JoHANNES. De meditatione. De Oratione. EXPOSitio Sul erSeptem pSalmoS poenitentiales. circa l470.
The first traci, 'Oi meditation, occupies the first severa leaves; the secondtraci, 'Oi discourse,V the nexi twenty leaves; and the rest oi the volume is tal et up by 'The exposition ol the Seven penitential pSulmS.VGerson wrote these Shori pieceS about Ι424, in his retirement at the monasteryoi the Celestins in Lyons. They are imbued with a myStic piety, eSpecialty charaC-teristic of this period oi his lite. The 'Imitation Oi Christ,'' as is well-known, was attributed at one time to Gerson; indeed, Sonae French writers stili maintain, moreior patriotic than ior scholarly reasons, that GerSon was the author of the 'Imita tion.'' Frona among his essays the 'De meditatione ' has been irequently quoted asreflecting the sanae humble simplicity whicli mari s that great classic o i Christianliterature.