Ius publicum vniuersale et pragmaticum methodo systematica noua ratione elaboratum ... accedit Meditatio ad augustissimi imperatoris Romanorum Caroli 6. sanctionem pragmaticam anno superiori edita ... Auctore Godofredo Ernesto Fritschio ..

431쪽

est, qui dubitare debeat, quod liberi cognati. que imperantis eidem subiecti sint. Cum autem subiecti ob crimina etiam capixe plecti possint g. I7I. : apparet, quod Bberi omnesque cognati i erantis flanis in Republica consituιis subsinι. Exempla quod illi, qui sanguine coniuncti cum imperante fuerunt, ob crimina obiecta capitaliter puniti sint, in medium afferrem, nisi essent noto

notiora.

g. 29O. Femina Non inopportune haec quaestio abicare δε inseri hic potest : nam femina ab L . . dicare se imperio, ita ue transistransferre ferre n coniugem, seque ei subiem coniugem ctam facere queat, aut communi- 'ne E iso Unum regere st quod sentina communiter abdicare regnum queat, de eo g. regnum re- 2I6.) nos non sinit dubitaret quod-gerepsi s- que vero illud in coniugem tram' ferre queat, seque ei aut subiicere, aut una regimen gerere, illud consuetudo gentium in regnis femininis comprobat L. 2I 4. . Sexcenta exempla, quod feminae coniugi plenum imperium condonarim et sub coniuge suo, ut Rege, vixerint, in medi um proferre possem: quoniam vero minime latent,

432쪽

. 20. 29 I. 4M so 33'latent, iis enarrandis supersedere possiim. Quod autem una cum coniuge penes seminam regimen regni fuerit, et utriusque potestati parentes regni subiecti fuerint, nouisissimum exemplum extitit in Angliae regno. De quo TisoΥRAs dans P Abrege de t histoireae Angle erre, Lor. a . pag. δέ. refert, quod ordines regni I689 hoc iusiurandum praestiterint: Iepromeιs sincerement e/je jure, quo, serat fidele a leurs Maiessee te Rot Guilia agis me et la Reine Marse. f. 29I. Quoniam subditi usitate appel- Nusia datis tantur ei, qui alterius potestati strina-

ciuili parent g. 26. et 267 eX rum,proprie eo essici puto, quod illi. qui alte. sic dictorius mandato. qui nulla potestate rum ideo

pollet ciuili, parent eique in qui- I. E

busdam causis subiecti tantum uisio eorum sunt, non proprie subditi audire in mediatos

queant. Hinc in Germania eo et mmessi

rum , penes quos nuba supersoνι πιιerritorialis, obnoxii funι subditi improprie fa- lese reopectu Principis vero in cuius territoria fessio, ob quam incolarum condisionem suis sinen , sita est, eius generis homines consia randi ut subditi vere et proprie sales. Nam-

433쪽

que in Republica tantum una datur summa potestas sq. III. , atque ita non potest etiam, nisi ta Ie genus subditorum proprie dictoruili in Republica esse, qui summae potestati parent G. 26. et 27.). Atque uti nulla datur subordinatio ciuilis potestatis g. 9 . : ita nulla detur etiam necesse est subordinatio subditorum. Inde diuisio in subditos mediais' ros et immediasos, itidem impνomiain, etiamsi ex distinctione terrarum mediatarum et immediatarum derivare velis, ad modum coCCEir in libro posthumo de origine utrarum mediataram eι immediatarum.

g. 292. Ab imperante duntaxat colla

tio dignitatum proficiscitur f. IS7. : proinde parentes sibi ipsi

aut aliis ιribuere dignitates nequeunt proprie, sed imperant sautoritate. Ex quo intelligis, quid sit causae, quod in academtis

Germanorum gradus Academici autoruate Imperatoris conferamintur , et quod in legibus imperii fons dignitatis omnis appelletur Imperator in imperio et quiuis imperans in sua Republica nomia

434쪽

F. 292 293. - Ο ssmaridus sit. Hinc quoque, qui non est imperans , non potest dignitate regali gaudere.

Est quo fundamento recte argumentatur LABAARD. de Rebus Galgicas Libr. δo. Ret. ιθ . , . quod ex eo tempore, quo FRIDERICUs ΜΑ

RITius, Dux Builloni, cesserit LuDovlCo XIII. Principatum suum, in quo potestatem ciuilem oli na exercuerit, eius dignitas, quam sibi reseruauerit, non fuerit independens, sed nudus titulus absque potestate, ab Rege Galliae pendens, ob id stilicet, quod Rex Galliae in suo regno solus imperans, ideoque .sons dignitatis sit.

I. 293 Ex potestate eivili, dignitates dignitates conferendi ius conlequitur R ' 137. . Quae potestas cum extrλ eoliatae, Rei pubIicae terminos nihil virium leniine et ira habeat g. Π 0 : consequens ut gi de pro

dignitater quoque, an um im Reipublica sines, rn qua coeata, va- tre imperuleant o atque ita iure persecto nec rantes res Vllus postulare potest , ut extra si, Nis mo-

Rempublicam, quae illi dignitatem Isis 'usi

contulit, idem honos exhibeatur; nu. ex ossicio tamen humanitatis mutuo extra Rempublicam iidem tituli dignit ' Z tum

435쪽

blicae statum inter se vivant. g. 420, consequitur, ut et inter iverances ivi proedria πυφι aeque, ae inter pyentes, qui extra Rempublicam eam, a qua dignitatem acceperunt, degunt. g. 29 . De differen- Proficiscuntur proprie ex offi-

Wis in rip. Qu propter, si qui in oretis bono. ru priores potioresque habentu , atque nugo fungantur ossisio publico , illa proprie dunitas dici nequiι, verum, si suo quaeque res nomine adpellanda, simpliciter honorem vocandum censeo aut aegnatiσnem. . Si

quis ergo ob natiuitatem, quam alius, dignior habetur: illam putem magis dignationem sive simpliciter honorem, quam dignitatem, appellandam esse. 6- . 29s. Cuiusque Honor apud sapientia Professo-Re0- δε- res oritur ex contemplatione per. tribuendum rectionis, quam alter possidetitus constitu- apud p uicos Hilosophoa progi.gnitur

436쪽

quemuis sit potestas honore augendi ac dignitate alios ornandi A. I 7. : penes eundem quoque residet facultas aliis rura honoris graria comedendi seodo. Nihil impedit quoque, quo minus possit imperans arbitratu.suo honori aliorum velificari ita,

vi ad heredes eιiam transeant. Ex quo in telligitur imperantium ius creandi nobiles gradus tam superioris, uti vocant. quam inferioris. Cuius generis honorifica et magnifica si quis imperans quendam e usque stosterssa confert e illa ab omnibus in Repubisca comisi morantibus exigere ius fasque es g. 26. . . . g. 296. ' Honor si habet existimationis Imperans significationem cum ovΝDLissio de I. N. et G. cap. s. h. 36. m psi ma nota. plicem dispesci potest atque infen- re, sed tantam. Ista existimatione quilibet tum Di, parens et ciuis bonus in Republi. δε θ/ rest :ea gaudet: hac valorem cuiusque terminos auget ac ceteros dignatione effi- infamia siue cit minores i. c. g. 38.). μιenia inm ess u

437쪽

ἀφ o s. 266. 297 Republica Ministri et inciales imperantis ac reliqui Reipublica ordines. Si cui adimitur existimatio intenta, ob improbitatem siue --ram siue fictam, illud vituperium audit δε- gradatio e ac si quispiam amittit existimationem simplicem itidem ob eiusdem gene- 'ris improbitatem, illa ignominia, si cum damno honoris omnis est coniuncta, infamia adpellatur. Iam. imperans potest, quae putat Reipublicae conducere, agere g. 8 . . Quare si quis meret, illi etiam potest existimatio adimi in Republica ab imperante. Hinc insi erantis eos, per quos plura detrimenta Reipublicae, quam adiumenta, importantur, detreiendi de gradu honoris , hominesque exi-riabiles infamia a pergenia Sed tamen quoniam imperantis iura Reipublicae terminos non egrediuntur f. Ii3.) : sine essectu

auris infamia extra Rempublicam, nomenque

alienorum subditoram infamiae non subis istum est. g. 297. Imperans Parentes ut imperanti pareant, iis perio subigi queunt : g. 32. et parenses o 2660. Praeterea quod imperanstigatione tis imperium independens est Pareni et a si et .) : fieri non potest, ut de

438쪽

pendeat ab arbitratu alieno eod. . iureiuramis Si vero alius soluere posset Nectionis parentes . obligatione Obedien ais stadiudi : efficere posset, ut eo ipso im- libere emta perium concideret g. 26. et ab grossi h eius voluntate penderet imperan talis iis imperium. Quae sententia

cum perabsurda sit s. a . : facile est ad inistelligendum, quod nemo liberare queas paren- , res obligatione obediendi imperanti. Quae cum ita sint, haud male improbant historiarum scriptores factum IliLDEBRANDI , qui omnes parentes Imperatoris HENRICI IU. fide iurata soluit. Vid. BENNo in vita HILDEO BRANDI Libri r. et AvTOR Vita ΗENRICI pag. ιδή. Quin imperans ipse dimittere ex potestate sua parentes possit, nulla causia est :quippe cuius a voluntate exercitium potesta.

tis ciuilis proficiscitur g. 23.). Quod si igi

tur imperio suo uti imperans non vult 3 parentium quoque obligatio imperio respondens soluta . 26.), quod vocari solet relaxario ab is eiurando aut fidelitaιo aut subiectionis r e contrario vero si imperans non vult soluere subiectos subiectione, emigrare nequeunt. Inde generat sera orianario iure,

nisi libertas veniendi abeundique, ut in Hollandia, obtinet, nou es luitum flarensibus am

439쪽

buram seuo a Reyubuca emigrare: his quoque ex causis legitime, si imperans emigratio nem permittit, exigi sto es census emigratis-nis NMb. Meuer9. Ex antedictis iudicari potest illa controuersia illustris inser Regem Gastra et Caia natem de Bouιλου, ob huius emigrationem e regno, inuito Rege, susceptam , in qua causa quae argumenta in utramque partem, tam a Rege, quam a Cadidi nati, prolata fuerint, docenti Conside ιε-ons μν la μιιre eerite se Roὸ T. C. star S.

Imperant Neque vero solum Sacramensa ammt', to uo imperanti tenentur Da

civi tene- rentes, ab eo iplo solui queunt tur, soluere b. 297.), verum etiam si ciues potest, inter se fidem et iusiuranduus dederunt , remittere illis hoc Rex potest, atque iste eos Sacramento liberare :ac quidem hanc ob rationem, quia salutem publicam anteponere priuatae ius imperanti

cii b. 167. . Quod si itaque e Re Mea id

440쪽

id est, vι Garas saeramento, quo senetur ametui, soluatur, omnino averans habeι Deu lasem, ut eum solvat.

Parentium obligationes sunt Quando non

quidquam, quod vi potestatis ciuia emia r an inlis Rosulare nequit, ra consensa lia sum . rebero non sus omne in etim exp=ὸL mmVobili se et abdicaιiue ιranslatum s la si diri imaxior enim iuris quam imperii seu seranti potestatis ciuilis est significatio, Amsi hab obseruante HovTvΥs in Notis ad g. aδ. Polic conir. gener.e hoc exequendi nullam video in parentibus obligationem g. 3I.), ob eamque causam cogi ad obediendum eiusmodi iussis iure nequeunt ; neque igitur iniusta est parentium non obedienιia. Vnde si, v. g. Princeps in conscientiam starentium, ius stostulat, non obessire licu g. 188. , et si summa et ineuitabilis necessitas sit, ratam resistere licitum esse puωιGROTius de L. B. et P. Libr. . cv. . g. p. grin sphis subsequentibus plures enumerat casus, in quibus subditi imperanti resiliendi ha bent licentiam, qui disceptari ex eo possunt,