Catullus, et in eum commentarius M. Antonij Mureti. Ab eodem correcti, & scholiis illustrati, Tibullus, et Propertius Sex. Propertius. M. Antonij Mureti in eum scholia, ad Franciscum Gonzagam Ferdinandi F

발행: 1562년

분량: 194페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

151쪽

Assideant statres iuxta Minoida fessam, , Eumenidum intento turba seuera foro. Si 3phe mole uaces, taceant Ixionis orbes , Fallax Tantaleo corripiare liquor. Cerberus O nullas hodie petat improbus umbras , Et iaceat tacita lapsa catena fera . IlIpsa loquor pro me. si fallo, paena Drorum

Infelix humeros urgeat urna meos.

Sic Mi fima fuit per auita trophaea decori,

Vera Numantinos regna loquuntur auos. Altera maternos exaequat turba Libones ,

Et domus est titulis utraque fulta suis. Mox ubi iam facibus cessi praetexta maritis , Vinxit O acceptas altera uitta comas , Iungor Paulle tuo sic discessura cubili. In lapide hoc uni nupta fulse legar. Testor maiorum cineres tibi Ayma colendos . Sub quorum titulis Astica tonsa iaces,4 Et Persen proaui simulantem pectus Achillis , fis aQq. tuasproauus stetit Achille domos , Me neque censurae legem mollisse, nee ulla Labe mea nostros erubuisse focos. Nonfuit exuui s tantis Cornelia damnum. Q silainerat magna pars imitanda domus , Nec mea mutata di aetas , sine crimine tota est Viximus insignes inter utranque facem. Mi natura dedit leges a sanguine ductas , e possim melior iudicis esse metu.

tri κxlibu au neras de me ferat urna tabellas ,

et ad

152쪽

Turpior assessu non erit ulla meo . Vel tu, qua tardam mouisti fune Cybellem , Claudia turritae rara ministra deae, Uel cui commissos cum Vesta reposieret ignes , Exhibuit uiuos carbaseus alba focos. Vec te dulce caput mater Scribonia laesi, In me mutatum, quid nisi ta uesis Φ Maternis laudor lacomis, urbisq. querelis , De leta. gemitu Caesaris ossa mea. ΘIlle sua nata dignam uix ἴ'Drorem et Increpat , lacrymas uidimus ire deo . VEt tamen emeruigenerosos uestis honores , Nec mea de sterili facta rapina domo, Te lepide , te Paulle meum postfata leuamen . Condita sunt uenro numina nostra sinu. Vidimus instatrem sellam geminasse curulem , Consule quo facto tempore rapta Dror. Filia tu speciem censurae nacta paternae .se

Fac teneas unum nos imitata virum.

Et serie fulcite genus. mini cymba uolenti Solvitur aucturis tot mea fata malis. Haec est feminei merces extrema triumphi, Laudat ubi emeritum libera fama rogum. Nunc sibi commendo communia pignora natos , Haec cura ct cineri spirat inusta meo. Fungere maternis uicibus pater, illa meorum Omnis erat collo turba ferenda tuo. Osicula cum dederis tua flentibus, adiice matris. Tua domus coepis nunc onus esse tuum.

153쪽

Et si quid doliturus eris ,sine testibus illis , QCum uenient ,siccis oscula falle genis. MVizat tibi sunt noctes, quas de me Paule fatiges , Somniaq. in faciem credita sepe meam. itastque ubi siecreto nostra adsimulacra loqueris . Vt responsurae singula uerba iace. '

Sed tamen aduersum mutarit ianua lectum, Sederit Onostro cauta nouerca toro . coniugium pueri laudate, ct ferte paternum . I, Capta dabit uestris moribus illa manus . ... Nec matrem laudate nimis. collata priori Vertet in sensas libera uerba suas. Seu memor ille mea contentus manserit umbra , Et tanti cineres duxerit esse meos, Discite naturam iam nunc sentire senectam , Caelibis ad curas nec uacet ulla uia.

Quod mihi detractum est, uestros accedat ad annos . Prole mea Paulum sic iuuat esse senem. Et bene habet, nunquam mater lugubria sumpsi .

Venit in exequias tota caterva meas.

caussa perorata est. flentes mesurgite testes ,

Dum pretium uitae grata rependit humus. Moribus in caelum patuit, sim digna merendo , . cuius honoratis ossa uebantur aquis.

154쪽

M. ANTONII MURETI

IN PROPERTI v MICHOLIA.

. ILANION. J Admirabilis est hominum in fovendis erroribus pertinacia . M std praeclare ageretur cum rebus h manis , si actae modo nostra leuiora flucta id pertineret, neque in rebus moeximi momenti magno omnium malo quotidie cemneretur. Hoc mihi nune ex eo uenit in mentem ,

quod sepe animaduerti evenire, ut optimos quossique scriptores macula quadam errorum occupent, in eisq. insidea't, quae cum postea inueterarunt. quasi dcita opera retinentur a librariis: vix ut ulla sit cuiusquam eruditi hominis auctoritas tanta, qua illas ad eas purgandas, o eluendas possit adduc re. Eius rei exempla utinam ne tam multa suppeterent: sed nos id, quod se nunc offri, indicasse contenti, plura persequi abstinebimus. Mimalionem hoc loco imperitus aliquis pro Milanione, O paulo insta leum pro 'laeo scripserat. fluis tum

eruditorum non admonuit, quomodo utrunque nomen scribi oporteret ἰ aut quis hodie est omnium, tinctus modo atque imbutus litteris, cui vel obsturum id, uel ambiguum sit ἰ Cedo tamen libru Troperi 1 unum, in quo non depravata illa sicriptura permansierit. Nihil negocis fuerit, eiusdem generis alia enumerare pirplurima, ita manifessa, ita per-Picua,

155쪽

stitua , ita tentata', ut, qηχθε in eis assidue libra Ripeccant, non negligentia, non inscitia labi; sed prudentes, sicientes, ea; quae uit a esse constat, amplexari atque approbare uidean r. Sed quod attinet ad fabulam, quae bis uersibus a Propertio tangitur, sciendum est; in ea tradenda , non sitis concordare ac concinere intersie aut poetas', aut poetarum interpretes. quod enim alias saepe, idem hic quoque contigit; ut, cum dine potissimum ab ipsis celebrentur Atalantae, earum historiae commisiceantur inter se; ut que, quod de una earum ab altis'dicitur, id ipsum de altera alii dicant. Congeram huc locos ali quot, in quibus earum mentio est, eosq. inter se contendam ac comparabo: ut id, quod dico, magis intelligatur. Duae igitur, ut ante dixi,Atalantae apud poetas reperiuntur, Arcadica una: Argiua, stu, ut alui aiunt, Baeotica altera. illam Iasij, aut Iasonis aut Iasionis, hanc Schoenei filiam fuisse ferunt. nam Beroaldus quidem O Volscus ineptiunt, qui eandem Schoenei filiam, Iasis neptem fuisse comminiscuntur. Illam Milanioni, hanc Hippomeni nupsisse accepimus. Haec, antequam longius progrediar, confirmanda fiunt. Scholiastes Apollonus.

eundem ab alijs Hippomenem, ab alijs Hippom dontem uocari Arcaditam Milanioni nupsisse, i statur etia hoc loco Propertius, O Ouidius lib. II.

156쪽

et i

ra vi se Η DL ri r 77 O lib. II I. de arte amandi. Schoeneida cessisse Hippomeni, qui eam cursu, ope Veneris, deuiceras, venustissime narrat Venus ipsa apud Ovidium lib. x. Metamor narrat O breuiter Theocritus in com

Ile, fusissime is qui sibolia in xum scripsita a

que hanc intel lexit Catullus illis uersibus: l . . Tam gratum mihi, quam ferunt puclla l . diu zernici aureolμm fui se malum,

suod zonam Diuit diu ligatam . . . . . .. . et auctor lasciui caminis ἰ . i xi

uualibus Hippomenes rapuit Schoeneida pomis ά oArcadica patrem Iasiona nominat Aelisnus libro XIII . de uaria historia. idoneos te fici laudasse utideor eorum, quae hactenus dixi. quadrant autem non male ad hunc usque locum omnia. in iis quas i. quiἔtur,mira uarietas. Versius es Virg. e VI. en Parthenopaeus,et Adrasti pallentis imago. quem exponens Seruius, Parthenopaeus , inquit, Menalippae O. Martis , siue Milanionis filius, qui Thebana bella puer admodum petist. Ergo de huius grammaticisententia, Parthenopaei pater quidem est Milanion : mater autem non Atalanta , sed Manalippa. At Statius lib. IIII. Thebaidos aperte huius ipsius Parthenopaei matrem Atalantam facit Iasi, filiam: patrem autem Lactantius interpres . non Milanionem , ut Seruius ,sed Meleagrum Moricat. nisi forte dicamus, eandem Menalippam talantam eundem Meleagrum O Milanionem uocari. sic enim est idem Paris O Alexander ea dem

157쪽

dem Cassandra Alexandra. At Diodorus Para. thenopaei matrem Atalantum esse ait Schoenei filia..HIginus autem cum Lactantio faciens eum genituesse dicit matrem Atalanta Iasii filia, patre Meleagro. Arcadicam Statius uenatricem, ac Diaurae comitem fuisse dicit. idemq. confirmat Aelianus: Oscholiastes Theocriti ait eam mittendis arcu sagittis praestitisse: cum illam alteram seola ped- pernicitas nobilitauerit. At oppianus Atalantam Schoeuei fliam uenatricem , O iaculatricem eximiam fuisse ostendit libro I I καυηγετικοῦν, his uersibus:

Hippomenem in leonem, Atalantam Schoenet filia in leaenam mutatam esse, canit Ouidius . At ΗΠ, nus , parum ipse sibi constans, Atalantae Schoenei filiae, et Meleagro : Palephatus Atalantae O Milanioni id contigisse narrat. βdsepe alias monui, non esse quaerendam in mendaciis ueritatem. Sic cuScyllas duasfuisse proditum fit, alteram Visi, alteram Phorci tam, quorum illam in auem, banc in monstrum mariunm conuersam esse fa bulantur: nou

defuerunt tamen poeta j qui, quod de Phorci filia traditur, id ad nos filiam referrent: ut aperte colligitur escholiasse Euripidis in Hippolytum, sed multo apertius e Virgilio in Ciri: cuius haec sunt: Impia prodigiis ut quondam exterruit amplis Scylla, nouosq. auium sublimis in aere cretus Viderit , ct tenui conscenden s sidere penna s , , Caeruleis.

158쪽

is asi

sCHOLIA ij 78 caeruleis sua tecta superuolitauerit lis r iManc pro purpureo 'enam scelerata capillo , Troq. patris soluens excisa funditus urbe. Complures illam, O magni Messalla poetae Nam uerum fateamur. amat Polyh3mnia ueru Longe alia perhibent muratam Membra figura: Scyllaeum monstra in saxum conuersa uocari. Illam esse, aerumnis quam saepe legamus Vlys, tacandida succinctam latrantibus inguina mororis, Dulichias vexasse rates, ct gurgite in alto Deprensios nautas canibus lacerasse marinis. ivitque hanc sententiam idem poeta secutus e I in cluis: quo in loco frustra se quidam eruditi homia res torquent. Ille etiam Hylari.J idem etiam innuit Ouidius hoc uersu: Sensit O Iolei contentum saucius arcum. apud Aelianum nihil tale reperio: Hylaum quidei um O M aecum sagittis ab Atalanta confixos lego. Velocem.J indocte Volscus eandem p tat esse hanc, O illam Catulli pernicem puellam. nam Catullus, ut di tum est,de Schoeneide loquitur: at hic de Arcadica sermo est, quam ipsam quoque agilem fuisse, testatur Aelianus, cui uerba quonia, in impros libris deprauata sunt, quomodo corriagedasuspicer, admonebo. ita igitur uulgo leguntur:

159쪽

κατελαβε. nihil ratem obstat, quominus de eodem oleo O opera aliquot ex eadem narratione locos, qui corrupti videntur, quomodo emendaκdos putem, admoneam : ut meo labore, quantum quidem in me est, aliorum minuatur labor. ubi ergo legitur. αλλ' ilν φυκου εργον ii , legendis arbitror, si ' ἡ φυσεως εργον j κοι et . nativa enim, non fuco quaesiatam, pulchritudinem Atalantae tribuit. O paulo

finem, ubi legitur, σε υβρει - ἄντρω , legendum crediderum, σε υφει ν, άνάποri. Non ullas. Jita emendaui e ueteribus libris: cum antea in te legeretur, non nullas. Fallacia. J έχ-. Et f cite illa meo. facite, ut ipsa me uehementius amet, quam ego ipsam. Cite inis .d legendum, Cytaeinis. Scholia tes Apollonii, Κυτρυια, πο

Et sciat indociles. J noue dixit, indociles

uias, ἀδιδάκτας. indocilem enim usitatius dicimus eum, qui doceri non potest: quam rem ipsam, quae doctrina non coparatur. sed Achilles Statius Lumianus

160쪽

in quo sicriptum sit, Vt ueniant edera: et paulo post, Surgat ut in solis: et in hoc uersu, ut sciat indociles. quamscripturam reiiciendam non puto. Non sic Leucippis. J fabula est apud Theocritum in Di scuris , apud Ovidium quinto factorum, apud Hyginum : sied nemo est eorum, qui non ab aliis aliqua in parte dissentiat. Non Idae. J de Mamissa Eu ni filia ausis est olim Idas cum Apolline certamens cipere. Homerus Iliados i . Ne sim tibi uilior istis.J ne minoris apud te sim, ob lina, quae modo dixi. Vni si qua placet satis est culta, quae uni placet . nam,pluribus ornarest, prostitutarum est.

SIC ait. J liber uetus: Hic ait. ut sit, hic, pro, tunc. Interdum grauiter. J libri calamo exarati, Interdum leuiter.

IN ELEGIAM VI.

Α τ tu seu mollis.J locum hunc a Beroeso non intelle Ium, declarauit Caelius Rhodiginus tribro quarto lectionum antiquarum.

IN ELEGIAM VII.

tDv M tibi Cadmeae. J propesimile princia pium est elegiae Ovidii ad Macrum. Carmen adiratum dum tu perducis Achillem. Eviolasse.J Beroaldus testatur, in antiquis libris L partim,

SEARCH

MENU NAVIGATION