Fontes Rerum Austriacarum

발행: 1866년

분량: 516페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

211쪽

immo ex divine preeepe ionis pilleio, quemadmodum, que Dei Deo et que sunt Cesaris Cesari quisque debet V, eidem regi debitum eondigne obedieionis exsolveritis reverenter, Deo exinde gratitudinis asseretis mimiis ad graeie ineremenium. et preter sedis apostolice et ipsius regis graciam, quam volus per hoc plenius eomparabilis, vendieabitis vobis nichilominus et hoc merito favorem omnium populorum.

Cod. Wilh. A. 10l und Philol. 305, sol. 149'. Aloxander ep. ele. universia populis civitatum et to eorum Alemanio eon litulis stil. et a. h. Perig. Areh. T. 900 und Cod. Troyos no. 93 Alox. ete. ven. fratribus archiepiseopiet, episeopis di l. fit. No. m. dueibus, marchionibus, eomitibus aliisquo Romani imperii prine ipibus per Aleinanniam eonstitutis salutem ete. Dat. Anagnia 3Kal. Splbr. Poniis. u. a. 1. Areh. 7, 920. - Daas Willielm um dieae Zeit. namenti teli in Suddouts Lland . heines egs aligemein anerLannt War. beWeistein s Urkunde aus der Νulio von Ziirieli Arelitv Wollingen) vom 14. August1255. die Kopp. t id genossispho Bunde II. 149, Anm. 4 anssiliri, in der es heissi: Wilhelmo Rom. rogo in inferiori Alemannia regnante.

Papa imperatori.

Quod imperialis culminis altitudo telis gaudet ubique successibus. gratum nobis est non modicum ei acceptum, utpote qui honorem imperii tueqtie selieitatis augmentum ita semper amavimus et amamus. ut tue magnifice ite te coinodum nostrum specialiter repulemus. In hiis itaque tanquam Larissimo in Christo silio paternis asse etibus eongaudentes. sublimitatem qua premittes ammonenalis. ut quantumcunque successus υ munda ne prosperitatis arrideat, nullatenus excelleneiam

consideracionis interne a superni conditoris amore deste etat est paritor et timore, quia sine dubio vana delectacione deducimur. si quant libet fastigio mundane sublimitatis elati. transitorie felicitatis obieeta-

212쪽

mur ast everi libiis. Serenitati lamen tue graciaruin reserimus actione A. quod de ipsa nos ira infirmitate sollieitus, gratum nobis solacium per ν.i. as..imperiales litteras obtulisti, nec immerito quidem . quia . sicut no hiseonsciencia nostra respondet. nullus posset in articulo huius temporis infirmari vel infirmitate suceumbere, qui soliditatem et gloriam tuam sineorius et fidelius noscatur aetenus dilexisse. Ipsa enim egritudo. quam patimur, in eo loco et tempore nos invasit, quo pro honore tuo. quem sine era semper asse et ione dileximus. patrio solo relicto, ad remotas necessimus regiones. Unde magnificene iam tuam in hui iis- modi dilectionis recordacione propensius adh0rtamur, quatenus hec omnia coram oculis mentis pia me dilacione proponens et bonam nobis

vicissitudinem rependens, sive nos Deus de laboribus infirmitatis eripiat, sive de ergastulo corporalis fragilitatis deducat, ecclesiam eius semper diligas et honores. eique. sicut princeps christianissimus et piissimus imperator, pacem conferre satagas et quietem. ut . sive vivimus sive morimur, in eius presencia de tuis bonis operibus gloriemur. cui eciam in presenti vita pro debito nostre servitutis

assistimus et ad quem. de sua misericordia presumentes. si nos evocare Voluerit. cum fiducia pro edemus. Gerberi ih in soliti Boelinier. Reg. Greg. X.. p. 333 iii nunt an, der Brios

213쪽

Litteras excellene te tue ea qua decuit benignitate suscepimus. quibus libenter auditis. eum, in cuius manu corda sunt regum. pio desiderio rogavimus atque voto. ut felicitatem iuventutis iue letis semper successibus ampliando. tuam pro suo dirigat beneplaetio voluntatem detque tibi sapieneiam ei eordis latitudinem, ut seias et intelligas. quid sit beneplacitum coram Deo et ecclesie sue sancte V. quantumque debeas ei reverene te plenitudinem ei honoris. Sane in hiis, que a nubis tua sublimitas requisivit. cum gravia satis et ecclesie contraria videantur, tuam continuo non tam voluntatem consideravimus quam elatem, tranquilla consideracione pensantes. quod cum sis in annis teneris constitutus ei necdum in talibus experiene te longevitate υ edoeius, sicut ab aliis inpelleris, si emoveris, donec Superni provide uela conditoris annos tuos matura stabili ut gravitate et eoi di luo ullas profundasque radices infigat sue cognicionis pariter et insun illit. Interim vero nos, quos honori et profectibus tuis debitum pariter et ais eius pateriae haritalis anneelit, de tua salutes sollieiii. monemus et hortamur attente, quatenus matrem tuam. saerosanctam videlicet ecclesiam, diligas iugiter et honores. Nos enim in eo sumus proposito constituti, ut te, si curaveris honorem ecclesie conservare et nobis, tanquam patri tuo spirituali, filialis obediencie vine ulo coherere, sinceris extune assectibus in Domino diligamus et provideamus atten eius. quomodo flatum tuum salubribus

instruamus monilis et honoribus augelimus. Vergi. einen ghnliehen Beles Innoeena' III. vom 3. Juli 1201. Bootimor,

214쪽

papa ad graelam Redis apostollee reverso.

Ad domum paternam. cuius limen seductus exe esseras. de regione dissimilitudinis redeunti. quamvis agenti adhue forinsecus. hylares tibi oecurrimus et teli procumbimus ad reconciliae ionis osculum super collum i), de tuo redditu in te ipsum eo mentis gaudio exultantes, quo paler de filio redivivo quem putabat'exlinetum. vel inventum G quem perditum severat, gratulatur. Ille nimirum sectator heredis hostis antiquus . natum redem peionis humane puerum impius perdere gestiens Christum. et Christi ecclesiam vide-lie et Orthodoxam impie conatur extinguere et . tanquam insae inbilis inferni olla prolanda, ipsum. ne nomen eius moretur in terris, quasi vivum et integrum deglutire. Unde, quia pariter devium ducebaris et in interitum, et moliebaris contra proprium sanguinem illas insidias. quibus alienum sanguinem sundere siciebas. dolendum poeius erat de salutis tue periculo, te in malum currente cum malo, quam defluet uaniis ecclesie detrimento. Certos namque nos reddit divina promissio et seeuros, que nunquam puterit irritari. quod eeclesia Dei. quam status quo ducitur non sinet seri cape ionem dentibus impiorum contrito ad ultimum laqueo venatoris. in latitudinem exiet libertatis. et qui eam querit opprimere cum fautoribus suis repentine calamitatis ruinis obeuntibus involvetur. Tu vero, si partem tuam in Christo posueris ei in Christo nobiscum, qui licet indigni vicem eius tenemus in terris: proVeliet domum tuam, sicut hactenus in tuis maioribus dinoscitur provexisse. Monemus igitur magnificenciam tuam et propensius adhortamur, quatenus in viam patrum tuorum, ad

ιυ de am Rando. - υ quem putabat am Rando. - υ invento gu lesen. - G Hei odes tu lesen. Versit. Ev. Matth. 2. 13. Futurum est enim. ut Herodos quaerat puerum ad Perdendum eum.

215쪽

quam de lubrico erroris, quo iii precipietum ruitur. a Doni illo re V curis. immobilem sistas gradum. et sundatus in petria Petri, que non novit ruere vel everti, nullis malorum pulsibus quaeiaris . non acquiescens de e et ero propinantibus in melle venenum, quilquid O. postquam soris pacis vultum assumpserint. intus blandimento quodummodo toxicati, in novissimo erunt more υ serientis cuspide seorpionis. Fige igitur, ques o, pedem tuum in monte sancto. ecclesia videlicet Dei vivi nec tibi deinceps s aderi valeat a temptu lore quocunque. ut bonum tibi videri debeat inde eum pereuntibus mittere te deorsum. unde tibi est cum reliquis Dei filiis ad celestis hereditatis consoreium ascendendum, a quo draco iste proiectus. qui ruine magne patuit. quos poterit satagei. ne solus perent. trahere cauda sua i). Sta igitur. ut diximus. filii de reliquo in excelso et circumspice totam in circuitu regionem et vide, quod populos tibi domesticos . in quantum tu e magnitudinis depressione hostilis propellator elidat, quantaque terrarum sinentias, quanta urbium pulchri ludo, in quibus itaque singulari eminen in tu precellis. in quantam tuam tu ori inique pressuram, nisi forsan tu unte tempus occurras, in desolarionem et solitudinem ab alieno sit, ud quem de hiis non pertinet, redditura. Sed fortassis est aliquis inter fideles consiliarios tuos , qui te etsi non fraudulenter alliciat, tamen admonet inprii denter, ut stragem certam ad incencium tibi dissimules populorum, utens blandis sietisque sermonibus ne promissionibus . scilicet quod, salva domo lun ac superstite, non valeat flagrans incendium proximis tibi parietibus applicari. Contra

consultorem huiusmodi sorte te gelum secundum scien iam non habente. audi putrem filii tuam pria deiiciam ammonentem consul eius brevi verbo, et memorie recommenda pro sincera gracia monii oris,

quia videlicet vindemiator raremum s. quem anxius in vindemia preterit botris turgentibus inherendo, deeerpit avidius in auiumpno et domus in stagraeionis medio constituta. etsi non eonsumitur intendio, tamen infirmatur exhaustis compaginum viribus ad ruinam. Reeole igitur progenitorum tuorum fidem erga patriam et coniugalis sederis dulcedinem erga gentem. Super putria tua, immo super te ipso

216쪽

et tuis posteris ingemiscens exei tu, queso, potencium tuum. et in eorum auxilium de cubili tuo progredere sicut leo. Cum quibus nomen tuum, in seculorum generacionibus gloriosum, ut sirmamentum gentis, stabilimentum populi et tutela patrie, absentibus et suturis ad laudem perpetuum predicetur et semini tuo ast post te compatriolei ui coniugantur amore et sedere sempiterno. Romana vero ecclesia. quo uteri sui oblivisci non valens devotos filios non osculatur in . . M .. dolo, sed sincera Pomplectitur haritate . nec illos odisse potest, et offendentes, in tantum est prona ad veniam, qui simpliciter corriguntur, ut correctis habundaticiorem graciam restituat, quam subtraxit. Te igitur agentem fideliter erga Deum et filialiter erga matrem Super eos suum ponet Velud insigne signaculum et domui tuo de rore celi et de pinguedine terre incrementa benedictionis perpetuo bylargietur i).

Papa Romanoram regi.

Benigna celsitudini O regie Romane sedis auctoritas, augmentis tuis semper innixa felicibus. que vel ud singularis assectionis filio pro

217쪽

emergeneium difficultate eurarum patris sollicitudinem et matris

ubera non subtraxit. in sinceritalis et communem religionis Ochristiane culturam te in prosperis invenit filium, et inter adversa constantissimum et devolum . quem restolenda progenitorum sineeritas devocionis reliquisse liere deni presumitiir et matris ecclesie fecisse te credimus continuata benescia non ingratum. Quapropter non

indigne quidem mirari compellimur. quod quidam regni tui cleriei.

non decurrentis temporis sortem, sed mortis consore in presumentes.

questuaria cupiditate succensi, Romune cui te clericos, qui procura-eionis osse io ibi degunt, mortuos ineutiuntur, eorum sibi conserribeneficia sub huius fulsitulis ingenio procurantes. Inter quos eorum quidam quosdam hastissimos nostros, nobis ac fratribus no Atris speciali sinceritate coniunctos, salse suggestionis sustiiriis obiisse mentiti. eorum ecclesias. procuratoribus amotis ab ipsis et fructibus in sequestro positis, furtivis quibusdam ausibus sunt adepti. Cum igitur tam detestande fraudis ast uetas et argumenta suis arguenda primordiis censura regia transire non debeat inpunita: nos. qui universorum causam prosequi tenemur ut nostram, quique sumus speetales tui culminis Zelatores, fame iue dispendium, quasi laetum

oculi, non serentes: serenitatem tuam rogamus et hortamur in Domino, quatenus, pro sedis apost0lice reverencia et nostre interven-eionis respectu. procuratoribus eappellanorum predictoriim subtra eius ecclesias restitui facias et procures, cum non modi eum exinde tuo derogaretur honori, si, ie conseneiente, sub huiusmodi nequicia te deremur in nostris ae perseque iacium morsibus pocius preservandis. presertim cum iidem cappellani pro suis meritis. nostro ac omnium fratrum nostrorum favore muniti, adesse possint omni tempore

regiis obsequiis fructuosi, et nos, qui predictorum iniuriam nos iram procul dubio reputamus offensam, pro eis eo interpellemus esseelu. ut ad grae iam exaudicionis admissi et . suscepto de tua benivoleneia munere, quod petimus. ad grae iam tibi teneamur non immerito retribu-cionis graciam U non ingrati.

218쪽

s l.

gruo eque librat, cum digna virtutibus premia et equa viciis stipendia eonseruntur. In utraque siquidem lance publica pensvili rutilitas, cum erga benivolos bene meritos merces inundat retribu-cionis. ei iusta severitas in aliquibus sucit. scelera ut emendent. Sic enim iusticia quibuslibet quod suum est ex ordine dispensante retribuit: obsequiis videt ieet grae iam et iniuriis talionem. Eos eciam, quorum ad virtutis meritum levia sunt studia, exemplo pr0movet O premiorum et a reliquis, quos inpunitatis amor a malo non revocat. innoceneia prave similitudinis reciduntur. Ut autem sicut

diversa sic congrua utrisque est contingant merita, necesse est, ut utrorumque pandantur demerita, ut non erret bonorum dispensae ioboliis competens, nec illacio mulos spectans. Iloc errore cire a multos videtur mater eeelesia. euius iudieiuni frequenter sallit opinio, dum . reservata divinis aspectibus occulta non videns, omnes sibi laetem simplicitatis pretendentes passim admisit ad ubera filiorum. Que ubi boni monstratur emgies, mali suspicionem non tollens, omnes bene meritos estimabat, quos male meritos numerus inserebat. Sed benedictus Dominus, optimus lucis auctor, qui educit lumen de tenebris, obscura declarans et mencium interiora, revelat, prout expedit, abdita Secreturum. Xam eadem mater Ecclesia inter sevas perseculorum procellas eo flante, a quo diebus istis omne malum panditur, excitata ad expilleionis exercietum et probae innis meritum. vexata diueius propter hoc in temptae ionibus suis, gaudet referre duplicem se proventum: unum quidem, quod speculator oestultus. ipsius ago item occulte prospectans, eam iuxta pollieitacionis inviolabilis fidem temptat et tamen templari non sinit ultra quam valeat Sustinere, reliquum vero, quod interest in numeros , quos in gremiony eongruo am Rande V. - υ promovent V. - eu ullosque V. - et non V.

219쪽

suo, Veluti grana cum paleis, bonorum dios in distinctione sycompegerat, in cuius tranquillo quieta per mundi equora ferebatur.

malorum declarante turbine, nune discernit et iam non erronea matris diserecto utrosque. veros et fietos videlicet, recognose it, ut inresectione sua, qua gratitudinis filios commendat. dulcedinis sue mannas υ retrahat ab ingratis, eo quod non sit bonum dari canibus pabulum filiorum. Si enim paterne provisionis humanitas inprobos passim comitaretur et probos, parvi penderetur condicio utroriimque et virtus in proprio subiae eret, si culpam inpunitate et pestellium benisse encia contingeret premiari. Propter quod malorum laetus quam bonorum exempla in perniciem publieam texerentur. Miramur sane dolentes quosque fideles, qui eum silio prodigo Fr. , quondam imperatore, in regionem abire est longinquam, adherentes domino regionis eiusdem ), quo detractus a domo propria, videlicet ecclesia Dei vivi. et omni bono eelestis gracie denudatos, funditus inmergit peceatorum voluptas adeo quod non facile addiciant suu resurgant. Sed vehemeneius miramur aversionem eorum, qui sortiti fuerant clericatum. tanto ab ecclesia favore provecti, tanta benignitate collecti. ut in multorum invidiam se beneficiorum prodigam exhibuerit erga illos, dignitatis eos extollendo culminibus et tanquam peculiares filios beneficiorum uberibus deliciosius edueando. Ipsi vero pro dilectione inlium et iniuriam pro gracia resserentes, dum in die belli stare pro

domo Domini contra violentorum inpetus erederentur, in arcum pestilene te sunt conversi et cum assistendi se oportunitas obtulisset. ob'titerunt, imo D pocius nocuerunt, roborando viribus suis nervum perseeuioris persidi contra matrem. Νam et devocione in et fidem . siqua vigebat in reliquis, per dampna rerum et personarum. iniurias et terrores multiplices exstinxerunt. more vindicte. que non ex essui sed penitenete locum parat, seviendi sumentes audaciam in conversos proch dolori qua racione suam posuerunt ex opposito porcionem,

quos in omni articulo iuxta modum possibilitatis eorum sperabat habere ecclesia semper promptos. Iudicet quieuitque inter nos et ipsos, quoniam in querele nostre iusti ei a cuiusquam sani capitis

distinetione aus Rasur V. - υ manna odor mammas Eu lesen. -υ abierunt iii Iesen. - voluptatibus 7 - ei ad dueantur 3 - D imo aut

220쪽

iudicium non Veremur, si eongruum sit pis convenientibus Christum in melibra ecclesie iterum crucifigi. quorum flaniculi ceciderunt iupreclaris patrimoniis Jesu Christi. Videat quilibet, si locus sit excusare volentibus excit faciones proprias in peccatis, quos in perseeu-cionem universalis ecclesie sentimus fovere tyrannum, qui nomen

Christi. quantum in eo est, in Christianis occidit et eum sponso sponsam molitur extinguere, satagens cullum divinum penitus extirpare. ut ipse solus in orbe terrarum tanquam 3 dolum desolacionis abhominabilis adoretur i). Quantumlibet vero ipsorum in hac parte innote- seerent EVidenter et publice sulgarentur excessus, nos tamen, de mansuetudine sedis apostoli est consueta, que libene ius in subditis emendat peceata, quam punit, nec ferrum preeisionis libenter adigit in morbos, qui possunt ex levi lamento recipere sanitatem, eosdemeleri eos ad presene iam nostrum per publice eitacionis edictum paterna et misericordi severitato evo pavimus. ut a culpis modesta correctione sanatos non traheret ad desperae ionis laqueum peeeati quodammodo magnitudo, sed pie porreela manus apostolice diseiplinere dueeret ad salutem. Porro ipsi vocastioni nostre contumaciter obdurantes auditum, et terga inobediendie in contemptu superbo nobis Vertentes. aversa penitus ab Ierusalem facie in Ierielio ' et conversa per viam, qua inciditur in latrones. nee venire nec eohibere se ipsos

nee re Vocare suos a nequicia curaverunt. In quibus probavimus

illius sentencie veritatem, qui nutrit filium suum delicate, ipsum sentiet contumae in R). quia elemeneia . que ipsos ad penitenciam adduxisse debuerat. abusi sunt temere in derisum. Νos igitur. altendentes nostri. apostolatus ossicium. ad ulcionem omnis inobediencie divinitus preparatu in . ut in laudem bonorum pena proficiat reproborum, predictos clericos deponimus ei privamus omni eeelesiastico sive temporali benesteio, decernentes, ut usque ad quartam generacionem nullus de ipsorum progenie assumatur in clericum nee in domibus regularibus alicuius prelae ionis assequatur honorem, nisi eum eo fuerit dispensatum. Ceterum mulorum dispendia cedunt bonis et, eis qui eruciabantur hae lenuq pre iustieia consolatis. illi qui s avem in

SEARCH

MENU NAVIGATION