장음표시 사용
151쪽
Ronandus novem dies eum seis in arce per Sonatores obste μου mansit r. demum emissus ad Cisternam Neronis inter Ariciam se Tarracinam proxessit, ibique XII. GL Octob. in ma gna Cardinalium, Episcoporum, Abbatum, Geri, Populique, ροι convenerant ,frequentia chlam emrite induti, ae tonsterrarus Alexandri III. nomen accepit. Ita Victore, qui
nondum consecratus fuerat , ture superaio post briti dies, ipsum tum sectatoribuσH-, e quismanumrei conisecrationis gratia admovereati fuisset, poenis inferorum de .vit, atque Anagniam strerepit. Anarto ina nonas Octobris Victor a paucis se ipse
uisivis eomecratus eadem in Alexandrum, ct partem eiuri detestationis tela retorsu, ae per th omm Comitem Palatinum Campanias patrimonium S. Petri invasit, o Signia subsuit. Tum uterque jus suum tueri cupiens, Alexander,quoda pluribuε creatus, et an-tν Victorem consecratus: Victor, veste Ponmμiaprius indurus, et ransimm Pontifex cleripvvliquefolesnibus obsiequus esset cutim, li-uras 'ud Friderisum castra adhac ad Cremam Hibenre ripserunt, eum Fur partes sua su -μ prae obsiciarante Sed rem Fridemus ad C5-
152쪽
cilium rejecit, in quo, cum nollet Alexander comparere, Victor evasit victor. vide plura p. 3I a. M onvb. de Pontis e.& Cardinat. Creat. lib. II. p.I29. Onaphyiis utriusque partis asseclas brevibus proponit verbis & perspicuis 'inori,
inquit, Barbarossa Imp. cum rota ea a sera et Germanis pr/latis adhaerebam ; Alexandro Reges Anglia, Francia et Sicilia. Daba omnis divisa. tiarasquidem Alexandro Au Victori favebant. Totus Cora Romanus, paucis admosi refragantibus/ro ictoris parte abor
Duravit hoe Schisma, teste lotim, per annos II. continuos,inter Rotandam praeserti m seu Alexandrum III. & Paschalim III. quem Romani quidem Papam recusant, Fridericus vero Imp. an. Ch. II 6ς. Concilium Herbvoli in vicit,eausam Paparum disceptat,& decernit, schalim HI.esse legitimum Papam, quod & omnes Imperii status approbant, praeter Salaburgensem. cos. conser Onvb. lib.2 p. 3I. Sed quis malorum illam sentinam, quam Pontificum electio hoe et iam seculo, quo Cardinalium votis illa stetit, orbi intulit, exhauriat ὶ Cum superiori aevo haec Romae grassarentur monstra, culpam Genebrardus Germanis impegit; nune cum penes alios fuit,& eos quidem, quibus corrigi putabat errorem D. Parisiensis, quis culpam serat ὶ quae jam elabendi rima, ut salva maneat sedes Romana' B. Continua litis materia fuit jus inpestitura,
153쪽
teste Onuphri pag. 9 I. Pro eo acerrime pugna batur. I. in cisrnianis praesertim sub manis κ&Lothaνia III. Gravissimum huius qiuestionis examen incidit in an . Ch.HI i. quo Pasithali Pontifex murico V. jus concedit & privilegium Imperiale, Episcopatus de Abbatias vel praelaturas ut vocant) per annulum de baculum. Mox ta. men an .Ch. Nic. PHhalu II. Romae , in Cooci- . . lio Lateranensi s. Martii pongregaro trivilegium de investitura Episcoporum Hemico V.
antea traditum revoeat, damnat dc abrogat, iurper vim sibi in castris extortum,illudq; nominat Pravilegium. Imperatorem etiam anathemate serit. Quae res multos Episcopos & Principes Germaniae ad rebellionem adversus Imperatote commovit. Onuph. in Burdino ait, Henricum
a P hab, contraSacramenti s jurisj urandi sirim , capto,primogium, illud vi extorsi ,
quo praetextu ejusdem meλινωAαν excusant. Sed aliter rem narrat Nauci. Gener. 8. p. i7 . b. An i6rr. inquit; Henricus v. cum maximo exercitu
ad se danda scandala, quae inter Imperium Ac Sacerdotium erant, tum in Italiam venit. Haec discordia, a Gregorio VII. coepta , agitata est alaceessoribus ejus Victore, Urbano, de multo magis Paschali,ob quam causam scandalum erat
inloto terrarum orbe. Imperator enim, ut Volens consuetudine de authoritate praedecesso rarum seorum , petebat sibi servari ea, quae trivi
154쪽
legiisCarolo Magno & successoribus in Imperio jam per 3o . annos, & amplius concessa &observata fuerant sub summis Pontificibus,ex qui bus privilegiis licite per investituram annuli de virgae Episcopatus & Abbatias conserebant. &hoc situm ius allegabant. Sed contra hoc Synodali decretoeensebant summi Pontifices praenuminati nec posse , nec debere dari virgam vel nnulum Episcopatum . aut aliam dignitatem Ecclesiasticam a latea persona, ac sub execratione fieri prohibebant. Veniens itaque Sutrinum Rex legatos a sede Apostolica expectabat; &, ut referunt fere Italici scriptores adventum Regis Paschali parum gratum fuisse,cum Ecclesias mul. tas in bellis everterat, & Episcopatus contra ius&fas pro libidine animi,cui pi cuisset demandaverat, addunt & quod Rex ipse promiserit oratores VII. regni Teutonicorum proceres,inquibus duo nepotes regis erant. pollicebanturquς iure jurando se in omnem investituram E lesia. rum omissurum curaturumq;, quod omnes E clesiae,suo occupatae iussu libere dimitterentur, absoluturu quoq; populum iuramento in E clesiarum praeiudicium praestito. Ea sponsione solenni stipulatione firmata miserat Pontifexsu- rium legatos, ibiq; omnia solidata. Verum alii scriptores aliter reserunt, quod scilicet legati Apostolici eum missis regiis sutrium venerint, asserentes, promtum esse Papam ad consecratio-Ι nems
155쪽
r36 IHist. Sac. N, T. Seculum, seu CAP. XII.
nem, & omnem regis honorem, si tamen Rex ipse Pontifiei annueret libertatem Ecclesiarum, laicam prohibens investituram , recipiendo ab Ecclesiis ducatus, Marchias, Comitatus, A dvocatias,monetas,telonia, salterorumque regaliu,
quae possident, summa: Praebuit Rex assensum scilicet, quod investituras Episcoporum demitteret, Papa autem e contra omnia regalia Imperatori relaxaret. Et haec pactio, ut refert Gotmos, Sacramento, & obsidibus inter Papam re Imperatorem , asseritur fuisse firmata. Igitur ςonventione secta Rex hilariter ad urbe properat,& Dominus Apostolicus eum omni clero populo se in ejus occursum adornat' Unde postea populo & clero prodeunte obviam , urbem Leoninam primo ingreditur,procedentibus s*eerdotibus eum Insulis. & reliquiis sanctorum, a mole Adtiani usq; ad disilieam S. Petri, cujus in gradibus Rex pedes Pontificis eo usque cum Cardinalibus prodeuntibus exosculatus est. Postis deinde militibus in statiopibus suis, una cupontifice ad dextram, templum ingreditur,deinde Domino PapaMissam solenniter celebrante, cum Imperator ad altare, ut sacram conci
nem de manu eius susciperet , aeeessisset,dixit illi summus Pontifex: Domine Imperator h die eorpus Domini natum ex Maria virgine palsum pro nobis in cruce, sicut tenet Ecclesia, damus tibi in confirmationem verae paeis in er me&te. Verum Pontifex summus, resistentibus Epi-
156쪽
.r: Sectio I. de Christianismo,
Pp iseopis& contradicentibus,sicut promiserari regalia Imperatori servare non poxerat, prout ςtiam Antoninus scribit,'ea propter rumultuat si est. Et,ut scribunt quidam italici, RegemPontifice morasse, ut illos confirmaret, quibus Episcopatus dederat, liset jusjurandum secundum ςos ante interposeisset, se nunquam a Pontifice petiturum , Paschalem vero id facere recusantem , intromissis militibus dato signo una cum Cardinalibus captum, & cleri partem --
gnam spollatam. Sed alii aliter scribunt , quod post variam disceptationem,postrem o A postoli eus ab Epistopis& aliis fidelibus regis sit custoditus. Promotus inde Romanus populus sumtia
rnals Τeutonicos ex urbe Leonina pellit, portasq; omnes claudit, ut Italici ser ibunt. Sed alii narrant, impetum in populo subortum, in exercitumque Regis taliter grassatum, ut commissa
aliquandiu pugna regem ipsum necesse fuerit Oxerςitui sebvenire, quod & impigre fecit, & usque ad inclinatam jam diem sortissimi militis,&optimi ducis opus agens, victoria post multam stragem fuerit potitus; Romani, qui ς tumultu
fugientes supereran t, magna pars Tiberi absumta est. Post triduum Roma secedens Rex Dominum Apostolicum secum duxit, & ep quo po tuit honore habuit, donee compositis per regiones negotiis, instans pascha haud longe ab urbe celsbravit. Ibi sedato inter ipsum S aposto licum , inter regnum sace*dotium, dissidio,
157쪽
138 Hist. Sac. N. T. seculum, seu CAp. XII.
post octavas Paschae cum rotius populi Romani inaestimabilisque exercitus tripudio ante basilicam S. Petri Augusti nomen & imperium chrismate rite perunctus & sacratus,& sub augustissima pompa ornatus suscepit, dato sibi in praesenti per manum Apostolici sub testimonio astantis Ecclesiae privilegio investiturae Ecelesiasticae,
juxta consuetudinem ante servatam, cujus stabilitarem Papa mox sub anathemate confirmabat, sic denique ea die; Gloria in excelsis, & in terra pax hominibus bonae voluntatis est repa. rata. Tenor autem investiturarum talis erat ε
tonicorum Regi, sper Dei omnipotentis gratiam R omano Imperatori Augusto salutem,es solicam benedictionem. Regnum ve-
Τνum S. R. Milesia singuiariser cohaerere di. θosita divina constituis. Praedecessores squidem vestri probitatis se providentia amplioris gratia Romana urbis coronam ct Imperia consecutisunt, ad cuius videlicet corona Imperii dignitatem tua quos personam, stis charissime misice,per nostrisceiaotii ministe' raum mage uae divina provexit. Idam ergo dignitatis praerogativam, quam ρ decessores Osri, vestris praedecesseribus Catholicu -
158쪽
339peratoribud concessere, se privilegiorum pagi-nMeo firmavere, no quos dilectiom tua eo cedimus,o praefiniis privi regii pagina confirmamm, M vidι licet regni tui Discopis esAbbatibus libere, prater violentiam se Sramoma electis , investiguram virga se annulo conferaου, or post in vestituram Canonice consecrationem accipia*ι ab scopo,aὰquem tertinuerint. Si quis a curo vel a populo praeter ossi n-νum tuum eloctu fuerit, nisi a te investiatur, aliaemiri consecretur. , exceptis istis, qui vel in Archiepiscoporum Hiram. fonti scis flent investitura consi me. Sane Archiepi copi veli sco, ib Ditemhabeor a te investitasAhbates o Episcopos canonice consecrare. Pra. decessores enim nostri Ecclesias regni sui tantis regalium Finum beneficiis ampliavere, ut regnum ipsem, Epimporum maxime or Abiatum praesidiis oporteat communiri. Opopul res disse ones, qua in eumonibuου Fepe con- ungunt, regali oporteat massate compesci lquis veron tostiritu adpericuAu aηimo
-m agere prasumserit at se visculo Apo- utilita maledictionis sanathemaris is hocρ- so O infu/uro, nisi resepiseat, cle alligarum
159쪽
a Fubmersium. Haec Nauclerus. Matth.Paνu in milhel. I. p.p. 62. brevioribus litis hujus prori ponit decisionem verbis: Anno D. III2iacta est contentis Roma, inter Papam Pascha. um s Henricum Imperatorem hae de causa. Imperator mi voluis privilegio antecessorum, habito annis trecentis, sub Romanis Pontificibus sexaginta,qui licite dederant Episcopatus&Abbatias per annulum & baculum pastoralem. E contra emstebant Romani Pontifices,neeposse, nec debere dari per virgam vel ann tim scopatum, velat quam institutionem δε- ιlesiasticam a manu recipere laicali. Facta est pax inter Imperatorem Uenricum se Papam
Pusihalem, ita ut 'sopi deinceps ct Abba
tes institutionem accipiant ab Imperatore orsiuis fluccessoribu per virgam or annulum, orpriis facianι Episcopo, ad quem pertinent, C
nonicam obedientiam, orconsecrationem acci piant consueta. Acta veis hac sunt ante altare Ap sotirumPetri or Pauli, in oculis omnia, se Ae Papa corpus Christi dedit Imperatori.
Variant nonnihil authores isti in enarrandis cireumstantiis, hoc interim constanter asserunt, optima utrinque fide, rationibus, quae eum vi aut eoactione subsistere non possunt adhibitis, suisse actum ς Id quod tum demum Papa
160쪽
persuaderi sibi elt passus,cum,uertent anno, Vl-deret, tumultuantes Romanos, & variis se hoc nomine injuriis lacessi: tunc demu hoc γεγν obtendit. Anno Ill 2. scribitNauclerus, Pontifex multas a Romanis passus est iniurias, dicentibus quibuddam,quodcontra institutaEcclesiae Regem Henricum tyrannum sic odio nationis Itali Imperatorem suum, modo acceptaecia dis memores,appellabant) O' Ecclesiarum destructore Imperiati benedictionesiublimasset, insuper privilegiosacrilegum condonasset. Inde eoactus in Conculo XI. Kal. Apric habito Lateranifacta coram omnibusprosessione Carbolicassii dixit: Amplector decreta sanctorum patrum, Romanorum Pontimsi,praecipue Gregorii VII. se beata memoria, Papa Vrbani , qua ipsi laudaverunt laudo, qua tenuerunt, teneo, qua consirmarunt, confirmo,qua damnaverunt damno, qua interdixerunt interdico, atque in omnibus σper omnia, o in his semper perseverabo. Inibin expletissurrexit Gerardin, Egεl sinensis Episcopus, legatus Aqui tanta, or de consensuripa, ac totiusConcilii legit hanc Scripturam dicens: Privilegium iEud, quod pro liberatione captivorum a Domino Paschali Papa per violentiam Regis Henrici extortum est, nos omnes Canonica censura o