Albii Tibulli equitis Rom. Quae exstant, ad fidem veterum membranarum sedulo castigata. Accedunt notae, cum variar. lectionum libello, & terni indices; quorum primus omnes voces Tibullianas complectitur

발행: 1708년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 시학

201쪽

r 72ALBII TIBULLI s Τollere tunc albos cura est a stirpe capillos, Et faciem demta pelle referre noVam. At tu dum primi foret tibi temporis aetaS, Utere. non tardo labitur illa pede. Neu Marathum torque. puero quae gloria victo yso In veteres csto dura, puella, seneS. Parce precor tenero. non illi sontica caussa est; Sed nimius luto corpora tangit amor.

dulcIlsimo potita, atque InconeInna , ne dicam puerilis. Sed hoc Ioeo verbum substan. t Ivum aberat a S sortiano Statii, itemque alibro Colbertino: &, si quid ego hic sapio,

iure merito abesse debet. 43. 44. CoΜA TυΜ ΜuTATUR, uT ANNOS DIssIMuLET VIRIDI CORTICE TINCTA NuCISJnon ut in atrum colorem abeat I sed ut ru-

fescat. & flava fiat. PIInius L. I . C. 21.

pillus primum prodeuntibus nuciau. Id compereum issetis tradiatu manibus. Ceterum in uno Anglieano erat Dissimulat: quod rectum erit, si levi mutatione scribas , tr annos. sed ego vulgatam malo. Hoc artificium vertendi eo. mas, fucare vocabant. Ausonius Epigr. I7. Canus rogabas Laidis noetem Myris: Tulit repulsem protinus.

ea υit atra candidum.

Serenus Samonicus sect. Quos pudet aetatis longae , quossancta senem mendit, cupiunt properos abscondere canos, ει nigrum crinem suco simulara doloso. Iulius Solinus Polyhist. C. ss. Indu omnibus longa . promissa eaesaries, non sine fuco caeru-tii auι crocei coisti. Propertius L. 2. Eleg. I 4.

x. 7. ne etiam infactos demens imitare Britanaeos, Ludis o extrem tincta nitore caput.

An , si caeruleo quaedam sua tempora fuco Tinxerit, idcirco careula frema bona es ρ

STIRPE CAPILLOs J In priore Wittiano , in uno Anglicano Ficitissi, itemque in excerptis e teis Laudiani, sie legebatur: Torura tune alias cura est a stirpe capillos.

tiam verborum collocationem quo minus

vulgatae strieturae praeferamus, caussa nulla est. nee dubitabit quisquam , quI aures habeat subactas lectione bonorum poetarum. 4'. NEu MARATHuM TORQ uvJ Qv Is sue. rit hie Marathus, diximus ad Eleg. . V. 8 r.

alius ab illo fuit Iullus Marathus, Augusti

libertus, qui memorias de rebus patroni sui conscripsit , Suetonio laudatas Aug. C. 7s.&sq. so. VETEREs sENEst ContemtIm vnins dicit, quasi vietos, & rancidos, & carios . Ita Donatus exponit hanc vocem ad prolori Andriae p. q. & melius etiam Callicoeta illa apud Aristaenetum L. I. Epist. I 8. Nec omni.no male in illa sua balbutie Longinus Maximianus , quem pro Cornelio Gallo liabete solent mortales quidam invenusti.s . NON ILis soNTICA CAussA EsTI Haee non intellexit Ach. Statius. Recte autem quid sit causa semica, & morb- item sinuitas , jam olim exposuit Petrus Crinitus L. x s. de Hon. DID. C. II. Festium vide in verbo M.

AMORJ sic melius, quam lmeo. Virgilius talia

Ina sed in malis aries jam si is riabenti

Murice, jam erouo mmabit vellera luto. Servius et es pausa , pro croco lineo. nameracum lutei eoloris es. Vide Nonium In M. reus color. Auctor Citis Sasse tuo dulci nequisquam capra sopore, Cum premora natura, mori ne velle negavi, Ist tibi Cor eis Itin Harem flammea lino. Bene Andreas Alciatus L. 1. Paret g. C. I. Proximus rum color es luteus, a Lutea herba, quam Graeci Uatidem . Larini G stum , nos vulgo Guardiam dirimus, sic di tus e quo eois ovi vitellum es , itemque Cattha , quam ideo or anthemiam a fore aureo Graeci nuncupant. Probarissimum quoque triticum quibusdam tu. teum dicitur. Cum in majorem ruborem vergit, croceus es. hinc,

202쪽

L I n. I. Ε L E G. m. Vel miser absenti moestas quam saepe querelas Conjicit, & lacrimis omnia plena madent.

Ain ora in croeais fulgebat linea biris. Cum viridis aliquid assumit , auriginem dic, rur: qui eolor a morbo nomeri assum ιι, quo laborant κlerici. quo colore etiam galbuti aias proditur. Firmat hoc M. Varro in Eumenid. Nam ut arquatis er lusea quo non sunt, Erquae sunt, iurea videntur : sie insanis sani σ1μνω videntur esse insani. Habet autem ille color aliquid ex lurido S pallido admIxtum.

Lucretius L. 4. 3 3- Lurida praeterea sunt, quaecumque tuemur Arquati: quia luroris de corpore eorum Semina multa fluunι simulacris obvia rerum , Multaque sum ocuris in eorum denique misa, Quae comaria sua pavori . omnia pingunt. Hine amantium pallor Horatio dicitur violatinetu/, L. 3. Od. Io. P. I . Libri veteres hic fere lateo habent: sed luto est in Gloriano, di in primo Vaticano. Ceterum, pro tingit, malebat Dou Ea tangis r quod verbum habebant duo Palatini, & noster tertius. Recte, opinor. Vide quae notavit Seriverius ad Maristiat. L. 6. Epigr. 7 . Heinsius ad Ovid. L. . Fastor. 7 o. Gronovius L. 3. Observ. C.

13. VEΗ MIsERJ veteres plurimI, Vel miser: id quod es' verum arbitror. sic enim in re aliqua praecipua loquebantur. Terentius

Vel hie Pamphilus jurabat quoties Bacchidi, Duam fantia, ut quivis faciti possis credere, Numquam ilia visa ducturum uxorem do.

Andr. m. 3. Sc. 2. P. 9.δει Me quis non credat, qui noris te, abs te esse ortum pCIeero L. a. ad lam II. Epist. 13. Rarm tum quidem fortasse enim non perferuntur sed sua-i ves accipio literas: μι quas proxime acceperam , q- m prudentis. quam mubi π o is G consulis L. . Epist. is. Duam morabi sint qui amant, vel ex hoeiauellio potes. moissa ferebam: antea te invitum sic esse : pumis me rursus, . quod scribu esse te istie libenter. Ibidem Epist. 14. Amaris quidem tui, quoquo me verti, vestigia: τει proxima da Tigellio. Sensi enim ex 'Meris tuu , do te laborasse. L. 4. ad Attic. Epist. is . occupationum mearum vel hoe signum

erit, quod epistola librarii manu est. Ovidius L. a. 1rt. Amar. s. 646.

l Illa via Hupam lecta sis uis jugo. Quos versus ideo produxi, ut ne quem fili lat interpretis Delphiniet acumen, Hispanum pro inmiti aut minus generoso vino hic poni contendentis, quod vinum ex Laletariis pro-l vineta peteretur: eamque significationem pa-l tere ex particula ves. Nemo hoc dixerit, quil quidem Latine sciat. Nec Bartholomaeusi Merula dixit; de cujus horreo Beeem illami Laletanam petivit fidelis exscriptor. 34. MOESTAs QMAM SAEPE LSERELAs CoN-l IicITJ minus bene reponunt Concinit , etsi id, alicubi reperitur. Conjicere & iacere querelaπέ optimi scriptores dixerunt. Afranius pro eo quod est concertare & expostulare posuit, Simulante: Velum murvenissem ante: nam, ut signa in-Heant sm coniecere verba inter se acrius. eadem Fabula: Noli, marer, ma praesente eum patre Conjicere, non, si me vivum vis, mel meum. Ceterum Conicis hie stribunt veteres libri. Et sie scrἰpsisse Romanos, hoe est unum I extriviise in omnibus compositis verbi jacio, consentiunt magistri tum antiqui tum recentiores. Nostris hodie auribus, adeo delicati sit mus, putent ista , & tamquam rancida despuuntur. 4. LACRIMIs OMNIA PLENA MADENTI Passeratius malebat lamina plena, hoc est tmi mina. Fruterius autem sonuua plena, vel onrital πώ plena , pro ora , quia Festus omina dieὲ tradat quasi oremina; vel denique omnia plana. l Hae non sunt nugae ; non enim mortualia. Sed eur in fletu uberrimo ac profusissimo non poterant omnia madere, & vultus &vestes, & ipse lectus ita sane Rex ille vates cuius sanctissimam Musam eo quo par esti honore veneramur, neque ideo deterimus, si ad haec nostra frivola advocamus Psalmae x. . interprete Georgio Buchanano: l Da nodis pretivi anxium suspiriisl Pulsans, gemensque, lacrimisi timo cubilar strara fetuum madenti ' Rorara largis imbribus. Helius Eobanus ita verterate Anxia continuo ruriebam pector usu , Nee lacrimas oculi continuσε mo.

203쪽

Sic autem AntonIus Godcllus , Bezae nostri luestigiis insulens: Iehupire u Dur sevs Ies rudes attei ues

La repos de la miat est rembli parmes p intes, Et men lit agite nare pres 1κ en met Hur . Flegantissime, meo quidem animo, Ioam cs Deo sanas, numeris Italici si

Di μα- un lar A ris si mis litto inonor, Ch' a fit inhi di xersar posa mn dom I mrrumi xnaruri. Dumaro ingui sam tit spmda, ε t dolor mla fonsa. Certe lacrimas oplosius profluentes poetae fontibus tomparare solent, & rlv Is, & stu- 'minibus, oc imbribiis, & nivibus a solis de ventorum tepore soliatis. quae singula res quasque vicinas large late aue ut irrigent nu-eesse est. Exempla paucula ex poetis principibus depromemus. Et FONTI quidem lacrimas ubertim prosilientes componit dux

Sumisit lacr)nas Imr,ceu fons aquae netrae, mi ab excessa perra obscarram findit aquam. quae ipsa verba deinde de Patroclo lacrimania te repetuntur In limine L. I 6. Naso Epist. Hermionesuu solas habeo semper ,semperque pro A. minent in tae fure perone semis.

Ille mea oculis Himentes morat ρmbres, Perque genas, fontis mstre perennis , agit. Areosius Cant. 2 et . Ortanti Stentis st. Ias.

Di ses meravisi a P habbia in resta

Atque hἱs omnibus excellentior , afflua divitio inpii lius Ieremias, Prophet. C. s. p. I. Quis dia it ea ri meo aquam , π oradis meis fantem lacrimarum t er plorabo dis ae nocte imi ιereoetos filiae populi nisi. Quem locum expreS Q Angelus Politianus , vir sine exempla , Ist s quidem temporibus, in Monodia qua Laurentii Medicis n ortem deplorat et gbis daciι cviri meo

Aquam ' quis oculis meis Fontem Merimmrmn flabit, nodis 'eam,

P. 33s. Helio Eobario interpreter Sicut a ume largos f radunt mea lumina invi, Dum andis teris ρο- perire tuae.

melius cerre ae fidelius , quam ulli complures fecerunt , apud duos hi in i exametunt.

quod

204쪽

L I s. I. E L E G. IX. 17s

quod non debuisse fieri Ioannes quo iis M. Cum IMBRE milii eomulemini. Ovidius Echius perspexit, In hujus Psalmi parodia: pist. Ariadnae I et g. mihi tu a 'tu Adspira rimios interuis in ore capsius;

plentur, largoqu. μοι MMDnιia riis, Et tunicar lacrim , sicinis imbre,araves. Luod non fantia tuae serventur foedera legis. t L. I. Trist. Elep. 3. 9. I 8. Eleganter , di eum quodam decore Maronta- l Uxor amans sentem flens acrius ipsa tenebat,no, Franciscus Bencius, I. quinque Mar- l Imbra per imitanas Urua cadente genas. tyrum , . I97. l L. 3. Eleg. z. x. I9. Haec ille: Cr riguis oculorum a fontibus , mor i Nil nis flere libra. Me nostro parcis hnbertiquitur multo conspersis fumi, visum. l LMmine, suam vernia de nive manat aqua. Sicut ubi irriguo DIPensos Alce terrae, L. Elag. I. s. 98. Mollia per prata ui fluitent leni agmine rita, i Corque vetusta meum tamquam nova vulnera Aggere senisto molvis, vel ιramite flexo i seniis ;Perque hortos culta trahis ue mora nulla , t Inque sinum moestae labitur imber aquae. seqvramnae, I Amor. L. 3. Eles. 6. 68. de Illa: Et cinum inmittiu filias frondemiavi -- l Dixerat. Illa actitas in hiamum Aseria modestos

ravit magnus magister L. I. Mn. e. 463. t Imbre via notiaua cadis: Sis ais, atq- Miamum piatura pascit iniani Venit in medias voces semimarMArta temens . lauoqua huumerias s mine Moer, Lacrimas amas assiuaetas. viatium. Flend. miseris dba inpiuo omovidius Epissi Hermiones e. ει. & Troad. y . 966. Flere licat eriter flendo disendimus iram: inrigvi μοι genas , Peri a iam Lini a seminis inflar eunt. Imiamua licto subitus a vulIM cadit. Claudianus L. 3. de Raptu Proserp. 1 8. Papinius L. 4. Theb. p. so I. Oeta vel timito pro Num su- -υu. Moerent Aetolia desectis iuminis marias. M. Hier. Vita, perfectissimus poeta, Hymn. t Torvus Abas, Preetusqua nocens , mitisqua

205쪽

s s Quid me spernit i ait. poterat custodia vinci: Ipse dedit cupidis sallere possc Dcus.

Nota Venus furtiva mihi est; ut lenis agatur Spiritus, ut nec dent oscula rapta sonum. Et possim media quamvis obrepere nocte, Et strepitu nullo clam reserare sorcS. Quid prosunt artes, miserum si spernit amantem,

Solvuntur tenerae, vere tepenιε, nives.

Ovidius L. I. Amor. Eleg. 7. 8. ibensaeque dis lacrimae fluxere per ora, uister assecta de nive manat aqua. Epist. Laodamiae p. sa. Sed ι-eor quoties ue subis miserabile bellum, More nivis taen a sole madentis eunt. L. 1. Pontic. Epis . 3. p. 8'. Exemploque navis, quam sitat aquaticus Au- ister Gutta per attonitas ibat oborta renas. Seneca Ηἰppol. R. 38 I. Lacrimas cadunt per ora, e assiduo genaa Rora irrigantur: qualiter Tauri juris Tepido madescu- imbre percussae ni s. Papinius L. II. Theb. V. I93. Ibant in lacrimas, veluti cum vera reverso Bisoni, tepuere niυes , submittisur ingens Hamus , angustos Rhodope destandis in

amnes.

Petron Ius: Haec ait, er tremulo deduxit vertica eanos, Consecuitque gen- , oculis nee desuu imser. Sed qualis rapitur per valles imbrobus amnis,

Qua gelidae periere misi ,-ianuidus -- Noae latitur glaciem resoluta visere terra b rgue sic puno facies manavit, e also Psonuis gemitu turbatum murmura pectus. Cum inpetu UNDARU. l Areos us Cant. 44. Ortandi furentis , St. o. de sorore Rinaldi

Bradamante: Ne negar , ne mos sene eontenta

Paullo licentius exspatiati tumus, sed ingra-llam lIberalioris juventui Is, eui volui gustum

anteponere exceretorum poeticorum. Au

reum est effatum Paulli Manutii, viri malo. ris quam capere possunt hodie inepti quidam mortales , qui in re tenui mirificos spiritus gerunt: Nihil iucundius , atque etiam nihil uis tilius, quam in legando limitia conferre. quo in genere qui versantur , his fere nequa de si umis quam , qVos scribaut , er ea , quiae scribunti augere , er exornare facile possunt. Hoc vero

ruidquid G in Uriae, si quis negligit; nimirum ii, quanti sit eloquentia, 'uam'ue partes in eal multae requirantur, simul negligere videtur.

s. Qui o ME spERNis 3 eii In nonnullis spernit e, verius, atque figuratius. Horatius L.

r. Od. 23. p. I.

Vitas hinutio me similis Chloe, e aerenti paesdam montibus aviis Matrem , non sine vana Aurarum, siluae metu. Ita IstIe libri meliores 3, non visas , quod In truseiunt homines male religiosi , qui syllabae modulo metuebant. Verbum spernere e narravimus supra ad Eleg. 4. p. 77.ss. POTERAT Cus Todi A vi NCIJ se omnea

libri ; nisi quod in quinto Vaticano erat fad li. quomodo Aldus olim expressit , & Gryphii , ae Plantinus. Naso L. 3. Art. Amatast. 64s. Fallitur in multo eumdis cura L aeo. L. 3. Amor. Eleg. '. 49. Per me decepto didicit eu de Corinna

Liminis ad lecti sollicitare fidem.

noster supra Eles. a. e. I s. Tu quoque ne ιι mide custodes, Delia, falle. tamen & vincendi verbo utitur L. M Heg. 4.33.

Sed preciam si grande feras, eusodia victa est. Vide sis , nec pigebit , Nasonem L. 2. A

mor. Eleg. II.

206쪽

Vel quum promittit, subito sed perfida selliti

PERFIDA FALLIT' Ita recte Passeratius distinxit: alii post sinto virgulam ponebant. Terentius Heaut. Aet. Sc. 4. verbis Bacchi. dis, a Syro se ducἱ suspicantis, ε.

Aut quum venturam dixero, es consDuero: guum is certe

R nuntiaris , Clitipho quum in spe poribis

animi Decipiam, ae non veniam: Drus mihi tergo poenas P et. Propertius L. 2. Eleg. I s. q. 43. Aut sies dura, nega: sin es non dura, venit . Luid Diat in nullo pandera .rba loqui Hie unas dolor est ex omnia ιι acer amanti, Sperami subito si qua venire negat. 64. EST MIHI Nox MULTIs ΕvIGILANDA Movis' non modis, sed malis habent maior pars iturorum. Ego tamen vulgatam rei cere non possiim, quum multiplici & maxime νωrio aestu In diversissimas partes jactentur mἱ- seri amantes atque distrahantur. Catullus, de Ariadna Thesei amore correpta , Carm. 6 I. 9s.

Sancta puer, curis hominum qui Drusia miseer,stuaeque regis Golgos, quaeque Malium fron. dosam actualibus ineosam seriolis mente puellam mnibus, in fluis saepe hospire susspisantem

Luantos illa tulit languensi toris rimores 'Nam L. 4. Aen. I . sa2. Nox eras 3 8cc. Aι non infelix animi Phoenissa , neque um-γam MAItur in somnos, oculisve aut pectore nodum Accipit. ingeminant curae: rursusque resurgens Saevis amor, nannoque irarum Ductuat aestu. Ovidius L. I. Amor. Eleg. 2. initio:

Esse quid hoc dicam, quod tam mihi dura tia

rurata , nequa in lecto pallia nos sierint Et vacuam somno noctem , quam uua, per in Lassaqua versati eorporis ossa dolent.

L. 4. Trist. Eleg. a. p. II. Ecquid, ut incubuit justo mens aegra dolori, Lenis ab admonito pectore somnus alis 'Dinesubeunt curae, dum te lectus viticueque Tangis, σ oblitam non sinis esse mei. Et veniunt aestus, in nox immensa videtum,

F 1sque Demsi corporis ossa dolant.

Phaedra apud Senecam Hippol. p. 's.

Sed major alius incubat mosae dolor. Non me quies nocturna, non altus sopor Savera curis: alitur, tir crestit malum , D ardet intus I qualis Aetnaeo vapor

Exundat antro.

luculentissime Valerius Flaccus , Maeris ac Qecundi facundique ingenii poeta, de Medea, L. I. ipso initio :Ergo ubi, cunctatis extremo in limina plantis, Cont git ama toros, . mens tmensa tenebris; Vertere ιum varios per longa insomnia questus, Nec pereat quo sitare malo: tandemque fateri

Ausa bbi, patiatum medio sic fata dolore est e Nunc ego quo casu, veι quo sic pervigil usqua

sis volens errore trahor ρ non haec mihi certe Nox erat ante ιιιοι, juvenis fortuitae , vult/M.& paullo postrTum Delara toro, nimiumue experta cubile, Ecce videt tenui candescere limen Eoor Nee minu, insomnem lux orta refecit amantem.

Quam cum languentes imis erigit imber aristam; Grasatis jam Asis desevdunt flamina remis. desnde st. I I. Dixeras haec ,stratoquegraves proiecerat artus, Si veniat miseria quies e, cum saevior ipse Turbat agisque sopor : supplex hinc cernitur εοspe snine pirer illa nma rumpit formissim somnos. Erigiturq- toro. denique ipsa ad venerem, latentem sub per. sona Circae, st. 26Ο. I, precor, atque istum pro me dimitte timorem , Sed magis his miseram , quando potes , eri

curis.

Unis metus aesusque miM , quaeque aspera, '

Perpetior durae jamdudum incendia mentis pNMla qu es --o, nullus opor, haeret amanti. 2 axe malis nostris requiem , mensemque repone: Redde diem noctemque mihi; da prendere vestis Somniferas, ipsaque oculos conponere virga. Tu quoque nil, mater, prodes νη ibi: Dptior anta

Sola fui. Hoc erat lectorem cloquentiae vi flexanima risere in rem praesentem, atque ipsos animi affectus natἰvis coloribu, delineare. Aliquantesmplicius , ut decebat pastorent, Idas Ille Aurelii Nemesiani, Eclog. 1. P

207쪽

ALBII ΤIBULLI '6s Dum mihi venturam fingo, quodcumque movetur, Illius credo tunc sonuisse pedem. Ah pereant artes. 8c mollia jura colendi l

Horrida villosa corpora Veste tegam.

Nunc, si clausa mea cit, si copia nulla videndi; po Heu miserum , in laxa quid juvat esse toga δ

- Eheiu, nulla meae tangit te rarea Aufi, l Ibidem , M. 8o . Pallidisν buxo , vis inpre millis 1 e . t Te frems hirta ritet, te bre-ν ramis Omnes ecce edos, nostri nevia Bacchi , Nulla lege iacens. Horreo: nee placido memini cmoedere somno. Oedii 3. 4 6. levicii liim hie mendum haesit, ni fallor. nam i Spargore effusior sine lege crines. nostri pocula Bacchi nimis effertur anguste. DUus ad Ho reuocare nodo. Scripsit, puto, poeta nora poeula Bacchi , de Est autem sex idem quod Cicero Philipp. voluit dicere, nullum se vini genus nolsevcl II. C. I t. qua seges quos ref eo, φ d Iu reperire, quo delectetiir , ac pariter omnes t ter ipse sareis, ut omnia, quaa reipubluae D. consuerarum dapum delicias saltidire, ut so- l tutaria essent , segitima in justa Miarentur lent aegrotantes. Ira ferme Perronius: I Plautus Epid. Act. M. 4. ν. 8 I. o ego semper idem capiti su dere costam, i Atque me minoris facio prae itis. qui aminum

Nec noto stimachum conciliare mero. ' l e Legum atque jurium Aesor , cane ira clint. 6s. DUM MIHI vENTORAM FixGoJ Nihilo Propertius Ι- I. Eleg. s. '. deterius noster Secundus L. 2. Eleg. 2. cce jaces, mplexqua venis ad jura piae e. Dum vacuum falsis complexibus aera esto, S L. q. Eleg. 8. 87. Dum mea in absentes porrigo eolla mamis indixit letu. restoni , Ego letum arari Et, quemcumque momet Irrepitum istis aura TO. ME MISERUM , LAxAM QUID IvvAT per aeriis, EtsE TOGAM J laxae togae eratu mollium , &Dileet,s dominae suspiere esse pedes. l delicaronim. NasO Rcmed. Amor. 68o. Sed utrumque longe post se reliquit Lud. Α- l Nec compone eomas, quia sis uentinus ad illam reostus Cantu T. Ortandi Furentis stropli. 24. Me toga sit laxo coni cienda μώ. 21. Tu vide, & expende. Hoc in Maecenate potissmum carpebant ho-67. MOLLIA IURA COLENDI' Seal ereor. mines severi. Auctor elus epicedit 16. rigebat mollis cura colinae, probante Gilyeto. In iis, uid tandem surricaa nactarea Iolinae pHcinsio autem placebat mollia rura eoismi. Aut twῖ vestras id misere sevis ρEgo vulgatam malo. jura eolendi sunt, seges intelligit sinum togae I non vero tunicae, comendi. Nam certos quosdam modos ponen.iquod voluit nuperus interpres. Albii nostri di eapilli atque aptandae vestis sollicite serva. verba ante oculos habuit rinnaeus Oedip. bant, non aliter ac iura di Ieses, quae mi. ν. 2 2.grare non licebat. Ita saepe Ioquuntur poe. Inde tam moris Maeueri ea zus,

tae. Ovidius Epist. Sapphus '. 73. Et sinus taxi, Di mque γηπω. Ecce, jacent couo sparsi sine lege capilli , NIcolaus Helnsus hie lesebat.

Nec premit articulos lurida gemma meos. ' μα mistros in Iaxa 'd j-at. s. tria p& L. 3. Art. Amati P. I 33. vere; nisi quod verius libri veteres tantum Munditiis eapimure ne sim sine the eapilli: non omnes, Heu miserum: cuius voculae ul-

Admotae formam dantque negantque manus. tima litera praepositioiwm in istarpsit. nam

208쪽

Desistas lacrimare, puer. non frangitur illa: Et tua jam se tu lumina sesa tument. Oderunt, Pholoe, moneo, fastidia Divi:

Nec prodest sanctis tura dedisse focis. 7s Hie

ri. DesisTAs LAcnmARE J Desistere non Fud eas lam antIquItatem. quam eontemsitae vest plane idem quod de re : habet enim sprevit Ioannes Barciatus in Apologia pro

quamdam mutatae mentis ac consilii signifi- Euphormione : Nunc igitur es in Euphormionecationem. Id quod exemplis fiet manifellius. Protagon, Vir hoc suculo major, er dignus D. Naro L. I. Aen. bulantium miraculis vatum. his alius , Nihil Cum Iuno, Murnum servos sub Detore vol- l de eo mortale praedicabas. D solerti mussem nus, multis in eum praeconiis e si s , in haec verbamu secum: Mena incepto d. ιre victam , risistit: Nulla saecvia Prota nis genium aditum Nec μίμ Badia Te uxorum avertere regem ' runt. Qvid attinebat his Gallieismis conspur. Propertius L. I. Eleg. 3 o. care veteris Latii nitorem λ Et tamen hune Falsa licet cupidus deponat gaudia i vor. alebant esse illum , qui Romam Romano ore Desilit ira novati Cyrahia nosra vias. loqui doceret. Caesar L. r. Beli. GaIl. C. 8. Hetariti ea spe δε- et r. Nou FRANGIT DR ILLA J ut di-jesti , naianas junelis ratibus ιιι comvrUuricuntur homines ingenio mitiore ae raciliore ;famu alii, alii vadis Rhodani, qua miniana H-lsic frangi, quibus durior est natura atque Ii

ritudo fluminis ervi , nonnina quam murriu,telementior. Cicero Catilin. I. C. s. coquam. saepius noctu , si perrumpere possem , conmi,tquam quia DPori te ut ina rex frangat' tu operis munitio se Iisum concursu es tolis re' in umquam te comisao P dec. Philipp. II. C. α.

munes amicos , qui et rem cum eo μι da illa Assiduas invitis odi- ρυπινε quiselaw. mente desistiret. Aceusat. s. in Verrcm C. 39. Frantitur in lacus femma saepe viro. Clominem eν - ναμ ad se vocaMi jubeε et v lovidius L. 2. Art. Amat. s. i s. viam. aec vi eos, quod hujusmodi vi se sic Aeetitur obsequio curvatus ab arbore ramus rares habu--: rogas , ut tu facere resistam. t Frangis . si vires experiere tuas. L. 3. de Om. C. 3I. Iuravit, hoc coactus te Seneca Thyest. 9. 2 . rore, Pomm . rem ad populum Glulis: δε- l novi ego in entum viri euis, eur sibi causa issistere neces est: Mariis tu i Indocile: flecti non poteis,frangi potest. missum scit. lib. de Clar. Orat. C. 9r. Daque i Est tamen, ubi utrumque verbum de eadent eum me er amici massici hortarentur , utlpersona effertur , non sine energia magnae causas agare desisterem e quodvis potius pericu- adfectionis. Cicero orat. pro P. Sulla C. s.ltim mihi adeundum, quam a sperata dicendi sis. aeuibus ego rebus ita stetebar animo atque fran-ria discedendum putatii. L. 3. de Ossic. C. 3. l gebar, tit etiam ex memorιa quas mihi ipse βω- Itaque eum hunι desii a peritis, facile desistunt ras inmisu deponerem. sentenetia. Vatinius Cieeroni, L. s. ad fanii l. l et 3. ODERUNT , PHOLOE, ΜONEO, FAsTr- Epist. io. De Dionsio suo adhuc nihil extricor, ni A Divi J finidiosam hane puellam atque Er eo minus , quod me frigus Dalmaticum,lasperam fuisse, Florat Ius ostendit L. I. Od. quod illine eiecit , etiam hic res Deravit. Sed 33. '. 6. se tamen, ut & procax fuerit, se raman non issistam , quin illum aliquando viente eIrea jecur Cupidine. ut solet illiad

209쪽

s Hic Marathus quondam miseros ludebat amantes. Nescius ultorem post caput osse Deum. Saepe etiam lacrimas sertur ris sic dolentis, Et cupidum fieta detinuisse mora. Nunc omnes odit fastus, nunc displicet illi 8o Quaecumque adposita cst janua dura sera. At te poena manet, ni desinis csic superba. Quam cupies votis hunc revocare diem instid It , eadem Notum adpelle apud Flae.

cum L. 3. Od. IS.

Non, si quid Photaen sinis,

Eι te, Chlori, decet. filia rectius

DuRA sERAJ In Siartiano Statii erat apposita, itemque in nostro tertio a manu prima. vere. vide Nie. HeInsium ad Ovid. Epit L Didus s. lIoo. ad Epist. Deianir ν. 6 o. ad L. 3. Amor. lFleg. 6. F. I. Ele . 24. Io. ero quod habent plurimi codices , legitur frena lin pauculis quibusdam. sed illud figuratius;& lolent poetae januis senium dare. diximus

si pra ad Eleg. 1. x. II. 8 I. Nisi DEsINIs EssE SUPER EA J omnes veteres miro consensu ni habent, voce decurtata, pro usitata nis optime, & verissime: quamquam hoc levieulum qu Iddam aenugatorium vickbhur hominibus invenustIs, sui, aurium judicium quale sit , non magisciunt, quam rex ille Phrygum Midas. T le est illud magni magistri L. 6. Aen. s. 192.

Et, ni doeta tanus tenuas sim corpore vitas Admoneas volitare cama sub imagine formae,

Inruat.

Adi sis ad Iulium Seal;gerum L. 6. Poetic. C. quo loco super Paulli cerrati poemate disceptat. Poenam vero manere hane puella. rum liaperbiam , quae animum arguit erud item, etiam alii poetae statuerunt , plus unal oceasione. Festive ingeniosissimus Areostust Cantu 4. Ortandi Furentis, stroph. 63. t Penio m Ido a quanto, e pol ruposieri Una donetaeria d-q- δε morire, i Perche lascis fuar xis ramorosa Sue braccia at suo amaror tanto desire Sia malederito At tia leue ρομE ministro chi la puo ραμ.

Non chi da vita at μ' amaror feriis. Quae verba hunc ferme sensum habent: mee secum volisns animo, sic deindeprossur r' Ergo erit, in ρereat forma praestante tueua , Ardentem eviris juvenem quod foverat ulnisi At prius in Mes ρσωπι, letumquε repertor, ει quicum rue res tam saevum ferro Ur m

Perdite erudeles non una moria puellas r

ouid meruere bonae, quae Iasi limina ab ipse

Genuentes revocavi Veneris dulcedine amam est

Atque hujus tuae sententIae rationes reddἰt, ex iniquitate legis ductas, quae lex in sequiore sexta puniat id , quod viris tantum non laudi datur, quum tamen amoris calca ria sui loquitur Lueretius non his minusi sint quam silis acrI ictu extimescenda. N

OUio mihi, si fueras miseros laesurus amores, Foedera per Divos clam violanda dabas

I: MIsEROs LAEsuaus AMANTEsJ melius i per NIeolaua Heinsius , malebant lusinus. libri laesurus amorer. Fruterius olim, de nu- l Sane utrumque recte dicitur, sed sensu non-. nihil

210쪽

Ah miser, etsi quis primo pessuria cesar,

Sera tamen tacitis Poena venit pedibus.

nil, II 4Iverso. Elegla prox Ime supertare limbuimus, p. 7s.

quod quale sit, sequentia sitIs declarant. Hic

vero an rem laedere perhibetur ille, qui prior foederi, mutui fidem rupIt ac violavit. Pulcerrime ad rem nostram Uenusinus poeta Epod. I s. initio: Nox erat, er caelo sugebat Lima sereno Inter minora sidera;

Cum tu magnorum numeri laesura Deorum In verba jurasas mea.

Naso L. I . Metam. 38Ο. Nee nnere externa socialia foedera laedam, Dum mihi Ianimam servabunt fata Canen

Nee liolase fidem tentant in aequo prodes. Persidio poenaM exigis uti Deus. Praecipue cum laestia amor: ma mater Amoris NM theriacis edisa fertur aquis. L. I. Art. Amar. 397. Laesa Venuε justa arma movet, telamqM re mittis :Et, modo quod quesa es, ipse querare,facit.

Remed. Amor. . 4s 8. Et Parin Oenone summos tenuisset ad annos, Si non Oebalia pellice laesa foret. L. I. Metam. P. 6o8. de Iunone: Atque ,suus conjux ubi sit, circumspicis, in quaa Deprensi toties jam n sset furta mariti. ΩΜem pinquam eoelo non repperit , Auι ego fauorsAωt ego laedor, ait. Horatius L. I. Od. 33 , ad hunc nostrum p .

tam d

Albi, na doleas , plus nimis memor Inmitis Ghcarae , neu miserabiles Decanses elegos , eur ιibi junior Laesa praeniteat μου. Venus apud Martialem L. 6. Epigr. 2I. σε ego lascivum Maptem furisunda ceciat,

Legitimos est eum vagus nil toros.

Sed psquam me, es, nulla me pellice laesit. a. IAM vioLANDA J Ita Scaliger ex uno suo: sed obstant alii omnes, In quibus clam violanda , h. e. furto tacito. id quod sui non polle, nee Deos aut caecos cile aut surdos, ostendunt sequentia. 3. AH MisERJ exclamatἱo pathetiea. CI. eero Philipp. a. C. 7. O miper , sive illa illi nota non sunt, nihil enim iam nosti, sive sunt,

qui apud tales viros tam impudenter loquare de Philipp. Is . C. II. O miser cum re, tum

hoc ipse, quod non sentis, quam miser sis. H

ratius L. I. Od. 27. p. l8.

Ah miser, Luanta laboras in Chaobris Digne puer meliare summa. Catullus Carm. 8. Miser Catulis , desinas ineptire , Et, quod vides perisse, perditum ducas.

Lueretius L. a. p. I . O mi eras hominum menteis, o pectora caeca fLualibus in tenebris vitae, quantisque periclis Degitur hoc aevi, quodcumqua es fMartialis L. I. Epigr. 64. Ius te bis decimae numeramem frigora brumae Conteris una tribus, Gargiliane,foris. Ah miser, demexus visimi litigat annis aeuisquam, cui vinci, Gaudiane, licet r3. ETsI Is PRIMO PERIURIA CELAT ,&e J eitavit hos binos versicillos Lutatius Papinii interpres ad Mee verba L. f. Theia 689. Sed iidet hoc, vido iste Deum regnasor, ausis

Sera quidem, manet Ira tamen.

Indigne hane moram ferunt quidam , ellam alia sapientes. Cicero orat. pro Coelio C. 24. pro, ut immortales f cur interdum in M. minum sceleribus moisnu aut conniistis , μι praesentis fraudis poenas in Lem reservasis ρPrudentius Caesar respondit Diviconi, ceterisque Helvetiorum legatis, L. I. Beli Galx C. I . Luod sua victoria tam insolanter gloria. rentur , qu 'dque tam diu Ia impune tulisse injurim admirarentin , eoilem pertinere. Consuesse enim Deos immortales, quo gravius horPisus excommutatione rerum doleanι , quos pro scelero eorum ulcisci velint , his secundures interdum res er diruurniorem impunitatem concedere. Pulcre noster Albius, tacIiis pedibus Poenam venire , dixit. quod autem sera veniat , inde est , quia elaudicare dicebatur 3 sed conti-ntiato eursu serius Ocius nocentes tamen ad sequi. Horatius L. 3. Od. 2. '. 3I. Raro antecedentem Musium Deseruis pede PMna elaudo.

inibi recte Porphyrior Hoc preximum ess illi,

SEARCH

MENU NAVIGATION