Albii Tibulli equitis Rom. Quae exstant, ad fidem veterum membranarum sedulo castigata. Accedunt notae, cum variar. lectionum libello, & terni indices; quorum primus omnes voces Tibullianas complectitur

발행: 1708년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 시학

262쪽

L I n. II.

eris missens ova, futuri

Certus, itum pessimus audior. Pittere Honoratus Falitellus, poeta purus ac nitidus, culus ego plura exstare tam inama gno emerim: Utque dυn vemens genis Conniventibus, . Iedambiti Sopor, unus ut

citante labello. piilcre, inquam, Somnum pede debilem fecit. Rationem nos docet Pausanias Eliacis prioribus, sive L. s. In altero vero a cae lat re , quod est a laeva , ordinem operis in orbem

ocubi terseΘnti , femina expressa es puerum eons uum dextera album sustinens; nitrum fit. nistra, . hune dormientis UR a , distoriis v. trum lue pedibus. Indicant inscriptiones, quod facile tamen , ut nihil scriptum sit , conjicere

posses, eorum puerorum unum Mortem esse, ni rerum Somnum , mulierem illam Notum utrius.

que nutricem. Quem Pausaniae locum haud incuriose expendit ingeniosus seriptor Caesar Ripa L. 2. Iconolog. in Noctis imagine. Noster quoque Hoosdius alicubi repeti droomen dixit, manifesta imitatione antiquitatis. Non convenIunt libri in epitheto Somni rum: alii nigra habent, ali I vana. Hoc qui probabunt, Marone se auctore tuebuntur, L. 6. Aen. p. 283. In medio ramos annosaqvi brachia pandittamus opaca , ingens r quam sedem Somnia volgo Vana tenere ferunt, foliisque sub omnibus hae

rent

Itemque Ovidio, L. II. Metam. I A. Hunc circa pasm varim imitantia formas Somnia vana jacent totidem , quot messis arisas Siloa geris frondes, Octas litus armas. atque etiam Ipso nostro AlbIo , SomnIa adloquente L. 3. Fleg. q. 3. Ire procul. vanum salsumque amertite usum. Desinite in vobis quaerere vella fidem.

Illud qui malunt , Nasonein habent faven.

tem L. 2. Fast. Interea placidam redimita papavere frontem Nox venit, er letum somnia nigra tralat.

Sed Heinsius, quum furum Somni alas se. cisset, pigra hic reponit , ne bis idem diea. eur. ingeniose. & possit firmari ex PapinIo, L. Io. Theb. e. Io2. in descriptione regiae Somni, quam In Nasonis aemulatIonem exstruxisse videtur: se aurem, vacuus curis, humenica subter

Antra soporifero stipatus fre, tapetis

Incubat. Exhalant vestes , o corpore pigro

Strata eatent.

Mihi autem non dicam dolo nee vana placent somnia, nec nigra. non quo utrumque

epitheton, siquidem in loco ponatur , non si probum atque elegans: sed quIa neutrum hic dicat quidquam , quod quidem ad remi pertineat. Somnia noster Albius pedum vit Iol teneri ait, neque recto fradu ac firmo posse Incedere. Huc vero quid facit, si vel vinal sint ae si iblestae fidei, vel nigra de noctis co-l lore t Ineta Veram lectionem ac germanami habebImus, nἰ fallor , si pudente unius II-

terulae mutatione ex vana fecerimus --l ra. Ita coli ge. Quibus eiura sunt intror' sum retorta atque incurva , Latin Is dicunt tur vari. Pompejus Festus i Valgos opiliust Aurelius , aliisve teinplures fiιnt dici , quit Mersas suras habeant. e contrario vari dico. ur incurva crura hasentes. Inibi Se verbal Plauti producit, ex nescIo qua comoedia deis perdita: Sin ea mihi insignitos pueros parisposea,

Aut varum, aut valgum, aut com mem , auspadium , aut Moccbum filium. Horatius L. I. Sat. 3. p. 47. hunc varum, dirioriis cruribus: illum

Balbuiis scaurum, pravis fultum mala talis. In hominem varum lusit Martialis , sed inmiti joco, L. 2. Epἰgr. 3s. m sint erura tibi simulant quae cornua M.

nae ,

In ristio poteras, Phoebe, lavare pedes.l Plinius L. i. C. 4s. Vola homini tantum, exisceptis quibusdam. Namque o hinc eognomina inventa, Planci, Pl.risti, Scauri, Pansae r meut a cruribus Vari, Vatiae, Vatinii: quae vitia tar in quadrupedibus. Certe in canibus agnoscῖt Varro lib. 2. de Re Rust. C. s. Ca-l pitibus . auriculis magnis , ac facias et crassisl ceriscibus , ae talis r internariis articulorumi longis e cruribus renis , er potius varis, quami variis. Vocem vari transtulit Naso ad boum eo nua, ad ramos arborum , ad brachia humana In luctae eertamine. L. I. Amor. Eleg.

t Duaeque super pontum simulato vesta Iuvencol Virginea tenuis earnua vara manu.l L. 2. Metam. de Iove In taurum mu- lato τl Colla toris exstant: armis palearia pendent: l Cornua vara quidem, sed quae contendere possisl Facta marim , puraque magis perlucida gemma. t L. D. 9. 8I. F f x Pestra

263쪽

Pectus quoque robora fiunt: Robora sunt humeri: porreetiatiue brachia varos Esse putes ramos I non fallare putando. verbis Acheloi cum Hercule de-Pugrinuri: Re rei viridem de corpore vestem Brachia 3me opposui: tenuique a teriore varas In satiene rua;ιus pugnae membra paravi. Nartialis L. T. Epigr. I. Vara nec infesto ceromate brachia tendis. Proxime ad nostrum Persius, si tralationem excipias, Sat. . M. I 2. Scis etenim iustum gemina sustendere lance excipitis librae, re sum discernis, ubi inter Curvi subit, vel cum fallit pede regula varo. Idem ille Genium vocavit varum, ut Albius nostet Somnia, Sat. 6.9. I 8. geminos, horoscope, varo Producis Genio. Hine obυarandi verbum est enatum. NonIus Marcellus: obvarare , pervertere , depramare. dierum a varis. Enniiu Achille:

1 Nam consiliis ob rant, quibus tamen Concedis Dic ordo. l Atque hos varos a lorῖpedibus non fuisse dii versos putabat Junius noster in Nomenci, tore. istos vero rectis opponit Iuvenalis Sat.

Gripedem restim derideat, Aethiopem albus. Et certe huju modi homines incerto grada incedunt, ac tardo. Unde amator ille Plautinus convicium facit suis advocatis, Poenul. Act. I. Sc. T. Atque equidem hcreti dedita opera amicos fu- Iliadi senes. Sciebam aurate tardiores. metui meo amori

moram

Nequiquam hos procas mihi elegi loripedes ιardissimos. Adparet, opinor, cur poeta noster Somnia , inccrto ac casabundo pede cuntia, tamquam ebria, vocaverit vara . Qualis S Somnus apud Pausaniam, cum pedibua distortis.

II. DIOAMus bona Verba, Venit Natalis . ad aras. Quisquis ades, lingua vir, nati lierque save.

I. Dic AΜus BONA VERBA. VENIT NATALI sAD ARAs.l Haec est distinctio omnium fer. me editionum: unde intelligere necesse sit, ipsum natalem vcn Ise ad aras. Quod quum

minus probaret Laevinus Torrentius, ita imiterpungebat, ad Horat. L. 3. Od. I. Dicamus bona verba: venis nasalis. ad Masmisquis ades , lingua vir mulierque fa . Melius autem ac verius GrOnovitis Patcr, ad Liv. L. 38. C. 3. Dicamus bona υerba, venit natalis , ad aras. Dicamus bona verba ad aras, venit enim natalis. Deinde & genus loquendi exponit ;nam Livius dὶxerat , adorent, ad quos precentur.supplicent, An braciensibus non superesse. Sed ignoravit opinor vir optimus &eandidissimus , talis fuit; ita ordinalse distinctionem ante plus ccntum annos M. Ant. Muretum; nisi quod has duas voccs, ait natalis, parcnthesi incluserit. In principe editione utrimque colon erat e id quod tantumdem valet. Verum hoc leviculum est.

sed quod Gronovius lentu distinctionis vul- Uram saris nῖhil putet Inept Ius, In eo non habet sibi adsentiet item Nasonem, lpist. Cydippac

Ter mihi iam veniens positas 'menaeus au

Fugit , er e thalami limine terga dedit. Ac Pontic. L. I. Epist. I. I 33. Ille ego, qui duxi vestros 'menaeon ad ignes; ει cecini fauso ea mina digna toro. Qitem locum DanIel Crispinus, Helvetius, in sua Interpretatione sic reddidit : ille ego, qui duxi Hymenaeum ad vestros amores. in Notis autem, verbis Bartholomaei Merulae, itar' ignes J id es raedas , quaa nubentibus a pueris praeferebanιur. Stulte utrumque. Ignes sunt,

arae exstructis Ignibus lucentes. i Inimos ipse noster Albius haud aliter loqui videtur,: Eleg. s. hujus libri, Ist. 6. ad Apollinem rs apse triumphali devinusia tempora lauro , t Dum cumulant aras , ad tua sacra veni. i Sia nili ira pulcerque veni. l Qi iam in rem plura produci possunt , ubit opus erit. nunc vcro nihil pertendemus. Ex

moret

264쪽

L I n. II. E L E G. II. Urantur pia tura socis, urantur odores, Quos tener e terra divite mittit Arabs

more d xit poeta bona verba : summa enim diligentia cavebant , ne sibi vel inprudenti. bus ullum verbum excideret, In quo esset mali omin Is signἱficatio. Tacitus L. . Annal.

C. IO. cnbn diem vacuum poena, tibi ister sacra er vota, quo tempore verbis etiam

profanis iactineri mos eset, vincla m laques indueantur p Ovidius bonata preces vocavit L.3. Tris . Heg. I 3 18. Libaque dem pro me genitati notantia tempus 'Concipiamque bonas ore se eme preces tSed & bdina verba ibidem, Nec dare tura iura nihil exorantia Divos ris tantis subeunι nee bona verba malis.

Atque ita loeis aliis compluribus. Vide L. I. Fass. e. a. & L. s. Trist. Eleg. s. 6. & L. a. Pont. Epist. . p. 7. Nec sunt inutilia quae Hieronymus Ferrarius notavit ad Cicer. Phi. lipp. 8. C. 3.3. URANTUR PIA TURAJ Omnem ritum saeri natalitii distes ex Nasonis Tristibus, lo-eIs modo Indicatis. Adde Propertium L. 3. Eleς. 8. Horatium L. 4. Od. II nostrum Alia um L. I. Eleg. 8. 3c L. . Carm. 6. siquidem hoe quoque Albianum est, ac non potius lepidissimae Sulpiciae. . TENER ARA Est mollis, convicio omnibus Oriental Ibus communi. Catullus Carm. I I. Sive in extremos penetrabit Indos , Litus is longe resonans Eo Tundisin undar Sive in Hircanos, Arabasque mollis. Manilius L. q. r. 6 2. Nec procul, in molles Arabas terramqua se

rentem

Delicias, variaeque novos radicis odores, Leniter a fundit gemmantia litora Pontus.

rentem ,

Et molles Arabao, silvarum ditia regna. Quae regna ditia exprimunt nostri equit Isterram deruisem. Ita quoque Seneca Med. s.

Et quἔi sagittas ditiis.s Arabes linunt,

Pharetraque pugnax Medus, aut Parthus levis. Claudianus, de quarto Cons. Honorii,s 8. Tu licet extremos lase dominere per Indos, Te Medin, te mallis Arabs, te Seres adorent.

Sed quae est notio voculae mollis apud hos

poetas Ambigunt magistri. Servium audia.

mus, ad L. I. Gcor. Q. T. India mittit ebur, nisiles sua tura Sabaei.

Sabaei inquiti populi sum juxta SViam . Arabiam i dicti Sabaei απο σιβι, quod apud

eos tus nascitur, quo Deos placamus. MOLLES autem ideo ait, vel quod sub aere elementiora sunt, i Nam, vi ais Lucanus, Duidquid ad Eoos traesus mundique teporem Labitur, emollit gentes clementia caeli. aut certe quia Alexander Magmu dicitur obsca

nys omnes , ab exercitu suo segregatos , illic condidisse. Vel ideo molles, quod semineos cutitus vestesque serunt. In alIa omnia ibat Valerius Probus , Ibidem loci r Sabae' natio es Arabiae: quos molles vitio hermonis, quia parum viriliser loquantur , dicit. Quod sane non est de nihilo. nam dc in Romanis proceribus hoc ipsum vellicavit Persius, Sat. I. s. 32. Hic allias, cui circum humeros Macinthina. Lena es, Rancidulum quiddam bauba de nare lacutus ,

Phruidas, mpsipylm , vasum er plorabile siquid,

Eliquar; tenero supplantat verba palato. Claudianus L. r. in Eutrop. s. 6 I. verbisqua sonas plorabile quiddam Utira nequitiam fraetis, praelia narrat.

Ibi tu He insit notam Inspice. Sed potius est, ut tiner hic significet inbellem , qui opponatur duro ac forti. id quod Servii prima ratio volebat. Arethusa apud Propertium, L. q. Eleg. 3. y. 23.

Dic mihi, num teneros urit lorica lacertos 'Num gravis inbelles atteris . hasta manuε. Maro L. 2. Geor. 9. IT . Haec genus acre virum Marsos , pubemrse Sabellam, Adsuetumque malo Ligurem, Volscosque ue

Eriuiis: Mee Decios , Marios, magnosque milus: Scipiatis duros bello rσιe , maxime Caesa rae, nune exiremis Asiae jam vietor in orisInbellem avertis Ronianis aresim Indum L. 8. Aen. s. 7 s. Adlius haec cernens arcum intendebat Apollo Desuper: omnM eo terrore Azyptus, σ Indi, omnis Arabs, omnei verrebant terga Sabaei.

265쪽

; Ipse suos Genius adsit visurus honores ,

Simi autem voees reciprocae , mollis, & in. bellis. Horatius L. I. Od. I 8. ab Italia volantem Remis adurgens, accipiter verus Molles columbas. L. 4. Od. . p. 32 δ nee inbellem feroces Progenerant aquilas columbam. Horatius L. 1. Sat. 4. 2. 34. Pedi inibus patulis jaetas se molle Tarentum. L. I. Epist. T. P. 4s. Parvum parva decem. π ibi jam non regia'

Roma

Sed vacuum TFbur placet, avi inbelli Tarentum. Propertius L. 4. Eleg. 36. Aut qualis flexos Iolvit 'ibona per orbes Serpentem, inbelles quem timuere brae. Papinius L. io. Theb. s. 868. verbis CapaneI:

Humilesne Amphionis arces,

Proh pudor. mi faciles, carmenque inbelle secuti Et mentisa diu Thebarum fabula muri pEι quidnam egregium prosterλure moenia mollis dia lyra rPossis & ιenerum hie Interpretari de habitu corporis tenuiore. Ita certe IuvenaIis Sat. s. '. 66. Muthis foliata parantur. Bis emitur, quidquid graciles hue mittitis Indi.

MOR Est In Decreto Duumvirum, Florentiae reperto, quod in Antiquitatum Monumentis olim evulgavit vir praeclarus Georgius Fabricius p. 3 s. deinde ex Matochio Gruterus Inscr. CCxxvIII. 8. dc nune nuper R. P. D. Bernardus de Mont faucon Diar. Ital. p. 381. In eo inquam Decreto ita legitur:

sie noster Elegia proxIme superiore Cupidi. nem vocat ad festas dapes. Wittianus prior suptii vocem Genim hanc glossam habebat,

deus naturari non Indocte. Horatius L .2. Epist.2.ν. 87. Scir Genius, natati comes qui temperat astrum, Naturae deus humanae.

Varro L. I 6. Rerum Divinarum e Genium esse uniuscujusque animvim rationalem ; es' ideo esse singulos sineulorum. talem autem mundi antismum , Deum esse. Genius Dem est, qui praepositus in , ae vim habet omnium rerum gerendarum. Servius ad L. I. Geor. V. 3 2. Genium dicebant antiqui naturalem Deum uni--cujusque loci, vel reι, avi Mminis. Admodum pulcra sunt, quae Dionysius Lambinus notavit ad Horatii verba modo laudata. 6. SANCTAs cou sJ sie GENIUS SANCTUS d Ic Itur in antiquo lapide apud Gruterum p. Cui II. I. in alio Romae in Subura. quem habet Reinesius Classe I. n. 194.

NARDOJ Nicolaus Heinitus Iruus Ahria corrigebat Nor. In Nason. Epiae Sapphus, p.76. eo quod Horatius quoque nardum vocet Assyriam, L. I. Od. Ir. Recte sane Horatius; sed & recte noster Albius , eui aliter loqui visum fuit. in duobus libris pura Invenimus: ceteri omnes puro habent. Quocirca in tanto consensu nihil temere inmutandum videtur. rum exponit CyllenIus pro genuino ac non adulterato. Atque ita etiam sensit Vir doctissimus Antonius Bynaeus , amicus olim noster dum viveret, In commentario bona

frugis pleno de Morte Iesu Christi, L. I. C. 3. Sed praestat Inlustrissimi Spanhemii

sententia , purum nardum non de unguento,

sed de tenui ae simplie; & solo oleo nardino capientis, Observ. in Hymnum Callimachi in Apoll. p. 38. 39. Tu legito t fures enim

precium operae.

8. LilloJ solenni dape ἐn omni sacro natalitio. Ovidius L. 4. Trist. Eleg. Io. II. c

Qui tribus amo quater mensibus onus erat.

266쪽

L i n. II. E L E G. II. 23r Adnuat &, Cornute. tibi quodcumque rogabis. Io En age, quid cessasy adnuet ille; roga.

Auguror, uxoris fidos optabis amoreS. Jam reor hoc ipsos edidicisse Deos. Nec tibi malueris totum quaecumque per orbem Fortis arat valido rusticus arva bove.

Lucifer amborum natalibus in suis Blem: lina celebrasa es per duo liba disi. l& Amor. L. I. Eleg. 8.'. 94. lCum te deficient poscendi munera causa/, lNatalem libo testifcare tuum. L. I. Art. Amar. p. 419. l Miu , quasi natali eum poscis munera libo ; lEt, quoties opus es, nascitur ipsa Itui Sed exempla sunt in pronitu. Libum deseri lbit Servius in L. 7. Aen. x. I . Liba sunι lplacentae de farre, melle , er oleo, sacris aptae. lHoratius L. I. Epissi Io.st. IO. l fitque sacerdotis fugitivus, liba recuso, Pane egeo, jam mellitis potiora placeniis. lDicta autem sunt liba, quod Diis libarentur. lAlii ab Libero patre derivant. Ovidius L. 3.

Nomine ab auctoris ducunt Libamina nomen,

Libaque: quod seris pars datur inde focis. Liba Deo fiunt: sueris quia dulcibus ille

Garadet , era a Baccho mella reperta ferunt.

quam sententiam minus probat Vossius in Elymologico, & priorem putat veriorem. 9. CERINTHEJ nomen peregrinum ,& servile. Pulere vetusta in Horatium Scholia, iquae Iacobus Cruquius conseilit, L. I. Sat. la. V. ου I. Sis licet Me Cer ntha tuum' Sιν-. lnem suum convertit ad puerum Cerinιhum, pul- l

cherrimum eo tempore. -- -Cerinthus autem

dicitur illis temporibus fuisse pulcherrimum scor- lrum, msigni specie σ eandore. In libris serme omnibus hic elt Comine. quam esse veram lscripturam lacile evincit uxoris mentio. servis enim non uxores erant, sed coirili ma-lles. Cornuti autem cognomen In multis A. imiliis claris atque inlustribus reperitur. Hunc nostrum ego illum esse arbitrabar M. Cornutum , qui 2raeturam urbanam gessit Hirtiodi Panis Cost. A. V. Dccx. Cicero L. I . ad fami l. Epist. I 2. Placuit nobis ut statim ad Cor. nuIum praetorem urbanum literas deserremus, iqui, quod consules aberant , consulare munus lsuri bat more majorum. ibidem EpIst. I 6.

Nihil post hominum memoriam gloriUius, nihil

gratius, ne tempore qui im ipso opperιunius accidere vidi, 'uam tuas , Plance, literas. Re iditae sunt enιm frequenti flenatu Cornuto, eum is frigidas sane o inconstantis recitasset literas Lepidi. - -- Flagitare senatus institit Cornutum, ut referret statim de tuis literis &Philipp. I . C. I . quo loco sentent Iam dicit post victoriam apud Mutinam partam: Uti ob eas res bene , fortiter , feliciterque gestu , C. Rinsa, A. Hirtius, congiara , imperatores, alter , ambove , aut si Minerunt , M. Comuus , praetor urbanus , siupplicationes ter dies quinquaginta ad omnia pulvinaria constituat. Sic , in. quam , ego opinabar. Verum quum destituar liquidis argumentis , nihil ulterius pertendam. Fuerit igitur haec Elegia perscripta adjuvenem aliquem praeclarum, uve Sulpiciae gentis, sive Caeciliae. nam in utraque Corinnuti cognomen usitatum illo tempore suilla scimuSas QuodcuΜGE ROGAEIsJ Ex lenta re. ligione. infra L. 4. Carm. 6. Praecipit Ur natae maser Dialosa, quid optet enla aliud tacita eum sibi menIe rogat. OvIdius L. 3. Trist. Eleg. II. V. s. Si tamen est aliquid χ-is hae luce petendum; In loca ne redeas amplius ista, precor. Io. ADNDIT ILLE, ROGAt Melius excerpta Lipsit, adnuet. Sic & HeInlius malebat. Ir. UxoRIsJ Non reapse, sed spe Sc volo. Noster L. 3. Eleg. 3. s. 32. mee alii cupiant. liceat mihi paupere enou Securo cara conjuge posse frui. Et se omnia nomina societatis conjuplis tam ad eos reseruntur, qui voto jam potium tur, quam ad eos qui cupiunt potiri. Vide Servium ad L. 1. Aen. p. 343. dc ad L. 4. ν..3s. 136.

vA EovEJ Est enassage numerI. nam in Ita. liae solo pingui ac denso pluribus arabatur bubus. Plinius L. I 8. C. I 8. Syria quoquσtenui sulco arm , cum multifariam in Italia octoni boves ad singulas vomeres anhelent. Hinc

267쪽

rs Nec tibi gemmarum quidquid felicibus Indis

Nascitur, Eoi qua maris unda rubet. Vota cadunt. Vidcia' ut trepidantibus advolet alis, Flavaque conjugio vincula portet Amori

Aratra nitantur meis. l

Est autem valde artificiola hujus pentametri structura, duobus in priore tmesi epithetis, quae dispescuntur uno verbo regente; binis deinde subiectis sequentibιis , quae tertium rursus subiectum separat.

Dis N Asci iusti Feliciter ingeniosus ille Fru. terius India restituit, L. t. veris mil. C. II. quod firmant libri nonnulIi, di priscae edi. tiones. Mare illud vastum, quod a sinu Ara

bico usque ad Gangen protenditur, olim Indicum & Eothraeum sive RHrum vocabatur. Mart Ialis L. Io. Epigr. I s. midruid Erribra a niger invenis Indus in ialga Senera Oedip. I ius im avis pelagi rubentis. Promis hic oraus, aperitque iacem Phoebus, o famnis propiore nuclos Inficit laxios. Plinius L. f. C. 3s. Praecipue ainem laudantur margaritaci circa Arabiam in Persico sinu maris Rubri. Ita dictum volunt a colore, multis

rationibus stῖpati viri clarissimi; inprimis qui .dem , ubi agitur de sinu Arabico. Sed nos

oculatum testem audiamus, minime Vanum, neque literarum peritia tam leviter instru-Qum, ut a jure suffragii sit repellendus. I, est Petrus delia Valle , nobiIis Romanus, Itiner. Turcie. Epist. II. maravellai Mn' Aspat δει nome di Ruso, che se da a questi maret periae non λ come si mar Nero, cia per lasimuratas sua, eis nasca daι fondo evo e spercho, merita deman eηιe qua nome : in questo

bone, cis significava Rus. ι dia quale, come si

vera in us avresso i Latini, tutio quel mare, e non it solo seno Arabico, che re tina partIcendi esto, prere di Rosio si nome, che da' moderni pol, sorte terche cosι lochiama la Sacνa ScritIura vel passanio degli Ε bres, at sino Arabico, di cui pa tiamo, piis spetialmente e salo appropriato. Sed hoc totum negotium eruditisti me explῖcavit nuper amicu, noster suavissimus, &publico literarum bono natus , hiadrianus Rclandus, elegantistima Dillertatione de Mati Rubro. partem deteriorem interpretatur. quod factum non oportuit. Sed post vota rata, quid hic faciat uι inam , optandi particula , ViXbene perspici potest. Credo verum vidisse Guyetum atque He insum , qui viden' ut i gebant. Noster huius libri Eleg.

EveuIura Iretor. I Llen' ut elicibus extis

Siani cet piae dos nuntia fibra Deos qui locus Ita huic loco similis est, ut non

ovum magis sit ovo 7. SIREνITANTI Bus Atas J Non placet

epitheton vallum in Deo pusillo. In eodke Angeli Colotii, Inque uno Achillis Stat II, erat trepi tantibus. & sic liber Sehesteri apud Fleinsium. Id quod ego verum arbitror. Est

enῖm hoe alacritatis ae celeritatis verbum. Ovidius L. I. Metam. s. scis. Sic aquilam penna fugiunt trepidante columbae.

non enim ibi solus est metus; sed & summa adceleratio, Si festinatio diligentillima. Idem

L. 2. Ponta Epist. a. p. 37. Accipitrem metuens pennis trepidantibus ales Audra ad humanos fessa venire sinus.

Maro L. 4. Aen. . III.

Dum trepidam alae, satiusque indagine iam

sunt.

Elegantissime Horatius L a. Od.

Cujus relavum trepidaυit aeIMClau fere lustrum ibidem Od. 3. p. I 2. pin s ingens albaque populusina bram hospitalem tofociara amaris ramis, o obliquo laboraι

268쪽

2.33

L 1 n. II. E L E G. II. Vincula quac maneant semper, dum tarda senectus . xo Inducat rugas , inficiatque comas. Hac venias Natalis avi, prolemque ministres, Ludat & ante tuos turba novella pedes. III.

L. I. Fpist. o. V. II. . t caussa nulla est. Flavus color nuptiis vel ma Purior in vicis aqua ten/is rumperepti bum, ' xime proprius ab omni aevo fuit. Claudia Luam quae per pronum trepitultiun nau u. t nus Nupt. Honor. & Mariae, st. 2II. Vene re rivum ' ris verbis ad Amores rL. 4. Od. II. II. Hi nostra nitidos postes obducere nurto Sordidum flammae trepidini rotantes Contendant. pars nectareis a pergite tecta Vertice fumum. Fontibus, s flamma lutas adolere Sabaeos. Vides ubique motum tremulum, agilem, i Pars infula croco velamina lutea Serum inquietum e qualis est alarum in aere mota- l Pandite. Ttim. l Plura notavImus ad L. I. Eleg. 8. p. 46. . quae I 8. FLAvAQUE CONJuoro vi NCULA POR- hue revocare utile fuerit.

TET AMOR J vincula Intellisit legitima, quI-l 2 o. INDUCAT Rus M, INFICIATQUE co bus inter se conjupes devinciuntur. Hinc l MAsJ eani& rugire serme conjungi solent apud eisite jungere Claudianus dixit, EpIthal. Pal- . bonos scriptores. CIeero de Se ct. C. I 8.ladii R Celerinae , '. 31. ubi de Hymenaeo: Non cani. non rugae repente auetoritatem arris Hunc Musa gemitum tegit Qtherea, ducemque i pera possunt: sed honese acta superior aetas seu Praefecit thalamisi nullum junxisse cubile rius evis auditorisasis extremos. Propertius L. Hoc sine, ηις primm fas es attollere taedas. l 3.Eleg. 23. 33.& Nupt. Honorii & Mariae ν. Iax. Vellera tum cupies albos a stirpe catillos,

propere regalibus annue votis. Et speculo rugas increpitante rioi. Iunge toros. Ovidius L. v. Art. Amat. III. Cyllcnius poetae nostri verba de Eona Vene- ει tibi jam cani venient, formose, capilli: 'ris interpretatur. Neque hoe male. Papi. Iam volent rugae, quae tibi corpus arent. nius, de Venere, quam LemnIades graviteriL. t ostenderant, L. f. Tlicb. s. st. Quam cito s- miserum laxantur corpora ala Paphon utierem eorumque altaria lin- rugis, uens, ει perit in nitido qui fuiι orea color Nee vultu me crine prior ,solvisse jugalim Quasque fuisse tibi canas a virgine iures , Ceston, G Idalias procul ablega se volucres Spargentur subitae per caput omne comae. Fertur. Horatius L. 4. Od. I 3 . II. inibi Lutatius: CUD J es vinculis ornamen- - refugit, te quia luridiri, quo circumdatur Venus, omnibus illecebris Dentes, re quia rugae nuptiinum rue cupiditatibus elaboratum. quo ma-M - Tarpant, capitis nives. trimonia icitur alligare. Scholiastes Barthii, II. Huc vΕM1 T NATALis AVISJ cornicem nondum editus: Cesso J cinctorium Veneris veliinterpretatur Scaliger , quae sit concordiae Ramam, quo amantium pectora in minuum a.'symbolum. Quam In rem consulantu duo

morem constringebat. At Ius Magister: Cesti ,smagni viri, Angelus Politianus, Misceli. C. i. Balaeus Venaris, quo utebat concoritis o& Hadrianus nosthr Iunius L. I. Animadv. amabilisas conjugum. Irioque jus alcim appella. .C. I. Uterque praecipue nititur icit imonio vis. Iuno dicituν, quae eo'unit conjugia. AeIiani L. de AnImal. C. s. inio & Gy- Recte ille. Papinius L. i. SIlv. a. p. 139. l raldus est ustis Hist. Deor. Suntagm. I. Sal CQuaerit mmen thalamis intactum dicera cadi l Aelianus ibi dicit, audisse se, veteres olim men, i in nuptiis, post Hymenaeum, cornicem ro Quo vatem mulcere queat. δει Iuno verenda leare solitos fuisse; idque concordiae signum Vincula . . insigni seminat Concordia raeda. ' i dari iis , qui liberum quaerendorum caussa Haec aurem vincula cur nolim, & vel conventiliant. Sed vel hine intelligas, morem

firma furiant vel fausta, vel denique vitrea , i illum jam pridem in desuetudinum vcnisse.

269쪽

maxime cornἰκ-st liolum. Persius Sat. s. p. II.

quod non iacgamus concoi liac incl hinc noli conlicitur , ut rivi, n uti se diei ellicat. Accedit quod non pauca olim in imo re posita habuerint Gracci , quae Romatia gravitas repudiavit. Cerre cornix Plinio ales uicitur ira licatae Warrulitatis , inauspisat DLma foetus tempore, hoc es, post M tilium , L. Io. C. I x. Igitur haudquam felix augurium facit liberos quaerentibus. Clamoic dc liti. s g radem , atque alias aves hostiliter in-

Tu neque an tarti . coiintur dum massa ea. Folle nisuis ventos 3 nec clauso murmure

raucus

Nemo quid recum grais eornicaris ingle. Quid multi, λ Locus cit corruptus e sed felIcillime per fanatu, ab Nicolao Heli sio, Hac Ara iisti Natalis avi , ἴνHemque mini res.scribente in AdvcrsarIis. Hac ade, hoc augu

valete , notat Servius ad Eclog 9. R. I s. l plo ucterum Sc Ciceronis. Vide Eliarisium itaque in obicaenis avibus merito posuit Naso Amor. L. 2. Elcs. 6. P. 3s. Inio de ipsas liuerse crudeliter depugnare ollendit vetu prinverbium, quo cornicum oculas con Uere dicuntur, qui in eadem arte ostendero laragii nititer inro sit indoeilor. quali quum de verbi aliculus notione ac vi digladiantur duo latii. stae grammatici. Macroinus L. T. Saturit. C. s. cis Ivis telis ua visenta sincumbat , o Graecus Graeco erWisu ιunc ρltis sum, tamquam eo vix cornisi ocu est dias. Quin etiam cornmis vocabulum probrosum haberi , ac pro non levi convicio iaci scimus in mulieres detriti floris. Horatius L. A, Od. II.

Annas fata dederu-t, Servatura diu parem Cornicis v l. re tenipotibus L m.

Martiat s L. Io. Epigr. 67. 'r has filia, Aularis noverca , SD a1n vidis Niobe puella canam , Laertes a Diam senex vocavis, Nutricem Priamus, socrum ThVses , Iam erennibus omia s superses. in Liisibus liberἰs, Carm. 17. . Cornix , o caries, vetiisquς bustum , Turba edi putri a sei/ octauorum , dic. Atque hinc est cin vicari, verbum coptume instit. Grairimat. L. I. p. 93. Horatius L. I. Od. I S. P. F. 3sala ducis avi domum , Κ tammiatio repιιιι Graecia milite. 12. Tu RRA NO ELLAl a vitibus tralata lo. cutio. Varro L. l. de I e Rust. C. 3r. sine --llas fodere, Am arare , Ur postea occare ,

id es eoinminsura , ne sit sacta. Virgilius

Eclog. 3. e. Dal a m , credo, cum me arbusum videre Mnnis, Atque mala visis incidere suce nmellas.

Iunius Columella L. f. C. 6. Plinioribus ramis plis es palmites alias ab aris siparati impo.

ieruium in Sumon. Domitiam C. T.

III.

RU R A meain. Cornute, tenent villaeqlic puellana

Ferreus est eheu quisquis in urbe nram Ipsa Vcnus laetos jam nunc migravit in agros Verbaque aratoris rustica discit Amor.

270쪽

L 1 n. II. E L E G. ' III. 23 ss o ego, quum dominam adspicerem, quam sertiter illic Versarem valido pingue bidente solum.

Agricolaeque modo curvum sectarer aratrum , t Dum subigunt steriles arva fercnda boves. Nec quercrer, quod Sol graciles exureret artus, io taederet aut tenera S pustula rupta manus. Pavit 8c Admeti tauros formosus At Milo: Nec cithara, intonsae profueruntve coniae. Neeeta, L. I. Amor. Eleg. 2. Rura peto: Ua earqueforum, miles riquestrales. Et mensti Veneris erilis in aris puer. Pascit Amor pecus , at nurneram C therea recensit.' Vomere dura iraυi jugera findit Hymen.

t dominam mirantur oves, dominumqm ist i luerem :Vicinasqtte rudis combribit ara faces. Plus solito perulans aries falit uela aruerellas Sentit aratori numen inesse suo.

4. VERBAQ11E ARATOR Is RusTICA DISCIT

AMORJ Urbanissime. Respexit, ni fallor, at Moschi Amorem arantem. qtiod det Icatini, mum epIgramma Ita vertit Polit Ianus e Peram humeris habilem posito nime induit arcu, Et posita batulum lampade sumsit Amor. Suhae iugum missos stimula cisat,etae, juvencos probus,'eiatae semina mandat humo. Suspicioni rue polos, Imple, inquit, IIviter ama, Ne cogam Europae re juga ferre bovem. s. O EGO J Exel amario pathctica. citralis Elegia proxime sequente. Ist. 7. O ego, ne possim tales sentire dei res, Quam martem in gelidis manIibus esse lapis fHoratius Epod. i i. Ipso fine: O ego non felix, quam tu fugis, ut poet acres

Agna lupos , capreaeque leones.

Vide sue Charisium, qtio loco de Pronom Ine

agit, L. 2. p. III. I 32.6. VERIAREM VALIDO PINGUE BIDTNTEsoLυMJ Est In nonnullis Deido : idque praeferebant Cyllenius & Gebhardus. Malc. Inopere rustico fac Iundo valida instrumenta re. uiruntur, hoe est, gravia Se firma ac ponerosa. I.ucretius L. F. '. 2O9.2uod superest arvi, tamen id natura si vi Semibus obducat, ni vis humana ressistat, Vitai causa valido eccista bidentio emere, er terram pressis proscindere aratris. PlInIus L. I 8. C. s. de C. FurIo Cresino, eus dies dicta erat, quod putarctur fruges alienas pellicere veneficiis: Bsrum nitem rusti eum omne in forum attulit, adduxit filian validam , atque ut a 3 PI ne curatam aove tam , ferramenta cretis faeta, vors ti

sonu, vomeres ponderosa , boves se uros. M. rene is Heaut. Act. I. M. I. P. 36. C. istos rastros inferea tamen A pomer ne labora. N. minime. C. quam rem aps 'M. Sine vacivom te m ne quod rim mi M. C. Hui, tam gravis hos quaeso 7. CURVUM SEcTARER ARATRuΜJ In quἔ-busdam eumus est. sc Maro Eclog. 3. 42. Tempora 'quae messer , quae curvus arator

haberet. Plinius L. I 8. C. Ist. Arator, nisi incurvus, praevarieatur. Dese translatum hoe erimen. in forum. Ibi irarue eaveatur, ubi inventum es.

Sed ne Ita legamus, Obstat AlbIi liostri eonis suetudo, numquam epithethon suo sibi su

lecto defraudantis. Praeterea ipsi im aratrum citruum dicitur, δe incurvum. Lucretius L. f.'. 934

Nec robustira erat curis moderator aratri uisquam: nee sellas ferro m Erier arva. L. 6. LII 3. Praeterea jam pastor, armenIarias omnis, Et rebustus item curvi moderator aradri, Languebant. Marci L. I. Geor. V. II .

Continuo in silvis magna vi flexa dematur In burim , tr eurvi formam accipit ulmus

aratri.

Arritola, incurvo terram mol tres aratro,

. Exesa invenire scabra robigine pila.

SEARCH

MENU NAVIGATION