장음표시 사용
301쪽
x61 ALBII Τ In ULLIss Concubitusque tuos surtim, vittasque jacentes, Et cupidi ad ripas arma relicta Dei. Carpite nunc, tauri, de septem montibus herbas, Dum licet: hic magnae jam locus Urbis crit.
Roma, tuum nomen terri S fatale regendis
Qua sua de caelo prospicit arva Core S:
Mars videt lianc, visamrue cupit , potiturque ve quis alius auctor est libri de Origine Ro- evitam: l manorum; & Plutarchus in Romulo. Cetera sua ditana furta fefellis ope. rum Iliam fuisse Aeneae filiam Ennius pro- Somnus abiit Deet illa gravis. l didis te dicitur apud Servium in L. 6. Aen. Plura illic sequuntur, sed ad fidem pooicam i s . 777. Quod quidem quale sit, ego fateor
composita, ut in rebus antiquis, nec satist me ignorare. Post partum ex hoc violento certis. Papinius L. I. Silv. 2. P. 1 2. concubitu, quum se illa In rapidum Anienis Me micta sopora doloso profluentem misitset, tantopere Deo fluviali Martia fluminea posuit latus Ilia ripa. t placuisse dieitur , ut eam uxorem duxerit. ubi Interpretes de hoc sopore nihil se alibi , cruam rem pulcerrimis versibus exponit di- legisse apant, inmemores notii limi omnium sertissimus Naso L. 3. Amor. Eleg. 6. R. 4s.
poetae. Prudentissimus Virgilius nihil itatuit, Alii Tiberi nupsi se tradiderunt ; in quibus
nec de somno, nec de vi, L. I. Aen. p. 273. l est Horatius L. I. Od. h. s. xo. Ubi audire regina sacerdos j juvat Helenium Aeronem , ita commenta Marte graυis geminam partu dabit Ilia prolem. t tem: Diversae de Ilia poetarum opiniones siunt. LIvius L. i. C. 3. . Pulo fratre, Amulius re- l Nam Ilia maser fuit Romuli , quem ex Marte gnat. a Uit sceleri stetita: stirpem fratris virilem l suscepit: pιae mortua sepulsa ad ripam Anienis interimur struris filiae RLae Silviae per speciem l 'υii dicitur, qui in Tiberim cadit. Et quia honoris, quum Vestalem eam tigisset, perpetua i abundans aruti Anio cineres Iliae in I derim δε- vi=ginitate spem parim adimit. Sed debebatur , i duxit, ita dissa es Ilia Tiberi nupsisse. Ideo
ut opinor, satis tantae ergo urbis, maximique i d.xit uxorius amnis, qui se ad eus querelam secundum Deorum opes imperii principium. Delaret ultorem. Alii dicunt, quod ipsa Ilia coimressa Vesalia, quum geminum partum edi- l Anieni nuiserit. nam poetae multi hoc sentiunt.
diset, seu ita rata, seu quia Deus auelor cul- j Sed Horatius , ut Tiberi det eausis irascendi,
pa/ ianestior erat, Martem incertae stirpis pa- Iiberis magis dixit uxorem. Sic autem Porphyrrem nuncupat. Est se prccium operae Ser. rio: Ilia, auetore Ennio, in amnem Tiberim vium audire, Virgilii verba sic explicantem: l jussu Amulli regis Albanorum praecipitata est. Bisoria hoc habes. Amulius er Numitor fratres t Anieni matrimonis juneta. Atqui hic loquitur , fuerunt, siuit Procae. Amulius autem fratrem l quasi Tiberi potius nupserit. Sea de Iliae mor- pepulit regno , Ur filium ejus ne υit e Iliam i te variae fuerunt sententiae veterum talpto- quoque ejus, Iliam, Vestae sacerdoiem suis, ut i rum: quas videre licet apud Dionysium Ha-hpem sobolis auferret, a qua se puniri posse co- l licarnalictim L. i. C. 49. Nec tamen de ni-gnoverat. Haec, cum peteret aquas ad sacra, i hilo confictas arbitror has nuptias fluviales.
repentino occursu lupi turbata, refugii in spelun- l Videlicet vel in Aniene, vel in Tiberi futile eam, in qua a Marte compressa est et unda nati l demersam violenta nece. Sic Polyxena, adsunt Remus . Romulus, quos cum matre A- l Achillis tumulum mactata , Achilli nupsisse mulim praecipitari jussis in Tiberim. Alii stu- perhibebatur. Umbra violenti ducis haec prum inlatum ei in fano scripserunt, sive ab l estatur apud Senecam Troad. Is s. aliquo e proe Is ejus; sivela ipso Amulio, Desponsa nostris tineribus Pel xenia insidiante potius quam libidini serviente; sive 'rrhi manu maeletur, Cr tumulum riget.
denique a numine cuius id fanum erat. Su- l sy. ROMA TuuM NOMEN J numen reponit per quo nepotio legi merentur, quae Dio. Theodorus Marcilius Emend. in Horat. L. 2.nysius scribit Halicarnal seus L. I. C. 47. 48. Epist. I. Sane haec duo frequenter commu-
a quo non multum abit Aurelius Victor, si- l tant. Sed nomen Romanum, pro ipso imperio
302쪽
L I B. ΙΙ. Ε L E G. V. 263 Quaque patent ortus , & qua fluitantibus undis Solis anhelantes abluit amnis equOS. Vera cano. sic usque sacras innoxia laurus Vescar, ' aeternum sit mihi virginitas.
rio ae potentia & majestate, adeo frequens est apud omnis generis scriptores , ut quasi in aliquam formulam transierit. Nec tamen ignoramus quae de Roma Dca, quaeque de templis ac iacerdotibus Romae & Augusto communibus proferri soletit. sed hoc totum, quantum fuit , mortuo Tibullo institui coepillis arbitramur. Suetonius Aug. C. Templa quamυis sciret etiam procostilibus decerni solere, in nulla tamen nomineia nisi communi suo Romaeque nomine recepit: nam in Urbe quia dem pertinacissime asstinuit hoc honore. minde, pro terris , Gebhardus ex uno Palatino rescribit rebus. Sibi habeate relinquat nobis
scripturam receptam. Naronis unico testimonio defungemur, L. I. Aen. Certe hine Romanos olim, volventibus annis,une fore ductores, revocato a sanguine Teucri , frui mare, qui terras omni ditione tenerent.
Ceterum hos Albii nostri versus in mente habuitse verosimile est quod & Theodorus
Sitet. manniis ante nos observavit) Cl. Rutilium, poetam saeculo suo majorem, L. I. Itiner. Jν. s. Nam Solis radiis aequalia munera fundis , Leva eircumsuμε fluctuat Oceanus. Votaitur ipse tibi, qui contines omnia, Phoebus λ
λ. que tuis ortos in tua eondis equos. 62. SOL Is ANHELANTEs ABLUIT AMNIS E-
eivos' Oceanum vocat amnem: quomodo &L. 3. Cleg. 4. y. I 8. Et volunt cxpressum esse ex Homero, qui ποῖαmis appellaver tL. II. Odyssi Q. penultimo. Ego potius adorIginem vocis Latinae rc ex ille arbitror quae haec est apud Festum : Amnis proprie uicitur a circumnando , quoniam am ex Graeca praepositione sumium , quae est ἀας , significat Circum, cir Nare fluere. Paullo aliter Varro lib. 4. de L. L. p. I a. Amnis , id flumen est quod circuit aliquid: nam ab ambitu amnis. Atque ita capere possis Nasonem, si libebit argutari, L. f. Fast. x. 82. Duxerat Oceanus quondam Titanida Ter n , Qui terram liliaris, qua patet, ambit aquis. Cum I ibullo secit poeta princeps L.4. Geor. ν. 233. neu simul os terris ostendit honestum
Plias , o ceani spretos peda reppulit amnes. Seeuti sunt alii inlustres poetae. Papinius L. 1. Achiil. p. 4'. Ibo tamen, pelagique Deos, dextramquesecundi, Quia superas , complexa Iovis , per Tethros
Grandaevumque patrem , supplex mistranda
Michael Martillus Hymno Solis, qui primus est libri tertii r
doremque viae puro laviι aequoris amne , 'ensus cura fumantum totus equorum Georgius Anselmus L. A. EpIsr. 2 o. Tune ismisa suum svina ad axem Sprevit Tetis os aestuantis amnes Nonacrina Lycaonis puelia. 63. SIC Us E sACRAS INNoxIA LAURos
UEscARJ laurus est In plurImis libris. Atque hoe videntur Romani adamasse. Catullus
Carm. I. s. 289. tulis radicitus altas Fagos, ac resto proceras stipite laurus. Maro Eclog. 8. 9. 13. hanc sine tempora circum Intre vi trices hederam tibi serpere lauros. ita hodie habemus. Sed veteres Grammatici legebant laurus, teste Sosipatro Charisio L. r. p. IIo. Horatius L. 2. Od. 7. P. I s.
Longaque fessum militia latus Depone siub lauru mea. Laurum credebant habere quamdam futuri praesensionem, atque esticacis auxilii esse Inamatu numinum. Hi ne vates & poetae lauri folia comedere ditebantur. De vatibus hic noster Tibullus agἰt. De poetis Iuvenalis
Nemo tamen studiis indignum ferre lasorem Cogetur po ac , nectit quicumque canorisI .loquium vocale modis , laurumque momordit.
Pluribus rem Inlustrarunt Ludovicus Caelius L. f. Ant. Leet. C. 7. Berna inus Reatinust Annot. C. I. Ioannes Meursius Comment. in Lycophronis Alexandram p. Io . Is. Cui Dubonus ad Theophrast. cap. πενὶ διισιδαιμονιας, sive de Superstitione. .ios omnes
t longissimo Imeruiuo post tergum reliqui v
303쪽
Inlustrissimus Spanhem Ius Observ. ad Callimach. Hymn. In Delum 94. loco pulcerrimae ac rarissimae crudἱtionis plenissimo. Verbum vescendi iunxit noster cum accusativo, veterum more. Virgilius L. 3. Aen.
nam Ita legi in anticiu s plerIsque codicibus, non aura, quod hodie obtinet, locuples testis est Io. Pierius Valerianus. Reperitur tamen & eum ablatἰvo apud magnum magistrum, L. I. Aen. e. O.
Ovem si fata virum servant, si vescitur aura
Hic , si operae est , Serv Ium audiamus. VESCOR inquit verbum inchoatiυum es.
Sane Die vescitur pro stultur posuit: nam non come iis auram , sed vivit ea. Vsor illa ra: l
Vescitur Aeneas simul & Troj.ana juventus lPerpetui tergo bovἰs,&lustralibus extis. lNee nos decipiat quod dicit Plinius , ut elocu- ltiones ex similibus formemus. Nam ecce, CO. lmedo illam rem dicimus ; nec tamen Vestor illam rem. Et ipse dicit, non utque Iuaque hoc lese faciendum. Haec ego ut et se Servii credam, vix mihi quisquam persuadebit. Verius statuerunt recentiores, Verba activae significationis regere accusativum, quo actionIs loblectum, vel effectus , notetur. Vide sis IVollium lib. de Construct. C. 11. ubi & de verbo vescendi agit, prolatis Plinii ae Taciti
auctoritatibus. L. Accius Atreo: Ne cum tyranno quisquam epulandi gratia lAdcumbat mensam , aut eamdem vescatur δε-
Phaedrus L. I. Fab. 3I. de columbIs & milvo :Illae credentes, tradunt sese miluo :Qui regnum adeptus, coepit vescisingulas,
Et exercere im'rium saevis unguibus.
Iustinus, de Atheniensidus, L. a. C. s. Primi senificii, in olei, in vini usum docuere. Arare lquoque, serere frumenIa, glandem vescenti- ltus monstrarunt. Et L. 44. C. 4. de rese Ha- lbide : Barbarum populurn legibus junxit, Crbmes primus aratro domari, humeniarua sulco quaerere docuit, ta ex agrest cibo mutora vesci. iEt eum veteribus Marcellus Palingenius,
Poeta non vctus, in GemInIs: Libantes laeti paIeris ardenIia vina, ira laque vescentes plenis obsonia rnensis. 64. AETERNuM si T Mi MI VIRGINITAs JHoc voto non habebat aliud religiosus. Au-
sonem L. I . Metam. x. I 29. Reyicit hicne vates , o , susti sibus hausis , Nee Dea sum, dixit; nec fieri turis honora
Humanam dignare eaput. neu ne cius er es ιLux aeterna mihi, carituraque fine dabatur, Si mea virginitas Phoebo p.rtuisset amanti. Dum tamen hanc sperat, dum praecorrumpere donis
Me cupit , Elige, ait, virgo Cumaea , quid
optatis petiere tuis. Ego pulveris hausu tendens cumulum , quot haberet corpora pul-
missrat mihi narales contingere vana rogata.
Excidit,optarem juvenes quoque protinus arinos. Hos tamen ille mihi dabat, aeternamqua juvenIam , Si Venerem paterer. Contemto munera Phoebi Innuba permariest.
Merito itaque Anchises casum vocat L. s. Aen. p. 73 s. ubi situm docet iter ad Infernas Ditis domos: huc casia Sihlla
Nigrarum mutio pecudum re Ianguina ducet. Et Aeneas honorisco intacti pudoris vocabulo compellat L. 6. y. IO . Non ulla laborum , O virgo, nova mi facies in pinais surgit. Hieronymus L. I. adversus Iovinianum , p.47. edit. Erasm. Ouid referam Sibyllas Eothraeam aιque Cumanam, ta octo reliquaι ρ Nam Variro decem fuisse autumat. quarum insigne virginitas es , Cr virgini:atis praemium ditanario.
Quod si Aeolici tenere sermonis Si lia Θι.βουληappellatur , recte consilium Dei Iola Ieribis nosse virginitas. Tales deinde commemorat Cassandram & Chryseidem. Sed de Calliandra plura dissices ex Apollodoro L. 3. C. II. se l. s. & Servio ad L. 2. Aen. 246. ac Iulio Hygino Fab. 93. Tales erant Pythiae &Phoebades templi Delphiel , auctoribus Lu. cano L. s. p. I I. & Plutarcho lib. de oraculorum desectu. Tales antistitae numinis Gallici in insula Sena Bittannici maris, per. petua virgInitate sanctae; de quibus res mirificas praedicat Mela Pomponius L. 3. C. s. Den ἰque mulieres quasvis, quae quidem o. racula redderent, conveniebat esse floris inpolluti, & a viri contactu puras. Rationem ex sua theologia reddebant , quod, qui res
Veneris ignorarent, & Deos vIdere crede rentur. notavit Servius ad L. 2. Aen. y. 6 3.
Nostris quoque remporibus homines quidam perditi, quos stultum vulgus magos putar, Onychomantiam exercent oleo ac Iuligine in
304쪽
L I n. II. E L E G. V. Σος Haec cecinit vates, ct te sibi. Phoebe, vocavit, Jactavit fusa sed caput ante coma.
Quidquid Amalthea. quidquid Mermessia dixit, Herophile Phoebo grata quod admonuit:
versis. Sic enIm formari imagines rerum expetitarum persuasio est.
M J Iia pulcrvestituit Scaliger ex corrupta
librorum scriptura, fusas m eaput ante comm . quam non debebat de sendere Adrianus Be. horius L. r. Apophor. C. I 6. nam & ante &retro lactabant comas. Claris hoc verbis Lu.eanus ostendit L. I. p. 66.
Sanguinei populis ulularunt tristia Galli. Apuleius L. 8. Metam. Diuqua capite demisso,
cervices lubricis intorquentes motibus , critiesque pendulos rotantes in circulum, e nonnumquam
morsibus suos incursantes musculos , ad postre mum ancipiti ferro, quod gerebant, sua quiaque brachia dissicanι. Sic & Iuvenalis Sat. 6. p. 3 16. eum tibia lumbos
Incitat , o cornu pariter vinoque feruntur Aisonitae, crinemque rotant ulularite Priapo
. Ovidius L. 3. Metam. 'st. 72 s. visis ululavit Agave Collaque jactavit, molitque per aera erinem. Vide Servium ad L. IO. Aen. p. 12 . Atquc ut noster comas jactare dixit, ita & Florus L. 3. C. I9. Syrus quidam nomina Eunus, l-gnitudo elatum facis ut meminerimus fanatico Xurore simulato, dum Syriae Deae comas iactat,
ad libertaιιm S arma servos, quasi numinum imperio, concitavis. Nihil liquidius. At Io. Isaacius Pontanus non ambigendum ait, quineomos sed ut sit genuina letito , L. i. His . Amstelod. p. 4s, medicIna parum oportuna. Exciderat propemodum monere , fusa coma legi in Excerptis Antonii Perreat. id quod .vmide corroborat Scaligeri emendationem. 67. AMALTHEAJ De his Sibyllis alii aliter statuerunt. & videtur noster quasdam confii disse. Egit enim huc usque de Cumana ;quam liquido ab Amalthea aliam facIt, atque et Iam ab Herophile serern Ir. Sed tres illas non nisi unam misse, tribus diversis nomini. bus dictam, ostendit Iactant Ius L. I. Divin. Instit. C. s. septimam Cumanam , nomin4 Amaltheam, qu.υ ab aliis Demophile , vel m. νηphile nominatur. Res est obscura, & densis tenebris Involuta. Tu Salmasium consule Exere. Plin. p. 73. sqq. & Davi dem Bloni delium in libro de Sibyllis, Gallice serieto, sed dῖgnissimo qui Romanae civitati transcri
67. MAapEssi AJ Polit Ianus Nutrie. y. 2Is. quin is interes pro ere Sihlias Carmen, Amalthea, er fasi Marpesia dives, Herophileque Idaea Imm , praedoetaque Sabbe , Demoque, P loque, veri gnara Phaennis, Et Carmenta parens, π Manto, Ur mihialongos Phemonoe commenta pedes , o Νia Glarati Deiphobe, nimium vivax.
Sed Marpessa per duplex si scribendum eo
tendit Scaliger, quum sit eognomen a patria Marpesso, vico Troadis. & ante Scaligorum Jo. Ludovicus Blasticanus Comment. in Politiani Silvam laudatam. Achilles autem Stat Ius vel Marinesia vel Marmessia legi vult reonstare enim ait , Sibyllam Hellesponticam in vico afri Trojani Marinesse, vel Marmos. natam. Certe habet in parte pro se auctoritatem magni viri , Lactantii Firmiani , ita
scribentis L. t. C. s. oeta m Hellespomicam in agro Trojano natam , vico Marmes, circa
oppidum Gergitium , quam scribit Heraclides Ponticus Solonis tr G3ri Disse temporibus. Sed est error In prima syllaba , scribendumque Mermesso. Erat autem Mermessiti oppidum in Ida monte; hine gentile Mermestra, ut Stephanus tradit in MEPΜΗΣΣΟΣ. Haec nos praeclare docuit Salmasius Exerc. p. 79. unde mirari subit, quid ita Thomas de Pi-nedo pro uno atque eodem oppido habero voluerit Monustum & Marpessum nec vel semel meminerit Salmasti In Observ. ad Stephanum p. 4 8. unde poterat mel IOra doceri.
68. HEROPHILE PHOEBO GRATA RIOD AD.
Moxui T l Grata Phoebo suit , quod esset.Sminthei Apollmis lacerdos. I pia vero se non solum Herophilen , sed Dianam etiam in suis versibus vocabat. Dat & ubi uxorem se, & ubἱ vel sororem vel filiam Apcllini,
esse diceret; sed furens , & numine adflata LI divi.
305쪽
166 ALn II ΤΙ 'nu LLI Quodque Albuna sacras Tiberis per flumina sortes
o Portarit, sicco perlueritque sinu. Hae sole dixerunt belli iniata signa cometen, Multus ut in terras de plueretque lapis:
Atque tubas, atque arma ferunt crepitantia caelo
Audita, & lucos praccinuisse fugam. 7s Ipse ni
llico, incisis in columna elegis, quos recitati)ausanias l)liocicis, sive libro ro. Ubi mi. teram priorem mille Herophilen tradit , Io..i, & Lamiae filiam; Lamiam ipsim Neptuno genitam , mulierum omnium primam va. ticinatam, & ab Afris Sosiam nominatam Quod E AL RUNA fACRAs TI PER I sνER FLυΜINA SORTEs PORTARIT J Abimea dicitur Lactantio L. I. C. s. decimam Tiburtem, nomine Albuneam , quae Tiburi colatur ut Dea iuxta ripas amnis Anienis, site simul.icrum ejus inventum esse dicisur, renens in manu librum: eujus sortes senatus in Capitolium tran tulerit. Hujus loci auctorita. te permotus JO. Lud. Brassicanus, Comment. in Politiani Nutric. iis. legebat ser, g uasque Albana facias Iiburs pcr fumina
Albana autem flum Ina Anienem intellἱgebat: ipsam quoque Albuneam ab aquis Albulis apud Anienem copiose seaturientibus denomi. natam credebat. Turnebus quoque Albana legebat, sed ut esset nomen ipsius Sibyllae, L. II. Adv. C. 26. Lipsi excerpta ha hiat, visqva Aniena sacras Tiburs per flumina
Qiiod est amplexus Janus Gul Ielmius uaest. In Menaech. Plauti C. q. Sc ante eum Lilius Cyraldus Dial. a. His . Poet. Hue ει alii libri ibant. Ioannes quoque LivInejus Tiburs malebat ; quamquam in . Utram nilial mutat. 7 . SICCO PERLUERIT011Ε siNu J Est in nonnullis pertulerisque. quod probarunt Mu. retus & Statius. Sed hic quum sicco sinu e ponit pedestri itinere , nimli est in ivus. Etiam portare &. perferre, tam vicina, non belle iunguntur. Recte Turnebus sortes, quas m tabat, librum fia Issa putat : quem etsi aqua perluebar, tamen siccum & siceo pectore ge
ri. BELLI MALA HGNA coMETENJ Cometas semper grande aliquod malum portende. re, vetustillima est opinio. a irgilius L. i.
Geor. ν. 488. Non alias coelo ceciderunt plura sereno Pulsura: nec diri roties arsere cometae. Lucanus L. I. sas. Ignota obscurae viderunt sidera noctes, Ardentemque polumflammis, caelo lue volantes Obliqu- per inane faces , cran que timendi
Sideris, ein terris mutantem regna cometen.
non unus erine corumi Regnorum merser rubuit letale cometes.
Suetonitis Ner. C. 36. Stella erinita , quae summis potesaribus ex tium poraendere vulgo ρο- tatur , per conrinum nostis oriri coeperat. st a. l citus L. I . An. C. 22. Inter quae . sidus cometes emim , da quo vulgi vinio es, tamquam mutationem regis portendas. L. I S.C.47. I 'A fulgurum non alias crebrior , O sidus cometes , sanguine inluseri semper Neroni expiatum. Sed in promtu est cxemplorum copia. Hodie in omnia alia discedunt si pientum scholae.
in E IApi, J Valerius Maximus in Piceno Iapiassibus pluisse tradit L. I. C. 6. Juvenalis Sat. I 3.M. 67. MIlicitus . tamquam lapides essu iris imiar. Crebrum hoe portenti genus apud Livium,& Iulium Obsequentem. iniandocumque vero accidisset, novemdiali sacro expiabatur. Coctis lateribus pluille dicente catillam Milone , in elus anni acta rcutum fuit. auctor
Plinius L. 2. C. s6. 73. ATLUB TUBAS ATQUE ARΜa FERuNTs TREPITANTIA CAELO MDITA J Haec etiam crebro commemorantur. Virgilius L. I. Geor. .e. 673. Armorum finietum toto Germania eaelo Amilis. Ovidius L. I s. Metam. y. 783. Arma ferami inter nigraι σνpitamia nubes, Terribitisque tutas , auditaque cornua caelo Praenisnuisse nefas.
306쪽
7s Ipsum etiam Solem desedium lumina vidit Iungere pallentes nubilus annus equos. Et
Lucanus L. I. ζ'. s73. Insemure tubae : Cr quanto elamore cohortes Miscemur, tantum nox atra silentibus umbris
Sideribus tremefaesa eiet. Praeclarissimus Lotich Ius L. I. Fleg. s. Terribilemque ferunι squod, Dii, precor omen in hostem Vertite per nubes arma id se sinum. Ipse Tullius , in re minime ludicra , orat. de Harusp. resp. C. Io. Exauditus his agro pro pinquo is subivbano est strepitus quidam recen ritus , σ horribilis fremitus armorum. Plinius
L. 2. C. s7 Armorum trepitus . . tubae sonitus auditos e coelo Cimbricis bellis accepimus: crebrosqua Cr prius, o postea. Terris vero consulasti Marii ab Amerinis er Tudertibus spectata arma ceelestia, ab ortu occastuque inter sie concurrenIia, pulsis quae ab occasu eram. Julius Obsequens C. 7 7. Consae arma in coelo vola. ira vi, a, fulmine pleraque decussa. C. I 2s. Clamorem crepitumque armoνum Antiochia. bis ut curreretur is'muros, auditum ; itemaue m lnum tympanorum Pergami. Adparet ex nis Io- lcis erepitantia iid quod niuiti libri habent restitui debere in nol ro Tibullo ; atque In
Petronio erepisu. Sisenna Hist. L. 4. Congi bari er eoilaeli concrepant armis. Cicero Orat. pro Murena C. IO. Omnes urbanaae res, omnia;
hau nostra pra/clara studia , tr haec forosis laus in industria latem is tutela ae praesidis bellicae virtutis. Simul atque increpuis suspicio tumulius, artes illico nostrae conticescunt. Virgilius L. I 2. Aen. 332. lmatis apud gelidi eum lamina eoncitus Hebri ibanguineus Mavors clipeo increpat, atqM D, irentis lBella momens inmistiι equos. lSeneca Thyest. e. s62. Otium tanto subitum e tumultu glias mus ferit ρ modo per MycnuNArma cis ulis erepuere belli. 74. Lucos PRAECINurssE FUGAM J Male haec referunt ad excessum & fligam Deorum, sedes sitas deserentium. Paullo ante dixerat potia , cometas porrendere bellum fore rnune ait voces incertas, e lucis ac nemori-ibus prolatas, cladem ae sopim exere ituum praenuntiare. Livius L. 2. C. T. Tarquiniensis
novus hostis non setis Iolum , sed etiam ab sua
parte Romanum pepulit. Ita quum pugnatum esset, tantus terror Tarquinium atque Etruscosinc sit, ut omissa irrita re, nocte ambo exerci
tus, Ufens Tarquiniensisque, sum quisque abiarent domos. Adjiciunt miracula hie pugnae , silentio proximae noctis ex silva Arsia ingentem
editam vocem. Silvani vocem eam credit.rm ,
haee dicta, Uno plus Etruscoruin eeeidisse inae er vincere bello Romanum. Ita terte inde abiere Romani ut vh Iores , Etrusici pro victis. Hie tu proximam noctem intellige eam, quae proxime praecessit ante ipsum conflictum. Ita certe eapiendum suadet Valerius Maximus L. I. C. 8. ex. s. Sed ad fugam redea mus, his incertis vocibus praemonstratam,& ad elades bellicas. Maro L. l. Geor. η. s.' Vox quoque per Iuras volgo exaudita silentis
Ovidius L. Is . Metam. r. 793.
cantusque feruntur Auditi, sanesis er verba minacia lucis. Lucanus L. I. Q. Tunc fragor armorum, magnaeque per avia
Auditae. Petronius spee. Beli. Civ. P. I so.
Nee non horreum nemoris de parte sin stra Insolitae voces summa sonuere peruenti.
s. Ipsuu ETIAM SOLEM DEFECTu M Lu.
Mi NE J Io. Marius Maitius ex vetere libro produeit deserium lumina , venusto Graecismo, L. I. Opilii . C. I 3. Nicolaus quoque ΗeInsius ad marginem Anglicanorum Excer piorum notavit, legendum sibi lumina vide-rI. Sed quia haec locutio doctior erat, quam ut ea in caperent librarii, ideo illi , more quotidiano, tum ne scripserunt. Pari si*ura Titan moesus Senecae dicitur Oedip. ipso Inlrior Iam nocte Dian dubius expulsa redit, Et nube moestus squallida exoritur jubar. Sie enim locum illum recte restituit I. F. Gronovius , vir laudatissimus. Solis deliquium quamquam semper inter prodῖgia ha bitum est , tamen vel Illud maxime nrodigiosum fuit, quod occiso Caesare dῖctatore totum ferme annum duravit. Neque enim
307쪽
168 ALBII ΤIBULLI Et simulacra Deum lacrimas fudisse tepentes
Fataque vocales praemonuisse boves.
Haec fuerint olim. sed tu, jam mitis, Apollo, So Prodigia indomitis merge sub aequoribus. Et
de alio Sol Is desectu loqui Alblum nostrumi; ,sa anni vox ollendit. Virgilius L. I. Geor. Ille niam exsincto miserasus Caesi re Romam , Cum caput obscura niιidum ferrum texit, Intiaque aesernam timuerunt saecula noctem.
Plinius L. 1. C. 3o. Fiunt prodigis cir uniores Solis defectus: qualia occiso dieliatore Caesa re, o Antoniano bello, totius paene anni pallore continuo. Alium, sed ante bellum civile Caesaris & Pompeji, describit Lucanas L. I. x. SAO. Ipsa eaput medio Dran eum ferret Oh o,
Condiais ardentes atra caligine currus, Inιoisisque orbem tenebris, gentesque coegis
Desperine diem: qualem fugiente ser oraus Sole Th eseae noctem duxere Ucenae. Iulius Omequens C. Io3. Hora diei tertia, Solis deserim lucιm obscuraυit. Factum C. Ma .rio secund. C. Flavio Fimbria Cossi A. V. DcxL1x. Talis descetus quum aeeidisset ante pugnam Inter Carolum v. imp. & Ioannem Frinericum Saxonem , pro diro omine habuit poeta miles Loti citius, L. I. Eleg. Sol quoque praetexens atra ferrugine frontem
Horrificis moesus nubibiu abdit equos. 7. Si MuLACRA DEuM LACRIMAs FuDIssETEpENTEsJ Virgilius L. I. Geor. s. 479. Et moesum inlacrimas templis ebur , aeraque sudant. Naso L. I s. Metam. p. 792. Mille locis lacrimavit ebur.
Inrigetes missa Deos, urbuque laboremvsaios sudore Larra. Seneca Thyest. M. 7 2. regium capisi deci Bis reris lapsum es. μυis in templis ebur. Silius L. 8. e. 646. atro sanguine flumen Manavit Iovis in ιemplis, lacrimaeque vetustaingis patris large fluxere aevi ri. Memorabilia sunt Livii verba L. 43. C. I 3. Non sum nescius , ab eadem negligentia , qua in hil Deos portendere vulgo nunc credunt, πε que nuntiari admodum ulla prodigia in ΟἱΓ- cum, neque in annales referri. Ceterum . mi
hi vetustas res scribenti nescio quo pacto anti. Pus sis animus: π quaedam religio tenet, quae illi prurintissimi misi publice suscipienda censu
rint, ea pro dignis habere, quae in meos annales referam. Anagnia duo prodigia eo anno sunt nuntiatae facem in coelo conspectam, e bovem seminam locusam publice ali. Minturnis quoque per eos dies coeli ardentis species assul erat. Reate imbri lapidavit. Cumis in arce Apollo triduum
ac tres noctes lacrimavit. 78. FATAQuE VOCALES PRAEMONuIsis BO.
vEsJ Maro L. I. Geor. 9. 477. simulacra modis pallentia miris Visa sub obscurum noctu, pe desque locutae , Infandum sLucanus L. I. p. 16 I. Tunc pecudum satiles humana ad murmura
Quas illi pecudes adpellant, boves intellIge.
sie enim ostendit historia. Plinius L. S. C. s.fs frequos in prodigiis priscorum, b em locutum : quo nuntiato, senarum sub dio haberi solitum. Exempla boum vocali inn multa repe-rIes apud Livium , & Obsequentem, aliqua in valerio Maximo. 79. HAEC FuERuNT OLIM J scribe fuerint. Est solennis precum formula , ut ne Deus iratus, sed jam placabilis, ultra velit saevire. Virgilius L. 6. Aen. Phoιbe , gravis Trojae semper miserate labores, Dardana qui Paridis direxti rela manusque
Corpus in Aeacidae; magnas obeanlia rerras Tot maria intrari duce re , penisusque reposua Mallum geniis, Ararientaque Syrtibuε arva. Iam tandem Italiae fugientιr prendimus oras. Hac Trobana tenm fuerit Fortuna secuta.
Vos quoque Pergameae jam fm es parcere genti, D;que Deaeque omnes, quibus obsitis Ilium, er ingens
Sequentia dIstiligite hoc modo e Sed tu, jam misis, Apollo, dic. Idem ille poeta princeps
I so nunc Sol testis o haec mihi terra vocanti, Nam propter tantos potui perferre labores Et parer omnipotens, tu Sasurnia Iuno, Iam melior , Iam, Di , precor. tardI.
308쪽
Et succensa sacris crepitet bene laurea flammis; Omine quo felix, ct saccr annus crit. Laurus Io bona signa dedit: gaudete coloni: . Distendet spicis horrea plena Ceres. . :
tarditatem ac moram hac vocula sigilari no- I Lm. L. F. sERG. AURELIustat Donatus ad Terent. Adelph. Aet. 2. Sc. . t MIL. COH. X. PRAETOR. s. 11. Albinovanus Eleg. ad Liviam Augu- i CENTVRIA. VALERIctam'. Ios. t AssINI. LI 2ENs Talis in umbrosis, mitis amne denique, sil uti l i voIvM. REDDIT. D fidi Thrficium Daulias ales It n. 1 ' . . Sed ad Apollinem redeamus. Praeclare Fra- l go. PRODIGIA INDOMITIs MERGE sua AE-
eastorius L. 3. Syphil. r. 366. in ORIEust Monstros parius, expiationis caul. d.ducitur ipse i si, in mare proiicicbamur. Exempla sunt a-Mνta data , quiprocunctis eadat umει ad aram, i pud Livium, & Obsequentem. Interdum philus: Gaam farra sacro, vistisque paratis, i flammis abolebantur, & quidem infelicium Purpureo flaat tineturus sanguisu cultros: l lisnotum. Tarquitius Priscus , apud Macro-
ιαν, vetuis Iuno, jam mitis Apollo. bium L. a. Saturn. C. I 6. Arboras quaa infinDicitur autem miris ratione quadam peculia- rum deorum a vertentiumque in tutela sunt, eMri. Servius ad L. 3. Aen. R. 238. Notandum i infelices nominant. deitiae aliquot talibus rosam , Apolline ossens pestilentiam creari sem- censitis, addit: itemque ac fatum , pirum U-peri quod etiam Homerus ostendit, cum eum v*icum, ruscum, rubum , sentesqua, quibus armatum indiacit sagittis. Unda Cr Apollo Δά-lportenta prodigiaque mala conisuri jubere oportet. tur, secundum aliquos, ἀπὸ τοῖ ἀπολ ιν. Con-lSed hoc ante nos observavit Turnebus L. i 8.tra , si citharam teneat , mitis est. Unri Ho-iAdv. C. II. Firmat Lucanus L. I. x. 189, detratius, Arunte, haruspice Etruscor Condito misis placidusqu/ teis . ' Monstra jubeι primum , quaa misso semine Sus lices audi pueros Apollo. ' .. discors Horatii verba reperies in CarmIne SaecularI, Protul/υι natura, rari, seriliqua nefandos' r 3. Ceterum hie est idem Apollo, qui in Ex utero foetus in ausiis urere flammis. inscrIptionibus Pacifer vocatur. In Qtiirinali l Hoe est quod Catullus vocat Infelicibus usu.
Pomponii Laeti: l tare lignis.l Si. Ur succENsAJ lege eum libris, EsDEO. SANCTO succensa. Haec enim pendent a superioribus APOLLINI. PA l Procura, o Apollo , mala prodigia; & lau-CIFERO rus tua fac crepet cum bono omine in igne C. AELIus i sacro. MILES. CHORTIS. X. 82. SACER ANNus EAT J eris habent librI. PRAETORIAE. CENTURIA quod placet. Est eti m certa pollicitatio vici- , DAsI. LIvBI. VOTVH ni boni, & majus aliquid quam optatum aut REDDEDIT i votum. Sic Propertius meus , L. 4. Eleg. 8.
I4. ubi de virginibus Lanuvinis, draconi Ita ego des psi ex autographo Stephani V isto annuum pastum serentibus: nandi Pighii. nam apud Gruterum paullo Si fuerinι casas, redeant in colla parentum saliter legitur, xxxv III. 7. Est & alterum v Clamant Itia agricolae, Fertilis annus erit. tum Apollini Pacifero redditum apud Rei. 83. AT LAustus EoNA si GNA DEDITI Hanc oesium c e prima, num. 174. t transitionem vix est ut credam a manu po,
i tae profectam. Sequitur post xres versus, At. APOLLINI l maidm Baucis. tum paullo post , At sibi; paci FERO i quisque dapes. denique sub finem, At tu. Ia1x. V Io. LIRFNs libris omnibus est, Laurus ibi. Unde Nico soLVIT. L. AMSIL l laus Heinsus argute dc se iter res cbat,
309쪽
etro. A L B r I ' Τ u. L ae 18s oblitus & musto seriet pede rusticus uvas. Dolia dum, magni deficiantque lacus. At madidus Baccho sua sesta Palilia pastor
Concinet. a stabulis tunc procul este lupi. . ' , Ille levis stipulae sotcnnes potus acervos
so Accendet, sammas transilietque sacras. Et sectus matrona dabit, natu Sque parenti Oscula comprensis auribus cripier. Nec tacdebit avum parvo ad vigilare nepoti, . - , Balbaque cum puero dicere verba senem.
I . a 93' Tunc Lainus 'io bona sisna dedit. Pari Icula est exsul, Sed cum longa dias acuit morialia tarda, tantium prae laetitia & jubilantium rustico. Et Libor ingenium miVeris dedis , O sua
so. FLAMMM TRANMMETQUE SACRAs J Advigilare Iibi forturia premendo. Naso L. . Fast. p. 721. ubi Palilia dclcribun- . Papiritus L. I. Tlieb. k.r47. stur satis operosa diligentia: , Non inpacatis res m adti pilam is siomnis Creta τι δε vitulo cinerem sipulasq.ιefabalar pila, nee ationa ferri fias ima sementes Saepe tuιi plena februa casta mavis. Excubiao. Cerre ego transilui ositasteris ordinesammam, 94. BALB QUE CUM PUERO DICERE VER-Vὶ .r tua roraim laurea mipt aquaν. RA sENEMi Mum, inquit Iunius noster in Ee Inde R. 719. Nomenclatore, qui lingua es haesitante. Id Tum licet, apposita veluti eraure tumelia, vitium nostrates vocant sanislen. Sed Badbara Lar niveum potes, purpuream':M sapam. Latinis saepe Is dieitur, qui prae linguae in-Moxque per a denses stipulae crepitantis acervosibecillitate caninam literam R plene ac plane Trajicias celeri strenua membra pede. efferre nequit, ejusque loco L pronuntiat. Vide Propertium L. 4. Eleg. 4. p. 7s. Hoc nostri dicunt lioen ; Galli vero μνυν 'st. OscuLA COMPREN Is AURIBUs ERI' Ira . Atque hoc puerIs ferme omnibus est
1 1ΣτJ Antiquae osculorum blanditiae Graeciliamiliare. Quintilianus L. r. Instit. Orat. C. vocabam, sive ollam vero osculum i II. ed est igitur in his Geloris officium ρ in
rentinum, critiam adprehensis utrimque pue- i primis visia si qua sunt oris, emendet : ut emtorum aurieulis cos presse dissuaviarent. Pri .dpressa sint verba, ut suis quaeque literae senis mus luculenter exposuit Lilitis Gregorius Gy- enuntientur. Parumdam enim vel exilitate υAealdux Dial. c. deinde Achilles Statius h. l. pinguetudine nimia laboramus: qumdam velut Gulielmus Canterus L. f. Nov. Lect. C. as. acriores parum efficima , er aliis, non dissi. Tumebus L. 29. Adv. C. et a. Meursius ad Theo- - , μου quasi hebetioribus permutamus.
erit. p. 33. Cerda Adv. Sacr. C. II 8. sect. I 2. 22ippe e literaa. qua Demosianes qrιoq- labo. Nart. Kempius in opere laborio , sed parum ratat , λ succedit i quarum vis es apud nos amabill, de Osculis Dissert. 2 . lect. 3 . . tqiuoque. Cicero L. I. de Orar. C. 6 I. Imiteturia 93. PAR vo Ativi GrLARE NEPOTrJ in tribus i litum , cui sina dubio sumi, vis irendi libris erat metiare. Sic Propertius L. conceditur, Atheuiensem Demosthenem, in quo a. '. s. tantum studium fuisse, tantusque labor dicitum,
Αοι uo si possem studiis vigilare severis. ut primum impedimenta naturae diligentia inis
Naso L. 3. Arr. Amata ν. 4I3. dubiriaque superaris i cumqua ita bazus esset, Sed famae vigilare juvet. ' i ut ejus ipsius a tis . cui suderet , primam site. Ibi ante HeInsium invigilare legebatur. Nec ram non posset direre, perfecit meditanis, ut tamen damno adiaritare et quo verbo & l nem a planisti eo locutus pinaretur. Ars illa, cuirentius & Cicero uint usi. Pulere Manilius i studebat Demosthenes, erat Rhetorica. Flo. L. I. M. SI. l ratius L. 2. Sat. 3. L a 7 .
310쪽
9s Τunc operata Deo pubes discumbet in herba:
Arboris antiquae qua levis umbra cadit. Aut e veste sua tendent umbracula sertis Vincta: coronatus stabitinante calix.
At sibi quisque dapes, ' festas exstruet alte
ioo Cespitibus mensas, cespitibu Sque torum. Ingeret hic potus juvenis maledicta puellae, Postmodo quae votis inrita facta velit. ' Nam
' eum bHa feris annoso verba palato, Aedificante easas qui sanior Os tenerum pueri balbumque poeta Hurat. Sed rem omnem praeelare inlustravit vir In. ter prima gentis nostrae nomina non postremus lanus Rutgersius Venusin. Lection. C. I . Hi balbἰ alio nomIne Naase dicuntur. Ovidius L. 3. Art. Amat. 293.' G uid, eum te rima fraudatur litera vece, Blaesaque sit jusso lingua coacta sono In visio decor is, quaedam male raddere verba. Discunt posse minus, quam potuere, torui.& Ampr. L. 2. Eleg. 6. y. 2 . de psittacor N. n fuit in terris vocum simulacior alii: Rhiaebas blaesio ram sera vehia senst Mart Ialis L. Io. Diis. 6s.
Ine eognomina Balborum ne Blaesorum In muli Is gentibus RomanIs. 'Albium nostrum ante oculos habuit Hercules Stroχχa, poeta nobilissimus, L. I. Elep. I. Apollinem ad
sacrorum. se primi hujus libri Elegia, s.f. omni sint operata Deo. ' s. h. Noratius L. 3 Od. r . p. 6,
Unico gaudens mulier tumito . . . ' u
Iesbi tu veteres litterpretes vide; &sei vpuni ad L. i. Aen. y. 136. Nonῖum In Cperari; Brissonium L. I. Formul. Passeratium in Pro- pGt L. 2. Eles. 33, 2.9 s. DiscuηskT IN HERBA,2 Quἰdam e dees haec Ita constituerunt: ' i' discumlei is umbra . A boris antiquae, qua letis unda catis. Credo, ut forent similia Istis ex L. I. Eleg. I. Sed Canis aestims ortus vitare sub umbra
Arboris, ad rivos praetereuntis aquae.
Tu cave quidquam inmutes. In heina et an reud Maronem vest Itur juventus rustica L. I. Geor. x. 339
Sacra reser Greri, laetis operatus in seclis, Tum pingues agri, er tum mollissima vinai. 98. COROMAT Us s TABIT ET IPSE CALIxd In dudbus Stat A totidemque Fili Iani, erar, subis 'o ante calix. quod ego verum arbitror. stetisse cnῖm oportet ante toros discum.
bentium. Sic Eleg. I. limus Imri, r. 24. . Turbarue vernarum, Duri bona igna coloni,
Mee, notat servἰus ad L. I. Aen. p. 726.c auras magnos flatuunt, er visua coronant. iHrmatque hoc ipsum ex L. 3. Aen. 9. 2 s. Tum pater Anchises ma num cratera creona Induit, inplevitque mero. Ita etiam Turnebus exposuῖς L. 2I. Adv. C.