장음표시 사용
441쪽
4zoΛLn II TIBULLI Exorata meis illum Cytherea camenis Attulit, in nostrum deposuitque sinum .s Exsolvit promissa Venus. mea gaudia narret, Dicetur si quis non liabuisse suam. Non ego signatis quidquam mandare tabellis, Ne legat id nemo. quam meus ante, velim :Sic peccasse juvat. vultus componere famae Io Taedet. cum digno digna suisse serar.
Hujus reI vivam ImagInem nobIs dedit In Cliaerea suo unicus ille artifex morum dc lvitae Terentius Eumich. Act. 3. Sc. s. Sunt omnino multi mortales Illo ingenio. Justinus L. I. C. 7. de Candaule, Lydiae rege:
Dc uxorem , quam propter formare pulcrituri. nem deperibat, praedicare omnibus solebat. non contentus voluptatum suarum tacita conscientia, nisi etiam matrimonii reficenda publicaret: pro sus quasi silentium damnum pulcritudinis esset. Tacitus L. I a. Annal. C. 46. inso, De amo ra incautus, laudare formam elegantianaque uxoris apud pνincipem , sive ut accend/ret , ac , si dem smina potirentur , id quoque vinculum potentiam ei adjiceret. Saepe auditus est consurgens e conviυio Caesaris, Ie ire ad illam, sibi rancissim dielisan, nobilitarem , pulcritudinem, vota omnium, gaudia fulcium. s. ExsoLvi T PROMIssA VEHus a Cicero
L. 3. de Ome. C. 2. de duobus generibus primis Panaetiust tribus libris explicavit : de ιeriis autem se ure dein ps se scripsit dieturum, nec id exsolvis. quod promi aerat. Petrus Lotichius Secundus L. 2. Eleg. I. Extolias promissa Venus: feliciter as,
Inque meo nullum crimen amore fiat. 6. DiCETuR SI QUIs NON HABoiss E su AJ
suam libri seripti magno numero. Recte. Pro. pertius L. 3. Elm. 6. 22. Inmorbo aequales videant mea vulnera collo: Me doceat livor mecum habuisse meam. Albius noster L. 2. Eleg. 7. p. 34. Tunc morior curis r tunc mens mihi perdita
misve meam teneat, quot teneasve modis.
Cicero Phil ἰpp. 1. C. 18. Ii factus est. ii Iam suam Iuru res sibi h. ibere jussit: claves ade. mit , exegit. Vetuistillime nother Secundus L. 2. Eleg. s. Tu mecum longa Iudas licet, o mea , nocte , Et mecum longo iliciosa du; Dclinata sopor numquam mea lumina suisti Qui dormit, sicum non habet illa suam. O nunc, o vigiles I illud ne protinus addam rQuae dormit, secum non habet illa suum. s. SED PECCASSE JuvATJ Divinabat Hein-sius, Sic peccasse juvaι ι in quo est exsultatio puellae voto potitae, inque eo gloriantis. Probo, & sequor. I . CuM DIGNO DIGNA FuissE FLRAR JHonesta ac pudica oratio, qua Olim .antiquil illi non nisi in re matrImonii utebantur. Cil cero Orat. pro Quintio C. 14. Dicebam huici 2 Roscio, cujus soror es cum P. Quinhio, cum a me peteret, &e. Sed latis mature migraviti ad liberos amores. Plautus Amphitr. Act. L.
AL. Duid ego tibi deliqui, si, cui nuptasum, tecum fui A M. Tun' nucum fueris ' quid illae impuden
Saltem tute, si pudoris egeas, sumas m .
Mercat. Act. I. Sc. I. y. I I. Dis bisum metu uι imus , ecce ad me adurnis Mulier, qua mulier alia nulla es pulcrior.
Ea nodis mecum illa hospitis jussu fuit. Naso L. 1. Amor. Eleg. 8. ipso nne: Se que loco tecum fuerim , quotieique, CUMsi , Narrabo dominae , quotque quibusque modis. L. 3. Arr. Amat. 664. Haec quoqua, quae tradet lectum flussiosa I cumque , Crede mihi, mecum non semεἰ illa fuit. Cicero Orat. pro Coelio C. 2 o. Cum hae si quis adolescens forte fuerit, utrum his tibi, L. -- renni , lulser, an amator; expugnare piaritia an explere libidinem voluisse videatur p
442쪽
L 1 n. IV. C Λ R M. VIII. IX. . . O IVIII. IN visus natalis adest, qui rure molesto,
Et sine Cerintho tristis agendus erit. Dulcius urbe quid c sit an villa sit apta puellae, . Atque Εrctino frigidus annus agro ' ' s Iam nimium, Meuala. mei studiose quiescas, . Non tempestivae saepe propinque Viae. Hic animum, sensusque meos abducta relinquo: Arbitrii quoniam non sinis esse mei.
3. AM UILLA sIT APTA PUELLIs J puellae habebant Scaligeri codex uterque e quo mo do & nos in multis aliis Invenimus. Et sane de se una, non de aliis, loquItur Sulpicia.
GROJ Haec quoque Scaliger verissime resti. tuit. annus disertis literis habent duo An. sileant; Eretino quatuor alii serIpti. Atqueata jam olim correxerat Bernardinus Cylle. nius; expressitoue editio Brixiana A. I 86. frigidus annus, niems anni. Maro L. 6. Aen. x. III gurgite ab alto Luam multae glomer tur aves, ubi frigidus
Transpontum fugat terris inmistis apricis. Horatius Epod. a. s. 29. At cum tonantis annus hibernus mih
Eretum autem fuit vIeus Sabinorum in via
Salaria, haud procul Tiberis ripa, in edito colle, distabatque Roma M. P. xIIII. hodie Monte Risonis. Vide sis PhIlippum Cluve.
rium L. 2. Ites. Ant. C. s. quem tamen errasse in locorum Intervallis contendit Lucas Hol. stentus Annor. Geograph. p. I 4. sq. atque ex Antonini Itinerario reponit M. P. xv IlI. quem numerum perperam mutaverat Cluverius. Totus vero tracius ille Ereto vicinus mirifieefiiset, etiam media aestate. Martialis L. Epigr. 72. Humida tua gelidas submitis Trebula valles, Et viridis Caneri mensibus alget ager,
ra Cleonaeo numquam temerata Leone,
Et domus Aeolio sempeκ amica Noto Te , Faustine , vocant. longas his exiga inses Collibus: hibernum jam tibi Tibur erit. Salmasius , raro Scaligeri inventis aequus, legebat Epist. 48. Atqua Aretino frigidus amnis agro. Ita enim libros habere. se quoque multa observasse ad haec confirmanda. Talia esse s, lent magnidiea Criticorum promissa, ubi aseredi sibi volunt ea , quae neque ipsi cre
dunt. 3. ARBITRIO UAMVIs NON SINIS Ess
MsoJ Melius libri, Arbitrii quoniam non sinis
Natali Romae jam sinis csse tuo. omnibus ille dies nobis natalis agatur, Qui necopinanti nunc tibi sorte venit.
2. IAM LIcET' In librIs omnibus est aut sinis, aut sinit, aut sinet. nullus licet agno. scit. itaque non male jam sinis reponemus. 4. QuI NEC OPINANTiJ scribe iunctis vocibus meopinanti. Ita enim veteres solebant. I. ueretius, de Jove fulmitis jacturo , L. 6.st. 4o7. Si necopinanteis autem vola opprimere igni; Cur tonat ex illa parte, ut visare queamus 'Cicero Philipp. 33. C. 8. mo tempore Dii immortales ipsi praepdium improiisum necopinantibus nobis obtulerunt. Vide Zineterlingum Promuls. CrIt. C. 23.
443쪽
G RAτuM est, securus multum quod jam tibi de me
Promittis, subito ne male cadam.
Si tibi cura toga est potior, pressumque quasillo Scortum, quam ServI filia Sulpicia is Solliciti sunt pro nobis, quibus illa dolori est,
Ne cedam ignoto, maxima cura, toro.
I. GRATu M EsT J Ironis amara In teporem Cerinthi: quem ait minime dIgnum esse, qui amet virginem ingenuam ac nobilem,l quum de rivalitate adeo sit securust sed potius scortum aliquod alicarIum ac diobolare, quod itifimae plebis faeci prona Istue nuptumeat. Seria formula est apud CIeeronem &Livium. Interdum & flebilem laetitiam norat, quum in re tristi est tamen aliquid quod
juvet. Seneca Med. P. Ss3. Suprema certa licos abeuntem loqui Maardata. sitam ultimum amplexum dare. Grasum es illud. Observavit Io. Fred. Cronou Ius Distr. ad Papiri. Silv. C. I 6. non intellexit Delatus Comm. In eum Senecae locum : ideo Irigidum
vocat. I. MUL Tu M QUOD IAM MIHI DE ME PER-
MiretisJ Non mihi, sed tibi erat in uno An. glicano, unde Minsius recte, opinor, secit multum quod jam tibi de me Promittis.1. NE MALE INEPTA CADAMJ Verbum nequitiae liberIoris. quod Inlustratum dedit no .ster Douza L. 4. Plautin. Explan. C. II. &Taubmannus ad Plaut. Pers. Act. q. Sc. q. '.
3. SIT TIBI CURA TOGAE po TIOR' Italibri: quod tamen male cohaeret eum subse. quentibus. Recte Heinsius, M tibi cura roga spolior. In libro Fulvii Ursini toga erat: verbum vero est e luit cum ejus voculae litera ostrema, unde factium deinceps fuit togae.
t tu inquit puella indignabunda libentius
ureris in meretrIce alIqua vili atque eontein. ta r at non desunt alii, quibus serIo dolet Sulpiciam Servii fit Iam tam Indignis a te modis haberi miseram , & turpium ancillarum obscaenis amplexIbus postponi. De meretrI- cibus togatis egit cum cura Laevinus Tor. rent; us ad Horat. L. I. Sat. a. p. 63. & Thomas Demsterus ad Rosin. Antiq. Rom. L. s.
C. it. De ancillis quasillariis, Scaliger hIeloci. CIcero Philipp. 3. C. . Nihil humile de
Tarquinio, nihil sordidum accepimur. At vero hujus domi inter quasilla pendebatur aurum, ummerabatur pecunia r una in domo omnes, quorum intererat, totum imperium populi Romani nundinabantur. Petronius: Nec contenta mulier tam gravi injuria mea , convocat omnes
quasiJtarias, familiaeque sordidissimam partem,
ac me conspui iubet. . SERv I p1L1A SDLPICIAJ Hine colligunt, si iam fuisse Servii Sulpicia consularis , &maximi aureconsulti, qui periit in legatione Mutinensi, a senatu co milius ad Antonium. HIrtio & Pansa Coss. Et tamen haec ipsa epigrammatia a Tibullo scripta volunt, eodem illo funesto anno ut quidem ipsi statuunt primulum in lucem edito. Igitur Tibullum versus fecisse oportebit rum, quum nondum natus foret. Nam prosecto Sulpietade utroque parente loquitur tamquam de vi. ventibus. Sed fefellit eos praenomen Seriit; quod praenomen gentis Sulpiciae viris omni.bus commune fuit.
TOROJ cedam legebat Achilles Statius, prinbabili eonjectura. deInde maxima cura habent editiones anteriores , & duo scripti e nostris. Sic puta: Rivales tui non ita tepide de me anguntur ; sed maxima illis eura est& dolor , dum pro se quisque timent, ne cedam in matrImonium telicioris, quem ipsi nondum norunt, & sola metuunt suspicione.
444쪽
Dum mea nunc vexat corpora sessa calori Ah ego non aliter tristes evincere morbos optarim, quam te si quoque Velle putem.
s Nam mihi quid prosit morbos cuincere, ubi tu Nostra potes lento pectore ferre mala '
I. TuAE PLACITuRE puELLAE J Melius pulvii. Ursini eodex, ιmra pia cura pueliae. Inversii breviore Dum scribe cum Heinsio , pro vulgato Din. ibidem cadorem pro febreponi obtervavit Douaea noster Praecid. C. 13. a contrario effectu frigus dicitur Horatio L. I.
At si eondoluis rotatum frigore corpm, Aut alius casu titio te ad in L. L. Sat. Iupitre cingemes qui daε adimisque dolores,. Mater ait puerimenses jam quinquι cubantii, Frigida si surrum quartana reliqueris; illo Mane atie, quo In indicis j6nnia, m. sis, taberi stabit. ΑΗ MIHI QuID PRosi T J Remus duo mei, di praestantiores editiones , Nam misi quid prosu. Voculae Nam ultimum elemen. tum ablorpsit princeps litera voculae mitti dunde factiun in Ha, ac deinde A, Sc A.
Ae videor paucos ante fuisse dies; i - ι H. iSi quidquam tota commisi stulta juventa, Cujus me falcar poenituisse magis, dis Hesterna quam te solum quod nocte reliqui, '' Ardorem cupiens dissimulare meum.
ULLA tuum nobis subducet semina lectum. primum juncta est foedere nostra Venus. - Tu mihi solae places nec jam . te praeter, in urbe
'Fothiosi est nculis ulla puelli .H i' s
Tibulli earmen arbit rIpsa' 'daeloia Ita persuadente, & numeris ad Albis nim elia. Tacterem artifieiose eonPrinati,, Sia sede sua excidisse puto, & reserendam ad epauculas illa, libellἱ tertii ne imo Neque enim plures libros stripsisse Equirem nostrum , vel
a. Tu Modo soLA PLAClsa Non placent Eee a istae
445쪽
ALn II ΤIBULLIs Atque utinam possis uni mihi bella viderit Displiceas alii si se ego tu tu S ero. Nil opus invidia cae procul absit gloria vulgi: Qui sapit, in tacito gaudeat ille sinu. Sic ego secretis possim bene vivere silvis, 1 o Qua nulla humano si via trita pede. Tu mihi curarum requies, tu nocte vel atra Lumen , & in solis tu mihi turba locis.
Istae tabernariae blandIlIae, nec desultor In
amore animus dicentis , Multas ego quondam amavi, nunc autem in te una haerere volo. Reponamus germanam scripturam, Tu
mihi sola piares. Formula est , quae proverbii
speciem reserat. Propertius L. 2. Eleg. Tu mihi sola placis: placeam tibi, CPthia, so a Naso L. I. Art. Amar. y. 42.
Dum Iiαι, er loris p m tores ire solaris; Eliga eui dicas, Tu mihι sola places.secutus est Franciscus Petrarcha in Etruscis lusibus:
A ια' io dissi, Tu sola mi piaci.
s. ATQuE uTINAM Possis uNI MIHI BEL-x A vIDERI l DISPLICEAs ALII 1lJ Hoc vero rus est merum ac rusticum , optare ut tua
puella sol; tibi sit fori osi, aliis autem omniatius deformis ae foeda habeatur. Quid enim possis erudelius inpreeari mulieri , quam ut ne placeat nisi uni viro aut quid Miud quaearunt operosae illae molitiones i. nisi ut forismosae videantur etiam iis, quos ipsae amare nec Volunt, nec possunt Dinetam etiam castar praeconia fore M. . Et quam tu umquam vidisti mulierem, etiam mam, etiam turpissimam, cujus formam inpune contemneres quaeve sibi deformis videretur Hoc unum est , quod vitae ipsi praeferre solent: nee mortem putabunt acer. iam , modo serma integra' atque inlibata si ceat perire. Audi Europen Ioratianam, L. 3. Od. 27. h. q. Inpudens liqui patrior peri res. D ,
I pudens Orcum moror. a Deorum Si quis haec audis, utim mur errem . Nuda leones - Amquam turpis macies de tra - occupet malas, ἔ- γε succus
Destuat praedae, oeciosa quaero
l Urbanius, ni fallor, quam noster Eques, hoe ipsum votum puellae dedit , non aut tem amatori , Honoratus Ursaeus T. I. A. istraeae, L. I a. R est in hae commutatione personae dulcissima significatio affectus tenerrimi: Da honte elle aliola romissant,gu'un berger pres colla passant, Pariant a moi Panella Miti, Ei ι'heur l'honmur de eas lieux: r se ne wux , me diseis eue, Moembler bella qu'a res V . Neque minus decὁre pastor , dominae suael offensus, ejusdem operis T. 2. L. II. Et vomi a quella extremise mon mia Bois parvenu , pias.l quo au sim aea re Phillis de la Misseisi se at vovis quVlla eust em laida m desagreasti; eri eouiessis i. se σι maro , si ella ausi eu molns
. Tu tamen interea, quamvis te diligat illa , In tacito eohibe gaudia elaca sinu. Seneca Epist. Ios. Sic vero inυidiam Ggies, si te non ingcseris oculis, si bona tua non j cta .ris , P Ueris in sinu laudere. Vide sis Erasmum nostrum Chil. I. Cent. 3. Adag. 23. II. Tu NOCTE VEL ATRA LuMEN ' argu te Georgius Anselmus L. Epigr. 3O. Cundia simul video , cum te video , omnia
adspicuim sine te, Naevia, nil video. Sed hoe ille debet poetae incerto L. 7. An thyin. Ebigi; si . il . .
446쪽
L I B. IV. C A R M. XIV. ηNunc licet e caelo mittatur amica Τibullo: Mittetur frustra, deficietque Venus. Is Haec tibi sancta tuae Iunonis numina juro , Quae sola ante alios est mihi magna Deos. Quid facio demens t heu heu mea pignora cedo. Iuravi stulte. proderit iste timor.
Nunc tu sortis eris, nunc tu me audacius ures.
et o Hoc peperit misero garrula lingua maham. Jam faciam quodcumque voles: tuus usque manebo, Nec fugiam notae servitium dominae. Sed Veneris sanctae considam vinctus ad aras. Haec notat injustos, supplicibusque favet.
pressit Aegidias Menagius In Epistola ad Io.
sime, mim memini, populosa Lateria saepe Visa mihi Libra penitus ad Nior ipsa , Secretis qui turba fuit miBi plurima silvis.
MINA IuROJ In libris quibusdam est , Per ltibi sancta iuvi. Id quod Nic. Heinsius probabat Nor. ad ora d. Amor. L. 3. Eleg. 2. 6 I. Probarem & ego , nisi me moveret Iiescio quae majestas antiquae loeutIonIs, Deam quasi praesentem restata. Virgilius L. I 1. Aen. Si rior Aeneas: sequitur se deinde Larinus
Suspiciens caelum enditqiuata sidera dextram: Praec eadem, Aenea, terram, mare, sidem, jura, dcc. I bἱ Servius Honoratus: FI ornatrum elocutis,m crebra apud majores , quam si velis aduere pravositionem, in dicas, Iuro per maria , per serras. Vere doctissimiis Grammaticus. Sie Sibylla L. 6. Aen. y. 324. Curii sagna alta viris, BritamqM DIAdem, Di cujus Jurare timent e fallere numen. Palinurus ibidem, maria aspera juro , Non ullum pro me tantum cepisse timorem, Quam tua ne, spoliata armis , excussa magistro, Deficeret tantis navis surgentibus undis. Naso L. 2. Metam. s. Io I. verbis Solis ad Phaethontem filium: Quid mea colla tenes blandis , ignara, lacertis f dubita; dabisur utrius juravimus undaι
Quodcumque optarii e sed tu sapientisti opia. l23. VENERIs sANCTAE J Ita & Catullus Carm. 33 Nam sanctae Veneri Cupidissqua
Desisemque truces vibrare iambos. Carm. 6s.s . s. Quem neque sancta Venus moui requiescera somno disertum in lecto caelibe perpetitur. Lapis Romanus in Thesauro G teri, p. CII. I.
Itemque alius apud Reinesium ClaTI .nurn.s s.
13. SED VENERIs SANCTAE CONsIDAM vINCIus AD ARAM J bene visinus: quum mancipium se dominae suae profiteatur. bene quoque considam e nam supplices apud aram sedebant. Maro L. 1. Aen. X. I 2. Aedibus in nudiis nudoqua sub aetheris axe Ingens fuit , juxtaque veterrima laurua
Incumbens aratimque umbra complexa Penases. Hic Hecuba er natae nequicquam aliaria cireuma Praee tes atra ceu tempestate colundae,
Condensaa , o Divom ampurae simulae bdebant. vide quae Lipsius in hane rem observavit Excurs in Tacit. L. 3. Minat. Acra F.
447쪽
RUMOR ait, crebro nostram peccare puellam.
Nunc ego me surdis auribus esse velim. Crimina non haec sunt nostro sine jacta dolore. Quid surdum torques, rumor acerbet tace. XV.
NE FICTA DOLOREt libri scriptἰ maximo numero, nostro sine saeta dolore. unde Io. lsa- eius Pomanus seeta faciebat L. 3. λiialect. C. 3. non nolente Heinsio. 4. QUID MISERUM TOR Uis J Ingeniose Barthius , Duid μνώm terques e vἱdebis ejus rationes L. 19. Adv. C. I 6. Ceterum hie desinunt omnes libri scripti, nisi quod epigramma quoddam e Priapaeis, trillicus aerari auondam, nune cultor astelli In antiquo Tibulli libro se reperisse testatur Muretus L. i. Epist. I 3. Itemque Scaliger Commem. in Priap. p. xo'. & in uno suo Achilles Statius. Quae ratio si valet, iam Na laniana Sapphus Epistola Tibulli sit auctoris oportebit : illa enim non in uno aut altero, sed In multis Tibulli eodicibus reperitur. Sed de isto Epigrammate non fraudabo lectorem quid invenerim apud Petrum Bembum, nobilissimum superiorum temporum scriptorem , in eo libro quem ad Herculem Strotium,sive Strozzam, pcrscripsit de Virg lii Culice S Terentii Fabulis. Credebant tune sere homInes eruditi lusus Illos liberos in Priapum esse divini Maronis foetum: atque hoc ipsis adeo persuasum erat, ut evelli vix, aut ne vix quidem posset a se .pientioribus. Tam absurdam opinionem non ferens Pomponius Laetus, vir inter primos doctrinae atque ingenii laude florens, ita Istieloquitur eum Hermolao lsamaro : Assentior iis, qui Primorum librum esse milii non putant. Quid est enim magis ludicrum , quam illa carmina ' in eo tamen septo er quasi cavea Vir-
filii ludorum illa non Ibnt. tiamquam qui emulus etiam se se rei maximum mihi ιideri argumentum solar Vlulliana terecundia. Itaquen agis di di sunt ii, qui omnino a compluribus uno sempore poetis inter sique familiaribus joci gratia compositos fuisse illos versus exist- nant ἐν quo um quidem cum Nasoni magnam partem tribuans, AEuia is Virgilia familiaris non fuit, negaηt Virgilii rise ullusis in eo libro ver. sum : qua in sementia me Bernardi Bembi vestrihonnias mihi amicissimi etiam au laritas confirmavis , dum is non mialis ante te annis hae in urbe pro vfra r/publica esset Ieg tus. Nam cum in hune fere se monem incidisse s , diceretque , nihil esse ejus libri auetori s incertius, nihil obscurius, unius epigrammauis Iesimonium artuisiit , quod qui .iem me tuisne non habebatur: a mavitqiιε sese uisu primum omnium inis nisse vir gravissimus in Patavino quodam Iacet. is, lapide extra urbem tertio, si reele memoria teneo, in antiquo marmore incisum , obrutumisque ruderibim abstero loco. Idque fuisse postea r mera Priapeorum carminibtra additum pro Vis .liano ab impressoribus , evidis illis quidem fortasse viris altandi augendique rem literariam e pia numeroque librorum, sed plane eum indoetis, sum etiam indiligentibus: nam perverse trans Iuti. runt. Quod si ea quoque , Hermolae, quae no stra aerare invinia sunt , quaeque habemuι ipsi ante oculor, depramari nobis sentienti . perseristique videmus; non est jam profecto mirum,si, quae in lucem mutiis ante nos seculis prodiere , ea eonfusa sunt illusionibus intolerabilibias. HERM Nihil omnino id quidem , Pomponi , mirum. Sed melim versιs illos recenseas, quos dici POMP. Tu vero atidi, sunt enim hi
Deto quidem in epigrammate, ossic Ieῖs, pro eo quod nos officiis dicimus, Nigidiana illa reru- is , de qua meminis Gellius, antique est in ipso marmore insicriptum. Sed Mee alias. Merito queritur Pomponius de teleri illa corruptela librorum. Nam sane Bernardinus Scardeonitis, quem ego opinor lapidem Ipsum videre potitisse, L. I. Class. . de Antiquitate
448쪽
HIlicus aerari quondam , nune cultor agelli. Et deinde in tertio versu o iis, in quinto lviolatis, eontra marmoris fidem. Hune se. lculus Gruterus , in secundo versu mne libi lpotuit Inscr. p. xcv. 3. nisi si hic error est operarum. Aliae editiones primum versum
Rus cm aerarii quondam, nunc ri sticus horti: aliae sic, Villicus aerari quondam , nune cultor agelli. latque hanc ultimam esse veram lectionem ad- firmat Scaliger Comm. in Priap. p. 2IO. &Salmasius Not. In Lamprid. p. zor. N I s. lVossius ad Catuli. p. I I. Scilicet ea vera es lectio marmoris, quae in marmore nusquam legebatur. In ultimo versu habebant Scaliger & Stat Ius , Hunc tu , sed taceo , lapide quidem invitissimo. Tamen Barthius ultro
emendabat, Hunc tu sim tento , L. Adv. C. g. Adeo certa sunt atque explorata vel li. brariorum vel eriticorum commenta. Vere
quoque dixit Pomponius, se iuvene hoc epi. lgramma non exstitiise in Priapeis. Est penes lme illorum lusuum eodex manu exaratus,
non ille quidem vetustissimus , qui finit in Epigr. 82, Dum vivis, sperare decet. &c. ne. que hoc ipsum , de quo agimus, carmen aenoscit, aut haliat. Neque etiam Iambum
id Me novi es ρ quid ira nuntiat Deum y
Sed nee ille In ullis Tibullἱ codichus invenitur. Itaque demiror, Sealigerum hInc sa. tis confirmari putare, Tibullum lusisse Priapea, idque clare testari Martialem L. . Epigr.ε. Credi virgine eastor pudica , Et frontis tinerae eupis videri: Cum sis improbior, Malisiano, Quam qui composisos metro Tibulli In Stellae reritas domo libellos. Sane Tibulli metrum fuisIe carmeci Elasa. eum, non Vero purum Iambum, ipsi Tibul. lo adcredamus oportet L. 2. Eleg. 4. P. I 3. Nec prosunt Elegi, nec carminis auelor Apollo. de Nasoni Amor. L. 3. Eleg. 9. Flebilis indignos, Elegeia, solve capillos: Ah nimis ex vero jam tibi nomen erit filis tui vates operis , tua fama Tibullus
Ardet in exstructo corpus inane rogo.
Ut jam nihil diram de tot aliis Tibulli praeconibus: quorum tamen nullus vel ve illo meminit aut Iambi puri , aut lusuum Pria-peorum. Redeant igitur unde pedem hue attulerunt, quamvis bella sint δt Latina, in. primis vero Iambus ille. qui , s sermonis res sit atque elegantiae, haud difficultereeserare possit eum primis linguae Latinae po tis. Sed per me quidem Eques noster rem alienam in armum non tollet, Ipse In suo sibi aere satis locuples ac copiosus.
TS quoque Virgilio comitem non aequa. Τibulle,
Mors juvenem campos misi ad Elysios: Ne foret, aut clogis molles qui seret amores, Aut caneret sorti regia bella pede .
DOMITII NARs14 Hujus quoque praeclari viri scripta omnia interierunt. Vixit autem temporibus Au sti, & epigrammatum scriptor habitus est in primis nobilis atque ex cellens. Certe Valerius Martialis , qui de suis ipse rebus praeclare sentire solet, quam lquam se Valerio Catullo minorem fatetur, Marsum tamen saepe Catullo stipparem facie, atque inter primos poetas conlocat. Sic L. 2. l
Candidim nihil est te , Caeciliam , notavi, l i quando ex nostris disticha pauca legis.
Prollam aut Masreeitas, aut Aeripta Catulli: mee mihi das, Iamquam deteriora legas. O collata magis placeanι mea r eredimus illud. Malo tamen recites, Caeciliane , tua. L. f. Epigr. s. Sit locus e r nubis aliqua tibi parte libellis, Lua Pedo,qua Marsus, quaque Iulius eris. L. 7. Epigr. 98. Dicere de nobis, ut lector eandi ε auri:
Temporibus praesut nomihil ista tuis. Nec Marso nimium minor est , doctoque Catullo. L. 8. Epigr. s
449쪽
Quid raros, Marsosq- loquar , ditarari a
Nomina, magnus eris quos numerare labor tErgo ero Virgilius, si munera Maecenatis Des mihi ρ Visellius non ero; Marsus ero.
Ferebatur de Marn AmaZonis , quam putant fuisse historiam belli illius, quo Hercules Amazonum gentem comite Theseo superavit. Sed de eo opere tenester opinari videtur idem ille poeta Hispanus, L. q. EPigr. 29.
Saepius in libro memoraIur Posius uno, . iam levis in tota Marsus Arnaeonide.
Atque ob hanc caussam hunc Marsum tem .poris Neroniani poetam fuisse, diversum ab illo Augustaei aevi Marso , suspIcamur eruditi. Quodcumque fuerit , certe Domitium Marsum inter nobiles epici carminis poetas numerat Naso L. 4. Pontic. Epist. I 6. Cum foret e Marsus, magnique Rabirius oris, Iliacusque Macer, idereusqua Pedo: Et qui Iunonem laesisset in Hercule Carus ,
Iunonis si non jam gener ille foret.
Dique dediι Latio carmen regale Severus , O cum subtili Priscus uterque Numa. Erant & Marsi Amores, Melaenidis nomine eohonestati. Martialis L. 7. Epigr. 28.
Et Maecenati Maro eum cantaret Alexin, Nota tamen Marsi fusica Melaenis erat.
Erant & Fabellarum libelli non pavet. Cha
risius L. I. Instit. Grammat. p. s s. Callum neuιro genere dicitur. Sed Marsus Fabellarum
nono , masculino sic: cauum sibi pectore quemdam. pars est posterior versus hero ἰci. Fuit quoque Marsi Cicuta, unus fortas Ie Epigramma tum liber: nam sineulos singulis titulis discretos prodiisse vero simile est. Sie enim & Martialis Xenia atque Apophoreta habemus. Flujus Cicutae memἱnIt Iunius Philargyrius advirgil.
Eclog. 3. P.M. Dui Bavium non odit, amet tua carmina MaaiaJ Duos sui temporis Detat dicispe nos , quorum earmina ob humilitalem a Meta sunt. Vuli ergo notare , qui sium inimici Virgilii , qui Bavium, id est 'ssvnum poetam, e Maevium, id es morem poetam . ut duplum
haleant malum. Ex quibus Bavius curragor fiat. δε quo Domitius in Cicuta reserar omnia eum Bavio communia frater habebat,
animi fratres sicut habere solemt.
Rura, domum , nummos , atque omnia: δε-niqua , ut aiunt , Corporibus Ieminis spiritus unus erant. Md ράstquam alterius mulier . . . . .
Novit , deposuit adter amicitiam. postremus Lexameter- in Poemati Is antIquis, a Petro Pithoeo In lucem editis, ita legitur: Sed mstquam alterius mHier ' concubitum 'unde vir doctus faciebat, Sed postquam alterius mulierem concubitu alter
mihi non placet commentum , quamquam sensum puto recte proeedere. nam ut penul tiinam In muli rem produxerIt poeta optimi temporis, cui quaeso hersuadebitur Paucula alia Marsi frustilla alii nobis conservarunt. Suetonius lib. de Inlustr. Grammat. C. s. in
Orbilior Fuiι autem naturae acerbae non modo
in antisophi ι , quos omni sermone laceraυis , sed etiam in discipulos, ut Horatius significat, plagosum eum amitans , Er Domitius Marsus scriben , Si quos Orbilius ferula scinicaque cecidit.& C. I 6. In Q. Caecilio: Primus dieisur Latiane ex te ara di 'utape , primusque Virgiliumer alios poetas novos praetegera coepisse. quod etiam Domitii Marsi versiculus indicat,
Epirota tenellorum nutricula vasum. Diomedes Grammaticus L. I. p. 3 4. Oleo unguentum. Cicero in Antonium : Frullis esculen-l tis, er vinum redolantibus. Et Marsus: Hircum. alumen olens. Est op ῖnor hemIstielitumi posterius versus pentametri. Priscianus L. f. p. ubi de masculinis in ps desinentibus: Adeps , το λίπος, forceps , auceps. quae tament veteres etiam feminino genere protulerunt. Varro in II. rerum rustis. Auins illa. pro , adepti
Marsus: Adipis pondo viginti vetustae. Sed &C. Plinius laudat Marsum poetam in catalogo auctorum L. 33. Hist. Nat. & Sidonius Apodi.
Non Getulicus his tibi ligetur , Non Marsus , Pedo , Silius , Tibullus. Atoue haec sunt quae de Marsi rebus reperIre licuit ue aliquanto uberiora Iis, quae Henrieus Stephanus dedit in Fragmantis veterum poetarum, quaeque Crinitus ac Gyraldustra.diderum in Historia poetarum.
450쪽
L. S. Non fuit aequum tantam variantis scripturae farraginem Notulis
inmiscere: nec, scio, patienter tulissent homines delicati epulas tam fastidiosas. Quotus enim quisque hodie curat, quid olim aberraverint scriptores librarii Z Tamen cur perire noluerim quidquid hoc est rei, facile videbunt illi, qui in scriptoribus antiquis vel exponendis vel emendandis operam aliquando aliquam posuerunt. Nihil invidemus illis, quorum ingenii felicitas est tanta, ut, citra opem codicum prisc rum, rem criticam praeclare gerant ac gloriose. Nos iis consultum v luimus, qui, quum aliter sentiant, tamen a ne laria librorum supellectile destituuntur. Α'ue existet aliquando acutior fortasse aliquis, quem
amor capiat iuvandi Tibulli. Is si hic praesidii quidquam invenerit ad
eruendum voram poetae scripturam, vel ad excogitandum novam aliquam lectionem, dignam homine docto atque ingenioso; jam nunc omne operae insumtae precium ubertim mihi retulisse videbor. Tibi vero, quicumque eris, cui hanc opellam nostram inspicere non erit grave, quid quaeque codicis cujusque nota designet, exponamus necesse est. Nicolai Heinsit, viri summi, variantes lectiones ne cum nostris confundas, Cautum fuit lineola transversa, - , quae semper Heinsianas. praecedit. Εjusdem excerpta codicum Anglicanorum uncinulis D J sunt inclusa. Plae autem fuere nostrae copiolae , quarum subsidiaria opera ad emendandum Tibullum accessimus. iA. codex membraneus D. Ioannis de Wiit, bonae notae. Ald. editio Aldi Manutii Venet. Is I s. B. codex alter membraneus ejusdem
D. de Witt. Br. editio Brixiensis A. Iq86. C. liber meus in charta scriptus. Coib. codex bibliothecae Colhertinaen'. 6 79. MS.Colin. Parisina bimonis Colinaei editio
Cyll. Bernardini Cyllcnii Veronensis Commentarii in Tibullum. Ve
D. editio Veneta, omnium princeps, A. I 7s.FF. bini codices mei, in charta exarati. Gebh. variae leEtiones sex codicum Palatinorum , & membranarum G- melinianarum, quibus usus fuit Ianus Gebhardus. Gryph. editio Scb. Gryphii A. Iss I. L. variae lectiones ex libro seripto
Lips. Justi Lipsit varietates lectionum
ex codicibus Romanis. Janus Doueta P. sua manu transscripsit