Bartholomaei Romulei ... Compendium seu Tractatus, de testatorum praeceptis, bona extra familiam alienari ad nobilitatem conseruandam inhibentibus vnà cum commentarijs in §. Diui Seuerus & Antoninus, in l. filiusfamiliâs, de leg. 1

발행: 1567년

분량: 291페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

2쪽

REVERENDIS

sIMO IN CHRISTO P,

TRI, ET ILLUSTRISSIMO PRI

CIPI, DOMINO OTTHONI TRvCHs Es DE vvALDBvRG, S. R. E. Episcopo Cardinali AD hanensi re Augustano, Praepomo ac Domino Elvvangensi sce. perpetua sibi obseruantia colendo, BARTHOLOM EusR O M v L E v s Iureco fultus S. P. D.

DEO SEMPER, amplissime Praesul,insana suit maledicendi,

carpendiq; libido, ut

vix unquam suerit satis tutum scriptoribus, sine tutore aliquo,viro eximio & extra inuidiam posito, lucubrationes suas in lucem emittere. Videmus enim non solum huius aetatis,& nostri temporis doctos viros,hoc consuetudinis habere, ut

scripta sua Principibus, & authoritate

3쪽

metuendis offerant, sed idem quoq; antiquos omnis eruditionis & scientiae principes fecisse. Theocritus enim apud Graecos, Ptolomaeo regi Bucolici sua

dedicauit,& Virgilij facile principis in

ter latinos Poetas, carmen rusticum

Pollio recepit, eiusdemq; A neadum libros Augustus, Ouidius in tertio de

Ponto Eufinum rogat, ut quos de Caesaris triumpho libros scripserat ipse tueretur. Alciat. ille Iurecosuit. monarchas ut ex innumeris nostri seculi, ipsum duntaxat adducam, qui te Viua Voce, aliquot annos publico munere ad Iuris civilis disciplinam capescendam produxit subcisiuas suas operas tuo iudicio subiecit. Et quantum credo,nullus extitit ea temeritate, qui librum tutore destitutum, tanquam genio suo victurum sperauerit. Quamobrem & ego, quo-

4쪽

tiescunq; meoru laborum aliquem edidi,semper illum e nobilissimis generosissimisi Germaniae Principibus alicui tuendum dedi, atq;ideo cum iam mihi

diu satis pressum videretur,quod de Te-: - statorum praeeeptis, Bona extra famuliam alienari ad nobilitatem conseruan- dam inhibentibus, meditatus sum, licet materia non sit sacra vel Theologica,

vestra tamen Celst de Patrono cogitanti,in mentem venit. Cur autem no prius aliquo literario munere docuerim,

ampliff. Cardinalis, accepti beneficij a

C. T. me n esse immemorem, eo no

suit, quod ipsum vel parui pendam, VeI

'etiam obliuipne imo meo deletusuerit unquam, sed quia non iudicaui quasvis profanas,id est,non theologicas materias T. C. couenientes esse. Testatur enim florentissima T. C. Dilingen-

5쪽

sis Academia, quo loco V' C'i sint ea quae ad sanctarum literarum studia paruaut nihil conducunt : quandoquidem illam V C. sic instituit,ut praeter literas

quas populariter bonas dicimus, & philosophiam, sola Theologia squam Ca

tholicae religionis conservatricem lubenter appellare soleo) maximo cum reipub. Christianae fructu doceatur. Intelligis scilicet, omnem ad hoc nobis a Deo rationem & intelligendi vim esse donatam,ut in se perquirendo dc cognoscendo,omnem operam,cogitationem

atq; studium poneremus, VI sognitum tandem inuocando pie coleremus, idq; non alia ratione fieri posse commodius, quam sanetarum scripturarunt studio, quandoquide nihil illae sunt aliud, quam sancti Spiritus amoenissima flumina, dc uberrimi sontes cognitionis Diuitas ma- testa-

6쪽

1estatis. Atq; 6 utinam omnibus Germaniae Episcopis semperide suisset animus&institutu,eadem in quaerendis amissis ovibus diligetia,eade sedulitas in abactis reducendis, eade sollicitudo in costactis membris reuinciedis,idem labor in comroborandis infirmis, eademq; seueritas in cohibendis ijs,& exterminandis quae pinguiores factae, valentes & robustae, nihil aliud quam imbecillem pecudem opprimere nitebatur,si deniq; ea ratione ac iudicio gregem sibi comissum p uissent oes, quomodo tu facis, amplissi. Praesul, non tot profecto in studiis suis abominabiles facti,,posuissentsigna sua

tanquam monumeta victuriae dispersi

gregis D5ici Non igitur immerito piae

memoriae D. Carolus quintus, Apost licae religionis propugnator constans& indefessus, cui per singularem pru' dentiam

7쪽

dentia,domi militiaeq; semper plurimui

modauisti,plurimi quoq; te secit: merito Paulo tertio Farnesio,& quarto potificibus sume charus suisti, merito etia

ut nuc Christi vices gerit,Pius quintus

sumate beneuolentia prosequitur. Et cuperpendo, quibus virtutibus quemlibet optimorti in tui amore pertrahis,desino mirari,quid sit cur magnu iudicent tuae

C. fio displicuisse, nescio enim quis non exoscularetur sumam illam erga pupillos & pauperes benignitate,quis immesam erga viros doctos liberalitatem no admiraretur, vel quis ingente pecuniae vim,quam eos eruandae Catholicae reli gionis causa,suscitandorumq ingeniorii gratia lubentissime cotemnis,n6 ob stupesceret Ego certe animi vestri gra titudinem praedicare cogor, qua vel ex eo manifesta facis, quod nostrae regio

8쪽

nis homines lato favore prosequeris, ut etia aulae vestrae quam lubentis,ime adhibeas,quasi gratias reserens pro exhibitis olim indialia T. C. honoribus,cum 'post nobilis. Galliae & Germaniae gymnasia frequentata, ibi quoq; augendae

adhuc eruditionis causaveriareris adolescens,&posteacu maioribus quavis nec hoc paruu sit,quod iuuenis propter singulares ingenij dotes in Academiae celeberrimae Rectore electus suisti) dignus existeres. Neq; mihi, illustrissime Princeps,parua spes affulsit,quin ob huiuscemodi virtutes, quibus no solu inter tuos splendes, sed toto pene terraru orbe clarissi. es, ad maiores dignitates aliquado sit Italia prouectura. inod si co- tingeret, tantu tibiliatorii fauorem p erheroicas animi tui virtutes cosiliauisti, ut non minores Itali nosiri, i Germani

9쪽

Deo gratias acturi sint: adeo enim spectata ta est erga doctos & studiosos homines beneuolentia vestra, ut de Me caenatis temporibus redituris, non amplius spes esset dubia. Vnde nunc etiam ego spero,C. V. non grauate hurus mei laboris tutelam esse administraturam,

quem licet nihil ad Theologiam,partim

tamen propterea vestrae C. credere via

sum est, quia ipse ex tam nobili familia descendisti, ex qua S. R. Imperij proc

res discernuntur: tum quom,quia Conradus postremus Sueuorum Dux, cum

gentis suae insignia, vestrae familiae dotanaret, antequam de Vita exiret, nihil aliud iudicasse videtur, quam dignita tem nobilitatis, quam ipse per naturam. vlterius propagare non poterat,op time p er familiam vestrami defendi posse. Vale.

10쪽

M. VITI IACOBAEI NOR L

BERGENSIS, POETAE LAUREATI

C EsAREI, AC CELEBERRIM H IN GOL-itadiensis Academiae Prosessoris ordinariu

AD NOBILITATEM.A Ccipe Nobilitas, quaesint praecepta parentum, - Testari quoties sit uprema iubent.

Hinc etenim disces,mortis quando ingrvet horror, Succurras rebus qua ratione tuis.

Non diuturna tuae florebunt nomina girpis, Praeripialpatrias si peregrinus opes Maiorum uilescit bonos, parta peribit Gratia, si uiuas pauperiore statu. Num quid biditas, lae rerum divise censi, mrtutispeperit quem enerosus amor.

Hac tibi Romulei cura indefessa labori

Congesiit utes cui reverenter Gas. Qui dum legales uigilantius excolit artes,

mmb iuuentuti consiluisse studet

Iuridicos inter proceres cir lamina splendet, Inter ut aethereisidera Luna poli. Praeceptoris iter DE cII Iegale sequutus, ROMULEVS no Irae talatoria primascholae.

SEARCH

MENU NAVIGATION