장음표시 사용
11쪽
EPISTOLA' blicae sunt , vel priuatae Publice res gestasaborigine gentis ad aetatem nostram usque viginti quatuor libris explicabimus quos Annalium Frisicorum nomine inscribemus: Privatorum res gestas,personarum locorum,rerum ac temporum circumstantiis distinguemus. Ac primum quidem, quod ad personas attinet, quae vel bellica, Vel politica virtute, vel eruditione, Vel consilio tam extra, quam intra patriam praestiterunt, his opus singulareat tibuemus Itaque librum Vnum de Duae cibus&comitibus Frisiae;Vnum de iis, qui virtute militari excelluerut Vnum etiam de . ijs, qui prudentia&consilio prcpstiterut;V- num item de Frisae scriptoribus ianum etiao. depraestantibus eminis. In locorum come- γ moratione librum Vnum cudimus, de ciuitatibus Frisiae. In rerum attentione, unum de celebribus dictis ac factis Frisiorum Vnum item cudimus, de Frisiorum colonis, quae gentes a Frisijs oriundae sint. Atque ita libros omnes, quibus historiam Frisi x coplecti no posse arbitrabamur, numero sexaginta fie hant In quibus tamen librorum numeru,& materia dispositionem, Meditionis occasionem, ut arbitrio meo tunc reseruaui; ita etiam nunc reseruo Ut pro re nata mutarem i-hi integrusemper maneat, quod Videbitur. Itaque tametsi hoc opus, de origine Frisiorii, quod hic exhibeo, materiae ratione demurn post librum septimum rerum Frisi carum ordine sequatur, tamen cur primo loco iam in
12쪽
D E DIC A I Ardendum censeam, iustissimae cauta me impulerunt. Nam cum in hoc opere plurimu di scultatis fuerit, propter multiplices scribentium errores, qui conuellendi erant,& credibilest, fore aliquos, qui a me di sentient, Volui hoc opus primo loco absoluere, in luce edere; tum Vtrem facta hic haberem, si quid mihi forte ingrauescente iam aetate humanitus accideret tum etiam ut ipse tueri haec posse, modo me Viuo aliquis ea odiolius vel licaret. Inc steris enim ut minus difficultatis, ita etia minus contradictionis erit; ideoq; minori etiam negocio absolui ea,in me forte defundio per alium quem uis ad umbilicum perduci queui. Cur autem unum librum, quem antea meditabar, hic iam in tres diduxerim, vastitas argumenti secit, quo identidem nouis accestionibus succrescente, opus ipsum nocessario creuit. In his autem, qua cudo, confirmandis stabiliendis, quibus aut horibus
Vtar, qua moderatione cum illis agam, quorum opiniones mihi refellendae sunt, paucis hic dicendum est.Nam cum ad meoru dicto rum probationem testimonij interduis tareiusmodi scriptorum, prisertim nostratium, quorsi authoritas apud exteros pondus habitura non videtur,ob id, quod eorum nomina
hacten obscura, certὲ illis incognita sint, videri possem nihil admodum idonee probaturus, qui non modo domesticis, sed etiam dubiis, non satis exploratis testibus rem agam Deinde, cum aduersus quosdam
13쪽
rtaesertim vita defunctos nimis multis con-
tedam, videri possem egredi fines modestiae,
qui cum laruis gaudeam luctari. Quorum neutrum plane se ita habere clarisia me de monstrabo. Nam ut ad primum loco primo respondeam,mihi in proposito meo, quo res patriae trade re constitui, ea sententia semper stetit ut si utraque suppeteret, congruerent,domesticis testimonijs libenter externa coniungerem; si alterutra deficerent, iis Vte rer, quae suo peterent; si discreparent exte
nis domestica praeserremmisi uotabilis absurditas hanc praerogatiuam excluderet. EXemplo subiecto illustranda res est. De origine Frisiorum a Graecisin Italicis scriptoribus
nihil expresse traditu hactenus reperire potui: scriptores autem Gallici& Germanici, qui vel populari sua, vel latina lingua ali quid hac dero commentati sunt, aliqui cum nostratibus congruunt; aliqui non modo a nostratibus dissentiui, sed etiam inter se dis- erepant. Vtor igitur hic nostratibus,&eoru suffragatoribus exteris; exteros autem ab his dissentientes bonis rationibus conluto aca sello.Frisioru sedes Graeci scriptores ac Romani, Plinius Tacitus, Ptolemaeus, Mai ij itemque scriptores reliqui Germani ac Galli
unanimiter declarant in Germania ad mare Septentrionale fuisse extremas: sed Strabo ilia
lic intra Rhenum & Amisin Sicambros; intra Amisinis Albin Cimbros collocat; Vltra Albin Chersonesum versus getem nullam no-
14쪽
DEDICATORIA. iit. Vtor igitur & hic internis externis ad thoribus; tum in approbando consensu pro nobis; tum etiam in refutando dissensu conatra Strabonem,subiectis trobiq; rationibus idoneis Scriptores aliquot recetes Germani, supradicto illo Strabonis errore decepti, Frisios,&Brabantos,& Flandros maxime Septentrionales, a Cimbris ortos esse scripserui
quod Cimbri ut ipsi dicuticolonias ache
soneso Occidentem versus per littus Oceani Britannici posuerint,&relicta tandem Chersoneso nouas sedes quaesituri,per Cauchos ac
Bisib itinere facto, per ostia Rhenii vi ho
die Cimbrici seu Danici mercatores faciut)in Brabantiam ac Flandriam traiecerint, ibique sedes fixerint ad littus extremum; unde tandem inundationibus expulsi, relicto praesidio, quod in gentem postea coaluerit, in Italiam porro abierint. Hunc errorem igitur ex Archiuis nostris dilucide covello,ac testimon ijs nostratium doceo, nos ante Cimbricam expeditionem ducentis amol ius annis eas terras incoluisse, quae tuc intra Chersonesum &Helium Rheni brachium supremum ad Septentrionem in Germania habitabiles erant. Doceo testimonijs nostrativis consensu Plinij, ducetis adhuc annis postea, terras eas;
quas nuc incolimus,4 Vestergoam amstergoam nominamus,maxima ex parte fuisa se inhabitabiles. Docco eorundem testimo
niis,4 consensu Pauli Aemilij, Antonii
Sabellici, easdem terra usq; ad aetate in Caroli
15쪽
soli Martelli in eodem sere statu permansis
se. Doceo denique nostratium testimonijs, per quos homines, quo tempore lacus isti. Immensii, quos Plinius ac Tacitus in Frisia commemorant, in iustos fluuios aggeribus obiectis redacti sint. Doceo testimoniis nostratiu,quae sint illa Rheni capita, de quibus agit Iuli Caesario uae sit ista nauigatio Drusi, qua Oceanum ab illo tentatum esse Tacitus asseruit.Hoc igitur quia luce clarius demonstro , consequitur aliam nunc esse, aliam suilla olim tempore Cimbrorum risisseno istrae faciem in longe aliter tum se habuisse, quam nunc habent, duo illa Romanis cognita Rheni brachia Helium Flevum:
aliter etiam se habuisse, quam nunc habent, altera duo Rheni eiusdem brachia,Romanis in nominata,& exteris omnibus ignota,Mediterr ineum lauicam. Quae quidem Rheni quatuor brachia, ut logistimo terraru spatio disiuneta tunc erant ita singula etia suo peculiari ostio in Oceanu Septentrionalem deuoluebantur. Cosequitur hinc etia Cimbros ad littus Oceani Septetrionalis, quod Frisiito to illo tractu nunc incolunt, colonias nullaseollocasse:Eosdeetia neq; per Frisios Cauchos iter secisse;neq; per ostia Rheni in Brabantiam aut Flandria traiecisses cum omnia illic lacubus ac paludibus in uia tunc essent. Cuigitur hae&co plures huiusmodi aliae antiquitates a Romanis ac Graecis scriptoribus memoratae nunc a recentibus4 exteris Ger
16쪽
4 DEDICAΤΟRIA. inanis quibusda interpretibus per inscitiam rerum nostrarum perperam explicentur, Vtique ratio dictat, nostratibus indigenis ve ritatem esse exquirendam , utpote quibus notae sunt res patriae Naiiam inter Helium &Flevum Frisia, quae olim Occidentalis dicebatur,& nunc Hollandia dicitur, sata sit; cum Frisiae,quae tunc Orientalis, nuc autem Occidentalis dicta est, parte estergo a Mediterraneus, Aestergo a Lauica terminauerit; maiorum nostrorum prudelia singulis territoriis in Frisia canonem quenda certum costituit. quantu ad horum aggeres faciendos ac reficiendos contribuere deberent. Quod quidem cum in acta publica memorie ergo semper diligentissime relatum sit, constat nimiruscriptoribus nostris sua fides, si vos ex ijsdem fontibus intelligitis, maiores vestros per man pΟΘsteris velut hereditaria hanc curam tradidis se,qua vos hodie in patria ornada ac vindicada sustinetis. No aliud e igitur certius documentu publicet fidei petendum cuiqigeti est qua per scriptores indigenas ex Archiuis patriis, in cotrouersiis patria concernetibus clivi quiuis bon paterfamilias quid domi suae. ita quique gens quid in regione sua acciderit penitissime sciat.Itaq; appidus Stauriensis Solco Fortem anus, Occo charte sis, Ioannes Flieterpius, vorperus Thabor ita, Suffridus Sterkeburgius, Andreas Cornelius,&pleriqς alij historici nostri, si his vel antiquiores,Vel Tecentiores sunt, no ideo sunt exteris postponendi
17쪽
Benm, quod minus noti sint; sed ideo his prῆponendi, quod ad Veritatem plus conferant. Nec enim historici authoritas ex celebritate, sed ex fide aestimari debet iam quid refert scriptorem quantumuis esse celebrem silectorem fabulis, figmetis, ac mendaciis ludiocetur'fides autem historici partim ex voluntate,partim ex facultate pendet:ex volunta te quidem, ut adsit studium veritatis, qus historiae fundamentum est; ex facultate autem ut adsit rerum tradendarum iusta cognitio; quae non aliunde certius petitur, quam ex cuiusque gentis archiuis: Unde Plinius admoneta Vnaquaque gete exquirendam esse Veritatem earum rerum, quarum notitii apud eam popularis est . In dubio igitur , de ubi interni ab externis discrepant, internos;
quantumuis obscuros, externis,quantumuis
celebribus , praeposui cum animaduertanime in his, quae in meo proposito hactenus versavi a rustici, etia redargui posse, si ab iralis deflecta cum adeo notoria vulgo pleraq; omnia sint apud nos,quq ex nostris allegaui, ut fustuario dignus videri queat, si quis ab his dissentiat. Quae causa me etiam praecipud mouit,ut hoc opus Vestrae Amplitudini po-- tisimum dedicarem,in quo mihi nostratium testimonijs ex Archiuis nostris contra scriptores exteros multa probanda fuerunt: Nam
si haec uti confido a vobis scientibus ceu Ve- radi indubitata, consensu publico recepta de
di approbata fuerint, mihi fides, testibus istis
18쪽
D ED ICATO I A. bostratib' aut horitas ,ri exinde ces ebritas aecedet, qua lectorum sus augebit, aetas costa biliet. nodaute omnibus liberum semper suit, ut in controuersia veritatis suam sentet Iam cuique dicere liceret sine alterius contu
melia Miniuria, id mihi etiam hic sumpsi, yc
eorum sententias bonis rationibus Mauthoritatibus refutarem, quos in proposito meo perpera versari comperissem: Nec ego quenquam hic suggilla ui aut odiosus vellicaui quin potius omnes diligetiae 4ndustriae laudaui, etiamsi conatibus eoru in eruenda veritate no respondisset euentus. u od autem in confutando Alberio CratZio prolixior esse
videri possim, id no odio persone, sed rei propolitae qualitati ascribi velim ma cuille Saxonuantiquitates ex pro sesso scripserit, eumque veluti ducem sere omnes, etiam cis3ασα - νιτω si in discusiim sine examine sequantur; malui hunc unum tenere, cuius vestigijs insistendo, omnia impedimeta, quae ille obiecit, sine errore submouere, quam alicts alios eius asseclas assectari, veluti sonte ipso relicto, riuulos ei particulatim obturare: φ Vt ma- sis etiamnu odiosum, ita etiam magis operosum suturum erat. Interim vero in causa coniuncta res nostras certius illustro, quas ille obscurauit quantum pol uit: In quo dum Versor, excreuit hoc opus in ampliorem molem, quam animo praecipere poteram sed effecit hoc necessitas confutat di obiecta Or Um, qui mihi de multi, s aues ante zonistaecon
19쪽
tigerunt. Hos igitur tres de origine Fris Tum libros, quos ob causas supradictas pri ano loco edendos esse censui,Viri Consultissimi Vestrae Amplitudini inscribendos ac dedicandos esse iudicavi; tum ut suffragio
vestro contra Zoilorum dentes tuti esse pos sint;tum ut vobis proxime redderentur causae,ex quibus origo nobilitatis, libertatisque Frisonicae dependet: quarum asserendarum ac protegendarum cura non alijs,quam ordinibus Frisiae ex ossicio competit. Quod si ergo eos benigno ac grato animo susceperitis,
in reliquis istis, de quibus supra egi,perficiendisvi in lucε cdedis, alacriorem me reddetis.1nterim Deus Opt. Ivlax.omnia Vertat in melius, iacem aliquando nobis resti tuai Bene Valete. Colon Prid.
Calend. Maij. Anno Nobilissimae Consultissimaeque Amplitudini vestrae Famulus deditissimus Suffridus Petrus LeouardienssV. I. C. IN
20쪽
Et fluuis,atsirbes notafuere primeat quibus hac eadem primum loca cultafuerunt, Obscurum tinctis ambiguumifuit Hactenud. en, cum tot siriptorum nulla priorum Certam aliquam his tenebris cura tulisset opem, Cumi etiam veterum Frisiorum in gniafacta Nonsatis ingeni, nobilitataforent: Tu primuspatriam, S ridet. muneresummo.
Sinima prate ea tu pietate beas. Illa qui infama per te eII donata perenni,
Ex auro es diem tui ab ea capies. Io Malalii Metelli Sequani V. I. C. Ab liquoi Orim risis,pra clara gesta,
S ridiit calamus prodidit ore Tetri. IIistoria obstupuit, Musa Charite que sorores Exsiliere hilares plassibus, ct citharis. 4ris inuidit: Tantine volumina, dixit, S ridit inflati parcit arundinibus. Patria Sufrido risia est:ptu ergo parenti Debeat ipse sua, quamgenilogenitrix.