장음표시 사용
41쪽
IN FAESTIONE DE RIGINE Miuisiit gentis prim disicutiendum esse sitne indigena vel adi ena, ct qua signiscatione hac accipienda t. Considerata gentis antiquitate, de origine eius iam consequenter agendum restat, ubi prima quaestio se offert discutienda, sintne Fris indigenae an aduenae Sed cum hanc differentiam aliter Ethnici, aliter Christiani accipiant , ante omnia haec explicari debet , ne nominum ambiguitas lectori nebulas ostundat, quae difficultatem pariant, cum aliter Ethnici, . . . . aliter Christiani indigenasi aduenas intelli- .. inhil gant. Ethnici enim alij genus humanum aeternum rigis his fuisse&exordio caruisse putant, sicut de Pytha adae gora Samio, ocello Lucano, Archita arentino, nisiui. cunctisque adeo Pythagoricis, itemque de Plato lipant ne ipso aenocrates Dicaearcho Messenio, caeterisque veteris Academiae Philosophis, tum etiam de Aristotele ac Theophrasto, alijsque Peripatheticis non ignobilibus accepimus, qui huius opinionis suae argumentum proferunt, quod
negent omnino post e reperiri,auesne ante an ero oua generata sines cum iuu sine aut,& auis
sne ouo gignino possit Ali vero genus humanu quod antea non fuerit aliquado cepisse conced ut, sed diuerso modo. Poetae enim maxime vel ad molle lutum Promethei, vel ad duros lapides Deucalionis ac Pyrrhae generis humani originem reserunt. Philosophi quidam ut Anaximander Milesius, Empedocles, Parmenides, Democritus,&Epicurus ex putrefactione terrae atque -
42쪽
quae homines vltro natos esse asseruerunt. Zeno Citia usirin et piu humano generi ex nouo mundo constitutum putauit, primosque homines ex
solo adminiculo diuini ignis, id est, dei prouidentia genitos; vulgo interim id persuasum mansit, quarunda saltem gentium, quae ex aduentitia stirpe non sunt, principes, terrigenas eme. Vnde&hasce auτόχθονα vocant, velut ex ipsa terra in qua morantur natos: Illas autem quae aliunde accesserunt λ.Itis, hoc est aduenas appellant. Ex q et ιε. hac opinione nata contentio est interietes istas, iquae auτου ονis haberi volunt, de antiquitatis prae ' p rogatiua, in quibus pr cipui ruerut Aegypt ij at
que Arcades. Aegypti; enim Vulgari prouerbio .,.
hanc palmam tributam fuisse, testatur Lucianu S, det n. haut pote qui multa annoru milia ex Archiuis suis b rivolis. ostentarent Arcades autem se Luna ipsa antiqui runt. ores esse iactitarunt. Huius litis dirimendae cura summeti sollicitauit Psam metichum Aegyptioru Regem, chi experi- qui teste Herodoto pueros duos recens natos pimet minstori educandos tradidit, ac simul interdixit se pμ ruderib, ne coram eis vocem aliquis ederet,sed solitat mi ii Hria in casa sine horetinum commercio a capra V nutritos biennium diligenter obseruari iussit Tum exacto biennio pastorem, qui puerorum nutricationem susceperat, uti iussus erat, ianuam case aperuisse,ac ambos clamantes infantes audiuisse Bin f, Beccus,quod primo audiens pastor obticuit. Cum vero crebrius adeunti de obseruanti idem verbum ab infantibus ederetur, rem
ad Regem retulit, eiusque iussu pueros exhibet. Quos chim S ipse sam meticli audiuisitat, iussit fieri inquisitionem quina mortalium beccus in lingua vocem haberent familiarem,quod curio-ε perquirens, comperit Phrygas sic panem voca
43쪽
io DE ORIGINEre. Quo argumento confutati deinceps Aegyptu
krcadesque contentione hac cesserunt,4 penes Phrygas porro antiquitatis praerogatiua mansit. VndeApuleius in Asino suo aureo lib. N. Phrygas primigenios, pessinunticos numin*t,cui&Cla
dianus subscribit inquiens: Dariuncta retus, Principium Pingibius, nec rerum seraptim Phra
Restitit ramam postquam puer uberis expers
In PhrymamprimIm laxauit murmura pocem. Sed lis cordatioribus etiam Ethnicis, ut erant, delirantium somnia visa sunt. Ideoque consimiales de antiquitate incomperta nugas Beckeselan
prouerbialiscommate Vocauerunt, Voce nati mdicule ex duabus constata, Becke scilicet, quae pa- pem Telana quae lunam significat, quarum quaeque suis aut horibus imitatores eor0m apposito,iqis; ne lius Tacitus Germanos gentem indigenam, desierma lino utvτ.H ονο Vocauit, quod in ipsa Germania in s. non alibi natos esse crςderet primos Germani christiam cae gentis progenitores Christi illi igitur qui di- quomodo uino beneficio per Moysen degeneris humani o- indigena rigine melius instructi ex Arca Noae omnium ge-ti una archego seducunt, nullos homines in hoc na mundo indigenas esse sciun m miri inini-polidi linitum nictr tartalli propcia a sed cunctis ali aegmini ira nil ibsic est ex aquis ci μὰ enns sint. Nunc igitur cum ex posteris eiusdemmo et post confusionem BabyIonicam in diuersas mundi plagas dispersis omnes nationes propagatae
sint, Indigenas nos eas gentes nunc state vocamus, quae latis istas primitiuas, in quas a Duciabus
44쪽
FRISIORVM LIB. I. Mhus primo aduentu deducte sunt, contineatqrii coluerrat. Advenas dicimus quae his relictis alias pccuparunt. Hac igitur significatione Albertus Crantrius, . Rhenanus , Hermannu Nevvenarius . complures ali Germanos indigenas appellarunt. Hac etiam signification caud. Guvicci ardinus Frisios indigenas esse pronunclauit, Scopinionis huiusce suae aut horem producit igitum vvichemum, nec desunt etian aliiqui hisce suffragentur, non alia, Vt puto, ratione ducti, quam gentis illa supradicta antiquitate. Sed hoc lubricum est, ctim ante eorum aduentum fatis temporis efHixerit, ut alij hanc terram habitare potuerint, arisij superuenientibus P cedere, ut infra declarabitur. CΑΡv QVARTV Μ.
Nobis igitur singulatim discutiendum est
quid in his verum syncerum sit, si prius declarauerimus Frisiam ab euentu non accepisse nomen ut quidam putant, qui Frisici nominis Elymologiam non a conditore gelitis, sed ab aliquo actu&peculiari quodam studio gentis, aut qualitate terrae arcesctunt. in horum numero est author Chronicorum Hollandiae: Asserit enim Valentinianum Caesarem , eam terram quam sylva Feralis a Batavistum separabat, ob si frigus insolitum appellasse Friefandi, id est ter uq Iλm gelatoriam. Vnde Frisia porro dicta sit aver naculo verbo Fries en quod gelare significat. Exciis simili euentu Graeci ut quidam putant olim cermanos ac Gallos communi nomine Celtas, cellae. hoc
45쪽
ir DE ORIGINE hoc est , frigidos appellarunt, quod hi compara
tione earum gentiu , quae ab aduerso Alpium habitant, in frigore degant, quod GermaniaeIte Vocant. Sed hoc ridiculum est Graecos Germanis ac Gallis,Italos Frisijs nomina posuisse, quae significationem ex Etymologia lingua vernaculae ducant;propius ex vocis pro sonomasia lusit eor- Frisia 4 Ogius Dux Saxoniae, qui nim ijs belli expensis in νηποπο Frisiam subigendam factis offensus, postquam auin*μη diuisset Frisios olim Fresos fuisse dictos, merito eorum patriam non Friestandi, sed Fresilandi, hoc est, terram voratoriam appellandam esse dixit, utpote quae ipsi totam pene Mi iam deuorasset ac Thuringiam. Hic enim Germanus ad affectum suum vocis significationem de proximo non invenuste detorsit, ita viscommatis locum expleret.VVol agus Larius,Frisios a Phrygibus,
' H, Phryges ipsos libertate deducit,quam hocnO-yh gnificet, vi infra decIarabimus latius .ma-
drianus Iunius Frisios itidem ac Francosa liberiatiis. late dicto esse contendit. Cuius ea de re sententiam, quod etiam alibi nobis utilis futura est, ad verbum hic sub ij ciemus ex Batauiae eius cap. 3.
i, Ubi Frisio, inquit a Phrygijs si dij placet geni
talem ortum trahere, sunt inter nugivendos 5 fabulatores, qui non dubitarunt scriptis tradere Duce&nominis primo aut hore Grunio Phry- ge, qui de suo nomine Gruningam urbem in Fri-sjs condiderit,aedificato ibi admirando operister plo,columnis Phrygijs crediderim, fulto, ut nulas tum tam impudens reperitur mendacium , quod
authore caruerit. Haec ges ut fracica certe conlucta, si non eadem, ut dicetur postea, eande prope gloriae haereditatem cernere ambitu quodam, .a, peculiari tu edat libertatis studio videtur pari
46쪽
ardore operata,quae nominis occasio viri Risuit, eerte hi se liberos Frisios prouerbialis dicterijspecie etiamnum venditant, seque Caesarum necessarios cognatosq; ipsi nuncupant referentes id opinor ad Carolu Magnum Francorum iuxta ,, Ee Frisiorum dominum mperi jasiertore ac vindicem, natione Francu, hoc est liberum. Quo spe- ,, ctat etiam quod pleraque omnis nobilitas inter
Frisios clypeis suis, insignibus suis dimidiatas aquilas ad ij ciat. Haec Iunius ibi, quam sententia suam alibi rursus inculcat verbis paululum mutatis inquiens. Frisia Phrygia genitali patria dicta sunt qui scribui, alij a gelu extremo quo ditio rigeat nomen derivat. Abbas Spanhemiensis authoritate Hunibaldi teterrimi historica veritatis corruptoris a Friso Clodionis Criniti Francorum regis filio nomen accepi sic abii latur, quas non multis ante saeculis Plinius ac Tacitus illo nomine eos nouerint. Ego ad libertate cuius studio semper flagrarunt nominis fontes reseredos existimo. Hec Iunius, quibus non minus se ipsum quam alios confutat. Nams Frisi hoc nomine,
ut hic dicit, a Plinio ac Tacito cogniti sunt, utiq; nome hoc a Carolo Magno adepti non sunt, uti duduinnuere videbatur. Deinde si Frisios inde dictos concedimus, quod cupiant esse liberi,qui Germanica lingua Fri dicuntur, quid obstat quominus omnes populi recte Frisiidicantur qui detrectant iugum seruitutis λNos igitur huiusmodi coniecturas illis relinquamus, qui suis Elymo Iogijs veras gentium origine peruertunt. Frisii nim a Frilone suo condit Ore denominantur, nee risii aliud quicquam significat Frisia, quam Frisiorum derico M.
terrain, scuti Saxoniam dicimus terram Saxonum.De libertate autem Frisiorum, quam in pri
47쪽
Hostentis accessu ordines Germaniae illis eo ἀ- tulerunt,in luxatam Carolus Magnus restaurauit,sicut R demsgnibus eorum suo loco diligenter dicturi sumuS.C A INTUM.
Corneli, Taciti, qtubus docere nititur, Germanos esse indi renas. M igitur ut ordine omnia peragamus, primum Corneli j Taciti opinionem trutinemus, qui Germanos, inter quos Trisios coprehendit indigenas emea nunciatiit. Cui si quis obi)ciat cur non etiam hodie in Germania homines e terra nascantur, ubi etiam nunc semina limus habet virides generantia ranas. Respondebit ex communi sententia omniti Philosophorum, desijsse ubique iam id fieri, ex quo indurata iusto magis gleba fuit, quam ut ad huiusmodi generationem servianos Idonea maneret. Itaque olim adhuc apto luto,
in Gema ex terra sua Germanos esse nato S, tribu Sargume
ma nasos iis declarare nititur in eo libello, quem conscri-e si Taci psit de moribus Germanorum, quae nos verbis3 Iμm ipsius hic proposita paucis diluemus. Ait aci-αρζfit Ipsos Germanos indigenas crediderim, mi- gμm ni meque aliarum gentium aduentibus 'o- spiti j mixtos, quia nec terra olim, sed classibius
aduehebantur, qui mutare sedes quaerebant, immensus ultra, viqi sic dixerim, aduersius oceanus raris ab orbe nostro nauibus aditur. Ex itineris difficultate arguit Germanos aliunde no ad- uenisse, quia scilicet aduenae nec mari posset, nec terra soleant accedere. Vtrumque hoc aeque friuolum est , etsi enina Tacitus forte non legerit,
quae gentes ex media Scythia pedestri itinere in
48쪽
Hermaniam vicistim transierint, ignδrare tam δBrennum non potuit, qui ex Gallia pedestrem exercitum in Italiam,&hinc porro in Graeciam duxit, Galatas ibi condidit: non potuit ignorare Cymbros, qui ex Germania extrema profecti idem iter inpressi, Galliae, Italiae, Graeciae, Hispaniaeque magnam partem peruagati, satisd clariariit, patere terrestre iter ex Germania quocunque terrarum se copia iustis praesidiis instructae conuerterint, ut dubitare nemo possit quinct aliunde confiniti itinere in Germania aditus pateat, Vt exemplo suo etiam Romani ipsi declararunt, quod ignorare Tacitus non potuit.Quod si autem olim classibiis aduehebantur, qui sedes mutare quaerebat, quid obstat, quo minus Germanos proinde classibus olim aduectos fuisse
Concedamus. Oceanus enim nunc magis immensus non est quam olim fuit, quis raris ab orbe Romano nauibus aditur non aditur tamen nullis. Uod Se ipsum Romani suis classibus declarant. Ait Tacitus. Qui Sporris praeter periculum I. I si horridiae ignoti maris, Asia, aut Africa aut Ita Tacutilia relicta Germaniam peteret, informem terriS, is asperam coelo, tristem cultu aspectuque, nisi si si , patria Secundu argumentum est, quOTacitus ar-riguit nullum esse commodu in Germania quo allici aduenae possint. Hoc tamen si verum est, quaeri possit ex Tacito, quid ergo Romani sectantur in Cermania, qui tot impedij, tot suorum ciuium caedibus, tot itinerum difficultatibus,tato temporis spacio tam pertinaciter Imperio suo Gemma nos subiugare conantur. Interim tamen Tacitus ex insufficienti causarum enumeratione inique inseri quod vult. Nec enim solum voluntaria causa gentes exteras in Germaniam allexit, ut
49쪽
Romanos,qui commodo suo eam inuaserui, sed etia necessaria, quaevi ipsa non simplex,sed multiplex est. Strabo lib. . testatur omnium Septentrionalium Germanorum commune esse, ut facile solum atq; sedes propter tenuitatem victus mutent,cii nec agro colant,nec opes possideant, sed maxima ex parte ex pecore luant, eoque casas habitent, quas uno die exstruant, instar No madum, quorum etiam more Mimitatione reb' suis in currus impositis, cum pecore quo visum fuerit proficiscantur. Dionysius etiam Halica nass.antiq. lib.I. vetustum hunc morem a multis tam Graecis quam Barbaris usurpari scribit, victim populi multitudo in immesum excreuisset, nec satis alimentorum domi omnibus esctet, aut aeris intemperie terra pauciores solito fruges produxisssiet, aut alia calamitas ciuitate afflixis.set,eaq; propter, multitudo minuenda esset,Deo
consecrantes,qu cunq; eo anno nata essent, iuuenes armatos emisis., qui peractis sacris ad victus sedesq; quaeredas ablegati quamcunq; regionem aut armis subegisset, aut gratia obtinuissent pro patria habuisse, sedesque ibi posuish.Quin etiam si qui populi se sedibus suis maxime continere
cupiebant, i tamen vicinarum gentium a tergo superuenientium incursionibus identidem tapropellebantur,ut velut unda undam trudit, ita posteriores prioribus semper incumberent, expulsis locum eriperet, quod Tacitus in Sueuis
ac Vandalis ac Cimbris ac Boijsvi quibusda alijs
factu esse non ignorauit,& certe ex Caesare, Stra-3. Argum bone ac Dionysio cognoscere potuit. Ait Tacit'. citi. Ipse eorum opinionibus accedo, qui Germaniae, populos nullis alijs aliarum nationum connu-
, bij infectos propriam lynceram, .lantum
50쪽
FRIsIORVM LIB. I. lui similem gentem extitisse arbitrantur. Unde habitus quoque corporum, quanquam in tanto nominum numero idem omnibus, truces im Vrulei oculi, rutilae comae, magna corpora: tan 'tum ad impetum valida, laboris atque operum non eadem parietia,fisnimeque sitim estumque '' tolerare, frigorari nardiam odio bioue assueuerunt. Sane hercule Tacitus hic Germanorum delectum non indiligente egit; qui omnibus illis quos supradicto libello complexus est, hac prosopographiam communem fecit. Francos igitur Saxones, a Sicambros quia inter has nomina tim no recenset, aut prorsus no nouit, aut ob dis-
iudicauit. Sed extra iocum, quid obstat, quo minus eo de habitu sint qui sunt eiusdem gentis, tametsi aliunde accesserunt Sufficere igitur haec ad retalendu Tacitum
ex hoc eo de Taciti loco, quem interpretabatur, lihamea praeter supra dicta argumenta a nobis confutata riMG siuis elicit alia insuper quatuor, quibus sententiam a- Taciti tuetur, contendit Germanos esse γνοίει tori μ, υhoc est, ut ipse loquitur, vere Germanos, synce non ros, indigenas, in ipsa Germania genitos, anu Ilas m t ου exotica natione derivatos, quae nos ut an proposito absurdo sutiliari usu ipso confutata consulto omisimus. Petat inde si quis volet, neu uetestium authoritate interim perstringatur, quos ille Tacito suffragari dicit. Nominat Antonium Sabellicum,Nicola Perottum, Conradum Celten, Henricum Bebellum, quibus4 Iodo cum Villichium 'volsgagum Larium,4 quosdam alios addere poterat; neq; enim testibus his quicquam proficitur cum in contrarium testes long plures suppetat, neque etiam testibus res agenda sit,