De Frisiorum antiquitate et origine libri tres in quibus non modo eius gentis propriae, sed & communes Germaniae totius Antiquitates multae, hactenus incognitae, produntur ; & obscuri veterum scriptorum loci plurimi illustrantur

51쪽

ili DE ORIGINE

ubi veritate acta declarant; nequie it tum migrativia , neque coloniis destinaem

Asd pam ex Scythia in Germaniam fact2

negarippi sint, neque ogormaciteri nuuia i euthonia a seis archemolum re si Agenienses, si Arcades, si Thessali,si Phry-

lunt, vino aliunde in suam patriam inducti snt, hi cu cochleis,ut ille dicebat,sb placeant quantum libet. Nam quod Germanorum Atheniensum eandem causam 'cit, Illorum emi pGermanos indigenas esse contendit, quid opus est multis trutinarrictim si utrimque maxime paria sint omnia, falsum tamen sit hominem ullumnedum gentem aliquam totam ex terra genitam esse,s verum si, Mianes omnino gentes ali uia dein sedes suas, quas incolunt accessisse, ut supiadeclarauimus. Sane si penes Germanos Veteles literarum usus fuisset, quibus quaeque gens actorum suorum memoriam posteritati comm n-dasset, minor esset occasio figulis hisce novis,

qui ex ipso patriae historiae desectu ansam arci- iunt, qua uiduis negar quiduis asstri Ie, do etiam confingere audeant, moto

ter clamitent Germanos omnes eis indigenas Nos quibus maiorum nostrorum prout Iota sit teras ab initio tradidit, originem suam si- gnificauit, Tacitot ibuimus hic quantum deberrimbm hobi, aut incerta plane, ut i N

oui nobis mauis explorata sunt, neq,Tδcito,

52쪽

FRISIORVM LIB. I. r, eum illustrandum in primis pertinebunt, commodior loco ex sessis docebimus, quae Frisiis

Saxonibus, Danis, Cimbris, ac caeteris maris Septetrionalis accolis, cum RomaniS,Siculis,Gra cis, Aegyptiis, Indis communia fuerint; ut plane mi iaci desinant, Cornelius Tacitus, Albertus Crant ius,Andreas Altham eius, de eorum G tores quotquot sunt non modo non difficilem. sed etia facilem frequentem non minus quam nodie est, in Germaniam exquauis mundi plasta 1Msseolam nauigationem. μCAP v SEXTUM.

indigena esse contendum 4bi de Cran tet iso Strabone. F igitur significatione, qua Ethnici hoc nomen accipetunt, Frisios indigenas non esse communis omnium Germanorum causa probat, sed ea esse qua Christiani usurpat,coniectui: noprorsus absurda arguere videntur. Posta enim eiu antio uuate, quid obstat quominus Alberti Crantri)sententiam recipiamus, Ab. cro. Qui dicit populum antiqui tominis prisos olim tu in Cauchios aut si id minus placet, qui ve de Frisi iarat quominus Cimbricam gentem dicamus esse P. οβ Frisios, cum totum illum tractu per littus Ocea ' ni Septentrionalis Cimbrica Cheisoneso Occidentem versus,per Frisiam Hollandiam, cam-

pestrem rabantiam A pallem pland hi bolima' in ' λς' Cui lana in hoc praei uerunt Iacobus

' λην iii accedit quod nonnulli

antiqua Cimbrorui Saxonum lingua populos

53쪽

ao DE ORIGINE istos omnes uti tradant, qui ab Occidente in

rientem per littus Oceani Septentrionalis continuo tractu tenditur inter ortum aestiuum, S occasum Brumalem ab extrcmis Iandria finibus, quibus Picardia Gallica iungitur usq; ad extremam Naruam , continens scilicet intermedias Flandriam, Brabantiam, Zelandiam, Geldriam, Nollandiam, Frisam, ad eliam, Pomeraniam, Boruis iam, Liuoniam. Habitu denique corporis, eos his Ῥς R. Tacitu Sagit, a caeteris Germanis Frili nomalii ὰρ dis Crepant, multaque habent alia, quae argueretusi Fri Videntur, Frisos a prima inde origine sua fuso, si S esse puros puto Germanos, ita ut non finde nati ratione Viglius Zvvichemus Lod Guicci ardino asseruerit, cos eis ab origines inter Germanos. Sane, ut dicam quod sentio, haec& horu similia, quae multa congeri possunt, speciem aliquam habere videntur, qui sub umbra veritatis obrepere

Eae , hi occupati queat. Caeterim cum adeo certa Aispa iiij, inani sella sint, quae de aduentu progenitoris no-e tibista iri publicis actis consignata sunt, nobis satis cuiquetj constat Frisios non indigenas esse, sed a Renas, ii actorum de illo tractu, quem ipsi nunc inssilunt, ea tempe eritas. state estis IUUGmbros, sed Sueups,, proinde

leui momento ea quae isti adferunt diluuntur: quod idcirco ut appareat esse verum, ad singula haec ordine quanta maxima possumus breuitate ac perspicuitate respondebimus. Frylas non iam sane quod Cranta ius Frisios e Cauchisole ἀμ' deducit, cium sine ratioe, sine teste dicat, pari facilitate contemni debet: Cuius verba non alio tendunt, quam ut Frisi videantur indigenae, quo tacite diluat opinionem de aduentu trium fratrum ex reliquijs Macedonici exercitus, de quibus infra ex prosello tradiabitur. Nade Cimbris quod supra-

54쪽

supradicti aut hores adserunt, cum ex inueterato Frisios ne- Strabonis errore pendeat, diligenter est refelle cim dum. Strabo enim confidenter negat Cimbrosin 'rsti, et, quam coluis. Chersonesum eosque eodem loco ι, α

semper egisse asserit, quo ipsos memoria sua, hoc si ag .

est, sub Augusto Caesare habitasse docet, quo tu chρνον d. st Sugambris, hoc est Sicambris ad Orientem pro-dibis, cim xime subiungit, intra Albin tamen. Vtrosque broruias. autem ad Septentrionem Germanorum ultimos facit, eisque totum tractum Ilum Borealem,qui intra Rhenumi Albin est, solis adsignat, ita ut Sugambri Rheno Cimbri Albi secundum plani proxime vicini sint. Quo loco admiranda est os-

citantia quorundam recentium lcriptorum, qui , Strabonis verba contra mentem ipsius accipi ut ρ favi is

Strabo enim Cimbros sena per egisse asserit, Ubi .lli,cta a. sua artate agebant, sed ipse eos sua aetate intra Al istim .ri. bin& nequaquam in Chersoneso egisl quan- rem vete- quam falso icribit, illi ita Strabonem iii telli ri addide-gunt, ac si ille eos in Chersoneso semper egisseranti scribat, quia reuersit ius memoria in Chersoneso agebant. Cur autem Strabo Sicambros ac Cimbros ad septentrionem ultimos faceret, iustam ignoran- Strabonutiae suae causam habuit. Nam cum gentes Germa- error excanica Romanoru bellis nobilitatae sint, ut Strabo μη dicit, in tenebris latuerunt obscurae, quibus cum Romanis bellum non fuit. Itaque cum Romani ab Australi parte Germaniam aggressi lint,3 in Septentrionem paulatim n ouerint, eas ad Septentrione se per ultimas emerati sunt, quae post eas erant, quas ipsi oppugnabant .Quocirca 8c Strabo cum gentes Aultrales a iliquot enumerasset, de quibus Drusus triumphauerat,Bucteros& usipetes nominat, quos Cor-

55쪽

Sieambro elius Tacitus Bructeros &Vsipetes vocat. His ad ru im Septentrione proximos facit Sicabros, quos ideo brorum, ad Septentrione ultimos facit, quod ultra eos nulmine Sιra las alias getes norit. De Cimbris, quos his ad oriebogetes at te proxime subiungit idem sentiendu est. Itaq; ex qμiἰρης hoc loco apparet Strabone Sicambroru nomine vii m populos ad Aquilone ultimos nominares, quos' ' ipse a theno ad Amisin extremos audierat; Cina

Albi, dς ratione dicere, quos ab Am 111 ad Albincti Sisa porro Septentrionatu Vers postremos acceperat. bo putari Cur autem Strabo Cimbros Chersonesum nu- cimbros qua incoluisse putet, causas duas ipse reddit, quae in cherso cum utiles ac falsa sint, satis arguunt Strabonem ne senῆha ipsum in Germania nunquam fuisse, proindebit e arei veritate, quam aliunde accipere potuisset, L csμμ- temere deflexisse. Causa prior est, quod Romanis hactenus, ut ipse dicit, in Germaniam ultra Albin nihil esset exploratum. Vt pote cum Augustus Albin Romanae ditionis terminu in Germania esse voluerit, ideoque edicto vetuerit, ne Duces vltra Albin orientem versus arma proferrent, eamq; causa esse cur gentes quae ultra Albinaaeaufa sunt, Romanis hactenus incognita maserint. Altera caula est, quod migrationis Cimbricae, qua ex chersoneso facta aiunt veteres, causam reddat fabulosam ut ipse pMat &a veritate prbrsus alienam: Videlicet quod Cimbri isti in udatione maris copulsi patriam reliquerint, quod apud Ephorum Clitarchum legerat; postea enim cu in Pollidon tu inundationes negante incidisset, hunc secutus, illos salsissime deridet Possidonio quide accidit de quod imperitis, qui quod in patria sua

norit,etia nusquam terrarum fieri putant. Ideoq; cum in Graecia inundationes ita frequentes non

fuerint, Possidonius eos etia in Germania non fie

56쪽

FRIsIORVM LIB. I. ri putauit: Ideoque omnia quae Ephorus S Clita 'estas aschus de inundationibus scripserunt, illi dicta in in odali relligunt de aestu maris, in quem ista nullo modore maris quadrant, qui cum statis temporibus naturali- ς te .consueto modo placide fiat, nec inexpe 's elatus nec formidabilis es. potest Fabulosam igitur esse vanitatem Ephori, Clitarchi qui scripserunt huius Borealis littoris accolas plus incommodi percipere a mari quam ab hostibus: ab eo domos suas frequenter subuerti, quas ipsi

nihilominus restaurent quin Maccolas eosdem arma expedire contra vim fluctuum, quorum et . iam tanta sit pernicitas, ut homines equo citato vecti fluctus aduenta lites vix effugiant. Haec

igitur si cum Possidonio Strabone ad maris aestum reseras, experientia ipsa conuincit esse falsa, si vero cum Ephoroi Clitarcho reseras ad

maris inundationem,eadem etiam experientia conuincit nimis esse vera, ut infra mox plenius

declarabimus Q ii digitur sectas Possidonio Institia

Straboni non credentibus crebras ac periculo confiderata fas inundationes maris fieri in accolas littoris post. Septentrionalis in Germania. Idem nimirum

quod alijs quibusdam Graeculis, qui in causa pari Diodorum Siculum mendaci arguut, quod scripserit in Germania aquam frigore hyberno sic indurari, ut glacies equum ferre cum sesi brepossit, non alio argumento nixi, quam quod omnibus Graecis constet id in Graecia non fieri. Possidonium autem temeritatis excuset qui L. quis potest Strabonem ver quis excusare possit equidem non video, qui non modo Possidoni errorem approbat , sed etiam adacto suo conduplicat . Possidonius enim et inundationes negat, non Oegat tamen Cimbros Cher- sone-

57쪽

ho. Atqui tamen scire non modo debuit, sed etiam potuit, Cimbros Chersonesum habita L se tum, cum expeditionem facerent in Italiam nam cum Romanorum prouincias in Germania, Z eorundem res in his gestas posteritati comine daret, habebat tabulas Augusti, habebat commentaria Caesaris, habebat alia quae tunc extabant, unde patriam eorum disceret, quam RO-mani suo periculo docti iam norant, longe an-xea quam Augustus nasceretur;&ctim mentione faciat Lebetis, quem Cimbri Augusto donaueruit, causas ignorare non debuit, cur is donatus

fuerit Donatum ait ad veterem offensam leni- fg endam quod non ita est: nam si Cimbri intra Ale bin habitassent, no dona, sed tributa ab illis Au-

.., ἡ aut, uba cepisset, Vt a caeteras praeterquam a confoederatis iocijs B amicis Batavis ac Frisijs i tra Albin commorantibus aquos subditos suos habere voluit Dona igitur a Cimbris accepit, quod ultra Albin habitaret, ut a caeteris Trania albanis omnibus. Quod foedere solenni factum Fe est in conuentu publico Romanorum Transal-rub. Tros binorum Principum inuod foedus utrisque e a, sinorum torsit mutuus metus: Transa Ibini enim hanc pa-l iηςψμm cem cupide amplexi sunt, do et Cisalbinorum ci m R .exe inplo contra Romanorum pertinacem atque po ei item vim sine periculo bellum suscipi non posse Romani et iaspeetito Drusiano moti,quod

euentu pio idebant esse comprobatum, sesu

pales si in Albila iiDp ri sitio 1 mimim iri Ger- Ingylc ti . cuia vererentur ne si longius progi ederentur, Cisalbini a tergo ipsis incuberent, commeatum ex suo um lubsidium, reditum

denique intercluderent: erat ipsis vel illud in

58쪽

FRIsIORVM LIB. I. aspraesenti abunde satis, quod veterem societatem inter Cisalbinos ac rasalbinos hoc foedere in terrupissent,&exinde aeternae diffidentiae fundamenta iecissent. Quas artes Romanoru proprias fuisse ex Tacito luce clarius apparet, qui multis exemplis docet,Romanos no alia ratione magis fregisse Germanos quam serenda inter ipsos di L. cordia. Itaq; ergo ut ex perpetuo foedere solida pacem haberent, Cimbri Iebetem sacciam, alij alia munera non ut subdit a di amicia cui foederat Augusto dedersita: De quibus nos suo loco pluribus agemus Erroneam igitur Strabo-.nis me sententiam, qui Cimbros intra Albin cocludit, eosdem Cimbros Sicambros totum tractum intra Albin Rhenu sua memoria o

cupasse, ad plagam S ptentrionalem populorum in Germania vltimos fuisse scribit,ex his , ut opinor, liquid apparet. CAPvT SEPTIMUM. QUOMODO STRABONIS EAE R Oribus seducti quidamsuos accumulant, atque

ita veritatem etiamnum graum obruant.

HAEC igitur quanquam expendere meritb

debuerat superiores authores isti, qui nobis ob ij ciuntur Meyerus, LaZius, Martianus Goropius, latum tamen abest, ut errorem Strabonis aut corrigant, aut saltem indicent, ut etia suos his certatim cumulent, quasi ad subruendam veritate ille non sufficeret, nisi succenturiatores isti fortiter illi suffragarentur, quanquatamen in summa ipsi inter se discrepet. Quorum proin-

59쪽

as DE ORIGINE

PIimilae proinde errores, qud clarius conspiciantur hic medaim separatim paucis discutiendi sunt Legeriit apud a Libis. . Plin. inter Istaevones, quos ille Rheno Aximos cet. 1 facit, numerari Cimbros mediterraneos: Illi autem cum textum Plinianum eo loco mendosum esse non animaduerterent, Cimbros mediterraneo S interpretatur eos, quoru sedes nunc Geldri tenent.Eundem etiam locum Sicabris Strabonis

assignant. Ideoq; quod consequens est ,Cimbros mediterraneos Plinij eos de eueconte dunt cum Sicabris Strabonis, unde non desunt qui scributhosce Cimbros mediterraneos fuisse, qui duce

Merodaco Romanos una cum Teuthonis inuaserui, aduersus quos Caius Marius missus usque ad Mosa descederit. Hoc aut vi cu publica historiae fide, ita Millud cum Strabonis sententia manifeste pugnat, qui Cimbros notabiliter distinguit a Sicambris, ut superiori capite apparet. Itaq; sale opus erat, ad hanc repugnantiam conciliandam. Ad sacram igitur anchoram, hoc est, ad Elymo- Elmo, logiam confugiunt, ac docent eiusdem originisa μηρmi esse Cimbros Sicambros: Primu enim ex Cim

ἰώ ber literis usu vulgi paululum affectis K imper,

ex eo Κemper, ex hoc demum Lamper esse factum, quod pugnatorem significat deinde addita huic syllabas, ea resoluta in se, quod mare notat, fieri Secam per quod significat pugnat' rem maritimum. Hoc ut iiij nonnulli, ita etiaVvol 'angus Larius adnotauit cas par Peuce-'rρηε His ita praemissis cum apud Caesarem legunttiis; ιῖ indu tico Cimbrorum colonos esisse, quos ipsi Scad Scald in intrabantia collocant, pro solertia sua facile colligui etiam ulterius propagas fines suos, nihil dubitant, quin Cimbri Austrum

versus usque ad Sicambros inclusiue, uti nuclo-.quuntur, & Occidentem versus usque ad extre-

60쪽

FRIsIORVM LIB. I. a mam Gallis Belgics oram exclusiue intermedias

prouincias omnes occupauerint. His ita collectis, cum S re praesenti, S communi omniti consensu, Taciti&Ptolemaei Melae testimonio cognoscant, Cimbros in Chersoneso habitasse, quamuis id Strabo neget, connectunt Vera cum falsis, ac dicunt, Cimbros non modo Chersonesum ipsam, sed & omnes etiam prouincias intermedias, quae inter Chersonesum, oram Gallicam interiacent incoluisse. Ad Austrum autem Sicambros, ad Septentrionem Oceanum Britannicum ijsdem Cimbris terminum fuisse co fidenter asseuerant. Haec igitur ut partim ex imperitia Strabonis, partim ex mendoso Pliniicodice, partim ex erroribus Neoteriorum pendent, ita refelli debent dacile possunt. Primu enim pad Australe plaga huius tractus attinet, locus ille cimbrora pud Pliniu de Cimbris mediterraneis, sem,ij Mediterra qui oculatiores fuer ut suspectus fuit, quibus ab neos nu surdu videbatur Pliniu Cimbros cum Sicambris os esse. confundere. Ideoq; Cimbros mediterraneos ali Pun6c alibi Volaterran in Thuringi a suis. putat, pauci errorem detegere conati sunt Altham erus apud Plin. Sicabros legendii admonuit, cui suifragatur&Hadrianus Iunius, qui adhibita distinctione,

Voce, mediterranei,adsequente dictionem Herminones, reserenda censet. nos codices antiquos vidimus, in quibus vox Cimbri tantu habebatur, ideoque putamus vocem, mediterranei, est e irreptiliam Nam cum pro voce Sicambri scribentis

oscitantia irrepsis t Cimbri, sciolus aliquis, ut oportuna glosia mederetur huic absurditati, adiecit Mediterranei, ad differentiam scilicet maritimorum, qui Chersonesum incolebant. Alioqui

enim Plinius ipse pugnaret secti, quivi hic inter