C. Iuuenci, et Aratoris Sacra poesis

4쪽

ARATORIS SACRA

5쪽

I ENCI PRESBYTERI POETAE CHRNstiani de Historia Euangelica.

IMMOR τλιε nihil mundi compage tenetur,

Non orbis, non regna hominum, no aurea Roma, Non mare, non tellus, non ignea sydera caeli. Nam statuit genitor rerum irrevocabile tempus, Quo cunctum torrens rapiat flama Vltima mundum.

Sed tamen innumeros homines sublimia facta, Et virtutis honos, in tempora longa frequentant, Accumulant quorum famam, laudesque poetae. Hos celsi cantus Smyrnae de sonte fluentes, Illos Minciadae celebrat dulcedo Maronis. Nec minor ipsorum discurrit gloria Vatum, Quae manet aeternar similis, dum secta volabunt. Et vertigo poli terras atq. aequora circum, Aethera sydereum iusso moderamine Voluet. Quod si tam longam meruerunt carmina famam , Quae veterum gestis hominum mendacia nectunt, Nobis certa fiaes, aeternar in secula laudis Immortale decus tribuet, meritumque rependet. Nam mihi carmen erunt Christi vitalia gesta, Diuinunt in populis falsi sine crimine donum. Nec metus, ut mundi rapiant incendia secum Hoc opus : hoc etenim sorsim me sub trabet igni, Tunc, cum flamiuoma descendet nube corruicans Iudex altitoni genitoris gloria Christus. Ergo age sanctificus adsit mihi carminis autot Spiritus, & puro.mentem riget amne canentis

Dulcis Iordanis, ut Christo digna loquamur.

6쪽

Hrro ei Iudaea ingente cruen- Sub quo struator iuni templique sacem

dos Zacharia: vicibus cui templum cura tueri, Digesto innabat lectorum ex ordine Natum. Huius inhaerebat thalamis digni Fima coniux, cura iis ambobus parilis moderaminis aqui, Ambos annexos legis praecepta tenebant.

Nec fuit in Aboles, iam tum Nergentibus ann Gratius ut donum iam desserantibua esset, Sed quum forte adytis arisque inferret odores Zachario, visin coelo descendere aperto Nuncius, soli iugo perferre loquellas . caetera nam foribus plebes astrata rogabatduuem tibi terribilis concussit corde pavorem Visiua, cum lati sermonis gratia placete Iam me demissum rerum pater Nnicus,alto E cssi solio tibi nunc in verba venire,ias a PDeis

7쪽

DE EVANG. HIS T.

Praecipit, ct chara tibi mox e coniuge natum Tromittit, graridis rerum cui gloria restat. Tlurima qui populis nascendo gaudia quaeret, Sobriws aeternum, clausium quem spiritua ipsis Visceributa matris complebit numine claro. Isius bic populi artem pleramque reuerti Ad verum 'adebit iter, dominumque Deumquι continuo primus nostet, plebeinque novabit.

Nomine Ioannem, hunc tu Noctitare memento.

Olli confusa respondit mente Iacerdos: aemula promis is ob it talibus aeto, Nec finibus soboles poterit contingere 'sis,

suam Deus auertens, primaeuo in flore negauit. Haec trepidans vates: cui talia nuncius addit: Si tibi mortalis prolem promitteret Nilus, Ad desperandum forsan cunctatio mentis Debuerat turdis haerens insistere verbis. Nunc ego,quem domin cali terraque repertor Ante suos vultus voluit parere ministrum, Auribus ingratis hominis,Nisuque receptus , Summi tum Dei non contemnenda peregi. Quare promissis manet irrevocabile donum. Sed tibi claudetur trepidae Nox nuncia mentis , Donec cuncta Dei firmentur munera Nobu.

Hac ait, subito tenues se misit in auras. Interea populus miracula longa trahebat, Quid tantum in templo vellet cessare facerdos.

Egressus trepide numen vidisse supernum Nutibus edocuit,m era distendia vocis.

8쪽

IVVEN. PRAsB. LIB. I. Ii- inde domum remeat completo ex ordine Nates.' Oscio,amissamqne leuant promissa loquellam,

Nec dilata diu Nenerunt munera prolis, Anxia sed ventris celabat gaudia coniux, Donec quinque cauam camplerent lumina Lunam. Tunc maiora dehinc idem mandata minister Detulit ad Maria demistus Nirginis aures.

Haec de On a suo per tempora certa propinquo Abdita virgineis caste pubescere tectis , Et seruare die ire sis permissa parentum. Ad quam tranquillum sermonem nuncius infit: Salue progeniem terris paritura salubrem, Desime conspecta mentem turbare uerendo et Nam tua concipient caelest uiscera i DNatum, quem regnare Deus per secula cuncta Et propriam credi bolem, gaudetque iubetque. Huis,ubi hub lucem dederis, sit nomen Iesus. Ad que Nirgo dehinc, pauido sic incipit ore: Nullos conceptus fieri sine coniuge dicunt, Vnde igitur sobolem mihi nunc sperabo uenire e

Nunciua haec contra celeri sermone profatur: Virtus cel a Dei circumuolitauit obumbram, Spiritus ct veniet purin, lectissima uirgo, c c tibi moxpuerum casto sermone iubebit Magnificum gigni, populis quem credere sanctum 'Supremique Dei natum,Nocitare necessc eri. Sic cognata tibi, nerilis qua credita cunctis . Zachariae coniux, mortali germine nuper .aeuo defessis auxit miracula membris.

9쪽

sextus adest mensis, parent sic omnia iugis. Virgo dehinc: Domino famulam nune esse iubentio tua verba sonant cernis struire paratam. Nuncius abscedens vacuisse condidit auris.

Illa dehinc rapidis Iudaeam passibus νrbem, Zachariaeque domum penetrat,grauidamque salutat Elisabeth: clavi cui protinus anxia prolis

Membra uteri gremio motu maiore resultant, Etsimul exsiluit mater concussa tremore, Diuma vocis completa afflamine sancto. Et magnum clamans, Felix o foeminasalue , Felicem gestans uteri sinuaminefoetum. Vnde meam tanto Noluit Deus aquis honore Illustrare domum, quam mater numinis alti , Visieret e Ecce meo gaudens in viscere proles

Exsultat, Mariae quum prima assamina sensit .

Felix qua credit finem mox a store verbis, Quae Deus ad famulos, magnu dignando, loquetur . Illa trabens animum per gaudia mixta pudore , Suppressae vocis pavitantia dicta volutat. Magnificaa laudes animo , gratesque rependit Immensi domino mundi, uix gaudia tanta Spiritus iste capit, quod me dignaturi in altum Erigere ex humili celsam, cuntitisque beatam Gentibin, et seclis voluit Deus aequin haberi. Sunulit ecce thronum saeuis, fregitque superbos. Largifluis humiles opibuta ditauit egentes. Tune illic mansit trinos ex ordinem enses, Ad propriamque domum repedat iam certa futuri. Iamque

10쪽

i Iamque aderat tempi , quo iussum fundere foetum

Elisabeth, voluenda dies in luminis auro cogeret ad partus famam: collecta cucurrit Turba propinquorum, tum gaudia mira frequentes concelebrant, nomenque iubenigenitoris habere . Abnuit hoc genitrix , sed Ioannes vocitetur, Inge nat: placuit muti tunc iussa parentis consulere, scriptoque rogant edicere nomen.

Sed proh mira fides, tabulis quum scribere tentat, Implicitam soluit per Nerba sonantia linguam.

Mox etiam assuetam penetrant θiracula mentem , completusque canit ventura conficia dicturconcelebrent cuncti laudes gratesque frequentem qsirorum et terra, pontiqne hominumque parcnti , Visere quod voluit, propriamque a oluere plebem. En beat antiquam gentem, cornuque salutis Erecto, indulget Dauidis origine lumen. Hoc est quod prisci ceciηere ex ordine Nattar Haec est illa salin, quae nos ex hoRibo atris i Eripit, ut tune iusto struire queam ,. t tu parue puer an V dignusque Prophetam Dicere, et dominum mox praegrediere Niando. Illius et populum duces per limen apertum.. Errorem per te Jernent, mortisque tenebras Abrumpent omnes, tua qui praecepta sequentur.

Exin siecretis in vallibua abdita semper Vita fuit puero, donec postentibuU annis , Uatis ad oscium, pleno pubesseret auo.