Iani Dousae Nordouicis Praecidanea pro Albio Tibullo

발행: 1582년

분량: 151페이지

출처: archive.org

분류: 시학

81쪽

Priapo Tibulita ni declaratio. In eo quadam in lius ut arbitrorὶ restituta .sicuti bin Phasi

cti Vergilianis. Canisseaua. Gelu annuu. Cauu pelle te fus Fossa item S pecus, in obscoenis accepta. Amica bidens. Duramma nostrum in B - sam. S itios araneosus. Aranearum cassibus res mamma. Concitare libidinem, .E X sT A Tiocosum cum primis &facetu inter

caetera, lepidissima illa quide; sed mollicula plus satis , vcnaque s ut appareto pruriente dictata, expuris & meris Iam bis contextum Epigrammai ruodnis Tibullo a doctis passim adsignatum vi-crem, suspicionem coiri mouere poterat mihi, δε Veronense rilo anteambulone eius potius, quam a Poeta Romano hoc nostro in sum fuisse. Ita αlepores in eoo sal , nua: eri t. omnes Catulliani, hau i adumbrati hercule, verum ad viuum ex .

pressi peniciis fraphice . elucent. Quid multis rpura pura Latina omnia, &quasi in melle sita. de verbis loquor. Etenim re ipsa nihil turpius, nihil flagitiosius. Quo magis in his ipsis explicandis

teperare deeretu est nobis; ne Catonibus rheatro nostro interdicere, x Florales denuo instaurare velle videamur. Vna proinde, aut altera emendatiuncula contenti erimus: primum ubi legitur: . Plaeer

82쪽

Placet Priape quisub arboris Soisi sacrwm reuiam pampivo esut

Rube puere cum ruben:3fascinor edocsse querimoniam Poetae cum Priapo, non Priapo, dein selito siculae suae languore, vel potius cum Petro;aio dicam neruorum paralysi i coae expostulantis. quasi diceret: antum mutatus ab illo Hcctore, qui corona pampinea caput redimitus,ruber i. & valcns cum indomito ae riu-beii te fias cino sub iboria umbris edere continen . ter es solitiis: hoccine, o Priape, placet vel squilinvidetur tibi, ut, quo propitio adeo usq. adbuc, atq. eae libidi re ipsius mea usus sum siem per, nunc,quil vel maxime vitas erat, parie mei, hoc est, rem c6naune indignissime, alienisti moti . repore mollis. debilis, fraci' repete desiereresiae destitueres,quasi ea ballus in clivo i Hoc de te merui in qua, ut in primis aetatis fretis iuuenati, senectae, ecquide extremae latii tudine imponeres ὀ mape,t,e. Obsieruanduin vero interrogationis nota post , τοFa se .collocari debere quin etiam, Remum p

pino ovultu on ReHinctu vunuclegitur retat biotortere arbitror ut vocidi casii 4 proiecto post tus dicatur, id quod poetis insolens non est. simul, ut nymerorum nece ili rati3 ratio habeaturi cui sen tetiae meae scaligerum quoq, assertore repertunt

83쪽

t IANI DO 'At S. scribendum esse contendat,idque antiquiorum Poetarum exemplo maxime. Dod autem Tibullus dixit, Priapumsub arboris coma, pampinoeaput remnisum,solitum considere stioc eo spectat, quod idem eidem hortorum custodi, ac Praesi',

imo Praestiti Latinὸ loqui me scito in Elegis

suis exoptauerat antea:

Sis υmbrosa tibi contingant tecta, Priape, Ne capiti soles, ne noceantve nives. Et in Carmine libero nescio quis bonus Poeta, vir sortasse non item:

Parum est, mi sessus fixerim quod hἱc sedem,

uente terra per Caniculam rimas,

Siticulosamsustinens die a statemr . Diis,addidit. id enim temporis maxime & solis &caeli seruores molesti sub dio agentibus)Parum, quod imos perluunt in imbres, Et in capillos grandines cadunt nostros, Rigeis dura barba vincta costasio. Scio hi cipsa longe aliter in impressiis Codicibus

legi. ego tamen scripturam , proinde a me ut emendata est, malui reprςsent e. Sequiturbaud multo post in Phallicis Tibulli, ex magni illius Scaligeri castigatione, aduersus Deum istum ficulneum comminantis deuotio: Iacebis inter arua squassidu st

84쪽

P R AE C I D A N E A. 8srutosus adfricabit oblitum latus. Placet correctio, hac tamen lege, ut in locum, τοῦ Saua , Scaua inducatur; interpretatione a Paulo petita, ita apud Festum verbum istud definiente: S caua res dicitur , mala quasi lirra. enim Graee sinistrum dicitur. Huc adde,quae de S Ma tam apud Pla tum, quam Varronem lectitantur. Bene autem , Epithetum, Ligneo, Priapo accommodat, quippe qui de ficu fere, ulmo, aut populo, agresti falce dolatus spectaretur. vel certe accipiundum,quomodδCatulli illud: Et eum coniuge lignea parentis. de ea quae corpus exsuccum penitus, imo laternae cornu sic- 'cius,aut si quid magis aridum est, haberet. De nouissimo porro Senario, veniam peto p dentem , eum leui commutatione in hunc modum rescribere ut liceat mihi:

Luto suo adfricabit oblitum latus. Legitur deinde haud multo post: Bidens amica Romuli simis memor

Paratur .inter atra cuius inguina,

Vacuas peste tectus inguinum gelu Araneosin obsidet fores situ .

Recte,& sincerὸ omnia, tertio versia excepto, eu

ius pes prior,in fraudem legis Iambicae, una sylla 'ba redundante vacillat. cui vitio tametsi mederi

t , haud

85쪽

2ι rANI n o v s Allhaud sacile est,manusci iptis praesertini exenipla ribus destituto,at certὸ leuare id ipsum pro virili conabor tamen. Rescribo igitur: C aua peste annuogelu, Anuuo,enim est in Editione Colinaei, no, Ingui xu vel sic: C auumspedetectum, ct annuo gelu.ur, cauum, partem eam in foeminis appellet, quae honeste nominari non potest, non magis utique, quam nobilissimus ille fidicen, qui Socratem fidibus docuit , quem connum vocitatum perhibet Cicero. qua ratione mox e . tiam, Specus, &-in hoc ipso Carmine usu pata leguntur. Ludit vero nos Tibullus, quum, Bidentem a micam, vocitat, non quae duos sid quod de ovibus dici selet)annos haberet modo , sed quae bis nos non amplius dentes in mortariolis, hoc est nexarmatis ploxemi veteris gingiuis superstites retinuisset sibi. cui non nimium absimilistocus ille noster in quandam vetustate edentulam a puero olim funditatus huiusmodi tetrastichina res tibi quum toto dentes modis, Bassa,supersint Ore, quibus miseram tundis adhue C ererem: Iure perurbano placuitsibiscommate, qui re, Bassa, Tridentiferum dixit habere caput. Festiue quoque eius barathri fores araneosumsta

86쪽

x Catullus, ubi inquit:. . Velpenalangitidosenis,stus araneoso. Eodem referri etiam poterit inon incommode. Martialis illud:

Et aranearum cassibin ρEres mammas. - Restituo deinceps eodem in Poematio: S ed iste quum redibit aurem puer, Simulsonante sensieris ite pede, I Repente neruus excitet libidinem.

pro quod in uniuersis Editionibus nostris vulgo legitur: Repente neruos excitet libidine. contra legem, de rationes omnes Iambicorum versuum, qui quidem sint ad ista faciem, hoc est,& sisceri & puri. Vsurpauit eundem dicendi modum petronius. verbi causia: : . Quadam enimfoemina fordibin calent, nee tibi dinem concitant, nisi aut seruos viderint, auς flatores altim cinyos.

Variarum,ac discrepantium Lemonum Struices, ex ordine Elegiarum Tibulli, aceruatim qu per Sauram eousA, ac reconcinnata ex de librorum veterum. IT A est. natu hercule neminem pluris, quam

Lipsi u facio ; nec quicum plura sunt mihi,quq velim . etsi iure id quidem . enim mutuum facere me scio. Quid in turno sedale, sed thes auru bonis 4 repe-

87쪽

88 rANr DousAEreperisse videor mihi, nactus Semone eum eius modi virtutibus: & penes quem doctrinarum ac Leporum omnium quasi Rudem esse, ne Scaligerum quide ipsum inficias iturum autumo. neq. adeo ius est. Di Immortales , quid huic iudicij acrimoniae aut Persius ille Lucillianus habuit, aut ipse M.Terentius simile Quid contra hunc Censoria Aristarchi virgula, quid ipsius Momi curiositas posset. Abiit a dictorum nostrorum simplicitate insidiosius aucupator Fascinus: sed vero, die sodes obsecro, bona fide, mi Lector: Vidistine unauam magis aquiparabile quicquam

C aluis, Crispis, se veterum Genior Liuid' nonne inscriptis etiam mens Lia dirat, Enitet culti pectoris eloquium' Aut si viva tibi vox usurpata docentis, A udimne aliquid suauius, aut meliu33 Hau puto,neefieri postse,ut simile auribud unquam

uves inedum fisauius, aut melius.

Non, si C activa ipsius; non . tibi calo

Copia demissi Mercurij eueniat. Vt graphice,ut vim dicta omnia sparsa Lepore: Attica viὸ B estis mella suunt labiis' Mella,quibus, Latia linguasi quando loquatur,

Suada; quibusluti Iuppiter ipsus amet. ive quibus argutum merito istud dicerepusii: Aut docuit voces has Venu3, aut didicit.

88쪽

Et hae quidem virtutes in illustri positae , imo in ore omnium Europae gentium. Testis ego, testis consensem publicini se vos MnemosFnes νιotquot ad Genium sapitis; Dbctrina,aut Venerissensus queiscunque vetusta, R Omanis salu gustus inest aliquis. mio magis in his ipsis prςdicandis temperare decretum elt nobis, ne rem facere ridiculam, ac lumen Phoebo commodare velle videamur. Ida mihi grato potius celebrentur honore,

Privata. ini usu cognita mi assiduo: Auribus, atque oculis, ct sensibus usurpare, C opia qua mi lubitum) quotidiana mihi os:

suavillima sermonis videlicet, imo interiorum literarum communicatio,comitas,integritas,fides:& quod familiam ducit)animus apertus,ac liber; neque inuidiae, neque ambitioni obnoxius. prorsus; Ennianam ad sormulam, Et cuius omnes oppido ad venustatem, Ut Plautissare perpetrem solens porro)Gotum priscisa li, valent mores. Nouo scribendi genere uti capior, vel antiquo potius; id quod norunt ij, quibus aut cum Varronis,aut Petronu Satyris unquam antehac negotium fuit. ut iam vel ex hoc homines porrb intelligant, me orationi ad moderari non posse,quoties de Lipso meo aut scribo,aut loquor.

89쪽

IA NI novs AES ieetiam iniussa subeunt in carmina Mus Mi adeo inuito se insinuant numeri, Innumerumxti numeri. e Musica nobis i i Labrar frui Lips; mἰsatis es Genio. Nunc ad institutum recurro. Is igitur,quem praedico, & in cuius mentione nostra omnis exsultat oratio; quum me totum in Tibullo,& quasi deditum animaduerteret: Naetii sinquit) mi Dod si, nimis stulte amicis uteris tandem. Quid iam Z inquio. Quia enim vetus verbum oblitus videris mihi. QDdnam istuci inquam ego. Pervolgatum illud, & quod etiamnum pueri sciunt, inquit. atque eo nomine irasci me scito ti bi, & quidem non mediocri iracundia, sed eapse illa,qua mactare condidici eos, quibus utor omnium familiari sti me. Quid mali vero ex re tuasiam commeritus ὶ inquam ego. at ille, capite leniter succusso,quasi commotior : Inscite etiam loqueris i &nescis, quam magnum flagitium admisistit Vah, quum Tibullus in manibus sit tibi, nonne hoc ipsum tempori denunciare oportuit mihi, ita te quidem qui sis familiarisὶ Atqui iure adeo uti te tuo, imo etiam imperare decebat mihi, ut si quid sorte in eum Poetam meditatum haberem, aut prouisum iam olim, eius vero copiam scilicet ut facerem tibi, utique in parte, pr

inde ut inter amicos est aequum. Facile inquam est

90쪽

est imperium in bonos: &; Nunquid moror ὶ ubi

ultro praesertim itur ad me. Itaque & verecundiae nostrae ignoscas volo, & si quid ex parte mea hac in parte titubatum est prius, rogo quaesoque, ut culpam me porro emendare permittas . At ille quam benignet Ego vero, ac lubens, inquit; sed hisce legibus tamen. ut Tibullum hunc nostrum in fidem recipias tuam , quo videas scilicet,an usui

porro tibi esse possint hae Notulae, quibus Lectionum in Poeta illo varietates , iam tum quum in media inuirini Urbe, ac deploratis prilci illius

Latij parietinis versarer, ex antiqua membrana ceorum Codicum fide , curiose mea manu exceptas,excerptasque,singulis paginularum oris pret- texui. Placuit coditio,praesertim ferentaria. Itaq.

abs Lipsio meo pulcrὰ atque opipare praedatus, atque ex sententia utriusque nostrsim id temporis onustus discelli. ac mox domum reuorsus discrimina scripturarum omnia , singulasque pugnantium siententiaru dissimilitudines in meum ipsius Codicem transcripsi ; atque inde bellissimum quodque decerptum in hoc porro, atque in proximum Caput. Sunt vero haec ipsa, iure quali Adoptionis Praecidaneis nostris inserenda,

ordine Tibulliano seruato , dc quidem ad hos

exemplum.

Eleg. II. libri I. .

SEARCH

MENU NAVIGATION