Observationes Lucretianae alterae [microform]

발행: 1877년

분량: 31페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

11쪽

sfolismi et eius partem et acuum eodeni 0nminquam V0cabulo designavisset fieri xi potitit quin ut Iosiue inter Se 0nfHS interprete errarent. Neque vero ubique poeta ipSe ambigi ul rati0ne Sus Si immo esse voeabula quibus illi niSi partem eSSe milibus nilii BiSi totum Signifieaverit pr0bari potest. Sed unum moneo. 0n I 0 mihi uinc prop0Situm esse ait plΕpieure0rum Ouinium Vel Lucretii uinem inanis doctrinam illustrem: lnimum eniti dicendi usus perscrutandu t. illi de plastitis et ipsius Lucretii et eorum qu0 Selluitur disputandum erit. Num seri u u sum ditioni HΡrnnysianae liliti l Viri'su ulli si iuris rum I et 454 rationem uiluit illa in v. , ii serit, Endum esSe afui, V. 428

oraclitum Lucretius in . v. 658 propterea vituperavit, quia in rebus

inane relinquere pumi nolui S Set, quo l0e0 ptime id significavit, quod suae doctrinae proprium esset. pSe enim praeter ea loca, quae a materia Vel corp0ribus occupata Ssent, alia permulta Xstare putabat, quae prorSu es Sent vacua neque ulla vel primordia vel primordiorum concilia continerent. 0 ille in me purum dicit, quae vocabula imprimis laudanda Sunt, qu0niam cetera, quibuS USUS St, paene omnia ambigua SHnt. Ac primum in ipsis rebus inane purum esse l. I. v. 346-35 inde demonstratur, quod in eas omnes, etiamsi solidissimae esse Videantur, alia penetrare appareat quod non fieret, nisi raro illa ue0rp0re SSent, . . nisi inter earum primordia inania essent v. 3563, per quae intervalla alia corpora transire possent. Eodem argumentol. I. v. 936 - 958 mixtum eorpus inani esse v. 941 exponit Tum ita l. v. 565 - 569 explicatur, rapia ratione sat ut e primordii8, tuae ipsa dura sint, res a Scantur molle S.

Adm/Xtum omniam semel est in rebus insenes V. Dill).

12쪽

Hoc utruiti lue AnaXagoras et alii neglexerunt ilia res et molles et rara esse non negaverunt ut aera terras animalia Nec tamen admiSc ent in eorum orsit in m l. I v. 745). Eandem ob causam Anaxagoram . 843 vituperat: Nec tamen esse ulla idem eae marte in retus inane

Praeterea Si Verum es Set fluod nonnullis laeuit, aera valde denseri posse hoc si in i fani certe fieri non poterat l. I v. 396 L neque ignis ita ut Heraclitus sibi persuasit et densior et rarior SSe 90test, ni Si Statua admirtu in rebus inane esse l. LV. 655 tamen illi fugitant in rebus inane relinquem purum. - Accedit luod nulla res vel frangi vel diss0lvi vel alia ratione perire poterat. Si omnis solida et si inanies Set l. I v. 532M

Tam inagis his rebua penitus temptiua seu seit 53 Sst.). Deni lue in corpore p0ndus e St. eum natura inanis l. I v. 363 Sine pondere Sit: tuam ob rem ibi sed aestu magnum et levius est id ruus esse sibi declara in aliis v. 365 . et luod graviuS, multo vacuirninus intus Hibere v. 367 . Est igitur aduriarium rebus quod inane voca n is V. B9 est in rebus inane V. 330 Sed in eis tantum e St. quae creatae Sunt in atomis autem quae ne siue initium liabuerunt neque finem liabebunt eiu nulla tarti euhi Xstat stenilis in rebus inanest l. I v. 11'. neque uda res orpore suo uane IV. 14)celare p0test nisi id, quod illud ent libet. solidum sit

Ic porro nil esse potest nisi materiai Conciliu in quod inane quesu reruni cohibere V. 16 Sq. .

Ipsa prim0rdia sine inani Sunt v v. 10, 538 . Haec de vacuo quod in rebus omnibus sit. in primordiis non Sit, a Lucreti docemur Quod ut recte explicemus, dicendum erit

prim0rdia, quae ipSa e partibus e0BStent nullis intervallis interce..dentibus, cum aliis Sic con80ciari non p0SSe, Sed in rebus omnibus parvola spatia inter corp0ra prima intere S Se quae Xpleri nequeant: atomos igitur omnes vacui partibus cinctas esse. Quod si verum est etiam res e at0mi comp0Sitae eadem ratione inane purum ire uni se labeant nece S Se St, etiam Si in astu vel aere vel terra vel alia materia 'erSantur, villae ei, circumfusa S Se videtur H0es ipsum Lucretiu plane e Xp0Suit. nam, quae cunulue m0 ventur, propterea ei moveri 908 Se identur, quod ei reum se labeant inane. Quod si non esset, ilii procedere OSSet, Prine, tum quonium cedendi nulla dares res i. I V. I Jl ): Omnia, quae OVentur, si non esset inane v. 342 , motu carerent Neque eos audiendo es Se dicit v. 370-39T qui quamvis sint omnia plena v. 376 , tamen res inter se moveri et locum mutare posse contendant neque enim pi See procedere pos Se nisi antea undae spatium dederint, neque afluam, qu effugiat l0eum habere, nisi pisces illum reli iluerint

Denisiue ptime, qua ratione motum fieri arbitretur l. I v. 384 39TeXp0nit. In quibus quae ad adversariorum sententiam pertinent, nunc omitt0 ipsi quid videatur, manifestum est duo de concurSu pora tuta Si ita dissiliant aer necesse est omne quod fiat inane occupet: is J0Π uno tempore totum .umtium complebit sed paullatim unde Sequitur per aliqu0 tempus intervallii in illii et eius partes vacua esse, et antequam corp0ra dissiluerunt, Xtra utrumque Vacuum suisSe:

nam vacuum tum si plod non fuit ante, Et repletur item aeuum pio constitit ante VV. Sq.).

Itaque m0tu ita Lucretio procedere videtur, ut id, quod m0Vetur.

13쪽

. ubisiue in parem ibi BJagnitudine qui vacuus sit, locunt intret, parem relinquat quare lu0d 0rp0ra facere nequeunt ut locum inter se mutent, id corpus et inane facere uni tuam de Sinunt, cum omnia in assiduo motu esse e Lucretii doctrina certum sit. Postremo de locis luibusdam prope vacuis in . I. v. 830 839 et 1000-1039 disputavit. Primum enim laeus Avernus aere m. lui inter aves et terram est, aestu luodam discutere dicitur, prope uti locus hic linquatur inanis v. 832), tua re ave delapsae Nacuum prope tim per in in iacentes s v. 838 vita priventur. Altero loco de lapide Iagnesio agitur, si ui eadem ratione aerem propellat

Porro c0rpora nequeunt ii acuum ferri v. 10 12 . tu in anulus ipse sequatur et in lapide haereat idem in omnes partes fieri solet uir le

simul a fronte est anelli amor aer Factus inanitusque οσι magis ac acuatus, XV. 1022 p.

fieri nequit quin ex altera parte aer propellat et ille cedat, Parte quod e una Spatiun vacat et Uit in se V. 1028). Denique aer, qui in ferro abditus est, ille eodem fertur, quo praecipitavit

Iam semel et partem in raeuam conamina Sun Sit.

Haec fere sunt quae de inani puro vel in rebus omnibus incluso vel eis circumfuso Lucretius docuit: tuae si ui cognita habet is cetera hic illi adie et ratiocinando omnia assequetur etiamsi apud Lucretium n0 legerit. Primum enim Si inane purum nullum esset, extra corpora nihil eXStaret: extra I 0ca a corp0ribus occupata alia non essent: cloea Omnia plena, nulla Vacua SSent. Hoc ipsum Lucretius exposuiti. I v. 660 Sq.:

Nec rursum cernunt Xempto rctus inani Omnia denseri ferique eae omnitas unum

Tum l. I v. 329 Sq.:

Nec tamen undique corsore Stifata tenentur Omnia natura.

Eodem iure v. 376 omnia plena esse negat. - Contra si primordia nulla essent solida, inanis puri nihil cohibentia, sine dubio omne esSet inane purum loca omnia Vacua, nulla plena essent. Sed ne hoc quidem Verum est, quoniam loca permulta plena SSe con Stat. Itaque eum ne siue plenum Sit m ne neque Vacuum, concedas necesSeest, id bifariam ita divisum esse ut alterae partes plenae alterae vacuae sint. Hoc tam dilueide l. I. v. 20 sq. illustravit ut quid planius unquam X90Situm Sit, neSciam:

Tum porro si nil esset quod inane Cocaret, Omne foret solidum nisi contra eoi Bora certa Sens quae loca comFlerent quaecumque tenerent, Omne quod est vatium acuun constaret inane h. patium omne suot est esset aeuum inane Vel inane purum:

0mne patium idem esset, quod vere est altera eius pars nam inane purum Vel vacuum inane pars tantum universi quod exstat spatii est. Ρorro cum dicit:

Alternis igitur nimirum corFus inani Distinctum, quoniam nec plenum naviter aetat

Nec porro acuum,

14쪽

quo iure de scriptoris sentetitia dubitetur, fluidem n0u intellego. Neque enim corpus plenum SSe negatur, tuo et omne et ubisiue et semper plenuiu fuit neque quiestuani omnino Vel plenum vel acu filii esse is uilitiari poterat, tui l0ca a prim0rdii Dccupata prorsu plena, alia omnia prorsus aeua esse contini derat. Quod Si tamen fecisset,eti II alli neptis Simum aut mendaciSSimum li0m in ni haberem. Q tui cum ita Sint ne siue e0rsu neque luicquam omnino tirorsus Vel plenuni Vel aeuum SSe negatur, Sed in ne tuo dest et omne spatium . Utru nutu dicere p0terat neque lutequam intere Si minutu SI Omne patium Statui vacuunt e SSe, etiam Omnes Iu0d est erit inane: Si omne patium a cortioribus Oeeupatum liabes, DRIn iluod ES EI it Id Enu Bi. It aitue ilia id vel plenum vel aeuum esse poeta insitia eat, certo con Stat . Ne siue, ut opinor tantissi I in sic loco Xpli alido interprete nonnulli erravi fuit. Ri ea tuae ueretius Scripsit integra es Sent. Videntur aut e In nonnulla e X et disse primunt en inia sternis contra usum Lucretia nil In cum Sol corpii re coniunctum St, cum aut ad utru nutu aut ad utrius siue sum uiam die iendum fuerit. Quam ob rem Lucretius ni i ador aut dicere poterat, Omne luod

est ait 'mias diVisum s Se ii corpus et inane aut alte is upus mante imine corpore diRiunctum es Se n0n poterat alternis corpus inani

distinetum esSe. Quod Si recte observatum est, ex huius loci ratione veri simile est alterum illud excidisse. Tum a pleri Silue iaIn Lam binus laudatur, tui post Distinetum deesse coniecit est. Denis ille accedit id, Iu0d per se non multum valeret, nisi illa probabilia esSent: valde fit incommode ut inter nune quod est Vel oui ne quod Si patium et pioniam nee plenum naviter extat interpositum Sit corpus. Itaquei luanquam re ipsa ambigua Sse ne fluit tamen per Verba factum St, ut interpretes errarent. Qu0d ne fieret, luaniluam non Semper U- cretium satis cavisse notum est, tamen omnibus eis, quae deesse vel

e0nstat vel pr0babile est, ita optime satisfieri videtur, ut intercidisse

StatuamuS, tuae horum similia sint: Alternis igitur nimirum orsus inani Distin imis est, itidem distinctum est corpore inane, Omne quod est quoili mi nec 3Duum naniter aetat

Vide sis, quae infra de hoc loco disputaturus sum. Sed etiam alia Xstant, quibus res ipsa abunde illustrari p0ssit.

Di eis quae antecedunt V. 503 q. naturam corporis et loci res iquo quaeque steruntur V. 505 Hse utramque Silia per se pura nupte iocargumento dem0n Stratur

Nihil magis perspicuum est: liomines nihil videmus nisi res fluae neque merum C 0rpus ne siue merum inane, Sed e utroque compositae Sunt. Tanten utrumque per Se purum esse rati0ne efficitur: nam ubi 0rpus est, ibi inane purum 10n est ubi h0 exstat, illud XStare nequit. Utriani lue euin loca permulta obtineat, nullum Ver e0mmunem, neces Sari iuXta posita sunt ubique corpus et inane purum,l0ea plena et Vacua. Tum vero quoniam tertium non est, quod interl0ea plena et inania inter corpora et vacuum intervalla Xplere p0SSit, sine ea ubisiue communes habere sequitur, ut rectissime inanee0rp0re et corpus inani finiri dicas quibus confer . I v. 1009 sq.: natura

. . . cor us inani

Et quod inane autem est viri corpore es'it.

15쪽

Quae omIlia tantopere Iiter Se con Senti lint tam per picue Xposita sunt, ut quo usque re clariSSima a granu nati eis obScurata sit, vix quisquam credat, nisi libr0 in Spe Xerit. Nam ut perSpicuum e St, binas illas oeurum omnium et t0tius pati partes plenas et vacuas)sese invicem finire, ita alta caligine Ollusum est, si uod nonnulli sibi persuaSerunt, Omne patium et Diu partem plenam Vet 0rp0ra quae eam binent finibus esse communibus: luod eodem certe iure de omni spatio et altera eius iarte . tuae inanis Si dicere p0SSi vel de hominis toto corpore et capitae vel '0to capite et maSo et fluae similia Sunt. lihil iam adiciendum est praeter unum: Si inane non SSet, omnia non modo solida essent, Sed moveri n0n Os Sent nam Sine inani puro ex Lucretii doctrina nihil unquam movebitur. Tum si nihil moveretur nihil creatum esset; es. l. LVV. 342 Sq.:

Non m sollicito motu privata arsersens, umn genita omnino nulla ratione fuissent, Undique materies quoniam Stipata quieSSet.

Be omnis spatii at dra.

Omne spatium, Si ad ea, quae aut insunt aut non insunt. spectamus, in dua parte diViSum Sse, tuae Saepe inter se conserantur, Satis Xpositum St. Sed etiam spatium, quod XStat, omne eum corporibu alteram partem Xplentibus comparari p0SSe manifestum St. Nam ea, quae a corp0ribus obtinentur, loca non minus totius spatii partem officiunt blam ea, tuae vacua Sunt neque ipSaspatii natura diversa ac Varia est, sive aliquid inest sive nihil. Spatii enim natura in eo posita St, ut per se inane sit in tuo si tui situm est, neque spatium ipsum id effecit, Sed corpora ne siue spatii natura mutata est velut fluod Spatium neque tangere neque

tangi Lucretilis dicit, hoc et ad plenum et ad vacuum identidem Spectat, lu0niam, quod in pleno vel tangit Vel tangitur, o spatium

Quae cum ita sint, inter omne patium et inane purum ea intorcedit ratio, ut illud totum, hoc pars Sit , ita lue magnitudine Sunt diversa, natura mnino eadem. Itaque nonnunquam multum interest, de utro dicas, nonnunquam nihil aliis locis, nisi summa industria utrumque distinXeris, ineptias

16쪽

proseres ridicula8 aliis id i0 lii Od putidae e SSet diligentiae, sed

ratione Pareret.

Α pri0ris generis insigne e Xenipluni praebent l. I v. 419 421 et 26 429:

Iam neminem latebit id. iii q/ o sita uti corpora non SSe inane purum, qu0niam aliquam eiu partem corpora obtinent: neque loe agit ut intra illud materiam po itam vel ab eo cinctam e SSe monent, sed de t0t spatio dieit in tuo corpora sila esse et liversa moveri)verum est. Quod si quis eum inani puro conluderit in eis quae Secuntur fiet ut turpissime Lucretius sibi e0ntradicere videatur:

Ipse sibi contradicere videtur: nam supra v. 329 sq. . nisi inaneeSSet, fore pronuntiaVit ut Omnia coryn rea natura Stipata. mnia plena v. 376 essent etiam alii iluo attuli bie in pie iendi sunt maXime

Alteris igitur baci sine inani fore dicit ut ubique sint corpora alteriS, Ut nusquam. Quibus sententii ilua nam magis inter se contrariae Sint non dispicio Tamen re et se labet utras lue quoniam de rebus diversis agitur: Si patium omnino omne deesset, Sine dubio ne reSiluidem haberent ubi stare possent: si in ano purum non esset. Omnia nullis intervallis intercedentibus unum corpus efficerent. ac scriptor

ipse, ne in errorem eo qui legerent induceret hic quidem effecit, eis usus Vocabuli S quibus Ilus luam inane purum significavit: loeus

ac spatium quod inane vocamu et inane, corpora in quo sita sunt;

quibus ubicumque similia scripsit de totius spatii vel magnitudine vel natura disputaVit. Verum non Semper tam subtili distinctione opus est, cum inter omnis spatii et inanis puri nuturum nillil intersit utrumque per se inane Si ne siue Sua pSi HS i ut repleatur, efficere potest neutrum vel tangere vel tangi posse supra dixi. Velut in versibus, qui illos secuntur l. I 430 482, eum de spatii et corporis indole disputaret, etiam alteris illis, quae priori generis sunt, vocabuli uti licebat, quibus intactile vocem adiecit:

430 Praeterea nil est pmd fossis dicere ab onini Cory ore eiu citum secretunsepte SSe ab ingui, Quod p asi tertia sit numero latura reueerta. 43 Sin in taetile erit, nulia de parte quod ullam Rem prohibere queat per se transire meant6m, Se licet, me id erit, vacuum quod inane seamuS.

44 3 Praeterea per se quod cumque erit aut faciet quid Aut aliis funy deia init agentibus FSum, Aut erit ut possint in eo re eSSe geri Pte At facere et fungi sine corpore nulla poteS reS,

Nec 1praebere locum porro MiSi inane acanSP e. Ergo praeter inane et cory ora tertia per Se Nulla soles rerum in numero natura relin P i.

Iam diligentiam hominis animadverti velim, qui, quanquam nullum Ssatium rem transeuntem prohibere vel locum non praebere dicere Poterat, tamen adicere maluerit, corpora, Si illius partem obtinerent,

17쪽

Tum ad eandem spatii naturam qua ne lue tangere ne siue tangi possit ea referenda Sunt, tu Ibu dedere ubique corporibus cadentibus,

subsistere nusquam dicitur. Quam ob rem in v. 10 T legitur

locus ac spatiunc quod inane vocamus in v. 1UT et 1079 inane I Ui thmias en in Dint ac patium quod insane vocamus, Per mediunt. O nm medium concedere debet .

ii Noe quisquam Deus si quG Drpora cum UnUrunt, Pondoris amissa ri 1ὶ ssint stare in inam Nec quod inan autem est uti subsistere debet, Quin s uod suura Ulit, 'ncedere perstat.

In altero autem libro eunt inter Se conferantur ea, quae per aquam vel aerem Diotum remorantia et ea, tuae per Oea Vacua Xtra hunc mundum posita cadunt bene di Xit inane ractimn v. 235 q.

illud te re iii an diei poterit, ni ultum siue intererit tum dubio, utrum vacuum an plenum sit: in illo enim mihi motus obu'itatemni inuit in ne nuntiis uiua de causa re intra mundum se aerem, similia extra per in fine aeuum mi ire diXit Porro Xterna rugiones V 238 .imim iii quin appellavit inita in aqua vel aere n0n Solum id, quod cadit ud ininia ei' uuluieta et turbida sunt in illi autem praeter primordui cadentia nihil Praeterea l. II v. 151 et 158 optime lumina si dis tardiu ire docet, iuui non per inane iacuum eurraal ut atomi sed per aeri undas Denique eiusdem libri v. 202, Sanguinem,

15 luent X uin re, et tigna fluae X aqua Sursum ferri idemus tamen per inane vacuum deorsum ferri initendit: Nec tamen haec, quantum est in limitamus, Finor, Quin aeuum fer inane deorsum cuncta ferantur

na lue ea quod faciunt, n0n Sua vi facere possunt, sed ab aliis pressa ac pulsa hoc autem ieri nequit, Si per regione versantur in quibus, tuo premere ac pellere OSSit, non insit. Opponuntur igitur sibi et hoc l0e et ei qu0S Xcipit ea, quae per inane purum et ea, tuae per patiunt e parte materia repletun m0Ventur.

III.

se scillis spatii magnitddine.

At vero, tuae in vacuo in uni VerSari negantur, eadem e magnitru vel profuit dum inane ire dicuntur. Quod cave ne rationes Supra XΡΟ- Sita evertere Statuas. Nam cum spatium tot uni non minus ii a te appelliari constet quam eius partem, quae proprie inane vacuum et urunt dieitur, illi obstat, luominus universunt illud patium, in quo sunt quaecumque fiunt, cuius partes Sunt ista omnia et plena et Vacua magnum Vel profunditi inane vocetur. Per hoc autem moventur et totu hic mundus et quae in eo insunt, etiamsi per Se pS in aere Vel aqua Versantur. Ut l. II v. 105 urvola silu0d dim conieci , quae magnum per inane vagentur, dicit aerem et Soli lumina efficere,

18쪽

euii alia sermun t saxa constituant. Praeterea Iunia primordia et ea, quae in re ruin et nil l Xu, et ea, tuae cum alii nullis ini iuncta sunt in assidus esse motu Voluit V. 65 mastumn per inue. v. 3 per inane. v. si per mine profit ullum, V. IV nu Unum per inane. V. 122M mastri Murtii, V. 21 per inane. V. 222 per inane profundum. v. 226

eum n0 nuido quae intra moenia mundi fiant, Sed etiam siuae per totum et immensum spatium, cuius ille minimam particulam obtineat. Se luasi euli Videre profiteatur. - At vero pio l. 1 v. 11 Georpuscula illa minima fluae Sole largissimum lumen profundentes Iuasi saltare videmus per tuu ne misceri dixit. lio aliter comparatum est confert enim inter se res quae Videantur tantum Obi per inanenio veri iluanquam aere circumdatae Sint. Tum at0mis. ut e illarumnio tu trepidante coicere OSSim HS.

Quale sit in ni asino iactari S 'mpse ius ni.

Restant l. I v. 101 S. 1095. 1100: Si corp0rum numerus fini-

In iisee quod eadem vocabula per via quihin protululum inane e XStant, a quae l0ci Supra allati leguntur nemo scriptorem sibi contradicem3 suspicabitur ill10d corpora per magnun inane ire primum adfirmaverit, tum negaVerit' nam id lu0d, si res aliter se haberent atques liabent, futurum 8Se dicit, n0n in his inest, sed in eis, quae accedunt, Verbis dispulsa Suo de c0etu Soluta dissugiant soluta et linu sunt similia. Haec veru Si fierent, tum demum primordia omnia eis paria OSSent, de quibus dixit . II v. 109 111:

Tum, quod Semel scripsit iii l. I v. 1102, desertum spatimn apte de eo dicitur, quod eum lim rerum copia et uberrima et pulcherrima floruerit, relliquiarum nihil praeter primordia caeca habeat:

Sex imιltiph oti spatium. innue morabile spatiuin l. II i. 163 'IV205; V, 191 VI, 488 sciens imitt0 quoniam in viae ingentem neque ver infinitam longitudinem magis quam ad universum spatium pertinere Videntur. Itaque corrigendum est, quod in Ritschelii Actis t. V. p. 35 de quattuor illis l0cis dixi. Finem Deiant . . v. 351-379, quorum pars e l. III v. 804-81 iteruta est in quibus composita XStant primum id, quod

inane purum Si tum Spatium, quod tangi nequit per Suam naturam, denique summarum Summa extra quam nullus est bicus vel plenus Vel acuus Mundus enim cuius nunc ipSi Sumus parte S propterea serituruS SSe dicitur, quia neque solidi s sit, quoniam admixtumst in

rc bu inane v. 365, qu0 purum inane est, neque ictibus nullis feriri 90SSit ut nune v. 357 et 366, quod ad omni Spatii naturam Spectat,

19쪽

18nesiue extri de Sint et Olso Ia, illut m eum penetrare OSSint et loci et pia v. 359. Dei s V. G2. atura tis' i stare Mimpie pro fiat lib. 70, tuae extra Munma Ili ii Binluni et uni VerSum Spatiunt prorsus desiderentur. Sed iam ad alia pergendum est quae Ira Viς sima interpretibus difficultate , praebuerunt Inlinitam in intum Orsi H um Summam et

Denis lue l. V v. IAL Mi pra a me commentorati imprimis digni Sunt ilia cum praui tibi illi sim ferantur mundum enim perire POSSe arbitratur. Iuia ne siue Uilidus Sit ut prini ird ut ne itu tangi non OSSit ut inane ne siue eius. Iundo nune dicitur ad similitudinem accedat cuius neque Pli nuuit quod exeipiat spatium, neque patium quae intrent elementa exstent. CL etiam l. II v. 304 307. Quod Ob eam causam memorabile est. luia . I V. 958 si n0n de Sobi spatio sed de Sumnuirum uniana agi re et interprete per SpeXerunt Sed in dispertiendis disputati iniis lartibus dissentiunt, eum

quo usque de uniVerSO, Unde eorSum de Spatio et materia dicatur, dubitent qua de re nuper tuerenburgius in Bit sellulii Actis . IIp. 412 accurate disputavit. 0ntendunt enim Goebel ius, Munro, Stuere liburgius haec poetam demonstraturum fuisSe primum univerSum esse infinitum, tun Spatium, denique materiam ad primum illud pertinere v. 958-96 et 68-983 et 998 1001, ad alterunt 984 99 et 1002-1007, ad tertium 1008 et tui secuntur. Goebutius v. 998 1001 tertio praemitti iubet.)Ac primum quo iure Lucretius de universo et spatio separatim dicere putetur, Videamus. Quid enim ille v. 984 - 997 qui ad solum spatium pertinere Munroni videntur, exposuit Si spatiunt

sui una totius omne inquit, finitum SSet, tum omnis materiae copia ad imum confluxisset et ex inlinito tempore infir iaceret neque quicquam m0Veri neque Vel caelum et lumina S0lis esse possent; at vero ea OVeri idemUS.

Iam fac recte eum putari solius spatii magnitudinem infinitam refutare Fac solum spatium intra cert0s fines inclusum fingi quid tum et Nihil profecto nisi hoc ut infinita corporum Summa

l0eum n0n habeat, quo Stare p0ssit. Hoc non me me arbitri sumere Lucretius auctor est. Nam quod V 426 Sq. prO- nuntiavit: Tum porro locus ut spatium p t inane vocamus Si nullum foret haut Squam ita orpora posseti Esse . id ne hoc quidem loco

tacitus improbare poterat , illis enim similia sunt haec si spatium finitum congruente sibi infinitae materiae parte repletum erit, etera pars nullum loeum habebit. Idem Epicurus apud Laertium . . e. 42diSerte docuit: teta Thoavia ' mptata usu, οὐκ εἶχε α ατ Etρα. ωμαῖα που ἐυέστη. Hic de sol spatio finito agitur hic id eventurum esse dicitur, quod Lucretio, si de eadem re disputavisset, non minus dicendum fuit Hoc autem is ne verbo quidem significavit.

20쪽

Quid rigitum futurum esses dixit' Copia ii a te riui Undiqiti 1 onderibus f ilidis confluxet ad 4mitin alia 'luod i uiuui conssu.risse dicitur, id si ii dubio antea supra fuerat. Sulier igitur Spatii illius pars, quantacumque e St. ante alii tua In DK1teria in tabui S Se p0Stea vacua facta esse clingitur Unde es luitur lateriani me istius qui deni luamvis

finiti spatii ambitum aequare Irgo et ipsa inita fuit magnitudine. Quis igitur Lucretius refutavit Intra certos quosdam fines

inclusa esse et pati uni risit uni Ut materiam ni ne in Hoc denique non 0d refutavit. Sed Se refutaturum AES Se Suin', ipse Significavit. eum min/ὶe bl alium Sutriniae totius uinibui inclusum esse sumpsit: nam i ad Suinniam tota in uiteri fluoque pertinet ad spatiunι Sumniae toti is etiam Spatium materiae pertineat necesse est vero,

qui spatium materiae finitum esse contenderat materiam ipsam infinitam esse me quaquam putabat Quae cum ita Sint et ex eo, tuo sibi refellendum prop0suit, et e X eis, quae refellens attulit, non de Solos patio, sed de spatio et materia de uni VerSo uetani disputaturum fuisse intellegimus Nihil igitur inter h0e arguntent uni et ea quae antecedunt interest, mi Si fluod illis oluaeritur de eis. quae ext/a Ontne aut sint aut 0n Sint line autem de eiS, tuae intra innui aut fiant aut non fiant. Sed uni im utras lue ratione denuin stratur, nihil et falsius et ineptius quam omne finitum esse. Quae cum ita Sint, ne ego si uiden turbatum esse argumentorum ordinem in eis, quae v. 99 Secuntur negaverim. Nam VerSibus 998 1001 aetra omne nihil esse iterum exponitur si uod OS priuium et alterum argumenta liui simillima, ante tertium faciendum fuisse rectissime Munro iudicavit. Sed proferam quod sentio. Nullo omnino l0e versu isti, quales X stant, apte in Seri40SSunt ne siue Udo UnqUam

inserti fuerunt. Nihil enim eis continetur, quin et plenius et magi SperSpicue in prim argumento ov. 95 - 96 P exp08itum sit: finem

nilii habere nisi extra sit qu0 1iniat; Xtra omne autem nihil esse. Videtur quidem discrimen in eo esse, quod in primo argumento ratiocinando sententia primaria nititur, in hoc autem oculorum visu sed ad idem redit utrumque novi nihil est edit. Nam quod mare terram et terras mare finire dicit, hoc si ad omne rellaturus erat, ne Sei qua ineptia de duobus, quae universa dicerentur et sese invicem finirent, refellere ibi pr0posuerat. Quod si quis poetae in animo fuisse sibi persua8 erit, Suspicari possit Sehedam, in qua argumentum ine0hatum neque Vero absolutum erat, huc illiatam esse. Veri autem similius est Lucretium, si ipse librum edidisset, versus illos aut deleturum aut valde immutatos cum prim argumento c0niuncturum fuisse. tu est, quo nune loco leguntur eo neque ipsi ferrip0SSunt et ea, quae artis Si me cohaerent, ineptissime divellunt quam ob rem uncis includendi sunt Qu0d si factum erit, optime oratio procedet a v. 951 usque ad 1007. Initio enim p0 et se disputaturum Sse pronuntiat de .

duabus rebus, de corporibu et de e0, quod inane repertumst Seu locus ac patium re in quo quaeque geruntur V V. 954 Sq. ', quibus eum uni-

VerSum qu0d Xstat spatium significare verum est. Proponit igitur divisionem non tripartitam sed bipartitam. Qua te Sus est ut priore argumentationis parte de eo quod omne est et universo spatio coniunctim disputaret confer in primo argumento Omne quod est . 958, summa 63, ouum 967 in alter omne quod est spatium 969. Omne 975 utrumque in uno argumento in terti sputium summai totius omne 984 in quarto uine 1001 denique in concluSione naturat0ci spatiumque profundi 1002. Ac primo loco X eius quod omne est n0ti0ne extra nihil esse efficitur altero additi ir, etiam Si omne quod Ni putium finitum esse credatur, tamen telum ab eius inibus proiectum aut pr0ee8Surum esse aut alia re obstante prohibitum iri, ut si extra

SEARCH

MENU NAVIGATION