장음표시 사용
21쪽
Respexisso hic mili videtur Alciphro praetor Arist0ph. Av. 495 in primis sanarum 16 sq. ubi Aeacus et Xanthias colloquuntur, quo modo Dionysus puniendus it. Aristoph. Aves 496 Aleiphr. III 43. καρτι προκυπτω αυτος ἰν ὁ Σμικρίνζοῦ πρωτον
caput ILAIciphro mediae et iovae comoediae imitator
Media o novae comoedia cum nihil nisi fragmenta ad nos perVenerint, conici tantum posset qua tenus res inde Alci-phro in suum usum transtulori nisi bono venisset, ut lauti Terentiique comoediae nobis traderentur quae etiamsi n0n ubiquo ad verbum illas reddunt, tamen in universum satis accurate Servarunt: ut dicere possimus qua similia in Alci-phron et in comoediis Plauti Torontiique inveniantur sinu dubio communii fonte fluxisse: o Graecorum comoedia et media et nova cum autem complurium lauti Torontiique c0m00diarum Graecos auctores cognitos habeamus, simul unde Alciphrohauserit intellegemus quam ob causam in tabulis quos infra addidi quantum potui fiam Graecorum nomina adieci. neque mirum erit quod, si hic quoque ut in priore capite et sententiae et verba conferuntur, non adeo primo adspectu luceat imitatio Alciphronis atquo in illo capite non enim hic nobis neglegendum est neque Romanos illos neque Alciphronem ipsum ad Verbum semper ex fontibus hausisse quam ob rem etiam locos
minus nunc congruente tamen communem Originem ducere recte suspicabimur.
In lauti seudulo et 1 c. 2 3 Ballio uno servis tmerstricibus suis mandat quae ad celebrandum ipsius dium natalem instituant. accedit Calud 0rus iuveni cum Servo Su0
22쪽
Pseudulo petiturus a lenon ut copiam ipsi faciat amica suae Phoenicii, quamvis ipso non habeat argentum, quod ille poscat. leno donogat s illi morum gesturum esse nisi prius argentum a iuven aeceperit. In Alciphronis p. I 36 otata moretrix Simalioni iiivoni denogat s illi copiam sui facturam nisi argentum Secum attulerit: Plaut. Pseud. I 3, 40 Fluch.)Misereat, si familiam alere possim misericordia. it. 2. . . . Si amabas inuenire sui uarii m. Ad danistam deuenire S ad de res faenu Sculum: Sub rupere patri. lib. 72N0 est ussu quiSquam amator
nisi qui perpetuat data Aut et 8que aut quando nil sit semul amare desinat. ib. 78
Semper tu ad me cum argentata accedit querimonia
Plauti Trin. II 2, 7θQuod habes me habeas et nunc quod non habes habeas uelim, Quando quidem nec tibi bene AES Se pote pati Alo I 36, ε βουλομην μεν υ πο δακ0υων
μη δανεια του πατρος κομιουμενος μακαρια Φι
epistula respicere nemo negabit. Si autem omnino hanc comoediam imitatus est, recto iudicabimus otium alios locos Alci-phron00s lauti Trinummo simillim0s x hac hilomonis comoedia fluxisse: Colloquuntur in Plauti Trinummo et I c. 2 Megaronides o Callicles senos de pravo Servo
Haut Trin. I 2, 32 Megar de Servo): Adesurivit et inhiauit acrius
Gregem univorsum moluit totum uortere.
ρον ἀνδράποδον εμπεσών γαρ εἰς τὰς αἰγας ου κεστιν ῆν τινα ου ἀπολωλεκε
τί ἀν ουν ποιοίην, ω φίλτατε εταίρων καὶ συγγεωργῶν, ιθι φράσον. Plaut. Mil. lor. II 1 9 sq. eriplec0menus Sene coll0quens cum leusiclo adulos conto diei se uxorem inventro ViX 0SSe mariti commodum rospicientem adeo enim pecuniaSamarito non poscor ad pallium vel tunicam ipsi conficiendam, ut pecunias poscerent ad ipsarum ornatum luXUriamque comparandam. Alciphr. p. III 41, 2 sq. Dryades Molino per litteras mandat, Ut e lana quam ei miserit ipsis vostem anni tempe- Statibus aptam conficiat cuius peris adiutricum sumat filiam Virginem. nam eas quae lanificium colant, modestiae et Verecundiae operam RVare.
Quae mihi numquam hoc dicat: Eme, uir, Hanam, tibi unde pallium Ale. III L 2.3
23쪽
ουία - ἀγαπωσαι κοσμα βίου καὶ σωφPO- ουν si σχολάζουσιν. Malacum et calidum conficiatur tunicaeque hibernae bonae Ne algeat hac hieme': hoc numquam uerbum X Xore audias:
Dicat 'da mihi, uir, kalendis meam qui matrem munerem. In Terentii Eunuch. et II c. 2 Gnatho parasitus in scaenam prodit Pamphilam virginem pulchram Thaidi meretricia Phaedria Chaorea fratro amata dono daturus iussu Thrasonis militis qui ipso quoquo Thaidis gratiam sibi conciliare vult comice phil0sophatur de sua ipsius calliditato qua commodum vitae statum sibi paraverit, superbe respiciens imbecillitatem euiusdam sui loci atque ordinis qui patriis bonis deperditis pannis obsitus do mutanda sua misera ita deSperat. C0mplures huius parasitici sermonis sententias in Alci-phronis epistulis invenimus, ita tamen ut genuino conteXtu Orborum neglecto diversis epistulis immissa sint Terent Eun. 12 4 Dgiaigho Ale. III 42,
Hominem haud inpurum.... Ἀρδην Ἀπολωλὶ σοι γα sVideo Ientum Squalidum χθὲς ευπάρυφος, πινα - ροῖς ως ορας καὶ μυ- χίνοις α κιοι την αἰδῶ περισκεπω. 'Aπέδυσε γάρ με Ιαταικιων . . , ς τὰ κερματά με . . . δεξιαῖς χρωμενος ταῖς ἀλινδήσεσι
Quid istuc inquam ornatist γ' quoniam miser quod habui perdidi, em Quo redactu Sum ib. 3 At ego infelix neque ridiculus S Se neque ala ga pati Possum.' B)Virginum cillam lamphilam inmat in Eunuch, Chaerea aduleSeenS, qui a Parmenone servo petit, ut omni modo illam
in iuvenis manus tradere conetur in actus se. 8 postquam iuVenibus quas amant c0ntigerunt virgines petit miles a Gnathon parasito, Orficiat ut tandem in parte aliqua haereat apud Thaidem . cui illo resp0ndet, si hoc offecisset se postulare ut semper sibi licuro domum Thrasonis intrare accepta hac condicione persuad0 Gnatho Phaedria ut militum rivalem patiatur fratresque ipsum in suum gregem recipiant. Similitur in Alciphr. p. III 8 0n0pnictes Cotylobro-chthis mandat ut sumpta fistula et cymbala cum ipso conveniat in aureum angiportum quo facto Clymenam meretricem deducant ad Therippiden quam si obnitatur vel vi deducendam esse, cum Therippides ipsis plima praemia daturus Sit se enim Recepturo QSSe nummos aureo VOStem Semperque Sine ullo impediment domum eius ingressuros esse fortasse etiam Therippiden eos iam n0 pro parasitis sed pro amicis habiturum Sse: Terent. Eimu h. II 2, 3 Sed ego ceSSO Ad Thaidem hanc deducere et rogare ad cenam ut ueniat 3
. . . . Nunc hanc tu mihi uolui iei clam mel ire cario Fac trada S.
ib. I Est ade digna res estJ, ubi tu neruos intenda tuos ib. V 8, 28 Si efficio hoc, 0stul0, ut mihi
tua domu STe praesente absente R-t eat . inuocato rudi sit locu S
. . . ωρα υν καὶ βια ταυτην. . . ἀποσπῶν.
δυο δὲ υντε καὶ ρρωμεν si τάχιστα αυτην καν ἄκουσαναπαγάγοιμεν δυνησομεθα.
εἰσι εναι IH ἀδείας ξομεν καὶ χρῆσθαι το λοιπον ἀνεπικωλυτως.
24쪽
ib. d. b. . . . unum etiam h0 U0 0r0, ut τάχα δε Ῥυδε παρασιτους ημας me in ostrum gregem ἀλλα φίλους γήσεται Recipiati . . . . Itaque hic otiam videmus Alciphronum odo imitandi modo uti quo in antiqua comoedia usus est ita interdum argumenta composuit epistularum, ut genuino contextu plano neglecto hic singulum vocabulum amplificarot illic sententiam omitteret quo modo similitudine quadam orborum Servata plane aliud atque prius significant verba. ut ep. I 36, 1 quam riginem dueere ex ea comoedia quam lautus seudulo imitatus est vidimus pag. 4. 00 disserunt Alciphro et Plautus, qu0d apud illum meretrix scribit, quae apud lautum leno loquitur. num casu factum esse potest quod praeter loco quos pag. 24 attulimus in lauti s0ud. I 3, 16 suudulus dicit ad 0-nonem os conloqui qui uolunt te, cum apud Aleiphronem meretri quam pro lenone posuit, plano aliud quidem significansscribit: 3 καὶ βουλε σοι τὴν ρωμενον διαλεγεσθαι , num forte accidit ut paulo ante Pseud. 3, T invoniantur orba Eho an iam mortuost cum paulo ant Alciphronis ἐὰν φερνὶς τι κτλ. quae illis respondent, habes στεφάνιά μοι καὶ ροδ αγοπε ἀώρφ τάφρο πεμπει ut teiphro l. l. Scribat νυν δε δεῖ χρυσιων ημῖν ἱματιων κόσμου, θεραπαινιδίων et του βίου διοικησις ἄπασα ἐντευθεν, Plaut. I 2 40V0S sc meretrices quae in munditiis m0llitiis doliciisque aetatulam agitis. quam quidem sententiam line Alciphro videtur mutuatus eSSe, orba e Menandro qualia exhibet orent. Heaut V1, 20
SponSae uestem aurum atquin ancillux Opu SSO argentum ut dare S. minus audacem igitur me SSe concedes comparantem exempli
gratia pag. 2T: Terent Eun. II 3, 2 Alo. II 8 2Est adeo digna res estJ, ubi tu δυο δ οντε καὶ ρρωμεν se κτλneruos intendas tuos
Restant compluros lauti Terentii quo loci duo cum Alci-phr0ne congruentos ut dubitari nequeat quin Alciphro etiam in media et nova comoedia usurpanda eo sibi constitorii, ut praeter totas eaenas etiam Singulos versus e genuino contextu remotos reciperet: Ρlautu S
Ι II. quid egi faciam 3 maneam ουν, βελτιστε, δρωμεν an abeam 3 Mosteli. II I, 23 Nullum edepol hodie genus est 40minum taetrius Quam danisti cum in)ib. II
reui. I9Sibi sua habeant regna reges, sibi diuitias diuites, Sibi illi honores, sibi uirtutiS, sibi pugnas, sibi proelia: Dum mi apstineant inuidere, sibi quisque habeant
noxium Considentem e S Se SUUmaput erum 90tissumum φευγομεν η με νομεν;
ουχι του πτανίου καὶ τῆς εσχάρας . . . ξεωσαι
εχ ετ si τὰς πεφι φυσεως αυτου κυρίας δόξας καὶ τους διεστραμμενους κανόνας, μεδε ἀφετα την φυσικως κυρίαν μαυτῆς ἀνενοχλη- τον cum Sellero καὶ ἀνυ βρι Τον.
καλον ἄπασιν ἀνθρωποις ἀνυποστόλso ομιλειν.ουχηκιστα δε ἀναγκαῖοντο προς τους οἰκείους ἀληθίζεσθαι.
25쪽
Plautus Stiehus Ι , Non homines habitare mecum mihi uidentur, et
Non tu tibi istam praetruncari clinguam clargilo quam iubes 3 Terentius Phormio III 3, IS Quoquo hinc asportabitur terrarum, certum Styer Sequi Andria Sane pol illa temulentast mulier et temeraria Adelph. V 3, 69 rus -ibo-hinc et istam psaltriam Vna illuc mecum hinc abstra
Atque ibi fauillae plena, fumi ac pollinis Coquendo sit faxo et molendo B)Hom. I, 9
Quod ille unciatim ........ conper Sit miser,
Id illa univorsum abripiet Andr. I, II Aliquid monstri alunt Alciphro III 49,
III 69, 2εγω δε την φλυαρον γλωτταν ἀποτεμνε ιν οστρακροπενε-
εγω θρασεια καὶ τολμηρα τίς εἰμι
καὶ τὰς κάχρυς επὶ τῶν ἀγρων φρυγειν ἀναγκάσω
ναλοῖ το πολυκοινον τουτο. . . γυναιον
μυστηριον εν αυταῖς πρε- νεται
emoriri εξέθανον τω γελωτι Iam transeamus ad ipsa fragmenta Graeca comoediae modiae et OVRB. Non satis accurate asso l. l. -Αber auch aussordem Stes nichi u Verhennen, Wolchen insus dio nouore Comodio au dies gango Bri0Dammtun gehabi at So gerin das ist, Was On ener aui uns ok0mmon, o at man doc schon manc hos Bruchstile dos Menander, de Machon, de Anaxitas, de Antiphanes u. a. im Alciphron in nreic ange-Wand wiede gelandon. frustra et Machonis et Antiphanis pervolvi fragmenta. nisi huc referro velis
τουτω δε τεκνον, πολλὰ κἀγάθ' O θεοὶ τρο δημιουργῶ δοῖεν ο εποίησε σε
δίτη πάνδημε, τῆ φιλτάτοὶ γυναικι
εκ γειτονων χυτρο κατοικουσης ουτος γάρ με διεπαρθενευσεν κτινος γειτονων οἰκουσαν ἰδιον ταιρας εἰς ρωτ' ἀφικετο
nihil invoni, quod Alciphro inde ceperit. Anaxita unum tantum fragmentum in Alciphrone, misi, quod vori similius videtur esse, locus proverbii instar dictus est Anaa . Neottis III 348 In η δε αννιο αἱ νυν διαφερειν Σκυλλης δοκεῖ , B)Ale. Ι 8, 3
η Ἀε Φρυνη 'ην Ἀαρυβδιν id Ι 6, 2ουχι πορρω που ποιεῖ et δε εἰσδέχεται καὶ ἀναλοῖ α ρυβδεως δίκην Contra complura Menandri fragmenta in Alciphron in
26쪽
δίδωμι σοι γε την μαυτου θυγα- τερα
σου δε ξ κείνου μητε ἀκεσα - σθαι μήτε ἀνελεσθαι βουληθεντο μεῖναι Sc. το δίκτυον)
σοι καὶ ναντίον μοσα πολ- λακις
ελκει δε γραμματείδιονεκεῖσε δίουρον ... S)
καὶ προς τουτον γραμματίδια ὁσημεραι φοιτα δίθυρα
εταίρου γάρ, ου εταίρας εργον διεπράξατο. Pag. 26 vidimus Alciphr. p. III 6, 1 Verba: ουτε γὰρ τα ραπίσματα φερειν Io τε εἰμι originem ducer o Menandri Eunuch0, quem Terentius imitatus est ea comoedia quae eodem nomine inscribitur notum est pro sua parte Menandrum Euripidis Vestigia ita orsocutum osse ut totos locos inde reciperet quod Satis Superquo ei neke demonstravit fragm. Om. graec. IV 0 sq. si igitur in hac Alciphronis opistula praeter Menandri illud fragmonium etiam non nullo locos invenerimus qui nunc quidem in Euripide tantum extant, haud scio an recte coniectabimus hos Euripidis locos n0 recta ex ipso Sed per Menandrum in Alciphronum senisso quod autem de hac una epistula, idem de coloris illis Euripideis locis, qu0s ab Alciphrone usurpatos esse invenimus, dicendum est Unde Menandri fragmentorum numeru augetur Terent Eun. II 2, 3 at ego infelix neque ridiculu Messe neque plagas
ου τε γα τὰ ραπίσματα οιος τε εἰμι φερειν καὶ την
ἄλλην παροινίαν των ... ερανιστων, ουτε πῆ . . ..... γαστρος κρατεῖν
27쪽
Ρag. 30 vides respondere: Terent Andr. I 4, 2Sane pol illa temulentast mulier et temeraria
Imitatus est Torsentius hac comoedia Monandri Andriam. Menander autem quum Alciphro imitatus est, Euripidem ante oculos habuit, ut docui Eurip. r. 433ἔχω δε τολμης καὶ θρασους
διδασκαλον - τοῖς αμηχανοισιν ευπορωτατον, χρωτα, πάντων δυσμαχωτατον
εγω θρασεῖα καὶ τολμηρα τίς εἰμι τὰ Μενάνδρου διακρίνειν ἰδιωτις υσα ἀλλὰ σοφόν ἔχω σου ονερωτα καὶ ταυτ' εἰδεναι δυνασθαι. Sequuntur loci, ubi argumentis quidem probare non p0SSum Menandrum, non Euripidem ipsum ab Alciphrone expreSSum SSe, me eum tamen consenties locis modo allatis valdo probabit fieri etiam ceteris locis eodem modo Euripido in Alciphronem fluxisSe B rip. r. 878αληθες, ω παῖ τῆς θαλασσιας θεου id Aloest. 89Iβαρε α με φερειν, μως δε
id Hippol. 838 τῆς σῆς στερηθεὶς φιλτάτης ὁμιλίας id Med. 289
τῆς θαλαττιας θεου τεκουσης τουτ το παιδίον.
Eυθίας μεν ουν ἱκανην τιμωρίαν δώσει τῆς σῆς οριιλίας στερόμενος.
ωρα γαρ . . . μὴ παθεῖν ἀνα- μενειν ἀλλὰ προ του παθεῖν φυλάξασθαι.
Quin etiam non nulla quae in proverbii consuetudinem venerunt tribuam Menandro si quidem licet ius senoris dicta certo cuidam tribuere. Sunt Alciphr. p. III 15 τ γαρ κοινὰ τὰ τῶν φίλων cf. παντα κοινὰ προς τους φίλους . . . ηγουμενος et op. III 33, 1 ἐοικε καὶ τὰ νάματα εἰς τὰ ἄνω ρυήσεσθαι. illud habui ut Euripid. Orest. 3b: κοινὰ γὰρ τὰ των φίλων si' o habuit Menandor ut 000 Suidas I p. 835 fragm. com IV 2, XI M): κοινὰ τὰ τῶν φίλων - κεχρqται τῆ παροιμία μνανδρος Ἀδελφοις. cf. Terent. Adelph. VI, 17 Nam uetus uerbum hoc quidemst, Communia osse amicorum inter Se omnia. alterum legimus apud Eurip. Suppl. 20:
ανω ποταμον ἱερων χογρουσι παγαὶ καὶ δίκα καὶ πάντα πάλιν στρεφεται. Sciens omitto alia proverbii instar dicta qua insunt in Alciphr0no neque enumero loco illos plurimos, qu08 e c0moedia aliqua ortos esse Veri simile quidem est, ratione autem probari nequit. Rustant non nulli Alciphronis loci quorum argumenta, non verba per Menandrum Euripidi debere mihi vid0tur: Agrip. Hero fur. 502θανεῖν γαρ, νεοικ ἀναγκαίως ἔχει ἀλλ ιο γεροντες, μικρα μεν τὰ του βίου. τουτον δ' II ω διστα χιαπεράσατε, ἐξ ημερας εἰς νυκτα μη λυπου-
σμικρὸν το χρημα το βίου ros- τον δε χρὴ ως Ῥαστα καὶ μη συν πόνοις διεκπερῶν Alo. 34, δου μακρον δίδωσιν δαίμων χρόνον του ζῆν μὴ λάθης
τουτον εἰς αἰνίγματα καὶ ληρους ἀναλωσας.
28쪽
καλον μεν γαλ απείρατον ναιτων αβουλήτων, τί δὲ Ουχυπαρχει τουτο, κρυπτειν τὴν συμφορα ἀναγκαῖον.
εἰ δ' ουν γενοιτο, χρη περιστεῖλαι καλως κρυπτοντα και μὴ πασι κηρυσ- σειν τάδε.
Iam ad finem quaestionis nostrae pervenimus quid multa γSatis superque nonne vidimus quo iure contemptim de Alciphron iudicetur quid, si probari potest etiam X Homero, ex Atticis orat0ribus, e Theocrito, e Luciano aliis permulta eum delibasse an re vera putas fieri potuisse ut homo Luctaneo ingoni praeditus Alciphronem ad imitandum sibi pr0ponoret 3 quam quaestionem diligentius instituere altera parte Studiorum Alciphroneorum mihi propOSui. Addidi in no tabulas duas, quarum priore ex ordine exhibeo pistulas Alciphroneas, in quibus imitationes comoediae reperiuntur, altera Scriptores comoedia se quibus Alciphrohausit in utraque tabula columna quinta docet, quo iure imitati statuunda sit significat enim litteram certo, V Veri imiliter, dubie signum interrogationis ad lauti comoedias adposui, ubi quis Sit Graecus earum auctor On Satis constat.
Demophil. Plaut. Asin. III 3, 27 29
Monanderi r in c. IV 27, LIIII M. 32
29쪽
M0nander Demetrius Eupolis Aristoph. Eurip. Here fur. 502
Nub. 1133 Plaut. Curc. I 3, 19
D. Hydria ΙΙΙ 123 ID. inc. IV 248 XLVI
1 Aristoph. Menander Αv0 137. 129 Terent Eun. I 2, 13
Monander Terent Eun. III. 33 8
Lysistr. 11 439 Ran. 562 Lysistr. 8
10. 1510 10. 1610. 161 3133425323017 353553625292526 2122 1212. 1630
30쪽
Menander fr. Παρακαταθ' IV 18333