Joannis Lelandi antiquarii de rebus Britannicis collectanea : cum Thomae Hearnii praefatione notis et indice ad editionem primam

발행: 1770년

분량: 428페이지

출처: archive.org

분류: 전쟁

111쪽

Te monstret digito, quod inter ipsos Doctos doctus & ipse consequaris

Linguae delicias ineras Latinae. Averte amiculas tuas ab illo

Plebis judicio levi frequenter. Si laudis solidae petis coronam, Secessus pete, conferent & illis fores ad cumulum venustiores. A des ergo age civicas relinqUC,

Nam, me judice, non videtur ille Dignis sat propriae modis studere Vitae, qui genium suum per urbis Cessator medias fovet popinas: Quin ultro ingenium colit qui amoenum Intento studio & quidem perenni. Hic forsan videor tibi molestus,

Dum totus cano cantilenam eandem rCerte Candor, amor moVent jubentque, Ac nunc ultra etiam imperant, ut audaXScribam, sustineamque constitutam Caussam, sed ratione quadam honesta Ilac, ut pervehemens velim videri Orator potius tibi, imperator

Quam subdurus ego. Satis voluntas Eli autem tua cognita, at laboro Currenti stimulum addere impetentem. Sic villam repetas tuam beatu S, Commissamque tibi sacro patrono.

Te Grantania praedicabit illa, Qua floret Schola maxime diserta, Linguae & gloriola utriusque pollens. Venatoria te statim obviisque

Gens ampleXibus advolans fovebit Vivum, tum reducem sibi valentemque Hinc inde accipient: libenter ergo Secessum celebra, relinque & Uilem. I 'Alia Barbonius modulatur carmina Vates, Qualia quum moritur, concinit albus olor.

Ive tuos cerno quoties Hieronyme Vultu S, Scripturae toties ardeo amore saCrae.

Ad lectorem de CFngi qucreti.

misere facundus Cygnus Athenas 1I Selatis queritur non superesse bonis. Pag. α9. Defendas querulos pius clientes. trale carmen Borbonii. In erit m D. Hiercndimi.

Quid

112쪽

ΕNCOMIA ILLUSTR. VIROR.

Quid Pandioniae jam sunt nisi nomen Athenae t Carminibus cecinit Naso poeta suis. Sed cur sic queritur Z florebunt semper Athenae,

Atticus aeterno perfluet ore lepOS. Urbes ut pereant, facundia nulla peribit; Gloria virtutis non moritura viret. Naturae vitio fons areat unus & alter Non exspectatus tertius ecce fluit. Ingenii Eloquitque vices commutat L ipsa, Sic tamen ut reparet semen Utrique bonum. Urbis Athenarum monumenta illustria multum Suspicio, Veneror, percolo, laudo, cano. Nomen Athenarum mihi non bene tinnit ad aurem

Nudum; Granta quidem personat usque mea. Illam barbaries Scythicis foedavit ab oris Urbem, progenies & truculenta, Getae. Hanc Sigbertus apex regni, & Burgundio felix, Certabant studiis condecorare sacris. Vicus s& exiguus tantum male tectus & ille, Antiquae famae perdidit omne decus. Cognitione trium linguarum Granta coruscat, Attici R eloquii fulmine praestat acri. Quam juvat ingenuae nutricis dicere laudes lParta per illam si nunc mea fama nitet lTempora deducant longam felicia vitam, Laudibus assurgam, Granta serena, tui S.

Ad Brie runt Ἐι cam, in frontispicio Proco ii. SI quid in humanis sit rebus, reddere possit od nos prudentes, multisciosque viros: Si quid sit vitae quod prosit, & undique mentem

Moribus informet terque quaterque bonis: Historia hoc praestat, Tucca ornatissime, cujus Nulla tibi laudes dicere Musa potest. Accipies igitur quem mitto fronte serena Hunc Procopum, studiis munera digna tuis. Ad Thomam Sulmonem, Henrico ο Iaυo, Anglitae

Regi, ab Disolis Gallicis. TV mihi doctrinam tribuis laudemque diserti,

Et celebras longo nomen honore meum. Non ego, mi Sulmo, tali me dignor honore, Laurea nominibus convenit ista tuis. In natalem diem.

Empora Pierides roseis vincite corollis, Consona Castaliae sita movete lyrae.

113쪽

J. LELANDI ANTIQUAR 1i

Haec est festa dies, qua primum vidimus illa Sideribus picti lumina clara poli.

Haec lux alma quater senis natalibus Idus Septembris reparat: tempora laeta quidem, Pag. gr. Atque mihi certe niveo signanda lapillo, ossicii ut videar commeminisse mei. Sic mihi Nestoreos concedat Juppiter annoS, Et det tranquilla prosperitate si ui. Deliciis nec enim statuo hic eXtendere vitam, otia vel rebus pigra fovere malis. Hoc tantum cupio, studiis prodesse politis, Laudibus & patriae crescere certo meae. Nobili; illa fuit, sed tantum hoc defuit unum, Scriptores memores, posteritatis amor. Vos antiquarum rerum mea cura) Britanni, Sollicita excutitis qui monumenta fide, Exserite o calamos, exempla ostendite clara, Patria ut eniteat, picta colore suo. Ad Lauro S archfordum. CI fortuna potens meis faveret Votis, praemia pectore allubente Donarem aurea : sed mihi volenti Haec sors invida quum neget, retortam ostentans faciem, boni feres nUnc Parvum carmina munus ista. Tantum Effusos numeros sinit severum Hoc tempus dare, quos tuus benignus Certe poscit amor. Manet repostum Namque imis penetralibus tenacis Constantisque animi, quibus beasti Me pridem ossiciis domi tuae, quum Smithum, delicias meas, Venirem Visurus : poteram & lubenter illic Tecum perpetuos dies manere. Nymphis non Helicon sacris videtur Fons nunc gratior, illa quam tua istinc Visa est villa mihi, nitens serenum Passim floribus & situ tam amoeno. SuppleX comprecor ut tuis amicis Serves, atque tibi valens paratum pag. ar. Musis hospitium) bonis ad annos Illos centuplices: gravis nec unquam Vitae taedia sentias amara Mi Sparci orde, vel horridum ruentis Fortunae illius impetus feroces. Iu

114쪽

EN COMIA ILLUSTR. VIROR . . ros

In effigiem Fortuna naUrgantis. Avigat aequffreo Fortuna in surgite pista. Qualis Apellaeis es nus in tabuli, . Lubrica dat puppim lunatus cGrpora delphin,

Coeruleas tulcans impete Ventris aqUas. Dat tenuis syndon curvae quoqUC Vesa carinae. Quam tenet in nivea splendida virgo manu. Quatuor horritano spirantes turbine venti Distendunt pleno .flamine vela simul. 1 nunc, & dubites tecum. Fortuna proterva Cur una nequeat sede manere diu.

Gulielmum, Grinteri ilium.

τTErculis aeterni celebraRt praeconia vates,

Victor quod Cacum presserat ille trucem. Cecropius famae tulit inclyta praemia Theseus, Qui flavum rigido contudit ense Scyn in . Nec minor ipsius crudelem fama latronem Quod Scyron ad Stygias miserit Ultor aquas. Si tanta Alcidis debetur gloria facto, Si tanta A giden gloria jure manet:

Quanta tuis merito accedent encomta factis, Quo duce pirat:e, victa caterva, jacent PQuos neque Turcarum potUit con Vincere princeps. Armiferisve Rhodos insula clara viris. Quos neque vitiferae potuerunt agmina Cretae Vincere, quos Veneti nec potuere duces. Macte animo, & monstris rac talibus aequora purges, Gulatere, armisoni cura decusque Dei. Ad Thomam VOLUegum, Archie fc um Uuro auunῖ. ybMIC tuus Henricus, regum qui gloria florens, Perpetuo studio te colat, Ornet, am Ut :Sic pia conjungat proceres Concordia magnOS, Ut j usto belli fulmine Turca ruat Sic vastas Operum tantorum denique moles Absolvas, summo templa dicata Deo. Sis bonus o l felixque mihi: tutes a Camoenae Diceris merito, praesidiumque meae. AH Nicolaum Odovallum. Doualle, novem comes sororum,

Doctas pectore litteras benigno Qui totus deamas, sinistra plane

Moestus sidera nunc vocare post Um, Quae te tam niveum mihi sodalem, QVae te tam veterem intimumque amicum

V o L. V. O

115쪽

Fato non placido mihi abstulere, Tramstatum ad rigidos quidem Brigantes: '

Quo vix crediderim migrasse Musas. Nam Mavors ibi regnat, ac cruentos

Exercet gladios, premens subinde Scottos, ia valida manu Britannos, i uid Musis modo Marte cum furentini si fata negant, tuos penates Ut dulces repetas, precor diserto Te Septentrio barbarus patrono Linguis storeat undecunque doetis. In naumachiam, a Gulielmo Guniero in mari Gallico commissum. Ulmineo hostilam premeret quum Marte carinam Gunterus, tumido victor in Orbe potens, Occuluit pater Oceanus sua cana timore Tempora, qua vitrei gurgitis ima latent, Coeruleisque suum caput Ocyus abdidit undis Neptunus, filsas rex stupefactus aquae. Qui ferrugineos alga praecingere crines A let, attonitus Glaucus in antra ruit. Quique capistrati delphini curva Palaemon Terga premit, scopulis condidit ora cavis. Nec minus horrisono Triton qui per Onat aere, Mersit praecipiti corpora vasta fuga. omnes nam tonitru pavefacti, &'fulmine multo

Tormentorum, animos vi X habuere suos. Iratum vie Jovem e coelo venisse putabant, Ut fratrem e refluis pelleret Ultor aquis.

At quum deposito lpetum Paeana inrore, Vti or Io ingeminans, concita isset Iob; . Oli s captis, hostili & nave refracta, i nanimum felix exhibuisset opus :.T 0re Ii S sensim si inceps caput extulit undis,u Dine collus Tans spumea regna Vago. .

poitquam chari cragnover i hospitis ora

ita Veri, eminuit totus ab amne Deus :

lolii Onumque suum ex undis Tritona vocavit, Ut caneret forti proe ja facta manu . . Tlle patris properans audita Voce, marinis Undis ex siliit, classica bella canens. I uio virides toto vidisses Aesii re Nymphas,

Doridaque in numerum disposuisse pedes.. iarum A ad eXemplar, tu uc turba Britanna recurvo litore gaudebat ducere tota choros. tque revertentem laetis complecti tun ulnis Vi Orem tantum, praesidi. Inque maris.

116쪽

ENCOMIA ILLUSTR. VIROR.

Ad Joannem Barretum Juris eritum. ΙC tua Budri divina volumina magnio Saepe manus verset, verset & Alceati.

Sie tua .llicitos facundia rara clientes Sublevet, & medio stet tua caussa soro . Perlege quaeso meas, Barrete, Epigrammata nugas, Censorem quoniam te statuere suum. Ad Briennm Tuccam, equit m. Λ Agnus Alexander fertur praeclara poetis

G1 Gesandisonis larga dona dedisse manu

Sed nec Tucca tulit meus ulla minora, Philippos Qui totidem, quot nos carmina laeta dedit. Pierides tanto patrono assurgite Vestro, AEquat Alexandrum munere Tucca suo. Ad D. Q et .

SAlve laeta Quies, venisti sidere fausto

Ut vatem invisas Dia serena tuum 3Te rogo per Phoebum mihi dicas perque sorores, Tam longae fuerit quae tibi caussa morae. An te detinuit vates Hieronymus, an te Hessus, an Ursinus, Borboniusve meus tDoctorum certe quisquis fuit ille virorum, Felicem multis credo fuisse modis. Ergo velis mecum longos habitare per annos, Et mea Musa tuum nomen ad astra feret.

Ad Arturium Arctum, nobilist . Eqnrunti VLnit fama mihi frequens ad aureS,

Quae te magniloquo ore praedicabat Doctrinae eximium politioris Cultorem, obtigerat mihi priusquam

Tecum notitia ulla luculenta :Quam me confiteor bono meo amplo Arci hic omnibus erudite veram Invenisse modis. Memor serenae

Frontis, qua me ita candidus beasti Vel tum quunt Domino tuo meoque Laeta porrigerem inanu Libellam :Ut certe mihi visus inde fautor

virtutis celeberrimus venustae. Quare nunc calamo tibi volucri

Nactus temporis otium quieti, Has transmittere litteris parabam Crates, ne beneficium puta ingrato, immemorive contulisse.

117쪽

I. LELANDI ANTIQJIARII

in Musas, tit Mariam, Henr. Oct. illam, imu nLI Austis nunc avibus novem sorores Sumptis organulis docenter ite Ad divain Mariam, decus Britanni Rarυm Trojugenae: bonas Colit quae Multum pectore litteras benigno: Late & conspicuis nitet per orbem Quae virtutibus optimis serena. Recta pergite, cura nostra, Nymphae Ad Nympham faciles, & ora laeta Lartae solvite vocibus canoris. Ad Messi iam.

JDIgnus es hoc dulci Melliti nomine, sic sunt,sci ibis, quovis mellea melle magi S. Rodo*M1n fotiretim. Ubi certas animo crescentem Ornare poetam, Candidatio nectens storida serta mihi, Munera pro tenui fortuna maxima praebes,

Ut doceas Musis quae tribuenda bonis. 'Talibus ossiciis ego motus, arundine sumpta Imparibus cupio nectere verba sonis. Sed dare jam numeros paucos tibi, docte Rodolphe. Est aqvulam rastis fundere gurgitibuS.

In flairm 'mybar. J Xercet digitos Veneta aestudine Nympha,

Puniceus radius Cujuς Ore nitet. Aurea & hanc gracilem commendat corpore Vestist,. Ac lepidum cingens pluma superba caput. Cetera quid nartem ρ narrabo pingere Apellis Artifices talem vix potuisse manus. Ad Viohardum Tomisnsm.

RUT me destituet Clarius, Clariique sorores,

Aut, Tomio, in nostro carmine primus eri y. Nam quamvis solido multos complectar amore, Pectoris i pse tamen maxima cura mei. Nota satis caussa est, nec enim manifesta negabo 'Me quoniam summe diligis atque coli S. . O l mihi si linguae centum sint. Oraque centum, Crescerer m laudes tunc mea Musa tuas. Destituor: tenuis certe facundia nostra :

ininta tamen quanta est, serviet illa tibi. Gratulattio in reditum Thomae Lubet .

Eoasti incolumis jam mihi reddite Lupse te t. ci Venetum linquere doridos.

118쪽

EN COMIA ILLUSTR. VIROR.

vis campos, studiis mole Britannicis, mae sic auxilium concupiunt tuum tuenisti ut veteres sospes amiculos Nunc tandem recolas Z 5 l niveam mihi Lucem, quae potuit te modo reddereo ptatum toties sollicita prece. H.ec festis radians frondibus est dies, Et sertis mihi signanda recentibus :Haec votiva dies, haec mihi calculo Ornanda est niveo: quae simul expulit Curas e tremulo pectore lugubreis, Et te delicium reddit amabile. Non certe lyrico lauriger ille erat Flacco Virgilius gratior, Atticis Post longum rediens tempus ab intimis, Quam Lupsete mihi tu modo reddite :Quem longum cupiens cernere saepius Lassabam Superos vocibus asperis. Poteritatis amor dubius. Posteritatis amor mihi perblanditur, & ultro 3 Promittit libris secula multa mei S. At non tam facile est oculato imponere, nosco Quam non sim tali dignus honore frui. Graecia magniloquos vates desiderat ipsa, Roma suos etiam disperiisse dolet. Exemplis quum sim claris edoctus ab istis, Qui sperem Musas vivere posse meas Certe mi sat erit praesenti scrrbere secto, Auribus & patriae complacuisse meae.

Ad Carolum Blondunt, Guil. Blondi filium OArvum candidule en tibi libellum

Dono Carole mittimus, quem Homero

Magno Thespiadum sacer sororum

Ut vero tribuit ehorus parenti.

Tu munus specie licet pusillum Ne spernas tamen. Indicus lapillus

Saepe est vel Pariis prior columnis. Ne spernas Latiae lyrae moventem Graecum stamina suaviora Homerum. Nam Musa illecebras habet Latina, Quae saepe Aonios tenent poetas.

Epithalamium P. Clementis medici, O margarctur. JHUsae purpureis novem revi nectae Sertis, nunc Helicone cur relicto

119쪽

Huc tendant, lepidos modos canentes: Cur junctis manibus levem choream Tam praeter solitum colant, venusta

Dic quaeso soror 5 mihi Thalia. Thalia. HAEC lux, quae rosea lampade panditur, Clementi niveam jungit amiculam, Et dat conjugii sidere faustulo

Pulchri primitias sacras. Graecis litterulis vir nitet undique, Conjunx eloquio praenitet Italo, Hinc festus properat Pieridum chorus Ut dulces decorent thorOS. Euphrosnc. CPlendidam lucem celebremuS ergo,

Sedula cura niveae sorores: Ilitas dextris faculas tenentes Sulphure Vivo. Virgines ti nunc alacres amoenae Incolas Cyrrhae Comitemur almaS, Vocibus belle resonis canentes Carmina laeta. Aglara. τ UC Hymenaee veni, crocea redimite tiara,

Et grato faveas ignibus 're novis. Lucida felici veniat fax omine quaeso, Assuetasque preces dic Hymenaeel tuaS. Candida nam docto Clementi jungitur uxor Margaris, insigni virgo decore nitens. Ad Brio m Tuccam, Guit m. TUcca tibi mitto chartacea munera Vates, Non est sors Musis amplior ulla meis.

id verbis referam jam tibi pluribus D i Quam sit res gravis sali l)- te sine vivere iῖ

Cum quo saepe fui pectoris intima j O Arcani solitus pandere,'& ad lyram Argutis resonam dulcia vocibus

Felix assidue fingere carmina. ta lial tis a lCum quo sum solitus prata nitentia i m Gemmis visere tam versicoloribus. 'l , I pQuod tantum nisi me pelleret invidat , t - . t 'Per fluctus miserum sors male concitos, L ' Tecu

120쪽

EN COMIA ILLUSTR. VIR Ost.

Tecum perpetuo vivere molliter Quam laetus poteram i meque beatulum se semper socio crederer candido lNon auri studium, vel sacer ambitus,

Non quicquid gremio fertilius solum Producit, solidam sic alio mihi Mentem distraheret, quin tibi jungerem

Me totum ficili. At nnn C prohibet meat inum me sors miserum longiuS aspera, Te praesente frui, judico proXimum, Crebris litterulis damna rependere. Sic praesens animus me comitem tibi Absenti niveo junget amiculo.' Laus Losae, a c mfaratrone. LEntula coniferae quantum viburna cupressi Vincunt, & shlicem vincit oliva ferax tDegeneres fructus, acida, & sylvestria poma,

Punica ut evincunt mala decore suo: Quantum vere novo superat formosior hortus Herbifera montes fertilitate rudes :Tantum crediderim cunistos superare nitore

Flores puniceam Cyprica dona) rosam.

Ad Briennum Tuccam.

TV mihi, tu fulvum magni das pignus amoris

Aurum munifica, splendide Tucca, manu. En ego pauca tibi parca do carmina dextra, Sic me pro magnis parva dedisse putes. Quod mihi Tucca dabas nuper, jam fugit & aurum, Tam bene non loculus quam caput ipse tenet. Sit sors fausta meae Musae, tua, candide Tucca, Aurea carminibus vicero dona meis, Ai p. clericum, Eff. Badunicum. CLerico, facundos inter numerande patronos, M Qui jus Caesareu insi& Pontificale colunt: Te mea Musa studet modulis laudare canoris, Sit quamvis impar laudibus illa tuis. Sat scio Parrhisios tua dicere facta solere, Et tua Romano gloria nota foro. Nec te salietarum studiosa Bononia legum Desinit emeritis irradiare notis. Quid referam, quibus ipse modis utranque Minervam Exornes Z doctos qua ratione viros tPontifices claros Badunum reddidit olim, Vrbem nunc claram clarior ipse facis.

Diligat

SEARCH

MENU NAVIGATION